The study conducted in one of the d

The study conducted in one of the development blocks of Almora district in Uttarakhand state (India) advocates that multi temporal satellite imagery plays a vital role in quantifying spatial and temporal phenomena which is otherwise not possible to attempt through conventional mapping. The study reveals that the major land use in the study area is vegetation. The area under vegetation has increased by 3.51% (9.39 km2) due to afforestation work during 1990 to 2010. The second major category of land in the study area is agriculture which was decreased by 1.52% (4.06 km2) due to conversion in vegetation, barren land and built-up land. The third major category of land in the study area is barren which has also decreasing. During the study period (i.e., 1990–2010), barren land has been decreased by 5.46% (14.59 km2) due to conversion in agriculture, vegetation and built-up land. The area under fourth category of land, i.e., the built-up land has increased by 3.55% (9.48 km2) due to mainly expansion of the Almora town area during the last two decades. Thus, the present study illustrates that remote sensing and GIS are important technologies for temporal analysis and quantification of spatial phenomena which is otherwise not possible to attempt through conventional mapping techniques. Change detection is made possible by these technologies in less time, at low cost and with better accuracy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาดำเนินการพัฒนาบล็อกของเขตอัลโมราในสถานะ Uttarakhand (อินเดีย) อย่างใดอย่างหนึ่งในผู้สนับสนุนที่มีภาพถ่ายดาวเทียมที่ขมับหลายเล่นสำคัญในเชิงปริมาณปรากฏการณ์เชิงพื้นที่ และกาลเวลาเป็นอย่างอื่นพยายามผ่านแมปทั่วไป การศึกษาพบว่า การใช้ที่ดินหลักในพื้นที่ศึกษา พืช พื้นที่ภายใต้พืชได้เพิ่มขึ้น 3.51% (9.39 กม. 2) เนื่องจากงาน afforestation ระหว่างปี 1990 ไป 2010 ประเภทหลักสองของแผ่นดินในพื้นที่ศึกษามีเกษตรที่ถูกลดลง 1.52% (4.06 กม. 2) เนื่องจากแปลงพืช ที่ดินแห้งแล้ง และพื้นที่ใช้สอย สามหมวดสำคัญของดินในพื้นที่ศึกษาคือแห้งแล้งซึ่งมียัง ลด ในระหว่างรอบระยะเวลาศึกษา (เช่น 1990-2010), ที่ดินแห้งแล้งมีการลดลง 5.46% (14.59 กม. 2) เนื่องจากแปลงเกษตร พืช และที่ดินพื้นที่ใช้สอย สี่ประเภทของแผ่นดิน เช่น ที่ดินพื้นที่ใช้สอยพื้นที่มีเพิ่มขึ้น 3.55% (9.48 กม. 2) เนื่องจากส่วนใหญ่ขยายตัวของพื้นที่เมืองอัลโมราในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ดังนั้น การศึกษาแสดงว่า ระยะไกลตรวจจับและ GIS เป็นเทคโนโลยีที่สำคัญสำหรับวิเคราะห์ขมับนับปรากฏการณ์เชิงพื้นที่ซึ่งอื่นไม่สามารถพยายามผ่านเทคนิคการแมปทั่วไป การตรวจจับทำได้ โดยเทคโนโลยีเหล่านี้ในเวลา ต้นทุนต่ำ และ มีความแม่นยำมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาดำเนินการในหนึ่งในบล็อกพัฒนาอำเภอโมร จากการศึกษาพบว่าการใช้ประโยชน์ที่ดินที่สำคัญในพื้นที่ศึกษาเป็นพืชผัก พื้นที่ใต้พืชได้เพิ่มขึ้น ประเภทที่ใหญ่เป็นอันดับสามของที่ดินในพื้นที่ศึกษาก็เป็นหมันซึ่งยังมีลดลง ในช่วงระยะเวลาการศึกษา พื้นที่ใต้ประเภทที่สี่ของที่ดินคือที่ดินที่สร้างขึ้นได้เพิ่มขึ้น ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการสำรวจระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เป็นเทคโนโลยีที่สำคัญสำหรับการวิเคราะห์ชั่วคราวและการหาปริมาณของปรากฏการณ์เชิงพื้นที่ซึ่งเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ที่จะพยายามผ่านเทคนิคการทำแผนที่การชุมนุม เปลี่ยนการตรวจสอบจะทำไปโดยเทคโนโลยีเหล่านี้ในเวลาน้อยกว่าที่มีต้นทุนต่ำและมีความถูกต้องดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาดำเนินการในหนึ่งของการพัฒนาบล็อกของ Almora อำเภอใน Uttarakhand รัฐ ( อินเดีย ) สนับสนุนว่า ภาพถ่ายดาวเทียมหลายค่าและมีบทบาทในพื้นที่และเวลาที่เป็นปรากฏการณ์หรือไม่เป็นไปได้ที่จะพยายามผ่านแผนที่แบบปกติ ผลการศึกษาพบว่า การใช้ที่ดินรายใหญ่ในพื้นที่ศึกษาเป็นพืช พื้นที่ภายใต้พืชเพิ่มขึ้น 3.51 ร้อยละ 9.39 ตารางกิโลเมตร ) เนื่องจากการปลูกสร้างสวนป่าทำงานช่วงปี 2010 สองประเภทหลักของที่ดินในพื้นที่ศึกษา คือ เกษตรกรรม ซึ่งลดลง 1.52 % ( 1.43 ตารางกิโลเมตร ) เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในพืช ดินแห้งแล้ง และการใช้ที่ดิน หลักที่สามประเภทของที่ดินในเขตพื้นที่แห้งแล้งซึ่งมียังลดลง ในระหว่างระยะเวลาการศึกษา ( i.e . , 1990 – 2010 ) , ที่ดินที่แห้งแล้งได้ลดลง 5.46 % ( เท่ากับตารางกิโลเมตร ) จากแปลงเกษตร พืช และการใช้ที่ดิน พื้นที่ภายใต้ประเภทที่สี่ของที่ดิน เช่น ที่ดินอยู่อาศัยได้เพิ่มขึ้น 3.55 % ( สูงสุดตารางกิโลเมตร ) เนื่องจากการขยายตัวของพื้นที่เมืองโมราส่วนใหญ่ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ดังนั้น การศึกษาครั้งนี้พบว่า การรับรู้จากระยะไกลและระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เป็นเทคโนโลยีที่สำคัญสำหรับการวิเคราะห์และปริมาณของพื้นที่และปรากฏการณ์ที่เป็นอย่างอื่นไม่สามารถที่จะพยายามผ่านเทคนิคการทำแผนที่แบบปกติ การตรวจหาการเปลี่ยนแปลงได้โดยเทคโนโลยีเหล่านี้ในเวลาที่น้อยกว่า ประหยัดค่าใช้จ่าย และความถูกต้องดีกว่า