The results showed that MASE traini

The results showed that MASE training improved the dynamic lung volumes including FVC, FEV1 and MVV. This may have been due to movement of the upper limbs in the MASE training because during this movement the chest expanded. This contributes to increased the air flow into the lung resulting in improved capacity of the lung. In obese individuals, mechanism of normal respiration is impaired because the excess body fat that occupies the abdomen and lines the chest limits the action of the respiratory muscles. Brazzale and coworkers, (2015) reported that obesity affects the respiratory system by several mechanisms, including by direct mechanical changes due to fat deposition in the chest wall, abdomen and upper airway, as well as via systemic inflammation. Where as, TASE training improved only FVC. Recently, TASE training for 8 weeks (30 minutes per day, 3 days per week) in T2DM showed increased FVC, FEV1 and MVV when compared with sedentary daily lives for 8 weeks (Tunkamnerdthai et al., 2015).
In contrast, the results of MASE training on HRV did not support our hypothesis which is the higher HRV after MASE than TASE training in MetS patients. Twenty nine subjects in TASE group showed significant increased rMSSD (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการศึกษาพบว่า การฝึกอบรมมาปรับปรุงไดรฟ์ข้อมูลแบบไดนามิกปอดรวมทั้งค่า FVC, FEV1 และ MVV นี้อาจได้รับเนื่องจากการเคลื่อนไหวของแขนขาด้านบนในการฝึกอบรมมาเนื่องจากในระหว่างการเคลื่อนไหวนี้ หน้าอกขยาย นี้ช่วยเพิ่มการไหลของอากาศเข้าสู่ปอดที่เป็นผลในการปรับปรุงความจุของปอด ในคนอ้วน กลไกของการหายใจปกติเป็นความบกพร่องเนื่องจากไขมันส่วนเกินที่อยู่บนหน้าท้อง และเส้นหน้าอกจำกัดการทำงานของกล้ามเนื้อทางเดินหายใจ Brazzale และเพื่อนร่วมงาน, (2015) รายงานว่า โรคอ้วนมีผลต่อระบบหายใจ โดยหลายกลไก รวมถึงการเปลี่ยนแปลงเชิงกลโดยตรงเนื่องจากไขมันสะสม ในผนังหน้าอก ช่องท้อง และทางเดินหายใจส่วนบน รวม ทั้ง ผ่านระบบอักเสบ ที่เป็น อบรมทะเลพัฒนาขึ้นเฉพาะค่า FVC เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฝึกอบรม 8 สัปดาห์ (30 นาทีต่อวัน 3 วันต่อสัปดาห์) ใน T2DM ทะเลแสดงให้เห็นว่าเพิ่มค่า FVC, FEV1 และ MVV เมื่อเปรียบเทียบกับชีวิตประจำวันอยู่ประจำสำหรับ 8 สัปดาห์ (Tunkamnerdthai et al. 2015) ตรงกันข้าม ผลของการฝึกอบรมมาใน HRV ไม่สนับสนุนสมมติฐานของเราซึ่งเป็น HRV สูงหลัง MASE กว่าทะเลฝึกในผู้ป่วยเม็ตส์ กลุ่มวิชายี่สิบเก้าในทะเลแสดงให้เห็น rMSSD เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) หลังจากการฝึก 12 สัปดาห์ขณะที่ผู้ที่อยู่ในกลุ่มทะเลไม่เพิ่มโดเมนเวลาและความถี่ นี้อาจจะเนื่องจาก BMI มากกว่าใน MASE กว่ากลุ่มทะเล ตรงนี้แน้วต้องค้นเพิ่มว่า BMI ที่มากกว่ามีผลอย่างไรต่อผลของการแกว่งแขนต่อ HRV อย่างไรก็ตาม ถ้าวัตถุในกลุ่มทะเลดำเนินการการออกกำลังกายทุกวัน พวกเขาอาจมีดีขึ้น HRV นี้ได้รับการสนับสนุน โดยการศึกษาก่อนหน้านี้ (Churproong, 2015) สามารถปรับปรุงระบบหลอดเลือดหัวใจในคนไทย HRV ที่ชอบมากที่สุดที่ความเข้มสูง LF พลังงานแสดงให้เห็นว่าค่าลดลงไปเล็กน้อยที่ความเข้มปานกลาง และสูง แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในความเข้มต่ำออกกำลังกาย (Renza และ Arsenio, 2003) ในสรุป ผลการศึกษานี้แนะนำว่า ฝึกมาดีขึ้นปอด แต่ทะเลฝึกปรับปรุงค่า FVC ในเม็ตส์ผู้ป่วยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เท่าทะเลขึ้น HRV ในผู้ป่วยเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าการฝึกอบรม MASE ปรับปรุงปริมาณปอดแบบไดนามิกรวมทั้ง FVC, FEV1 และ MVV นี้อาจจะเป็นเพราะการเคลื่อนไหวของแขนขาบนในการฝึกอบรม MASE เพราะในช่วงการเคลื่อนไหวนี้หน้าอกขยาย นี้ก่อให้เกิดการเพิ่มการไหลเวียนของอากาศเข้าไปในปอดทำให้เกิดความสามารถในการปรับตัวดีขึ้นของปอด ในบุคคลที่เป็นโรคอ้วนกลไกของการหายใจปกติเป็นความบกพร่องเนื่องจากไขมันในร่างกายส่วนเกินที่ตรงบริเวณหน้าท้องและสายหน้าอก จำกัด การกระทำของกล้ามเนื้อหายใจ Brazzale และเพื่อนร่วมงาน (2015) รายงานว่าโรคอ้วนมีผลต่อระบบทางเดินหายใจโดยกลไกหลายรวมทั้งจากการเปลี่ยนแปลงทางกลโดยตรงเนื่องจากการสะสมไขมันในผนังหน้าอกหน้าท้องและเดินหายใจส่วนบนเช่นเดียวกับการอักเสบผ่านทางระบบ ขณะที่การฝึกอบรม TASE เพียงแค่ปรับปรุง FVC เมื่อเร็ว ๆ นี้การฝึกอบรม TASE เป็นเวลา 8 สัปดาห์ (30 นาทีต่อวัน, 3 วันต่อสัปดาห์) ใน T2DM แสดงให้เห็นเพิ่มขึ้น FVC, FEV1 และ MVV เมื่อเทียบกับชีวิตประจำวันอยู่ประจำเป็นเวลา 8 สัปดาห์ (Tunkamnerdthai et al., 2015).
ในทางตรงกันข้ามผล ของการฝึกอบรมใน MASE HRV ไม่สนับสนุนสมมติฐานของเราซึ่งเป็น HRV สูงขึ้นหลังจากการฝึกอบรมกว่า MASE TASE ในผู้ป่วยที่เม็ตส์ ยี่สิบเก้าวิชาในกลุ่ม TASE แสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ rMSSD (p <0.05) หลังการฝึกอบรม 12 สัปดาห์ในขณะที่ผู้ที่อยู่ในกลุ่ม TASE ไม่ได้เพิ่มขึ้นทั้งเวลาและโดเมนความถี่ ซึ่งอาจจะเกิดจากการที่มากขึ้นของดัชนีมวลกายใน MASE กว่ากลุ่ม TASE ตรงนี้แน้วต้องค้นเพิ่มว่าค่าดัชนีมวลกายที่มากกว่ามีผลอย่างไรต่อผลของ การแกว่งแขนต่อ HRV แต่ถ้าวิชาในกลุ่ม TASE ดำเนินการออกกำลังกายทุกวันพวกเขาอาจมีการปรับปรุง HRV นี้ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาก่อนหน้า (Churproong, 2015) สามารถปรับปรุงระบบหัวใจและหลอดเลือดในคนไทย HRV ความรับผิดชอบให้มากที่สุดที่ระดับความเข้มสูงกำลัง LF แสดงให้เห็นว่าลดลงไปเป็นค่าเล็กน้อยที่ระดับความเข้มในระดับปานกลางและสูง แต่ไม่เปลี่ยนแปลงในการออกกำลังกายความเข้มต่ำ (Renza และ Arsenio, 2003)
ในการสรุปผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการฝึกอบรม MASE การปรับปรุงการทำงานของปอด แต่การฝึกอบรม TASE ปรับปรุง FVC เฉพาะในผู้ป่วยเม็ตส์ แต่เพียง TASE ปรับปรุง HRV ในผู้ป่วยเหล่านี้