Luo Luo stood up and said, “You nev

Luo Luo stood up and said, “You never did anything that wouldn’t be beneficial to you.”

Princess Ping Guo sighed, “I’m a princess. I need to do something for Zhou Dynasty.”

Luo Luo thought for a moment and realized what she was talking about. It should be related with tonight’s proposal from the southern ambassadors, but she didn’t understand why her appearance in the Ivy Festival would have an effect on it. Although Luo Luo respected Qiu Shan Jun, she never had any thoughts about him.

She raised her hands towards her belt. She could take out the Whip of Falling Rain easily.

The person who was standing in front of her was Princess Ping Guo of the Zhou Dynasty. She was beloved by the Divine Queen. Even Luo Luo couldn’t do much against her but right now, Luo Luo grew a desire to kill her. She just realized that although the princess only dared to deceive and get her in Xiao Ming Palace, Mo Yu could target her master!

Princess Ping Guo was familiar with her personality, but she wasn’t afraid. She smiled and said, “I heard that you handicapped my distant nephew on another night of the Ivy Festival. Good for you Luo Luo, I can’t defeat you. But……if I’m harmed, can your family handle this?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Luo Luo ยืนขึ้น และกล่าว ว่า "คุณไม่เคยได้อะไรที่จะไม่เป็นประโยชน์กับคุณ"เจ้าหญิง Ping Guo ถอนหายใจ "ผมเป็นเจ้าหญิง ฉันต้องการทำอะไรบางอย่างสำหรับราชวงศ์โจว"Luo Luo คิดครู่หนึ่ง และตระหนักว่าสิ่งที่เธอพูดถึง ควรจะเกี่ยวข้องกับข้อเสนอของคืนจากทูตภาคใต้ แต่เธอไม่เข้าใจทำไมเธอปรากฏตัวในเทศกาลไม้เลื้อยจะมีผลต่อมัน แม้ว่า Luo Luo เคารพมิ.ย.คูชาน เธอไม่เคยมีความคิดใด ๆ เกี่ยวกับเขาเธอยกมือของเธอต่อเข็มขัดของเธอ เธออาจจะออกจากแส้ของตกฝนได้ผู้ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าคือ เจ้าหญิง Ping Guo ราชวงศ์โจว เธอรัก โดยราชินีแห่งสวรรค์ Luo Luo แม้ไม่มากนักแต่ขณะนี้ Luo Luo เติบโตความปรารถนาที่จะฆ่าเธอ เธอเพียงแค่รู้ที่แม้ว่าเจ้าหญิงเพียงกล้าที่จะหลอกลวง และได้รับของเธอในยูพาเสี่ยวหมิง Mo สามารถกำหนดเป้าหมายหลักของเธอเจ้าหญิง Ping Guo ก็คุ้นเคยกับบุคลิกของเธอ แต่เธอไม่กลัว เธอยิ้ม และกล่าว ว่า "ฉันได้ยินว่า คุณพิการหลานไกลอื่นในคืนของเทศกาลไอวี่ ดีสำหรับคุณ Luo Luo ฉันไม่สามารถเอาชนะคุณได้ แต่...ถ้าฉันทำร้าย สามารถครอบครัวจัดการนี้? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Luo Luo ยืนขึ้นและกล่าวว่า "คุณไม่เคยทำอะไรที่จะไม่เป็นประโยชน์กับคุณ." ปริ๊นเซปิง Guo ถอนหายใจ "ฉันเป็นเจ้าหญิง ฉันต้องทำอะไรบางอย่างให้ราชวงศ์โจว. " Luo Luo คิดสักครู่และตระหนักถึงสิ่งที่เธอได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับ มันควรจะเกี่ยวข้องกับข้อเสนอคืนนี้จากทูตภาคใต้ แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอปรากฏตัวในงานเทศกาลไอวีจะมีผลกระทบกับมัน แม้ว่า Luo Luo เคารพ Qiu Shan มิ.ย. เธอไม่เคยมีความคิดใด ๆ เกี่ยวกับเขา. เธอยกมือเธอที่มีต่อเข็มขัดของเธอ เธออาจจะออกจากแส้ของสายฝนได้อย่างง่ายดาย. คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอเป็นเจ้าหญิงปิง Guo ของราชวงศ์โจว เธอเป็นที่รักของสมเด็จพระราชินีของพระเจ้า แม้ Luo Luo ไม่สามารถทำอะไรได้มากกับเธอ แต่ตอนนี้ Luo Luo เติบโตความปรารถนาที่จะฆ่าเธอ เธอเพิ่งตระหนักว่าถึงแม้ว่าเจ้าหญิงเพียงคนเดียวที่กล้าที่จะหลอกลวงและได้รับของเธอในเสี่ยวหมิงพาเลซโม Yu สามารถกำหนดเป้าหมายหลักของเธอ! ปริ๊นเซปิง Guo ก็คุ้นเคยกับบุคลิกของเธอ แต่เธอก็ไม่กลัว เธอยิ้มและกล่าวว่า "ผมได้ยินมาว่าคุณหลานชายพิการที่ห่างไกลของฉันในคืนเทศกาล Ivy อื่น ที่ดีสำหรับคุณ Luo Luo ฉันไม่สามารถเอาชนะคุณ แต่ ...... ถ้าฉันทำร้ายครอบครัวของคุณสามารถจัดการกับเรื่องนี้? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลัวหลัวลุกขึ้นและกล่าวว่า " คุณไม่เคยทำอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์กับคุณ . "องค์หญิงผิงกั่วถอนหายใจ " ฉันเป็นเจ้าหญิง ฉันต้องทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับราชวงศ์ไทย " .หลัวหลัวคิดครู่หนึ่ง แล้วนึกได้ ว่าเธอพูดเรื่องอะไร มันน่าจะเกี่ยวข้องกับคืนนี้ข้อเสนอจากทูตภาคใต้ แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอปรากฏตัวในงาน ไอวี่ จะมีผลต่อมัน แม้ว่าหลัวหลัวเคารพชิวฉาน จุน ไม่เคยมีความคิดเกี่ยวกับเขาเธอยกมือของเธอกับเข็มขัดของเธอ เธอจะเอาแส้แห่งสายฝนได้อย่างง่ายดายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เป็นเจ้าหญิงในราชวงศ์ โจวผิงกั่ว . เธอได้รับความรักจากราชินีแห่งสรวงสวรรค์ แม้หลัวหลัว ทำอะไรไม่ได้มากกับเธอ แต่ตอนนี้ หลัวหลัวเติบโตความปรารถนาที่จะฆ่าเธอ เธอเพิ่งตระหนักว่าถึงแม้ว่าเจ้าหญิงเท่านั้นที่กล้าหลอกพาเธอไปเสี่ยวหมิง พาเลซ โมยูสามารถเป้าหมายที่เจ้านายของเธอ !องค์หญิงผิงกั่วคุ้นเคยกับบุคลิกของเธอ แต่เธอไม่กลัว เธอยิ้มและกล่าวว่า " ผมได้ยินมาว่าคุณพิการหลานชายห่างๆของฉันในอีกคืนของเทศกาลที่ไอวี่ ดีสำหรับนายหลัวหลัว ฉันไม่สามารถเอาชนะคุณได้ แต่ . . . . . . . ถ้าฉันทำร้าย ครอบครัวของคุณสามารถจัดการเรื่องนี้ได้เหรอ "