In 2006, American Blake Mycoskie tr

In 2006, American Blake Mycoskie traveled to Argentina and befriended children who could not afford shoes. These children not only were susceptible to foot sores and soil-transmitted diseases, but also could not attend school since shoes were “a required part of their uniform” (TOMS official website). Wanting to help, Mycoskie created TOMS Shoes, formerly known as “Shoes for a Better Tomorrow,” a 90 employee operation headquartered in southern California, which offers stylish cloth and canvas shoes (Hubbard and Pink). (See Exhibit 1 which portrays the wide variety of designs and styles that TOMS offers). TOMS’ business model, however, is unorthodox because for every pair of shoes it sells, it donates a pair of new shoes to a child in need, known as the “One for One” initiative (TOMS official website). The One-for-One initiative “transforms TOMS’ customers into benefactors,” which allows Mycoskie’s company to become “a truly sustainable business rather than [a charity dependent] on fundraising for support” (MSN). (See Exhibit 2 which provides greater detail on the One-for-One model in action). Mycoskie and his team travel the globe to distribute footwear to children in underprivileged areas (Hubbard). As Mycoskie puts it: “every time a customer slips on a pair of Classics, Cordones, or Stitchouts, he gets a reminder of the contributions he’s made to the world” (Pink). (See Exhibit 3 for TOMS’ marketing campaign). In this paper, I will describe how TOMS’ successful, socially-driven business model disproves Milton Friedman’s doctrine of corporate social responsibility. Moreover, using Edward Freeman’s stakeholder theory, I will illustrate philanthropists’ criticisms towards TOMS’ famous One-for-One initiative.

TOMS’ HISTORY

The TOMS phenomenon hit the United States after a few Los Angeles boutiques agreed to sell Mycoskie’s shoes (Daniels 1). American customers became TOMS’ biggest market through word-of- mouth marketing. Only a few months after TOMS hit the market, Mycoskie was flying out of New York and casually asked a woman why she was wearing TOMS shoes. Not knowing who he was, the woman enthusiastically began to tell him about the “mission of the company, the founder’s background and that they weren’t just any ordinary shoes” (Flandez). Americans were attracted to the good intentions behind Mycoskie’s business (Schectman).

American corporations, including AT&T and Polo Ralph Lauren, also began collaborating with TOMS (Flandez). Ralph Lauren designed a special line of TOMS for his rugby brand to help the brand establish credibility while AT&T filmed a commercial about TOMS and followed Mycoskie on a shoe drop to help raise awareness about the company’s social mission (Keplesky). With the help of multiple corporations, customers, and social media, the company has grown exponentially. Not only did TOMS give away its 1,000,000th pair of shoes in September 2010, but it also has expanded to helping kids in twenty countries around the world through its health and human organization partners (TOMS official website). TOMS relies on these Non-Governmental Organizations [NGOS] to coordinate shoe drop offs and help accommodate children who outgrow their first pair of shoes (MSN).

A DAY WITHOUT SHOES

To increase further awareness about the shoeless children in developing countries, TOMS founded “A Day without Shoes” in 2007. The purpose of the event was to get people talking: “the idea [was] to spread the word by asking those [people] why they were [not wearing shoes]” (Decker). (See Exhibit 4 to see the thank you video for 2012’s “A Day Without Shoes”). Mycoskie elaborated as to why TOMS was asking everyone around the world to participate in this event:

I think sometimes, we forget what we have, and occasionally it’s important to remind ourselves. Most people don’t even how many children in developing countries grow up barefoot and all the risks, infections and diseases they endure…I want everyone to personally understand the impact of shoes, and the difference they can make: Why don’t we get a taste of what these kids go through every day? (TOMS official website)

With the help of celebrities such as Kristen Bell, the Dallas Cowboys cheerleaders, and the Jonas Brothers, the event continuously enjoys tremendous turnout (Mycoskie). (See Exhibit 5 for TOMS’ 2011 “A Day Without Shoes” advertisement). Last year, over 250,000 people across twenty-five countries participated in the event and the turnout for 2012 is predicated to be even greater.

DOES TOMS’ BUSINESS MODEL MAKE IT LESS COMPETITIVE?

Milton Friedman would condemn TOMS’ business model because he believes that businesses’ sole purpose is to generate profits for its shareholders. Friedman claims that companies are less competitive when they incorporate social responsibility into their business plans (Friedman 121). He would cry foul over TOMS’ “Philanthropic Capitalism” because the company incorporates philanthropy into its business strategy, creating a cost rather than an opportunity for the firm (Daniels 2). Friedman would recommend charging the same price for each pair of shoes and then donating a “significant” amount of money to a NGO devoted to helping children in developing countries. In Friedman’s eyes, TOMS could then be considered socially responsible since the company would be pleasing its customers as well as its shareholders. In other words, companies do not need to go beyond “the amount that is in the best interests of the corporation or required law” to meet society’s “social” needs (Friedman 123).

DOING GOOD AND DOING WELL

Mycoskie’s entrepreneurship has disproved Friedman’s theory by successfully demonstrating that businesses can be both profitable and socially responsible (Brauer 90). While many consider the company as philanthropic, TOMS is a “for-profit company with giving at its core” (TOMS official website). TOMS’ social mission, however, is “integral to the competitive logic of the company” because its brand does not exist outside its “charity” work (Pink and WSJ). According to Lisbeth den Toom, senior editor of Springwise, an Amsterdam–based blog and newsletter that tracks new business ideas, “without the connection to a larger cause, I doubt the TOMS brand would have grown as quickly or had as much staying power” (Pink).

TOMS’ giving-based business, in turn, has proven to be a “powerful profit engine” (WSJ). (See Exhibits 6, 7, and 8 to view the company’s income statements and growth over the previous four years). While TOMS does not reveal its financial information, according to a 2009 CNBC show, it only costs TOMS $9 to produce each pair of shoes, while in turn, the price of shoes sold in stores ranges from $44 to over $100, depending on the model (CNBC). The price of the shoes “cover[s] the cost of the donated shoes and shoe drops,” allowing TOMS to continue its socially-driven mission (CBNC and Daniels 3). With its loyal customers supporting Mycoskie’s simple initiative, TOMS continues to maintain a profitable business, even in the current economic downturn.

PHILANTROPISTS’ CRITICISMS ABOUT TOMS’ BUSINESS MODEL

Most people would find it hard to understand why anyone would criticize TOMS shoes, especially since the company has been able to provide more than 1,000,000 pairs of shoes to children in developing countries worldwide. Many philanthropists, however, have criticized TOMS because the company makes people in poor nations “dependent upon the good will of others” rather than creating opportunities for them to better themselves (Daniels 10). TOMS does have a brilliant marketing strategy because it “stirs up humanitarian concerns,” but [its] actions may even violate Thomas Donaldson’s first principle of “do no harm” (Values in Capitalism). Donaldson’s first principle states that multinational-national corporations [MNCs] need to fulfill their “mandatory duty” of not directly depriving citizens’ fundamental international rights, such as the right to subsistence or physical security (Donaldson 147, 149). TOMS, unfortunately, deprives citizens in developing countries the right to subsistence because having a price of zero, according to Apoorva Shah, changes “shoe economics regardless of how undeveloped the shoe market may be” (Values in Capitalism). Local merchants who sell basic quality shoes, therefore, can no longer compete with free, creating more unemployment in already extremely poor areas (Watkins). There is no incentive for dependencies to end because TOMS competes with local producers “by handing out free goods” and being the “Quintessential Whites in Shining Armor” (Watkins). By not providing any additional solutions, poverty will continue to “run rampant in the lives of children who just happen to now have new shoes” (MacDonald).

Critics also argue that TOMS business model, particularly its “A Day Without Shoes” event, reinforces the pre-existing stereotypes of the poor and incapable developing countries. Saundra Schimmelpfeniig, founder of Good Intentions are not Enough, has led several protests against the annual event, even hosting a counter campaign: “A Day Without Dignity” (Paulson). Other non-profits and charities, including Project Diaspora (PD), have expressed their frustration with TOMS’ “raising awareness campaign” because privileged citizens in the developed world are not talking with people in developing countries or becoming educated about their true needs (Project Diaspora). One PD blogger, Tukenia Obasi, notes: “the media has created enough awareness about poverty, starvation and war in the developing world. We really don’t need another awareness campaign, especially not another condescending remind-ourselves exercise” (Obasi). According to the “A Day Without Dignity” video, t-shirts and shoes are not at the top of developing countries’ priority lists. People want jobs that pay sust

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2006 อเมริกันเบลก Mycoskie เดินทางไปประเทศอาร์เจนตินา และ befriended เด็กสามารถซื้อรองเท้า เด็กเหล่านี้ไม่เพียงแต่ได้ไวต่อฝ่าเท้าเจ็บและโรคที่มีส่งดิน แต่ยัง สามารถไม่ได้เข้าโรงเรียนเนื่องจากรองเท้า "จำเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบของพวกเขา" (ทอมส์ภาษา) อยากช่วย Mycoskie สร้างทอมส์รองเท้า เดิม เรียกว่า "รองเท้าสำหรับให้ดีวันพรุ่งนี้ การดำเนินการ 90 พนักงานที่ตั้งสำนักงานใหญ่ในแคลิฟอร์เนียใต้ ที่พักทันสมัยผ้าและผืนผ้าใบรองเท้า (Hubbard และสีชมพู) (ดู 1 แสดงที่ portrays หลากหลายรูปแบบและลักษณะที่ทอมส์) โมเดลธุรกิจของทอมส์ อย่างไรก็ตาม เป็นแนวใหม่ เพราะสำหรับทุก ๆ คู่ของรองเท้าที่จะขาย มันได้คู่ของรองเท้าใหม่ให้เด็กจำเป็น เป็นนวัตกรรม "หนึ่งในหนึ่ง" (ทอมส์ภาษา) สำหรับหนึ่งความคิดริเริ่ม "แปลงลูกค้าทอมส์เป็นนอนด์ ซึ่งช่วยให้บริษัทของ Mycoskie เป็น" ธุรกิจที่ยั่งยืนอย่างแท้จริงมากกว่า [การกุศลขึ้น] ในการระดมทุนสำหรับสนับสนุน " (MSN) (ดู 2 แสดงซึ่งให้รายละเอียดมากกว่านี้สำหรับหนึ่ง รูปแบบในการดำเนินการ) Mycoskie และทีมของเขาเดินทางทั่วโลกเพื่อกระจายรองเท้าเด็กใน (Hubbard) เป็น Mycoskie ให้มัน: "ทุกครั้งที่ลูกค้าการจัดส่งบนคู่คลาสสิก Cordones หรือ Stitchouts เขาได้รับจดหมายของผลงานที่เขาทำเพื่อโลก" (สีชมพู) (ดู 3 แสดงสำหรับแคมเปญการตลาดของทอมส์) ในเอกสารนี้ ผมจะอธิบายว่า โมเดลธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ขับ เคลื่อนสังคมของทอมส์ disproves สอนมิลตันฟรีดแมนของสังคม นอกจากนี้ ใช้ทฤษฎีมาตรการเอ็ดเวิร์ดฟรีแมน ฉันจะแสดง philanthropists' วิจารณ์ต่อทอมส์มีชื่อเสียงสำหรับหนึ่งความคิดริเริ่มประวัติของทอมส์ปรากฏการณ์ทอมส์ตีสหรัฐอเมริกาหลังจากตกลงกี่ลอสแองเจลิสร้านขายรองเท้าของ Mycoskie (แดเนียล 1) ลูกค้าอเมริกันกลายเป็น ตลาดที่ใหญ่ที่สุดของทอมส์ผ่านคำปากตลาด เพียงไม่กี่เดือนหลังจากทอมส์ตีตลาด Mycoskie ได้บินออกจากนิวยอร์ก และตั้งใจถามผู้หญิงทำไมเธอสวมรองเท้าทอมส์ ไม่ทราบว่าใครเขา ผู้หญิงใหม่ ๆ เริ่มบอกเขาเกี่ยวกับ "ภารกิจของบริษัท ผู้ก่อตั้งของพื้นหลังและการที่พวกเขาไม่ก็รองเท้าธรรมดา" (Flandez) ชาวอเมริกันถูกดูดความตั้งใจดีอยู่เบื้องหลังธุรกิจของ Mycoskie (Schectman)บริษัทอเมริกัน รวม AT & T และโปโล Ralph Lauren ยังเริ่มการทำงานร่วมกับทอมส์ (Flandez) Ralph Lauren มาบรรทัดพิเศษทอมส์สำหรับแบรนด์ของเขารักบี้ช่วยแบรนด์สร้างความน่าเชื่อถือใน ขณะที่ AT & T มาถ่ายทำเรื่องพาณิชย์เกี่ยวกับทอมส์ตาม Mycoskie บนวางรองเท้าเพื่อช่วยสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับพันธกิจทางสังคมของบริษัท (Keplesky) ด้วยความช่วยเหลือ ของหลายบริษัท ลูกค้า สังคม บริษัทได้เติบโตขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อ ไม่เพียงแต่ได้ทอมส์ให้เก็บรองเท้าคู่ของ 1,000,000th ในเดือน 2010 กันยายน แต่มันยังได้ขยายการช่วยเหลือเด็กใน 20 ประเทศทั่วโลกของสุขภาพและพันธมิตรองค์กรมนุษย์ (ทอมส์ภาษา) ทอมส์อาศัยองค์กรเหล่านี้ไม่ใช่รัฐบาล [เอ็นจีโอ] รองเท้าหล่นไม่ชอบประสานงาน และช่วยรองรับเด็กของคู่แรกของรองเท้า (MSN) outgrowวัน โดยไม่มีรองเท้าเพื่อเพิ่มเติมความรู้เกี่ยวกับเด็กในประเทศกำลังพัฒนา shoeless ทอมส์ก่อตั้ง "A วันไม่มีรองเท้า" ในปี 2007 วัตถุประสงค์ของงานคือการ รับคนที่พูดคุย: "ความคิด [ถูก] จะแพร่ โดย [คน] ถามทำไมพวก [ไม่สวมรองเท้า] " (เหล็กสองชั้น) (ดู 4 แสดงการดูวิดีโอขอบคุณ 2555 "A วันไม่มีรองเท้า") Mycoskie elaborated เป็นเหตุทอมส์ถูกถามทุกคนทั่วโลกเข้าร่วมในครั้งนี้:ผมคิดว่า บางครั้ง เราลืมสิ่งที่เราได้ และบางครั้งจะต้องเตือนตนเอง คนส่วนใหญ่ไม่แม้แต่จำนวนเด็กในประเทศกำลังพัฒนาเติบโตแบร์ฟุต และทุกความเสี่ยง การติดเชื้อ และโรคจะทน... อยากให้ทุกคนเข้าใจผลกระทบของรองเท้า และความแตกต่างที่พวกเขาสามารถทำตัว: ทำไมไม่เราได้รับลิ้มรสของสิ่งที่เด็กเหล่านี้ไปถึงทุกวัน (ทอมส์เว็บไซต์ทางการ)ด้วยความช่วยเหลือของดาราเช่นคริสเตนเบลล์ ดัลลัสคาวบอย cheerleaders ตุ๊กตา เหตุการณ์ตลอด turnout มหาศาล (Mycoskie) อย่างต่อเนื่อง (ดู 5 แสดงโฆษณาของทอมส์ 2011 "A วันไม่มีรองเท้า") ปี กว่า 250000 คนยี่สิบห้าประเทศเข้าร่วมในเหตุการณ์ และ turnout 2555 เป็น predicated จะยิ่งไม่ทอมส์ของโมเดลธุรกิจให้น้อยลงแข่งขันหรือไม่มิลตันฟรีดแมนจะพิพากษาทอมส์ของโมเดลธุรกิจ เพราะเขาเชื่อว่า วัตถุประสงค์ของธุรกิจคือการ สร้างผลกำไรให้ผู้ถือหุ้น ฟรีดแมนอ้างว่า บริษัทจะแข่งขันน้อยเมื่อพวกเขารวมสังคมในแผนธุรกิจของพวกเขา (121 ฟรีดแมน) เขาจะร้องไห้ foul ผ่านทอมส์ "Philanthropic ทุนนิยม" เนื่องจากบริษัทประกอบด้วยกุศลในกลยุทธ์ของธุรกิจ การสร้างต้นทุนแทนที่เป็นโอกาสของบริษัท (แดเนียล 2) ฟรีดแมนจะแนะนำให้ชาร์จราคาเดียวกันสำหรับแต่ละคู่ของรองเท้าแล้ว บริจาคจำนวนเงิน NGO "สำคัญ" ทุ่มเทเพื่อช่วยเหลือเด็กในประเทศกำลังพัฒนา ในสายตาของฟรีดแมน ทอมส์สามารถแล้วถือว่ารับผิดชอบต่อสังคมเนื่องจากบริษัทจะชื่นชอบของลูกค้ารวมทั้งผู้ถือหุ้น ในคำอื่น ๆ บริษัทไม่จำเป็นต้องไปไกลกว่า "ยอดเงินที่เป็นของบริษัทหรือกฎหมายที่ต้อง" ตอบสนองความต้องของ "สังคม" (ฟรีดแมน 123)ทำดี และทำดีMycoskie’s entrepreneurship has disproved Friedman’s theory by successfully demonstrating that businesses can be both profitable and socially responsible (Brauer 90). While many consider the company as philanthropic, TOMS is a “for-profit company with giving at its core” (TOMS official website). TOMS’ social mission, however, is “integral to the competitive logic of the company” because its brand does not exist outside its “charity” work (Pink and WSJ). According to Lisbeth den Toom, senior editor of Springwise, an Amsterdam–based blog and newsletter that tracks new business ideas, “without the connection to a larger cause, I doubt the TOMS brand would have grown as quickly or had as much staying power” (Pink).TOMS’ giving-based business, in turn, has proven to be a “powerful profit engine” (WSJ). (See Exhibits 6, 7, and 8 to view the company’s income statements and growth over the previous four years). While TOMS does not reveal its financial information, according to a 2009 CNBC show, it only costs TOMS $9 to produce each pair of shoes, while in turn, the price of shoes sold in stores ranges from $44 to over $100, depending on the model (CNBC). The price of the shoes “cover[s] the cost of the donated shoes and shoe drops,” allowing TOMS to continue its socially-driven mission (CBNC and Daniels 3). With its loyal customers supporting Mycoskie’s simple initiative, TOMS continues to maintain a profitable business, even in the current economic downturn.PHILANTROPISTS’ CRITICISMS ABOUT TOMS’ BUSINESS MODELMost people would find it hard to understand why anyone would criticize TOMS shoes, especially since the company has been able to provide more than 1,000,000 pairs of shoes to children in developing countries worldwide. Many philanthropists, however, have criticized TOMS because the company makes people in poor nations “dependent upon the good will of others” rather than creating opportunities for them to better themselves (Daniels 10). TOMS does have a brilliant marketing strategy because it “stirs up humanitarian concerns,” but [its] actions may even violate Thomas Donaldson’s first principle of “do no harm” (Values in Capitalism). Donaldson’s first principle states that multinational-national corporations [MNCs] need to fulfill their “mandatory duty” of not directly depriving citizens’ fundamental international rights, such as the right to subsistence or physical security (Donaldson 147, 149). TOMS, unfortunately, deprives citizens in developing countries the right to subsistence because having a price of zero, according to Apoorva Shah, changes “shoe economics regardless of how undeveloped the shoe market may be” (Values in Capitalism). Local merchants who sell basic quality shoes, therefore, can no longer compete with free, creating more unemployment in already extremely poor areas (Watkins). There is no incentive for dependencies to end because TOMS competes with local producers “by handing out free goods” and being the “Quintessential Whites in Shining Armor” (Watkins). By not providing any additional solutions, poverty will continue to “run rampant in the lives of children who just happen to now have new shoes” (MacDonald).Critics also argue that TOMS business model, particularly its “A Day Without Shoes” event, reinforces the pre-existing stereotypes of the poor and incapable developing countries. Saundra Schimmelpfeniig, founder of Good Intentions are not Enough, has led several protests against the annual event, even hosting a counter campaign: “A Day Without Dignity” (Paulson). Other non-profits and charities, including Project Diaspora (PD), have expressed their frustration with TOMS’ “raising awareness campaign” because privileged citizens in the developed world are not talking with people in developing countries or becoming educated about their true needs (Project Diaspora). One PD blogger, Tukenia Obasi, notes: “the media has created enough awareness about poverty, starvation and war in the developing world. We really don’t need another awareness campaign, especially not another condescending remind-ourselves exercise” (Obasi). According to the “A Day Without Dignity” video, t-shirts and shoes are not at the top of developing countries’ priority lists. People want jobs that pay sust

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2006 ชาวอเมริกัน Blake Mycoskie เดินทางไปอาร์เจนตินาและเป็นเพื่อนสนิทของเด็กที่ไม่สามารถซื้อรองเท้า เด็กเหล่านี้ไม่เพียง แต่มีความเสี่ยงที่จะมีแผลที่เท้าและโรคดินส่ง แต่ยังไม่สามารถเข้าเรียนในโรงเรียนตั้งแต่รองเท้าเป็น "ส่วนหนึ่งที่จำเป็นของพวกเขาเหมือนกัน" (TOMS เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ) อยากจะช่วย Mycoskie สร้างรองเท้า TOMS มีชื่อเดิมว่า "รองเท้าสำหรับพรุ่งนี้ที่ดีกว่า" การดำเนินการของพนักงาน 90 สำนักงานใหญ่ในแคลิฟอร์เนียภาคใต้ซึ่งมีผ้าที่ทันสมัยและรองเท้าผ้าใบ (ฮับบาร์ดและชมพู) (ดู 1 จัดแสดงที่รับบทเป็นความหลากหลายของการออกแบบและรูปแบบที่มี TOMS) TOMS 'รูปแบบธุรกิจ แต่เป็นนอกรีตเพราะรองเท้าทุกคู่จะขายได้ก็บริจาครองเท้าใหม่เพื่อเด็กอยู่ในความต้องการที่เรียกว่า "หนึ่งสำหรับหนึ่ง" ความคิดริเริ่ม (TOMS เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ) หนึ่งสำหรับหนึ่งความคิดริเริ่ม "แปลงลูกค้า TOMS 'ลงในผู้มีพระคุณ" ซึ่งช่วยให้ บริษัท Mycoskie ที่จะกลายเป็น "ธุรกิจที่ยั่งยืนอย่างแท้จริงมากกว่า [การกุศลขึ้น] ในการระดมทุนสำหรับการสนับสนุน" (MSN) (ดูที่จัดแสดง 2 ซึ่งมีรายละเอียดมากขึ้นในหนึ่งสำหรับหนึ่งรูปแบบในการดำเนินการ) Mycoskie และทีมของเขาเดินทางไปทั่วโลกในการจัดจำหน่ายรองเท้าให้กับเด็กด้อยโอกาสในพื้นที่ (ฮับบาร์ด) ในฐานะที่เป็น Mycoskie ทำให้มัน "ทุกครั้งที่ลูกค้าบิลในคู่ของคลาสสิก Cordones หรือ Stitchouts เขาได้รับการแจ้งเตือนจากผลงานที่เขาทำเพื่อโลก" (สีชมพู) (ดูที่จัดแสดงที่ 3 สำหรับแคมเปญการตลาด TOMS) ในบทความนี้ผมจะอธิบายวิธี TOMS 'ประสบความสำเร็จในรูปแบบธุรกิจของสังคมที่ขับเคลื่อนด้วยการหักล้างความเชื่อ Milton Friedman ของความรับผิดชอบต่อสังคม นอกจากนี้ยังใช้ทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียเอ็ดเวิร์ดฟรีแมนผมจะแสดงให้เห็นถึง 'การวิพากษ์วิจารณ์ที่มีต่อ TOMS' มนุษยชาติที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งสำหรับหนึ่งความคิดริเริ่ม. TOMS 'ประวัติปรากฏการณ์TOMS ตีสหรัฐอเมริกาหลังจากที่บูติกไม่กี่ Los Angeles ตกลงที่จะขายรองเท้า Mycoskie ของ (แดเนียลส์ 1) . ลูกค้าชาวอเมริกันกลายเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุด TOMS ผ่านตลาดปากคำ -of- เพียงไม่กี่เดือนหลังจาก TOMS ตีตลาด Mycoskie กำลังบินจากนิวยอร์กและตั้งใจถามผู้หญิงว่าทำไมเธอสวมรองเท้า TOMS ไม่ทราบว่าเขาเป็นใครผู้หญิงกระตือรือร้นเริ่มที่จะบอกเขาเกี่ยวกับ "ภารกิจของ บริษัท ที่พื้นหลังของผู้ก่อตั้งและพวกเขาก็ไม่ได้เป็นเพียงรองเท้าธรรมดา ๆ " (Flandez) ชาวอเมริกันที่ถูกดึงดูดให้ความตั้งใจที่ดีที่อยู่เบื้องหลังธุรกิจของ Mycoskie (Schectman.) บริษัท สัญชาติอเมริกันรวมทั้ง AT & T และ Polo Ralph Lauren, ก็เริ่มทำงานร่วมกันกับ TOMS (Flandez) Ralph Lauren ออกแบบสายพิเศษของ TOMS แบรนด์รักบี้ของเขาที่จะช่วยให้แบรนด์สร้างความน่าเชื่อถือในขณะที่ AT & T ที่ถ่ายทำในเชิงพาณิชย์เกี่ยวกับ TOMS และตาม Mycoskie บนรองเท้าวางเพื่อช่วยสร้างความตระหนักเกี่ยวกับภารกิจทางสังคมของ บริษัท ฯ (Keplesky) ด้วยความช่วยเหลือของหลาย บริษัท ลูกค้าและสื่อสังคม บริษัท ฯ ได้เติบโตขึ้นชี้แจง ไม่เพียง แต่ให้ไป TOMS 1000000 คู่ของรองเท้าในเดือนกันยายน 2010 แต่ก็ยังมีการขยายตัวที่จะช่วยให้เด็กในยี่สิบประเทศทั่วโลกผ่านทางสุขภาพและพันธมิตรองค์กรของมนุษย์ (TOMS เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ) TOMS อาศัยเหล่านี้องค์กรพัฒนาเอกชน [เอ็นจีโอ] ในการประสานงานไม่ชอบลงรองเท้าและช่วยรองรับเด็กที่เจริญเร็วกว่าคู่แรกของรองเท้า (MSN). วันโดยไม่มีรองเท้าเพื่อเพิ่มการรับรู้เพิ่มเติมเด็กเท้าเปล่าในประเทศกำลังพัฒนา TOMS ก่อตั้ง " วันโดยไม่ต้องรองเท้า "ในปี 2007 วัตถุประสงค์ของการจัดงานคือการได้รับคนพูด:" เป็นความคิดที่ [คือ] เพื่อกระจายคำโดยขอให้ผู้ที่ [คน] ทำไมพวกเขา [ไม่สวมรองเท้า] "(Decker) (ดูที่ 4 จัดแสดงนิทรรศการเพื่อดูขอบคุณวิดีโอสำหรับปี 2012 เป็น "วันโดยไม่ต้องรองเท้า") Mycoskie อธิบายว่าทำไม TOMS ถูกขอให้ทุกคนทั่วโลกที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมนี้: ผมคิดว่าบางครั้งเราลืมสิ่งที่เรามีและบางครั้งมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเตือนตัวเอง คนส่วนใหญ่จะไม่ได้จำนวนเด็กในประเทศกำลังพัฒนาเติบโตขึ้นเท้าเปล่าและความเสี่ยงการติดเชื้อและโรคที่พวกเขาทน ... ฉันอยากให้ทุกคนเองเข้าใจผลกระทบของรองเท้าและความแตกต่างที่พวกเขาสามารถทำให้: ทำไมเราไม่ได้รับ รสชาติของสิ่งที่เด็กเหล่านี้ผ่านไปทุกวัน? (TOMS เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ) ด้วยความช่วยเหลือของคนดังเช่นคริสเตเบลล์, ดัลลัสเคาบอยเชียร์ลีดเดอร์และพี่น้องโจนัส, เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องสนุกกับการปฎิบัติอย่างมาก (Mycoskie) (ดูที่จัดแสดง 5 TOMS 2011 "วันโดยไม่ต้องรองเท้า" โฆษณา) เมื่อปีที่แล้วมากกว่า 250,000 คนทั่วยี่สิบห้าประเทศเข้าร่วมในเหตุการณ์และเลือกผลิตภัณฑ์สำหรับปี 2012 มีการบอกกล่าวไปจะยิ่งใหญ่กว่า. ไม TOMS 'Business Model ทำให้มันการแข่งขันน้อยลงหรือไม่มิลตันฟรีดแมนจะประณามTOMS' รูปแบบธุรกิจเพราะเขาเชื่อว่าธุรกิจ 'วัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวคือการสร้างผลกำไรให้กับผู้ถือหุ้น ฟรีดแมนอ้างว่า บริษัท มีการแข่งขันน้อยลงเมื่อพวกเขารวมความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นแผนธุรกิจของพวกเขา (ฟรีดแมน 121) เขาจะร้องไห้เหม็นมากกว่า TOMS "ทุนนิยมกุศล" เนื่องจาก บริษัท ประกอบด้วยการทำบุญเป็นกลยุทธ์ทางธุรกิจ, การสร้างค่าใช้จ่ายมากกว่าโอกาสสำหรับ บริษัท ที่ (แดเนียลส์ 2) ฟรีดแมนจะแนะนำการเรียกเก็บเงินในราคาเดียวกันสำหรับคู่ของรองเท้าแต่ละคนและแล้วการบริจาค "ที่สำคัญ" จำนวนเงินที่จะทุ่มเทให้กับองค์กรพัฒนาเอกชนที่ให้ความช่วยเหลือเด็กในประเทศกำลังพัฒนา ในสายตาของฟรีดแมน TOMS ก็จะได้รับการพิจารณาความรับผิดชอบต่อสังคมเนื่องจาก บริษัท จะได้รับการชื่นชอบของลูกค้าเช่นเดียวกับผู้ถือหุ้น ในคำอื่น ๆ บริษัท ไม่จำเป็นต้องไปไกลกว่า "จำนวนเงินที่อยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดของ บริษัท หรือกฎหมายที่จำเป็น" เพื่อตอบสนองความต้องการของสังคม "สังคม" ความต้องการ (ฟรีดแมน 123). การทำดีและทำดีผู้ประกอบการ Mycoskie ได้พิสูจน์ทฤษฎีของฟรีดแมน โดยประสบความสำเร็จในการแสดงให้เห็นว่าธุรกิจสามารถเป็นได้ทั้งผลกำไรและความรับผิดชอบต่อสังคม (Brauer 90) ในขณะที่หลายคนคิดว่า บริษัท เป็นกุศล TOMS เป็น "บริษัท ที่แสวงหาผลกำไรที่มีให้ที่หลักของมัน" (TOMS เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ) ภารกิจ TOMS สังคม แต่เป็น "ส่วนหนึ่งของตรรกะในการแข่งขันของ บริษัท ฯ " เพราะแบรนด์ไม่ได้อยู่ข้างนอก "การกุศล" ของการทำงาน (สีชมพูและ WSJ) ตามที่ Lisbeth ถ้ำ Toom บรรณาธิการอาวุโสของ Springwise, บล็อกอัมสเตอร์ดัมตามและจดหมายข่าวที่ติดตามความคิดทางธุรกิจใหม่ "โดยไม่ต้องเชื่อมต่อกับสาเหตุที่มีขนาดใหญ่ผมสงสัยแบรนด์ TOMS จะมีการเติบโตอย่างรวดเร็วหรือได้มากที่สุดเท่าที่อำนาจอยู่" (สีชมพู). TOMS ธุรกิจให้ตามในที่สุดก็มีการพิสูจน์แล้วว่าเป็น "เครื่องยนต์กำไรที่มีประสิทธิภาพ" (WSJ) (ดูที่การจัดแสดงนิทรรศการ 6, 7, และ 8 เพื่อดูงบกำไรขาดทุนของ บริษัท และการเจริญเติบโตในช่วงก่อนหน้านี้สี่ปี) ในขณะที่ TOMS ไม่เปิดเผยข้อมูลทางการเงินของตนตามที่ 2009 แสดงซีเอ็นบีซี, ค่าใช้จ่ายเพียง TOMS $ 9 ในการผลิตรองเท้าแต่ละคู่ในขณะที่ในการเปิดราคาของรองเท้าที่ขายในร้านค้าช่วงจาก $ 44 ไปกว่า $ 100 ขึ้นอยู่กับรุ่น (ซีเอ็นบีซี) ราคาของรองเท้า "ครอบคลุม [s] ค่าใช้จ่ายของบริจาครองเท้าและรองเท้าหยด" ที่ช่วยให้ TOMS เพื่อดำเนินการต่อภารกิจของสังคมที่ขับเคลื่อนด้วย (CBNC และแดเนียลส์ 3) กับลูกค้าที่ซื่อสัตย์สนับสนุนความคิดริเริ่มที่เรียบง่าย Mycoskie ของ TOMS ยังคงรักษาธุรกิจที่มีกำไรแม้ในภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในปัจจุบัน. PHILANTROPISTS 'วิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับ TOMS' รูปแบบธุรกิจที่คนส่วนใหญ่จะพบว่ามันยากที่จะเข้าใจว่าทำไมทุกคนจะวิพากษ์วิจารณ์รองเท้าTOMS โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ บริษัท ได้รับสามารถที่จะให้มากกว่า 1,000,000 คู่ของรองเท้าให้กับเด็กในประเทศกำลังพัฒนาทั่วโลก หลายคนใจบุญ แต่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ TOMS เพราะ บริษัท ที่ทำให้คนในประเทศที่ยากจน "ขึ้นอยู่กับความปรารถนาดีของคนอื่น" มากกว่าการสร้างโอกาสสำหรับพวกเขาที่ดีกว่าตัวเอง (แดเนียลส์ 10) TOMS จะมีกลยุทธ์ทางการตลาดที่ยอดเยี่ยมเพราะมัน "ขยับขึ้นมาความกังวลด้านมนุษยธรรม" แต่การกระทำของ [ที่] แม้อาจเป็นการละเมิดหลักการแรกของโทมัสโดนัลด์ของ "ไม่ทำอันตราย" (ค่าในระบบทุนนิยม) หลักการแรกของโดนัลด์กล่าวว่า บริษัท ข้ามชาติแห่งชาติ [บรรษัทข้ามชาติ] ต้องทำตาม "หน้าที่บังคับ" ของพวกเขาไม่ได้โดยตรงพรากประชาชนระหว่างประเทศสิทธิขั้นพื้นฐานเช่นสิทธิในการดำรงชีวิตหรือการรักษาความปลอดภัยทางกายภาพ (โดนัลด์ 147, 149) TOMS โชคไม่ดีที่ deprives ประชาชนในประเทศกำลังพัฒนาที่เหมาะสมในการดำรงชีวิตเพราะมีราคาของศูนย์ตาม Apoorva ชาห์เปลี่ยนแปลง "เศรษฐศาสตร์รองเท้าไม่คำนึงถึงวิธีการพัฒนาตลาดรองเท้าอาจจะเป็น" (ค่าในระบบทุนนิยม) ร้านค้าในท้องถิ่นที่ขายรองเท้าที่มีคุณภาพขั้นพื้นฐานจึงไม่สามารถแข่งขันกับฟรี, การสร้างการว่างงานในพื้นที่อยู่แล้วน่าสงสารที่สุด (วัตคินส์) มีแรงจูงใจที่ไม่อ้างอิงที่จะจบเพราะ TOMS แข่งขันกับผู้ผลิตในท้องถิ่น "โดยการส่งออกสินค้าฟรี" และเป็น "แก่นสารขาวในเกราะส่องแสง" (วัตคินส์) โดยไม่ได้ให้บริการโซลูชั่นการเพิ่มเติมใด ๆ , ความยากจนจะยังคง "วิ่งพล่านในชีวิตของเด็กที่เพิ่งเกิดขึ้นในขณะนี้มีรองเท้าใหม่" (MacDonald). นักวิจารณ์ยังยืนยันว่ารูปแบบธุรกิจ TOMS โดยเฉพาะอย่างยิ่งของ "วันโดยไม่ต้องรองเท้า" เหตุการณ์ ตอกย้ำภาพลักษณ์ที่มีอยู่ก่อนของประเทศกำลังพัฒนาที่ยากจนและความสามารถ Saundra Schimmelpfeniig ผู้ก่อตั้งตั้งใจดีจะไม่เพียงพอได้นำการประท้วงหลายกับงานประจำปีแม้โฮสติ้งแคมเปญเคาน์เตอร์: "วันโดยไม่ต้องศักดิ์ศรี A" (พอลสัน) ไม่หวังผลกำไรอื่น ๆ และองค์กรการกุศลรวมทั้งโครงการพลัดถิ่น (PD) ได้แสดงความไม่พอใจของพวกเขาด้วย TOMS "การรณรงค์สร้างความตระหนัก" เพราะประชาชนได้รับการยกเว้นในประเทศที่พัฒนาแล้วไม่ได้พูดคุยกับคนในประเทศกำลังพัฒนาหรือกลายเป็นมีการศึกษาเกี่ยวกับความต้องการที่แท้จริงของพวกเขา (โครงการ พลัดถิ่น) หนึ่งบล็อค PD, Tukenia Obasi, หมายเหตุ: "สื่อสร้างการรับรู้ได้เพียงพอเกี่ยวกับความยากจนความอดอยากและสงครามในประเทศกำลังพัฒนา จริงๆเราไม่จำเป็นต้องรณรงค์สร้างความตระหนักอื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้อีกวางตัว-เตือนตัวเองออกกำลังกาย "(Obasi) ตามที่ "วันโดยไม่ต้องศักดิ์ศรี" วิดีโอ, เสื้อยืดและรองเท้าที่ไม่ได้อยู่ที่ด้านบนของประเทศกำลังพัฒนา 'รายการลำดับความสำคัญ ผู้ที่ต้องการงานที่จ่าย Sust

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 2549 , อเมริกัน Mycoskie Blake เดินทางไปอาร์เจนตินาและเป็นเพื่อนกับเด็กที่ไม่สามารถซื้อรองเท้า เด็กเหล่านี้ไม่เพียง แต่เป็นแผลที่เท้า และดินที่เสี่ยงต่อโรคติดต่อ แต่ยังไม่สามารถเข้าเรียนในโรงเรียนตั้งแต่รองเท้า " เป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแบบของพวกเขา " ( เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ ทอมส์ ) ต้องการความช่วยเหลือ mycoskie สร้างรองเท้า TOMS , เดิมเรียกว่า " รองเท้าสำหรับพรุ่งนี้ดีกว่า" 90 พนักงานปฏิบัติการอยู่ในภาคใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งมีผ้ามีสไตล์ รองเท้าผ้าใบ ( ฮับบาร์ดและสีชมพู ) ( เห็นมี 1 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความหลากหลายของการออกแบบและลักษณะที่ทอมเสนอ ) โมเดลทางธุรกิจของ ทอม แต่เป็นนอกรีต เพราะคู่ของรองเท้าที่ขายทุก มันบริจาครองเท้าคู่ใหม่ให้กับเด็กในความต้องการที่รู้จักกันเป็น " หนึ่ง " ความคิดริเริ่ม ( เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ ทอมส์ ) อีกหนึ่งโครงการ " แปลง Toms ' ลูกค้าเป็นผู้มีพระคุณ ซึ่งช่วยให้ บริษัท mycoskie ที่จะกลายเป็น " ธุรกิจที่ยั่งยืนอย่างแท้จริงมากกว่า [ 2 ] ในการระดมทุนเพื่อสนับสนุนการกุศล " ( MSN ) ( เห็นมี 2 ซึ่งมีรายละเอียดมากขึ้นในหนึ่งสำหรับหนึ่งรูปแบบในการดำเนินการ )mycoskie และทีมงานเดินทางไปทั่วโลกเพื่อกระจายรองเท้าเด็กในพื้นที่ด้อยโอกาส ( ฮับบาร์ด ) เป็น mycoskie ใส่มัน : " ทุกครั้งที่ลูกค้าลื่นบนคู่ของคลาสสิก cordones หรือ stitchouts เขาได้รับการเตือนของผลงานที่เขาทำให้กับโลก " ( สีชมพู ) ( เห็นมี 3 สำหรับแคมเปญการตลาด Toms ' ) ในบทความนี้ผมจะอธิบายวิธีการ Toms ' สำเร็จรูปแบบของสังคมขับเคลื่อนธุรกิจของมิลตัน ฟรีดแมน หลักความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร นอกจากนี้ การใช้เอ็ดเวิร์ดฟรีแมน stakeholder ทฤษฎี ผมจะแสดงการวิพากษ์วิจารณ์ต่อมนุษยชาติ ' ทอม ' ที่มีชื่อเสียงอีกหนึ่งความคิดริเริ่ม .



ทอมทอม ' ประวัติศาสตร์ปรากฏการณ์ตีสหรัฐอเมริกาหลังจากไม่กี่ Los Angeles ร้านตกลงขาย mycoskie รองเท้า ( แดเนียล ( 1 )ลูกค้าชาวอเมริกันกลายเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดของการตลาด - Toms ' ผ่านคำปาก เพียงไม่กี่เดือนหลังจากที่ทอมตีตลาด mycoskie บินจากนิวยอร์คไปถามผู้หญิงว่าเธอใส่รองเท้า TOMS . ไม่รู้ว่าเขาคือใคร ผู้หญิงกระตือรือร้นเริ่มเล่าเรื่อง " พันธกิจของบริษัทผู้ก่อตั้ง และพื้นหลังที่พวกเขาไม่ได้ธรรมดาๆรองเท้า " ( flandez ) คนอเมริกันถูกดึงดูดให้ความตั้งใจดีหลัง mycoskie ธุรกิจ ( schectman )

ที่ บริษัท อเมริกัน รวมทั้ง& T และโปโล ราล์ฟ ลอเรน ยังเริ่มร่วมมือกับทอม ( flandez )Ralph Lauren ได้ออกแบบสายพิเศษของแบรนด์ TOMS รักบี้ของเขาเพื่อช่วยให้แบรนด์สร้างความน่าเชื่อถือในขณะที่& T ถ่ายโฆษณาเกี่ยวกับ ทอม และตาม mycoskie บนรองเท้าวางเพื่อช่วยสร้างความตระหนักเกี่ยวกับภารกิจของสังคมของบริษัท ( keplesky ) ด้วยความช่วยเหลือของ บริษัท หลาย ลูกค้า และสังคมสื่อ , บริษัท ได้เติบโตขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ ไม่ใช่แค่ทอมทิ้งของ 1