sandwich is a food item consisting

sandwich is a food item consisting of one or more types of food, such as vegetables, sliced cheese or meat, placed on or between slices of bread, or more generally any dish wherein two or more pieces of bread serve as a container or wrapper for some other food.[1][2][3] The sandwich was originally a portable food item or finger food which began to be popular in the Western World. Today sandwiches in various versions are found worldwide.

Sandwiches are a popular type of lunch food, taken to work, school, or picnics to be eaten as part of a packed lunch. The bread can be used plain, or it can be coated with one or more condiments such as mayonnaise or mustard to enhance the flavours and texture. As well as being homemade, sandwiches are also widely sold in restaurants and cafes, and are sometimes served hot as well as cold.[4][5] There are both savoury sandwiches, such as deli meat sandwiches, and sweet sandwiches, such as a peanut butter and jelly sandwich.

The sandwich is considered to be the namesake of John Montagu, 4th Earl of Sandwich, because of the claim that he was the eponymous inventor of this food combination.[6][7] The Wall Street Journal has described it as Britain's "biggest contribution to gastronomy".[8]







The modern concept of a sandwich using slices of bread (as found within the Western World) can arguably be traced to 18th century Europe. However, the use of some kind of bread or bread-like substance to lie under (or under and over) some other food, or used to scoop up and enclose or wrap some other type of food, long predates the 18th century, and is found in numerous much older cultures worldwide.

The ancient Jewish sage Hillel the Elder is said to have wrapped meat from the Paschal lamb and bitter herbs between two pieces of old-fashioned soft matzah—flat, unleavened bread—during Passover in the manner of a modern wrap made with flatbread.[9] Flat breads of only slightly varying kinds have long been used to scoop or wrap small amounts of food en route from platter to mouth throughout Western Asia and northern Africa. From Morocco to Ethiopia to India, bread is baked in flat rounds, contrasting with the European loaf tradition.

During the Middle Ages in Europe, thick slabs of coarse and usually stale bread, called "trenchers", were used as plates.[10] After a meal, the food-soaked trencher was fed to a dog or to beggars at the tables of the wealthy, and eaten by diners in more modest circumstances. The immediate culinary precursor with a direct connection to the English sandwich was to be found in the Netherlands of the 17th century, where the naturalist John Ray observed[11] that in the taverns beef hung from the rafters "which they cut into thin slices and eat with bread and butter laying the slices upon the butter"— explanatory specifications that reveal the Dutch belegde broodje, open-faced sandwich, was as yet unfamiliar in England.

Initially perceived as food that men shared while gaming and drinking at night, the sandwich slowly began appearing in polite society as a late-night meal among the aristocracy. The sandwich's popularity in Spain and England increased dramatically during the 19th century, when the rise of industrial society and the working classes made fast, portable, and inexpensive meals essential.[12]

It was at the same time that the European-style sandwich finally began to appear outside of Europe. In the United States, the sandwich was first promoted as an elaborate meal at supper. By the early 20th century, as bread became a staple of the American diet, the sandwich became the same kind of popular, quick meal as was already widespread in the Mediterranean.[12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แซนด์วิชเป็นรายการอาหารที่ประกอบด้วยมากกว่า หนึ่งชนิดของอาหาร เช่นผัก หั่นชีสหรือเนื้อ วางบน หรือ ระหว่างชิ้นของขนมปัง หรืออื่น ๆ โดยทั่วไปอาหารใด ๆ นั้นสอง หรือมากกว่าสองชิ้นของขนมปังเป็นภาชนะบรรจุหรือห่อสำหรับอาหารอื่น ๆ [1] [2] [3 แซนวิช]เดิมพกพาอาหารสินค้าหรือนิ้วอาหารซึ่งเริ่มเป็นที่นิยมในโลกตะวันตก วันนี้แซนด์วิชในรุ่นต่าง ๆ อยู่ทั่วโลกแซนด์วิชเป็นอาหารกลางวัน ถ่ายงาน โรงเรียน หรือปิกนิกที่จะกินเป็นส่วนหนึ่งของอาหารชนิดหนึ่งนิยม ขนมปังสามารถใช้ธรรมดา หรือมันสามารถเคลือบ ด้วยเครื่องปรุงรสมากกว่า หนึ่งเช่นมายองเนสหรือมัสตาร์ดเพื่อเพิ่มรสชาติและเนื้อสัมผัสได้ นอกจากจะทำที่บ้าน แซนด์วิชยังมีจำหน่ายในร้านอาหารและคาเฟ่ และบางครั้งให้บริการร้อนและเย็น [4] [5] มีทั้งคาวแซนวิช เดลี่แซนด์วิชเนื้อ และแซนด์วิชหวาน เช่นเนยถั่วและวุ้นแซนวิชแซนวิถือว่าเป็นชื่อของจอห์นท่อง เอิร์ล 4 แซนด์วิช เพราะอ้างว่า เขาเป็นผู้ประดิษฐ์งานมหกรรมอาหารชุดนี้ [6] [7] Wall Street Journal ได้อธิบายว่า มันเป็นของอังกฤษ "ใหญ่สมทบอาหาร" [8]แนวคิดสมัยใหม่ของแซนด์วิชที่ใช้ขนมปัง (เป็นของโลกตะวันตก) เนื้อหาสามารถติดตามไปยุโรปศตวรรษที่ 18 อย่างไรก็ตาม การใช้บางชนิดของขนมปังหรือขนมปังเช่นสารนอนต่ำกว่า (หรือภายใต้ และเหนือ) อาหารอื่น ๆ หรือใช้ช้อนใส่ หรือห่อบาง ชนิดอื่น ๆ ของอาหาร ยาวถือกำเนิดในศตวรรษที่ 18 และพบในวัฒนธรรมเก่ามากจำนวนมากทั่วโลกปราชญ์ชาวยิวโบราณอย่างยิ่งอาวุโสกล่าวว่า มีห่อเนื้อแกะ Paschal และสมุนไพรขมระหว่างสองชิ้นของ matzah อ่อนล้าสมัย — ขนมปังไร้เชื้อ แบน — ในระหว่างเทศกาลปัสกาในลักษณะของการตัดทันสมัยที่ทำ ด้วยขนมปัง [9] ขนมปังแบนชนิดที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อยของนานมีการใช้การตัก หรือตัดของอาหารเส้นจากแผ่นเสียงกับปากตลอดเอเชียตะวันตกและแอฟริกาเหนือ จากโมร็อกโกไปเอธิโอเปียอินเดีย ขนมปังที่อบในรอบแบน ตัดกับประเพณียุโรปปอนด์ในช่วงยุคกลางในยุโรป แผ่นคอนกรีตหนาหยาบ และมักจะเก่าขนมปัง เรียกว่า "trenchers" ถูกใช้เป็นแผ่น [10] หลังอาหาร trencher การแช่อาหารถูกเลี้ยงสุนัข หรือขอทานที่โต๊ะของร่ำรวย และกิน โดยในสถานการณ์ที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น สารตั้งต้นทำอาหารทันที ด้วยการเชื่อมต่อโดยตรงกับแซนด์วิชอังกฤษได้พบในเนเธอร์แลนด์ของคริสต์ศตวรรษที่ 17 ที่ธรรมชาตินิยมจอห์นเรย์สังเกต [11] ที่ในเนื้อร้านเหล้าแขวนจาก rafters "ซึ่งพวกเขาตัดเป็นบางชิ้น และกินกับขนมปังและเนยวางชิ้นเมื่อเนย" — ข้อมูลจำเพาะเรื่องที่เปิดเผย broodje belegde ดัตช์ , open-faced แซนด์วิชถูกที่ยังไม่คุ้นเคยในอังกฤษตอนแรกมองว่าเป็นอาหารที่คนร่วมกันในขณะเล่นเกมและดื่มในยามค่ำคืน แซนวิค่อย ๆ เริ่มปรากฏขึ้นในสังคมสุภาพเป็นอาหารยามดึกในหมู่ชนชั้นสูง ความนิยมของแซนด์วิชในสเปนและอังกฤษเพิ่มขึ้นมากในศตวรรษที่ 19 การเพิ่มขึ้นของสังคมอุตสาหกรรมและคลาสที่ทำงานทำเมื่อเร็ว พกพา และราคาไม่แพงอาหารจำเป็น [12]มันเป็นเวลาเดียวที่แซนด์วิชสไตล์ยุโรปก็เริ่มปรากฏนอกยุโรป ในสหรัฐอเมริกา แซนวิแก้ไขก่อนเสริมเป็นอาหารประณีตเย็น โดยต้นศตวรรษที่ 20 ขณะที่ขนมปังกลายเป็น หลักของอาหารอเมริกัน แซนวิกลายเป็น อาหารยอดนิยม ด่วนเป็นแล้วแพร่หลายในเมดิเตอร์เรเนียนชนิดเดียวกัน [12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แซนวิชเป็นรายการอาหารที่ประกอบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชนิดของอาหารเช่นผักชีสหั่นบาง ๆ หรือเนื้อสัตว์ที่วางอยู่บนหรือระหว่างชิ้นของขนมปังหรืออื่น ๆ โดยทั่วไปจานใดนั้นสองคนหรือมากกว่าชิ้นส่วนของขนมปังทำหน้าที่เป็นภาชนะบรรจุหรือห่อหุ้มสำหรับ บางส่วนอาหารอื่น ๆ . [1] [2] [3] แซนวิชเดิมเป็นรายการอาหารหรืออาหารนิ้วแบบพกพาซึ่งเริ่มเป็นที่นิยมในโลกตะวันตก แซนวิชวันนี้ในรุ่นต่างๆที่พบทั่วโลก.

แซนด์วิชเป็นชนิดที่นิยมของอาหารกลางวันนำตัวไปทำงานโรงเรียนหรือปิกนิกที่จะกินเป็นส่วนหนึ่งของอาหารกลางวัน ขนมปังสามารถนำมาใช้ธรรมดาหรือมันสามารถเคลือบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าเครื่องปรุงรสเช่นมายองเนสมัสตาร์ดหรือเพื่อเพิ่มรสชาติและเนื้อสัมผัส รวมทั้งการเป็นโฮมเมดแซนวิชนอกจากนี้ยังมีขายกันอย่างแพร่หลายในร้านอาหารและร้านกาแฟและบางครั้งมีการเสิร์ฟร้อนเช่นเดียวกับเย็น. [4] [5] มีทั้งแซนวิชอาหารคาวเช่นแซนวิชเนื้อเดลี่และแซนวิชหวานเช่น เนยถั่วและเยลลี่แซนวิช.

แซนวิชจะถือเป็นชื่อของจอห์นมองตากู 4 เอิร์ลแห่งแซนด์วิชเพราะอ้างว่าเขาเป็นนักประดิษฐ์บาร์ของการรวมกันของอาหารนี้. [6] [7] The Wall Street Journal มี อธิบายว่ามันเป็น "ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการทำอาหาร" ของสหราชอาณาจักร. [8]







แนวคิดที่ทันสมัยของแซนวิชโดยใช้ชิ้นของขนมปัง (เท่าที่พบในโลกตะวันตก) สามารถเนื้อหาที่จะโยงไปถึงศตวรรษที่ 18 ยุโรป อย่างไรก็ตามการใช้ชนิดของสารขนมปังหรือขนมปังเหมือนบางอย่างที่จะอยู่ภายใต้ (หรือภายใต้ขึ้นไป) อาหารอื่น ๆ บางส่วนหรือใช้ในการตักขึ้นและโอบหรือห่อบางประเภทอื่น ๆ ของอาหารนานถือกำเนิดศตวรรษที่ 18 และเป็น พบว่าในหลายวัฒนธรรมเก่ามากทั่วโลก.

ปราชญ์ชาวยิวโบราณ Hillel พี่บอกว่าจะต้องห่อเนื้อจากเนื้อแกะปาสคาลและสมุนไพรที่มีรสขมระหว่างสองชิ้นของสมัยเก่า matzah แบนขนมปังไร้เชื้อในช่วงเทศกาลปัสกาในลักษณะของอ่อน ห่อทันสมัยทำด้วยขนมปัง. [9] ขนมปังแบนที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อยชนิดมีความยาวได้ใช้ในการตักหรือห่อขนาดเล็กจำนวนอาหารบนเส้นทางจากแผ่นเสียงที่ปากทั่วเอเชียตะวันตกและแอฟริกาเหนือ จากโมร็อกโกเอธิโอเปียอินเดียขนมปังอบในรอบแบนตัดกันกับประเพณีก้อนยุโรป.

ช่วงยุคกลางในยุโรป, แผ่นหนาหยาบและขนมปังมักจะค้างที่เรียกว่า "รถขุดร่อง" ถูกนำมาใช้เป็นแผ่น. [10] หลังมื้ออาหารที่ Trencher อาหารแช่เลี้ยงสุนัขหรือขอทานที่โต๊ะของเศรษฐีและกินโดยไดเนอร์สในสถานการณ์ที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น ผู้นำการทำอาหารทันทีที่มีการเชื่อมต่อโดยตรงกับแซนวิชภาษาอังกฤษที่จะพบในเนเธอร์แลนด์ศตวรรษที่ 17 ซึ่งเป็นธรรมชาติจอห์นเรย์สังเกต [11] ว่าในเนื้อเหล้าห้อยลงมาจากคาน "ซึ่งพวกเขาตัดเป็นชิ้นบาง ๆ และ กินกับขนมปังและเนยวางชิ้นเมื่อเนย "- รายละเอียดอธิบายที่เปิดเผย belegde broodje ดัตช์เปิดเผชิญแซนวิชก็ยังไม่คุ้นเคยในประเทศอังกฤษ.

การรับรู้ครั้งแรกเป็นอาหารที่คนที่ใช้ร่วมกันในขณะที่การเล่นเกมและการดื่มในเวลากลางคืน, แซนวิช ช้าเริ่มปรากฏขึ้นในสังคมสุภาพเป็นอาหารดึกในหมู่ชนชั้นสูง ความนิยมของแซนวิชในสเปนและอังกฤษเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงศตวรรษที่ 19 เมื่อการเพิ่มขึ้นของสังคมอุตสาหกรรมและการเรียนการทำงานที่ทำอย่างรวดเร็วแบบพกพาและอาหารราคาไม่แพงที่สำคัญ. [12]

มันเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่แซนวิชสไตล์ยุโรปในที่สุด เริ่มปรากฏให้เห็นด้านนอกของยุโรป ในสหรัฐอเมริกาแซนวิชได้รับการเลื่อนครั้งแรกในฐานะที่เป็นอาหารอย่างประณีตในอาหารมื้อเย็น โดยในช่วงต้นศตวรรษที่ 20, ขนมปังกลายเป็นวัตถุดิบของอาหารอเมริกัน, แซนวิชกลายเป็นชนิดเดียวกันที่นิยมรับประทานอาหารอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่มีอยู่แล้วอย่างกว้างขวางในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน. [12]