Creative potential and its measurem

Creative potential and its measurement
Creativity has received increasing attention over the past decades. It is viewed as a valuable
asset for individuals in their daily problem solving and their professional careers. Organizations seek
creative ideas to improve themselves and stay competitive. Societies benefit from creativity in terms
of social and technical improvements in quality of life and cultural development. Recent surveys rank
creativity among the most sought-after characteristics; for example, an IBM worldwide survey of
1541 CEOs in sixty countries and thirty-three major industries found creativity to be the most
valuable ability for future top managers (Berman & Korsten, 2010). An ADOBE survey of 2000
teachers (K-12) and 2000 parents in the United States, United Kingdom, Germany, and Australia
found creativity as a highly desired educational goal (ADOBE, 2013). Creativity is one of the four
key “21st century skills”, together with critical thinking, collaboration, and communication
(http://p21.org). Creativity can be defined as the ability to produce original work that fits with the
context and responds to task constraints (Sternberg & Lubart, 1995). Compared to classical
intelligence, which focuses on analytic ability, knowledge and expert resolution of familiar problems
with known solutions, creativity concerns generating new, previously unknown ideas and behaviours
in novel situations or treating familiar situations in new ways (Sternberg, 1985; Lubart et al., 2003).
Whereas intellectual ability results typically in academic success, creative ability is best manifested in
unique accomplishments, recognized as valuable in a domain-based context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศักยภาพความคิดสร้างสรรค์และการวัดความคิดสร้างสรรค์ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นกว่าทศวรรษ ดูเป็นแบบค่ะสินทรัพย์สำหรับแต่ละบุคคลในการบริการแก้ปัญหาและร่วมงานกับมืออาชีพของพวกเขา ค้นหาองค์กรความคิดสร้างสรรค์เพื่อปรับปรุงตัวเองและพักการแข่งขัน สังคมได้รับประโยชน์จากความคิดสร้างสรรค์ในของการปรับปรุงสังคม และเทคนิคในการพัฒนาวัฒนธรรมและคุณภาพชีวิต อันดับการสำรวจล่าสุดความคิดสร้างสรรค์ในลักษณะชื่อมากที่สุด ตัวอย่าง การสำรวจทั่วโลก IBM ของCEOs 1541 ใน 60 ประเทศและสามสิบสามหลักอุตสาหกรรมความคิดสร้างสรรค์พบให้มากที่สุดความสามารถที่มีคุณค่าสำหรับผู้บริหารสูงสุดในอนาคต (Berman และ Korsten, 2010) การสำรวจ ADOBE 2000ครู (K-12) และ 2000 ครอบครัวในสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร เยอรมนี และออสเตรเลียพบความคิดสร้างสรรค์เป็นเป้าหมายทางการศึกษาต้องสูง (ADOBE, 2013) ความคิดสร้างสรรค์เป็นหนึ่งในสี่คีย์ "ศตวรรษที่ 21 ทักษะ" ร่วมกับวิจารณญาณ ร่วมกัน และการสื่อสาร(http://p21.org) สามารถกำหนดความคิดสร้างสรรค์เป็นความสามารถในการผลิตงานต้นฉบับที่เหมาะสมกับการบริบทและตอบสนองต่อการจำกัดงาน (Sternberg & Lubart, 1995) เมื่อเทียบกับคลาสสิกปัญญา ซึ่งมุ่งเน้นความสามารถคู่ ความรู้ และใช้ความละเอียดของปัญหาที่คุ้นเคยมีแก้ไขปัญหา ความคิดสร้างสรรค์เกี่ยวข้องกับสร้างใหม่ ไม่เคยรู้จักความคิดและพฤติกรรมในสถานการณ์ที่นวนิยายหรือรักษาสถานการณ์คุ้นเคยในรูปแบบใหม่ (Sternberg, 1985 Lubart และ al., 2003)ในขณะที่ความสามารถทางปัญญาผลโดยทั่วไปความสำเร็จด้านการศึกษา ความสามารถในการสร้างสรรค์ส่วนประจักษ์ในเฉพาะสำเร็จ เป็นประโยชน์ในบริบทที่โดเมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีศักยภาพความคิดสร้างสรรค์และการวัด
ความคิดสร้างสรรค์ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา มันถูกมองว่าเป็นที่มีคุณค่า
ของสินทรัพย์สำหรับบุคคลในการแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันของพวกเขาและการแนะแนวอาชีพของพวกเขา องค์กรแสวงหา
ความคิดสร้างสรรค์ในการปรับปรุงตัวเองและอยู่ในการแข่งขัน สังคมได้รับประโยชน์จากความคิดสร้างสรรค์ในแง่
ของการปรับปรุงทางสังคมและทางเทคนิคในคุณภาพชีวิตและการพัฒนาทางวัฒนธรรม การสำรวจล่าสุดการจัดอันดับ
ความคิดสร้างสรรค์ในหมู่ลักษณะขอมากที่สุดหลังจาก; ตัวอย่างเช่นการสำรวจของไอบีเอ็มทั่วโลก
1541 ซีอีโอในประเทศที่หกสิบสามสิบสามอุตสาหกรรมหลักพบความคิดสร้างสรรค์ที่จะเป็นส่วนใหญ่
ความสามารถที่มีคุณค่าสำหรับผู้จัดการด้านบนในอนาคต (Berman และ Korsten 2010) สำรวจ ADOBE 2000
ครู (K-12) และผู้ปกครอง 2000 ในประเทศสหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร, เยอรมนีและออสเตรเลีย
พบความคิดสร้างสรรค์เป็นเป้าหมายการศึกษาที่ต้องการอย่างสูง (ADOBE 2013) ความคิดสร้างสรรค์เป็นหนึ่งในสี่
ที่สำคัญ "ทักษะในศตวรรษที่ 21" ร่วมกับการคิดเชิงวิพากษ์การทำงานร่วมกันและการสื่อสาร
(http://p21.org) ความคิดสร้างสรรค์สามารถกำหนดเป็นความสามารถในการผลิตงานเดิมที่เหมาะกับ
บริบทและตอบสนองต่องาน จำกัด (สเติร์นและ Lubart, 1995) เมื่อเทียบกับคลาสสิก
ปัญญาซึ่งมุ่งเน้นไปที่ความสามารถในการวิเคราะห์ความรู้และความละเอียดจากผู้เชี่ยวชาญของปัญหาที่คุ้นเคย
กับการแก้ปัญหาที่เป็นที่รู้จักกังวลความคิดสร้างสรรค์สร้างใหม่ความคิดที่ไม่รู้จักก่อนหน้านี้และพฤติกรรม
ในสถานการณ์นวนิยายหรือการรักษาสถานการณ์ที่คุ้นเคยในรูปแบบใหม่ (สเติร์น, 1985; Lubart et al, ., 2003).
ในขณะที่ผลความสามารถทางปัญญาโดยทั่วไปในความสำเร็จทางวิชาการความสามารถความคิดสร้างสรรค์เป็นที่ประจักษ์ดีที่สุดใน
ความสำเร็จที่ไม่ซ้ำกันได้รับการยอมรับที่มีคุณค่าในบริบทโดเมนที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีศักยภาพความคิดสร้างสรรค์และการวัด
สร้างสรรค์ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นกว่าทศวรรษที่ผ่านมา มันถูกมองว่าเป็นสินทรัพย์ที่มีคุณค่าสำหรับบุคคลของพวกเขาทุกวัน
ในการแก้ปัญหาและงานอาชีพของตน องค์กรที่แสวงหา
ความคิดสร้างสรรค์เพื่อปรับปรุงตัวเอง และอยู่ในการแข่งขัน สังคมได้รับประโยชน์จากความคิดสร้างสรรค์ในแง่
ของสังคมและเทคนิคในการปรับปรุงคุณภาพของชีวิตและการพัฒนาทางวัฒนธรรม ล่าสุดการสำรวจจัดอันดับ
ความคิดสร้างสรรค์ในหมู่ sought มากที่สุดหลังจากคุณลักษณะ ; ตัวอย่างเช่น IBM ทั่วโลกการสำรวจ
1564 ซีอีโอในประเทศหกสิบ 33 อุตสาหกรรมหลักที่พบมากที่สุดที่มีความคิดสร้างสรรค์มีความสามารถ
อนาคตผู้จัดการด้านบน ( เบอร์& korsten , 2010 ) Adobe การสำรวจ 2000
ครู ( ภาคบังคับ ) และ 2000 พ่อแม่ในสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร เยอรมนี และออสเตรเลีย พบ ความคิดสร้างสรรค์เป็นอย่างสูง
การศึกษาเป้าหมาย ( Adobe , 2013 ) ความคิดสร้างสรรค์เป็นหนึ่งในกุญแจ 4
" ทักษะในศตวรรษที่ 21 " ร่วมกับการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ความร่วมมือและการสื่อสาร
( http : / / ความแปรปรวนทางอารมณ์ . org ) ความคิดสร้างสรรค์สามารถกำหนดความสามารถในการผลิตต้นฉบับงานที่พอดีกับ
บริบทและตอบสนองข้อจำกัดงาน ( Sternberg & lubart , 1995 ) เมื่อเทียบกับคลาสสิก
ข่าวกรอง ซึ่งเน้นความสามารถในการวิเคราะห์ ความรู้และผู้เชี่ยวชาญด้านความละเอียดของปัญหาที่คุ้นเคย
ด้วยโซลูชั่นที่รู้จักเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ การสร้างใหม่ ความคิดที่ไม่รู้จักก่อนหน้านี้และพฤติกรรมในสถานการณ์ใหม่หรือการรักษา
สถานการณ์ที่คุ้นเคยในรูปแบบใหม่ ( Sternberg , 1985 ; lubart et al . , 2003 ) .