Loughridge (2002) also described hi

Loughridge (2002) also described his own experience with a movie theater in his
community that sold season passes allowing purchasers to see all the movies they wanted within
the time frame covered by the pass. The theater owner used the upfront money from the passes
to refurbish the oldest movie theater in Raleigh, NC. This was an alternative movie theater, so
pass purchasers were never sure which movies would be shown or whether they would want to
see the movies playing at the theater. So, Loughridge (2002) concluded,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Loughridge (2002) ยังกล่าวถึงประสบการณ์ของเขาเองกับหนังในเขาชุมชนที่ขายให้ผู้ซื้อดูภาพยนตร์ทั้งหมดผ่านฤดูกาล ที่พวกเขาต้องการภายในกรอบเวลาครอบคลุม โดยผ่านการ เจ้าของโรงภาพยนตร์ใช้เงินตะวันจากผ่านการไอหนังเก่าแก่ที่สุดในราลีห์ NC นี้เป็นการทดแทนหนัง ดังนั้นผู้ซื้อผ่านไม่เคยจะแสดงภาพยนตร์ใดหรือว่าพวกเขาจะต้องการดูภาพยนตร์เล่นที่ ดังนั้น Loughridge (2002) สรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Loughridge (2002) นอกจากนี้ยังเล่าประสบการณ์ของตัวเองที่มีโรงภาพยนตร์ของเขาใน
ชุมชนที่ขายผ่านฤดูกาลที่ช่วยให้ผู้ซื้อเพื่อดูภาพยนตร์ทั้งหมดที่พวกเขาต้องการภายใน
กรอบเวลาที่ครอบคลุมโดยผ่าน เจ้าของโรงละครที่ใช้เงินล่วงหน้าจากการผ่าน
การปรับปรุงโรงภาพยนตร์ที่เก่าแก่ที่สุดในราลี, อร์ทแคโรไลนา นี่เป็นโรงภาพยนตร์ทางเลือกเพื่อให้
ผ่านการซื้อไม่เคยแน่ใจว่าหนังจะแสดงให้เห็นหรือไม่ว่าพวกเขาจะต้องการที่จะ
ดูหนังเล่นที่โรงละคร ดังนั้น Loughridge (2002) สรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอจ์ริดจ์ ( 2545 ) ยังอธิบายประสบการณ์ของเขาเองกับโรงภาพยนตร์ในชุมชนของเขา
ที่ขายผ่านฤดูให้ผู้ซื้อเห็น หนังที่พวกเขาต้องการภายใน
กรอบเวลาที่ครอบคลุม โดยผ่าน เจ้าของโรงหนังใช้ล่วงหน้าเงินจากบัตร
refurbish โรงหนังเก่าแก่ใน Raleigh , NC . นี้เป็นหนังทางเลือก ดังนั้น
ผ่านผู้ซื้อไม่เคยมั่นใจว่าภาพยนตร์จะแสดงหรือไม่ว่าพวกเขาต้องการ
ดูหนังเล่นที่โรงละคร ดังนั้น ลอจ์ริดจ์ ( 2002 ) สรุป