I really don't like that my shyness

I really don't like that my shyness makes me not as outgoing as I would like to be. When I'm around friends out in public I can be really outgoing because it's people around me that don't know me and I don't really care what they think about me. If I'm with friends and I am around someone I don't know very well, but do know, I can be a little outgoing, but not as much as I would like to be.
My shyness makes me nervous at times because if I am going to be around a lot of people I don't know or don't know very well then I get nervous about talking to them and saying something stupid or doing something stupid. It is really embarrassing when I get like that. It makes me bite my lip a lot and it makes me look down and not really look the person in the eye. Then If no one is talking to me I stare at the floor.
Also, it makes me really quiet around people I don't know. I hardly speak unless I'm spoken to, then I kind of whisper and they have to ask me what I said. I really don't like that because then they know I'm a bit shy and some people really don't like people being shy around them.
All of these reasons are really embarrassing, I don't like that I'm really shy at times. It makes it really hard to talk to a lot of people that I don't really know. It makes me not really outgoing, really nervous at times and really quiet when I'm around people I don't know or don't know very well. It is a horrible curse. My Mom says I'll grow out of it, hopefully that is true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จริง ๆ ไม่ชอบว่า ความอายของฉันทำให้ฉันไม่ได้เป็นขาออก ตามที่อยากจะ ขณะที่รอบเพื่อน ออกในที่สาธารณะ ผมสามารถเป็นจริง ๆ ขาออก เพราะว่าคนรอบข้างที่ไม่รู้จักฉัน และฉันไม่จริง ๆ ดูแลสิ่งที่พวกเขาคิดว่า เกี่ยวกับฉัน หากผมกับเพื่อน และฉันรอบคนฉันไม่รู้ดี แต่รู้หรือไม่ ฉันสามารถเป็นขาออกเล็กน้อย แต่ไม่มาก เท่าที่อยากจะความอายของฉันทำให้ฉันประสาทเวลาได้และถ้าผมจะเป็นสถานที่สำคัญหลายคนผมไม่รู้จัก หรือไม่รู้จักดี แล้วกังวลเรื่องการพูดคุยกับพวกเขา และพูดอะไรโง่ หรือทำอะไรโง่ มันน่าอายจริง ๆ เมื่อฉันได้รับเช่นนั้น ทำให้ผมกัดริมฝีปากของฉันมาก และทำให้ผมมองลง และมองคนในตาไม่ได้จริง ๆ แล้ว ถ้าไม่มีใครพูดถึงฉัน ฉันจ้องมองที่พื้นนอกจากนี้ มันทำให้ฉันเงียบจริง ๆ รอบท่านไม่ทราบ ผมแทบไม่พูดจนกว่าฉัน:พูดไป แล้วการกระซิบ และพวกเขาจะต้องถามอะไรบ้าง จริง ๆ ไม่เช่นนั้นเพราะจาก นั้นพวกเขารู้ว่า ผมอายเล็กน้อย และบางคนไม่ชอบคนขี้อายนั้นเหตุผลเหล่านี้น่าอายจริง ๆ ไม่ชอบว่า ผมขี้อายจริง ๆ บางครั้ง มันทำให้เรื่องยากที่จะพูดคุยกับหลายคนที่ผมไม่ทราบจริง ๆ มันทำให้ฉันไม่ออกจริง ๆ ประสาทจริง ๆ เวลา และจริง ๆ เงียบเมื่อรอบคนผมไม่รู้จัก หรือไม่รู้จักดี มันเป็นคำสาปน่ากลัว แม่ของฉันบอกว่า ฉันจะเติบโตจากมัน หวังที่เป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่ชอบที่ความขี้อายของฉันทำให้ฉันไม่เป็นขาออกขณะที่ผมอยากจะเป็น เมื่อฉันเพื่อน ๆ ออกในที่สาธารณะที่ฉันจะสามารถออกจริงๆเพราะคนรอบข้างที่ไม่รู้จักผมและผมไม่สนใจจริงๆสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเกี่ยวกับฉัน ถ้าผมกับเพื่อน ๆ และผมรอบ ๆ คนที่ผมไม่ทราบเป็นอย่างดี แต่ไม่ทราบว่าผมสามารถเล็กน้อยขาออก แต่ไม่มากเท่าที่ฉันอยากจะเป็น.
ความขี้อายของฉันทำให้ฉันประสาทในบางครั้งเพราะถ้า ฉันจะเป็นรอบคนจำนวนมากผมไม่ทราบหรือไม่ทราบเป็นอย่างดีแล้วผมได้รับประสาทเกี่ยวกับการพูดคุยกับพวกเขาและพูดอะไรโง่หรือทำอะไรโง่ ๆ มันเป็นที่น่าอายจริงๆเมื่อฉันได้รับเช่นเดียวกับที่ มันทำให้ฉันกัดริมฝีปากของฉันมากและมันทำให้ฉันมองลงมาและไม่ได้จริงๆมองบุคคลที่อยู่ในตา แล้วถ้าไม่มีใครพูดกับผมผมจ้องมองที่พื้น.
นอกจากนี้มันทำให้ฉันเงียบจริงๆคนรอบผมไม่ทราบว่า ฉันแทบจะไม่พูดจนกว่าฉันกำลังพูดถึงแล้วชนิดของฉันกระซิบและพวกเขาต้องถามฉันสิ่งที่ฉันกล่าวว่า ผมไม่ชอบที่แล้วเพราะพวกเขารู้ว่าฉันขี้อายและบางคนไม่ชอบคนขี้อายเป็นรอบ ๆ พวกเขา.
ทั้งหมดด้วยเหตุผลเหล่านี้เป็นที่น่าอายจริงๆผมไม่ชอบที่ฉันอายจริงๆ ในช่วงเวลาที่. ก็จะทำให้มันยากมากที่จะพูดคุยกับผู้คนจำนวนมากที่ผมไม่ทราบจริงๆ มันทำให้ฉันไม่ออกจริงๆประสาทจริงๆที่ครั้งและเงียบสงบจริงๆเมื่อฉันไปรอบ ๆ คนที่ผมไม่ทราบหรือไม่ทราบเป็นอย่างดี มันเป็นคำสาปที่น่ากลัว แม่ของฉันบอกว่าฉันจะงอกออกมาจากมันหวังที่เป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่ชอบที่ความไม่กล้าของฉันทำให้ฉันได้เป็นออกตามที่ผมต้องการจะ เมื่อฉันอยู่กับเพื่อนในที่สาธารณะ จะออกจริงๆ เพราะคนรอบข้างที่ไม่รู้จักผม และผมไม่ได้สนใจสิ่งที่พวกเขาคิดเกี่ยวกับฉัน ถ้าผมกับเพื่อนและฉันอยู่ใกล้ใครผมไม่รู้จริงๆ แต่ไม่รู้ว่า ฉันสามารถเล็กน้อยออก แต่ไม่มากเท่าที่ฉันต้องการจะความอายของฉันทำให้ฉันกังวลตลอดเวลา เพราะถ้าผมจะเป็นรอบ ๆหลายคนไม่รู้ หรือ ไม่ก็รู้ดีว่าฉันได้รับประสาทเกี่ยวกับการพูดคุยกับพวกเขา และพูดสิ่งที่โง่หรือทำอะไรโง่ๆ มันน่าอายจริงๆ เมื่อฉันไปแบบนั้น มันทำให้ฉันกัดริมฝีปากของฉันมาก และมันทำให้ฉันดู และไม่ได้มองคนที่อยู่ในสายตาของ แล้วถ้าไม่มีใครพูดกับผม ผมมองไปที่พื้นและมันทำให้ฉันเงียบจริงๆๆ คนไม่รู้ ผมแทบจะไม่พูด ถ้าผมพูดไปแล้ว ผมกระซิบและพวกเขาจะถามฉันในสิ่งที่ฉันพูด ผมก็ไม่ชอบแล้วเพราะพวกเขารู้ว่าผมค่อนข้างขี้อาย และบางคนไม่ชอบคนอายรอบ ๆพวกเขาด้วยเหตุผลเหล่านี้ทั้งหมดเป็นน่าอายจริงๆ ฉันไม่ชอบที่ผมอายจริง ๆ ครั้ง มันทำให้ยากที่จะคุยกับคนที่ฉันไม่รู้จัก มันทำให้ผมไม่ค่อยออกจริงๆ ตื่นเต้นตลอดเวลา และเงียบจริงๆเมื่อฉันไปรอบ ๆคนไม่รู้ หรือ ไม่ รู้ อย่าง ดี มันเป็นคำสาปที่น่ากลัว แม่ผมบอกว่า ผมจะเติบโตออกมาจากมัน หวังว่าจะเป็นจริง