Handle what properly?” said Liu Fei

Handle what properly?” said Liu Fei while gnashing her teeth. Immediately after, she left. She was secretly cursing at Lin Feng in her heart. What a pervert!



“General, it seems like Princess Duan Xin Ye is interested in Lin Feng. She’ll become Fei Fei’s rival in the future.” said Jiu Chi Xie in a low voice. These older men were slightly angry at the princess. They noticed that Duan Xin Ye didn’t look at Lin Feng the same way she looked at other people.



Duan Xin Ye always smiled at people in a friendly manner, but when she smiled to Lin Feng, it was more than that, it was soft, sweet and tender.



The first awakening of love, tender feelings like water… girls couldn’t hide such feelings. Everybody could see them in their facial expression, just like Liu Fei.



Liu Cang Lan smiled wryly and shook his head. He then quietly looked at the silhouette leaving. The silhouette was wearing armor, but he didn’t forget that underneath they were still holy and pure. As before, he was amazed.



…………



Duan Xin Ye’s tent was tastefully furnished. It wasn’t luxurious but it was clean and tidy; which made it easy to set one’s mind at ease and feel relaxed.



At that moment, Lin Feng and Duan Xin Ye were sitting on the floor by a hardwood table.



“Princess, Master Lin, tea is ready.”



Qiu Cao arrived in front Duan Xin Ye and Lin Feng and served them some tea.



Lin Feng hastily took his cup of tea while smiling and said: “Girl, there is no need to stick with such formalities.”



Lin Feng wasn’t used to being served by someone else.



“Master Lin, you are the Princess’ guest, this is my duty.” said the servant while smiling. She had two dimples appear on her cheeks when she smiled, she was extremely cute. She was very young, about fifteen years old.



Lin Feng was only smiling, but didn’t say anything. Actually, Qiu Cao was also a slave. She was already very lucky to be able to work for the Princess. Besides, Duan Xin Ye seemed to treat her well. Qiu Cao respected Duan Xin Ye but didn’t fear her. Duan Xin Ye was the farthest thing from a cruel person.



“Princess, the battlefield is such a dangerous place, why did you need to come here?” asked Lin Feng who didn’t understand why Duan Xin Ye was there. What was the point of having the princess on the battlefield?



“I’ve spent too much time in the Imperial Palace. I was breathing the same stuffy air every single day, so thought that I had to see something else and decided to come and see the brave and courageous soldiers on the battlefield.” said Duan Xin Ye in a soft voice while smiling. Many people were dreaming of living in the Imperial Palace, but those who really lived in it had the feeling that it was like a prison and needed to see the outside world.



“Lin Feng, do you like the zither?” suddenly asked Duan Xin Ye. Lin Feng slightly nodded and said: “I do.”



“I will play the zither for you.” when Duan Xin Ye saw that Lin Feng nodded, she smiled and looked excited. At that moment, Qiu Cao went and picked up an ancient zither. She cleaned the table and put the zither on the spotless table. It was a very cozy feeling.



Duan Xin Ye was smiling, she put both of her hands on the zither and started playing slowly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการอะไรอย่างถูกต้อง "กล่าวว่า Liu Fei ขณะฟูมฟันของเธอ ทันทีหลังจาก เธอ เธอได้สาปแช่งที่เฟิงหลินแอบในหัวใจของเธอ อะไรในทางที่ผิด "ทั่วไป มันดูเหมือนเจ้าหญิงด้วนซิเย่สนใจเฟิงหลิน เธอจะกลายเป็นเฟยเฟยคู่แข่งในอนาคต "กล่าวว่า Xie จิจิเสียงต่ำ ผู้ชายเหล่านี้ก็มีเล็กน้อยเจ้าหญิง พวกเขาสังเกตเห็นว่า ด้วนซิเย่ไม่ได้มองหลินเฟิงแบบเดียวกับที่เธอมองคนอื่น ด้วนซิพวกท่านเสมอที่คนยิ้มอย่างเป็นมิตร แต่เมื่อเธอยิ้มให้หลินเฟิง มันเป็นมากกว่านั้น นุ่ม หวาน และวิธีการชำระเงิน การตื่นตัวแรกของความรัก ความรู้สึกอ่อนโยนเหมือนน้ำ...สาวไม่ซ่อนความรู้สึกดังกล่าว ทุกคนสามารถเห็นพวกเขาในสีหน้าของพวกเขา เหมือนหลิวเฟย หลิวคาง Lan wryly ยิ้ม และส่ายหัวของเขา เขาจึงเงียบ ๆ มองเงาออกจากกัน เงาสวมเกราะ แต่เขาไม่ลืมว่า ภายใต้พวกเขาก็ยังคงศักดิ์สิทธิ์ และบริสุทธิ์ ขณะที่ก่อน เขาประหลาดใจ ………… ด้วนซิเจ้าของเต็นท์ถูกรสนิยม มันไม่ได้หรูหรา แต่ก็ สะอาด ซึ่งทำให้มันง่ายต่อการตั้งใจสบาย และรู้สึกผ่อนคลาย ในขณะ หลินเฟิงและด้วนซิเย่นั่งบนพื้น โดยตารางไม้ "เจ้าหญิง โทลิน แล้วกัน" คูโจมาถึงหน้าด้วนซิเย่และหลินเฟิง และน้ำชา หลินเฟิงรีบเอาถ้วยชาของเขาพร้อมรอยยิ้ม และกล่าวว่า: "สาว ไม่จำเป็นต้องติดกับพิธีการดังกล่าว" หลินเฟิงไม่ได้ใช้ในการรับผู้อื่น "หลินมาสเตอร์ คุณเจ้าหญิงแขก นี้เป็นหน้าที่ของฉัน." กล่าวว่า คนรับใช้พร้อมรอยยิ้ม เธอเพิ่มเสน่ห์สองปรากฏบนแก้มของเธอเมื่อเธอยิ้ม เธอน่ารักมาก เธอเป็นหนุ่ม สิบห้าปี หลินเฟิงยิ้มเท่านั้น แต่ไม่ได้พูดอะไร จริง Cao คูก็เป็นทาส แล้วเธอก็โชคดีมากที่สามารถทำงานสำหรับเจ้าหญิง นอกเหนือจาก ด้วนซิเย่ดูเหมือนจะ ปฏิบัติต่อเธออย่างดี คูโจเคารพด้วนซิเย่ แต่ไม่กลัวเธอ ด้วนซิพวกท่านเป็นสิ่งมากที่สุดจากบุคคลโหดร้าย "เจ้าหญิง สนามรบคือ ดังกล่าวสถานอันตราย ทำไมจึงต้องมาที่นี่ถามหลินเฟิงที่ไม่เข้าใจทำไมด้วนซิเยมี จุดมีเจ้าหญิงในสนามรบคืออะไร "ฉันใช้เวลามากเกินไปในวังอิมพีเรียล ฉันได้หายใจอากาศอุดอู้เหมือนกันทุก ๆ วัน ดังนั้นทหารคิดว่าฉันได้เห็นสิ่งอื่น และตัดสินใจที่ จะมาดูกล้าหาญ และความกล้าหาญ ในสนามรบ."กล่าวด้วนซิเยเสียงนุ่มพร้อมรอยยิ้ม หลายคนมีฝันของการใช้ชีวิตในวังอิมพีเรียล แต่ผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นจริง ๆ มีความรู้สึกว่า มันเหมือนการติดคุก และต้องดูโลกภายนอก "หลินเฟิง คุณชอบการ zither " ก็ถามด้วนซิเย่ หลินเฟิงแล้วพยักหน้าอย่างเล็กน้อย และกล่าวว่า: "ฉันทำ" "ฉันจะเล่น zither ที่คุณ" ด้วนซิเย่เห็นว่า หลินเฟิงเลยต้อง เธอยิ้ม แล้วดูตื่นเต้น ในขณะ Cao คูไป และหยิบขึ้นมาเป็น zither โบราณ เธอทำความสะอาดโต๊ะ และใส่ zither ที่บนโต๊ะสะอาดสะอ้าน มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมาก ด้วนซิเย่ยิ้ม เธอใส่ทั้งสองมือของเธอ zither และเริ่มเล่นช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จัดการกับสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ "หลิวกล่าวว่าในขณะที่เฟขบฟันของเธอ ทันทีหลังจากที่เธอออกจาก เธอถูกแอบแช่งที่หลินฮในหัวใจของเธอ อะไรที่ผิด! "ทั่วไปดูเหมือนว่าเจ้าหญิงซินด้วนเจ้ามีความสนใจในฮหลิน เธอจะกลายเป็นคู่แข่ง Fei Fei ในอนาคต. "Jiu จิ Xie กล่าวในเสียงต่ำ เหล่าชายที่มีอายุมากกว่าเขาโกรธเล็กน้อยที่เจ้าหญิง พวกเขาสังเกตเห็นว่าด้วนซินเจ้าไม่ได้มองไปที่หลินฮแบบเดียวกับที่เธอมองไปที่คนอื่น ๆ . ลำดวนซินเยเสมอยิ้มให้คนที่อยู่ในลักษณะที่เป็นมิตร แต่เมื่อเธอยิ้มให้กับหลินฮมันเป็นมากกว่านั้นก็คือ นุ่มหวานและอ่อนโยน. ตื่นแรกของความรักความอ่อนโยนความรู้สึกเหมือนน้ำ ... สาว ๆ ไม่สามารถซ่อนความรู้สึกเช่นนั้น ทุกคนจะได้เห็นพวกเขาในการแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขาเช่นเดียวกับหลิว Fei. หลิว Cang ลานยิ้มถึงคราวและส่ายหัว จากนั้นเขาก็เงียบ ๆ มองไปที่เงาออก เงาได้สวมใส่เสื้อเกราะ แต่เขาไม่ได้ลืมว่าภายใต้พวกเขายังคงบริสุทธิ์และบริสุทธิ์ เมื่อก่อนเขาก็ต้องประหลาดใจ. ............ เต็นท์ด้วนซินเยได้รับการตกแต่งอย่างมีรสนิยม มันไม่ได้หรูหรา แต่มันก็เป็นที่สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย; ซึ่งทำให้มันง่ายที่จะตั้งใจที่ง่ายและรู้สึกผ่อนคลาย. ในขณะที่หลินฮและด้วนซินเยกำลังนั่งอยู่บนพื้นโดยโต๊ะไม้เนื้อแข็ง. "ปริ๊นเซโทหลินชาพร้อม." Qiu เฉามาถึงในด้านหน้า ด้วนซินเย่และหลินฮและทำหน้าที่ให้ชา. หลินฮรีบหยิบถ้วยชาของเขาในขณะที่รอยยิ้มและกล่าวว่า "สาวไม่มีความจำเป็นที่จะติดกับพิธีการดังกล่าว." หลินฮไม่ได้ใช้ในการถูกเสิร์ฟโดยคน อื่น. "นายหลินคุณเป็นแขกเจ้าหญิงแห่งนี้เป็นหน้าที่ของฉัน." กล่าวว่าคนรับใช้ในขณะที่รอยยิ้ม เธอสองคนลักยิ้มปรากฏบนแก้มของเธอเมื่อเธอยิ้มเธอก็น่ารักสุด ๆ เธอยังเด็กมากประมาณสิบห้าปี. หลินฮเป็นเพียงรอยยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร ที่จริง Qiu เฉาก็เป็นทาส เธอเป็นคนที่โชคดีมากแล้วที่จะสามารถทำงานให้กับเจ้าหญิง นอกจากนี้ด้วนซินเยดูเหมือนจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี Qiu เฉาเคารพด้วนซินเย แต่ไม่ได้กลัวของเธอ ด้วนซินเจ้าเป็นสิ่งที่ไกลที่สุดจากคนที่โหดร้าย. "ปริ๊นเซสนามรบเป็นเช่นสถานที่ที่อันตรายทำไมคุณไม่จำเป็นต้องมาที่นี่?" ถามหลินฮที่ไม่เข้าใจว่าทำไมซินด้วนเจ้าก็อยู่ที่นั่น อะไรคือจุดที่มีเจ้าหญิงในสนามรบหรือไม่"ผมได้ใช้เวลามากเกินไปในพระราชวังอิมพีเรียล ผมกำลังหายใจอากาศอบอ้าวเดียวกันทุกวันเดียวดังนั้นคิดว่าผมจะต้องดูอย่างอื่นและตัดสินใจที่จะมาและเห็นทหารที่กล้าหาญและความกล้าหาญในสนามรบ. "ด้วนซินเยกล่าวว่าในขณะที่เสียงนุ่มยิ้ม หลายคนฝันที่อาศัยอยู่ในพระราชวังอิมพีเรียล แต่ผู้ที่อาศัยอยู่จริงๆในมันมีความรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนคุกและต้องการที่จะเห็นโลกภายนอก. "หลินฮคุณชอบจะเข้หรือไม่" ก็ถามด้วนซิน ท่าน หลินฮเล็กน้อยพยักหน้าและกล่าวว่า ". ฉันทำ" . "ผมจะเล่นจะเข้สำหรับคุณ" เมื่อด้วนซินท่านทั้งหลายเห็นหลินฮพยักหน้าเธอยิ้มและมองตื่นเต้น ในขณะที่ Qiu เฉาไปหยิบพิณโบราณ เธอทำความสะอาดโต๊ะและใส่จะเข้บนโต๊ะสะอาดสะอ้าน มันเป็นความรู้สึกที่แสนสะดวกสบาย. ลำดวนซินเยยิ้มเธอใส่มือทั้งสองของเธอบนจะเข้และเริ่มเล่นช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องอะไรล่ะ " บอกว่า หลิวเฟย ในขณะที่นางฟันเธอ ทันทีหลังจากเธอออกไป เธอแอบด่าหลินฟงในหัวใจเธอ พวกโรคจิต !" ทั่วไป ดูเหมือนเจ้าหญิงด้วน ซิน ท่านสนใจ หลินฟง เธอจะกลายเป็นคู่แข่งของเฟยเฟยในอนาคต " ว่า จิ่วชิ Xie ในเสียงต่ำ ชายสูงอายุเหล่านี้เล็กน้อยโกรธเจ้าหญิง พวกเขาสังเกตเห็นว่าด้วน ซิน ท่านไม่ได้มองหลินฟงแบบเดียวกับที่เธอมองคนอื่นด่วน ซินเยเสมอยิ้มให้ประชาชน ในลักษณะที่เป็นมิตร แต่เมื่อเธอยิ้มให้หลินฟง มันมากกว่านั้น มันหวานละมุนและอ่อนโยนกระตุ้นครั้งแรกของความรัก ความรู้สึกที่อ่อนโยนเหมือนน้ำ . . . เธอไม่สามารถซ่อนความรู้สึกนั้น ทุกคนจะได้เห็นพวกเขาในการแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขา เช่นเดียวกับ หลิวเฟยหลิว กางลานยิ้มอย่างบิดเบี้ยว และส่ายหน้า จากนั้นเขาก็เงียบๆ มองเงาร่างที่จากไป เงาใส่เกราะ แต่เขาไม่ได้ลืมว่าอยู่ภายใต้พวกเขายังคงศักดิ์สิทธิ์ และบริสุทธิ์ เช่นเดิม เขาก็ประหลาดใจ.ของต้วนซินเยเต็นท์ถูกตกแต่งอย่างมีรสนิยม . มันไม่ได้หรูหราแต่ก็สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย ซึ่งทำให้มันง่ายที่จะกำหนดความคิดที่ง่ายและรู้สึกผ่อนคลายตอนนั้น หลินฟง และ ต้วน ซิน ท่านนั่งอยู่บนพื้นโต๊ะไม้เนื้อแข็ง" หลิน อาจารย์หญิง , ชาพร้อม .ชิว โจโฉมาถึงหน้าด้วน ซินเยและหลินฟงและเสิร์ฟให้ดื่มชาหลินฟงรีบเอาถ้วยของชาในขณะที่ยิ้มและกล่าวว่า : " สาว ไม่ต้องยึดติดกับพิธีการดังกล่าว . "หลินฟงไม่ได้ใช้ถูกเสิร์ฟโดยคนอื่น" อาจารย์หลิน ท่านเป็นแขกของเจ้าหญิง นี่เป็นหน้าที่ของข้า " กล่าวว่าผู้รับใช้ ในขณะที่ยิ้ม เธอมีลักยิ้มที่ปรากฏบนแก้มของเธอ เวลาเธอยิ้ม เธอออกจะน่ารัก เธอยังเด็กมากๆ ประมาณสิบห้าปีหลินฟงก็แค่ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร จริงๆแล้ว ชิว โจโฉยังเป็นทาส เธอแล้ว โชคดีมากที่ได้ทำงาน สำหรับเจ้าหญิง นอกจากนี้ ดวน ซินเยดูเหมือนจะดูแลเธออย่างดี Qiu เคานับถือด้วนซินเย แต่ไม่ได้กลัวเธอ ด่วน ซินเยเป็นสิ่งที่ไกลจากคนที่โหดร้าย" เจ้าหญิง สนามรบเป็นเช่นสถานที่อันตราย ทำไมคุณต้องมาที่นี่ " ถามว่า หลินฟง ที่ไม่เข้าใจว่าทำไมด้วนซินเจ้าอยู่ที่นั่น อะไรคือจุดของการมีเจ้าหญิงในสนามรบ" ฉันใช้เวลามากเกินไปในพระราชวังอิมพีเรียล ฉันกำลังหายใจอากาศอบอ้าวเหมือนกันทุกๆ วัน ดังนั้นคิดว่าฉันต้องเห็นสิ่งอื่น และตัดสินใจที่จะมาเจอทหารกล้าและกล้าหาญในสนามรบ " พูดด้วนซินจงเสียงนุ่มในขณะที่ยิ้ม หลายคนมีฝันของชีวิตในวังหลวง แต่ผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นมีความรู้สึกว่ามันเหมือนคุก และต้องการที่จะเห็นโลกภายนอก" หลินฟง เธอชอบมา ? " ก็ถามด้วนซิน " หลินฟงเล็กน้อย พยักหน้าและกล่าวว่า : " ผมทำ "" ผมจะเล่นพิณกับนาย " เมื่อท่านทั้งหลายเห็นหลินฟงต้วน ซินพยักหน้า เธอยิ้มและดูตื่นเต้น ตอนนั้น ชิว โจโฉก็หยิบขึ้นมาเป็นพิณโบราณ เธอทำความสะอาดโต๊ะและใส่พิณบนโต๊ะอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นมาก .ด่วน ซินเยก็ยิ้ม เธอวางมือทั้งสองข้างของเธอมาและเริ่มเล่นช้า