Recently, drought-induced changes i

Recently, drought-induced changes in vegetation have received increasing attention (Allen et al., 2010) and models have been revised to specifically simulate vegetation responses to drought (e.g. Fisher et al., 2010; Domec et al., 2012). However, few rigorous tests have been conducted to evaluate how well vegetation models simulate drought-caused vegetation responses (Galbraith etal., 2010). In this issue of New Phytologist, Powell et al. (pp. 350–365) conducted a critical data-model comparison study to assess model simulations of vegetation and ecosystem responses to drought manipulation experiments in the Amazon. This unique study revealed key limitations of five state-of-the-art biosphere models and one hydrodynamic terrestrial ecosystem model. They found that the biosphere models accurately captured the carbon (C) fluxes in control plots, but poorly simulated C and water fluxes, seasonal leaf-area indices, and vegetation mortality under imposed drought. This result is significant because it clearly points the way towards specific model developments and field experiments needed to better predict terrestrial ecosystem responses to drought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าสุด เปลี่ยนแปลงที่เกิดจากภัยแล้งพืชพรรณไม้ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้น (อัลเลน et al., 2010) และมีการแก้ไขแบบจำลองแสร้งเฉพาะพืชตอบสนองต่อภัยแล้ง (เช่น Fisher et al., 2010 Domec et al., 2012) อย่างไรก็ตาม ได้ดำเนินการทดสอบอย่างเข้มงวดไม่กี่เพื่อประเมินวิธีการที่ดีพืชรูปแบบจำลองการตอบสนองของพืชที่เกิดจากภัยแล้ง (Galbraith etal., 2010) ในปัญหาของ Phytologist ใหม่ พาวเวล et al. (นำ 350-365) ดำเนินการศึกษาเปรียบเทียบแบบจำลองข้อมูลสำคัญเพื่อประเมินรูปแบบจำลองของการตอบสนองพืชและระบบนิเวศเพื่อทดลองการจัดการภัยแล้งในอเมซอน ศึกษาเฉพาะการเปิดเผยข้อจำกัดสำคัญของห้ารุ่นชีวบริเวณรัฐ-of-the-art และแบบจำลองระบบนิเวศภาคพื้น hydrodynamic หนึ่ง พวกเขาพบว่า แบบจำลองชีวบริเวณแม่นยำจับ fluxes คาร์บอน (C) ในการควบคุมผืน แต่ fluxes C และน้ำไม่ดีจำลอง ดัชนีพื้นที่ใบตามฤดูกาล และการตายของพืชภายใต้ภัยแล้งตาม ผลลัพธ์นี้เป็นสำคัญ เพราะชัดเจนชี้ทางสู่การพัฒนารูปแบบเฉพาะ และทดลองฟิลด์ต้องเพื่อทายคำตอบระบบนิเวศภาคพื้นแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้การเปลี่ยนแปลงของภัยแล้งที่เกิดขึ้นในพืชผักที่ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้น (อัลเลน, et al, 2010.) และรูปแบบที่ได้รับการปรับปรุงโดยเฉพาะการจำลองการตอบสนองของพืชต่อความแห้งแล้ง (เช่นฟิชเชอร์, et al, 2010;.. Domec et al, 2012) อย่างไรก็ตามการทดสอบอย่างเข้มงวดไม่กี่ได้รับการดำเนินการในการประเมินวิธีการที่ดีแบบจำลองการตอบสนองของพืชผักพืชฤดูแล้งที่เกิดจาก (Galbraith etal., 2010) ในเรื่องของใหม่ Phytologist นี้พาวเวลและอัล (PP. 350-365) ดำเนินการศึกษาเปรียบเทียบข้อมูลรูปแบบที่สำคัญในการประเมินการจำลองรูปแบบของการตอบสนองของพืชและระบบนิเวศที่จะทดลองการจัดการภัยแล้งในอเมซอน การศึกษาครั้งนี้ที่ไม่ซ้ำกันเผยให้เห็นข้อ จำกัด ที่สำคัญของห้ารัฐของศิลปะแบบชีวมณฑลและรูปแบบหนึ่งของระบบนิเวศบกอุทกพลศาสตร์ พวกเขาพบว่ารูปแบบชีวมณฑลได้อย่างถูกต้องจับคาร์บอน (C) ฟลักซ์ในแปลงควบคุม แต่จำลองไม่ดีซีและฟลักซ์น้ำ, ดัชนีพื้นที่ใบตามฤดูกาลและการเสียชีวิตพืชภายใต้ภัยแล้งที่กำหนด ผลที่ได้นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะมันได้อย่างชัดเจนชี้ทางไปสู่​​การพัฒนารูปแบบที่เฉพาะเจาะจงและทดลองที่จำเป็นในการตอบสนองที่ดีกว่าคาดการณ์ของระบบนิเวศบกภัยแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็ว ๆนี้การเปลี่ยนแปลงในฤดูแล้งพืชได้รับความสนใจเพิ่มขึ้น ( Allen et al . , 2010 ) และรุ่นที่ได้รับการแก้ไขโดยเฉพาะพืชจำลองการตอบสนองภัยแล้ง ( เช่น Fisher et al . , 2010 ; domec et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตาม การทดสอบอย่างเข้มงวดไม่กี่ได้รับการดำเนินการเพื่อประเมินว่าโมเดลจำลองเหตุการตอบสนองพืช ( พืชแล้งกัลเบรธคณะ . , 2010 )ในเรื่องใหม่ phytologist พาวล์ et al . ( PP 350 ( 365 ) ดําเนินการแบบจำลองข้อมูลเปรียบเทียบเพื่อประเมินแบบจำลองเชิงของพืชและระบบนิเวศการทดลองจัดการภัยแล้งในอเมซอน การศึกษาพิเศษนี้พบข้อจำกัดที่สำคัญของมณฑลและรัฐ - of - the - art ห้ารุ่นหนึ่งดัชนีระบบนิเวศบก แบบพวกเขาพบว่า มณฑลแบบถูกต้องจับคาร์บอน ( C ) ทั้งในแปลงควบคุม แต่ไม่ดี ) C และน้ำค่า ดัชนีพื้นที่ใบพืชตามฤดูกาล และภายใต้บังคับของภัยแล้งผลที่ได้นี้เป็นสําคัญ เพราะมันชัดเจนจุดวิธีการไปสู่การพัฒนารุ่นที่เฉพาะเจาะจงและการทดลองภาคสนามต้องดีกว่าคาดการณ์การตอบสนองของระบบนิเวศบก
ภัยแล้ง