The observed reduction in glycolysi

The observed reduction in glycolysis in blast chilling, expressed in the lower decrease in pH in the LL muscle, confirms the results of Milligan, Ramsey, Miller, Kaster, and Thompson (1998), Springer, Carr, Ramsey, and Miller (2003) and Zybert et al. (2008). However, those authors showed no effect of blast-chilling on drip loss. Additionally, in a study by Zybert et al. (2008), the correlation and regression coefficients between glycolytic potential and drip loss at 24 h and 144 h p.m. in conventionally chilled carcasses were higher than in blast-chilled carcasses. Their results indicate that blast-chilled carcasses may also be affected by cold shrinkage, the most crucial factor for the ultimate drip loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดสังเกตใน glycolysis ในระเบิด หนาว แสดงการลดลงต่ำกว่าค่า pH ในกล้าม LL ยืนยันผลลัพธ์ของ Milligan แรมซีย์ มิลเลอร์ Kaster และทอมป์สัน (1998), สปริง คาร์ แรม ซีย์ และมิลเลอร์ (2003) และ Zybert et al. (2008) อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเหล่านั้นพบว่าไม่มีผลของระเบิดหนาวบนหยดน้ำสูญเสีย นอกจากนี้ ในการศึกษาโดย Zybert et al. (2008) สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์และการถดถอยระหว่าง glycolytic ศักยภาพและการสูญเสียน้ำหยดที่ 24 h และ 144 h น.ในซากที่แช่เย็นตามอัตภาพได้สูงกว่าในซากที่แช่เย็นระเบิด ผลระบุว่า ซากระเบิดแช่เย็นอาจมีผลกระทบการหดตัวเย็น ปัจจัยสำคัญสำหรับการสูญเสียน้ำหยดสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การลดข้อสังเกตใน glycolysis ในการระเบิดหนาวที่แสดงออกในการลดลงต่ำกว่าในค่า pH ในกล้ามเนื้อ LL ที่ยืนยันผลของมิลลิแกน, แรมซีย์, มิลเลอร์ Kaster และ ธ อมป์สัน (1998), สปริงเกอร์, คาร์แรมซีย์และมิลเลอร์ (2003) และ Zybert et al, (2008) อย่างไรก็ตามผู้เขียนพบว่าไม่มีผลกระทบจากการระเบิดหนาวการสูญเสียน้ำหยด นอกจากนี้ในการศึกษาโดย Zybert et al, (2008), ความสัมพันธ์และการถดถอยค่าสัมประสิทธิ์ระหว่างศักยภาพ glycolytic และการสูญเสียน้ำหยดเวลา 24 ชั่วโมงและ 144 ชั่วโมง pm ในซากแช่เย็นอัตภาพสูงกว่าในซากระเบิดแช่เย็น ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าซากระเบิดแช่เย็นก็อาจจะเป็นผลกระทบจากการหดตัวเย็นเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับการสูญเสียน้ำหยดที่ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตการไกลโคลิซิสในระเบิดหนาวที่แสดงออกในการลดลดของ pH ในจะกล้ามเนื้อ ยืนยันผล มิลลิแกน แรมซี่ย์ มิลเลอร์ , kaster และธอมสัน ( 1998 ) , สปริงเกอร์ , คาร์ , แรมซี่ย์ และ มิลเลอร์ ( 2003 ) และ zybert et al . ( 2008 ) อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนนั้นไม่พบผลของระเบิดหนาวในการสูญเสีย . นอกจากนี้ ในการศึกษาโดย zybert et al . ( 2008 ) , สหสัมพันธ์และการถดถอยระหว่างศักยภาพ glycolytic การสูญเสีย และเวลา 24 ชั่วโมงและ 144 H น. ในแต่เดิมแช่เย็นซากสูงกว่าในระเบิดแช่เย็นซาก ผลของพวกเขาแสดงที่ระเบิดแช่เย็นซากยังอาจได้รับผลกระทบจากการหดตัวเย็น ปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับการสูญเสียน้ำที่ดีที่สุด