“I’m proud of our range. I have confidence that we will find you the slave that you want. Now please, sit down, Madam.”
Luboera ushered Conrad to a chair, before sitting down opposite him.
Fii finally knew what this place was for. If the earlier manor was the slave warehouse, then this place was the shopfront.
“What kind of slave are you looking for?”
“Let me see, perhaps one with black hair this time.”
“In that case, how about this one? They’re descended from the people in that faraway Kingdom of Baharat.”
Luboera spread out documents on various slaves in front of Conrad.
While he did so, he would take glances at the valley at Conrad’s chest, as well the nape visible beneath the veil, but Conrad showed no signs of noticing.
“Heyy, it’s really too difficult to tell just from these pictures. Couldn’t I see the real thing?”
“Lately, the management has gotten stricter, you see. It’s probably impossible to move the slaves. Things were so much better, back when the old king was on the throne…”
“How terrible.”
“Exactly as you say. A true noble should have a taste for both nice hobbies and bad hobbies, like you Madam.”
“Huhu, quite true.”
“But please be at ease. Our shop has a long, long history in selling slaves to nobles. We are different from those big companies like Firem, who have no sense of business ethics. The artist we hired for the portraits is very skilled, and I assure you that the slaves look exactly as they do in the images.”
Fii grew angry as she listened.
(What ‘long history’… All you do is kidnap people…)
She wanted to send him flying. However, she couldn’t let herself get in the way of Conrad’s mission, so she endured.
Besides, two men were standing guard behind them, each overwhelmingly bigger than Conrad.
While Fii was thinking this, the disguised Conrad seemed to ponder for a while before picking one of the slaves from the papers.
“Then I’ll go with this one.”
“This one? As expected of you, you have a good eye.”
“How much?”
“Good question. This one is roughly 50,000,000 Melk.”
“My. Isn’t that even higher than last time?”
“You see, management has gotten stricter since just recently a warehouse was destroyed. It wasn’t one of ours, but unless we raise the prices by about this much, we really won’t get by.”
In response to those words, Conrad furrowed his brows, and acted so coquettishly that it almost seemed forced.
“I’m so troubled. The other day I used up all my money on jewels and a dress. Heyy, couldn’t you lower it some?”
That bewitching voice reached his ears, and his face betrayed his interest.
“E-Even if you ask me that…”
Conrad leant in towards him with natural movements. The sweet scent of perfume wafted into his nostrils.
“Then how about this? Bring it down to 40,000,000 Melk. In exchange for the remainder… You. Can. Have. Me.”
Conrad placed his body weight against Luboera. Then, he casually pushed back the veil, and showed his beautiful face to Luboera.
“M-Madam, I thought you were only interested in young boys…”
“I love cute boys, you know… But I also like, older, skilled, men, like you. Am I perhaps very strange…?”
“No, not at all…”
By now, his expression had turned completely aroused, and he had fallen for Conrad’s wiles.
He showed no resistance towards Conrad’s advances.
“Heyy, it’s a little… embarrassing…”
“Oh?”
Conrad’s finger was pointed at the two men standing on guard.
“Wouldn’t it be fine to have them leave? It’s a waste of our time together.”
“Oi, you two. Get out.”
Luboera agreed in a blink.
The two men left the door.
At that point, Luboera once again remembered the boy in the butler clothing.
“Madam, is that boy…?”
not going to leave? he was about to ask, but Conrad placed his two white hands on Luboera’s cheeks, and then gave a beautiful, bewitching smile.
“That boy is going to watch us. Do you not like that sort of thing?”
The boy in butler clothes flushed red and he nodded.
"ผมภูมิใจของเรา ความมั่นใจว่าเราจะหาทาสที่คุณต้องได้ ตอนนี้ โปรดนั่งลง ท่านผู้หญิง"Luboera ushered คอนราดเก้าอี้ ก่อนนั่งลงตรงข้ามกับเขาFii ในที่สุดรู้ว่าอะไรเป็นการ หากคฤหาสน์ก่อนหน้า สินค้าทาส แล้วสถานที่แห่งนี้เป็น shopfront"ทาสประเภทใดคุณต้องการ""ให้ฉันเห็น อาจเป็นผมสีดำครั้งนี้"ในกรณีที่ วิธีการเกี่ยวกับคนนี้ พวกเขากำลังสืบเชื้อสายมาจากคนในที่ห่างไกลราชอาณาจักร Baharat "Luboera กระจายออกเอกสารบนทาสต่าง ๆ ด้านหน้าของคอนราดในขณะที่เขาได้ เขาจะใช้เวลาหน้าปัดรวมที่หุบเขาที่หน้าอกของคอนราด เช่น nape มีดเห็นใต้ม่าน คอนราดแต่แสดงให้เห็นว่าไม่มีสัญญาณของการสังเกตเห็น"เฮ้ มันเป็นยากเกินไปที่จะบอกเพียงจากภาพเหล่านี้ ไม่สามารถจะเห็นของจริง""เมื่อเร็ว ๆ นี้ การบริหารจัดการมีอากาศที่เข้มงวด คุณเห็น ทำได้คงไปทาส สิ่งต่าง ๆ ได้ดีขึ้นมาก back เมื่อกษัตริย์เก่าบนบัลลังก์..."วิธีที่น่ากลัว""เหมือนกับคุณพูด โนเบิลจริงควรมีรสชาติดีงานอดิเรกและงานอดิเรกที่ไม่ดี เช่นคุณแหม่ม""Huhu ค่อนข้างจริง""แต่โปรดสบายใจ ร้านของเรามีประวัติยาวนาน ยาวขายทาสให้ขุนนาง เราจะแตกต่างจากบริษัทใหญ่เช่น Firem ที่มีรู้สึกไม่มีจริยธรรมทางธุรกิจ ศิลปินที่เราจ้างสำหรับบุคคลมีฝีมือมาก และผมมั่นใจได้ว่า ทาสมองตรงกับในภาพ"Fii โตโกรธเธอฟัง(อะไร 'ยาวประวัติ'... สิ่งที่คุณทำคือการลักพาตัวคน...)เธอต้องการส่งเขาบิน อย่างไรก็ตาม เธอไม่ให้เกะกะที่ภารกิจของคอนราด เพื่อเธอทนตัวเองผู้ชายสองคนกำลังยืนยามอยู่เบื้องหลังพวกเขา แต่ละแบบแอคทีฟมากกว่าที่คอนราดในขณะที่ Fii คิดนี้ คอนราด disguised ประจักษ์เพื่อ ไตร่ตรองในขณะก่อนการรับทาสจากเอกสารอย่างใดอย่างหนึ่ง"แล้วฉันจะไปกับคนนี้""คนนี้ ตามที่คาดไว้ของคุณ คุณมีตาดี""เท่าไร""คำถามที่ดี อันนี้เป็นประมาณ 50,000,000 เมลค์""ของฉัน ไม่ว่ายิ่งกว่าครั้งสุดท้าย? ""คุณดู จัดการมีอากาศที่เข้มงวดตั้งแต่เพิ่งถูกทำลายคลังสินค้า ไม่ใช่ของเรา แต่ถ้าเรายกระดับราคาโดยเกี่ยวกับมากนี้ เราจริง ๆ จะไม่ได้รับโดย"ในคำเหล่านั้น คอนราดรอยย่นคิ้วของเขา และดำเนินการเพื่อให้ coquettishly ว่า มันเกือบจะดูเหมือนถูกบังคับ"ผมมีปัญหาดังนั้น วันผมใช้เงินทั้งหมดของฉันเกี่ยวกับอัญมณีและเครื่องแต่งกาย เฮ้ ไม่ลดมันบางหรือไม่"เสียงที่สนุกสนานมาถึงหูของเขา และใบหน้าของเขาทรยศเขาสนใจ"อีแม้แต่หากคุณถามฉันที่..."คอนราดสัดในเขาเคลื่อนไหวตามธรรมชาติ น้ำหอมกลิ่นหวาน wafted เข้าจมูกของเขา"แล้วนี้ นำมันลงไป 40,000,000 Melk เพื่อแลกกับส่วนเหลือ... คุณ เพิ่มได้ ฉัน"คอนราดวางน้ำหนักตัวของเขากับ Luboera แล้ว เขาลวกผลักหลังม่าน และด้านหน้าของเขาสวย Luboera“M-Madam, I thought you were only interested in young boys…”“I love cute boys, you know… But I also like, older, skilled, men, like you. Am I perhaps very strange…?”“No, not at all…”By now, his expression had turned completely aroused, and he had fallen for Conrad’s wiles.He showed no resistance towards Conrad’s advances.“Heyy, it’s a little… embarrassing…”“Oh?”Conrad’s finger was pointed at the two men standing on guard.“Wouldn’t it be fine to have them leave? It’s a waste of our time together.”“Oi, you two. Get out.”Luboera agreed in a blink.The two men left the door.At that point, Luboera once again remembered the boy in the butler clothing.“Madam, is that boy…?”not going to leave? he was about to ask, but Conrad placed his two white hands on Luboera’s cheeks, and then gave a beautiful, bewitching smile.“That boy is going to watch us. Do you not like that sort of thing?”The boy in butler clothes flushed red and he nodded.
การแปล กรุณารอสักครู่..