Reef-building corals are affected b

Reef-building corals are affected by partial colony mortality due to various factors. Tunnicliffe (1981)noted that Caribbean acroporids exhibit the fastest growth at the distal edges of the colonies and older,basal regions sustained higher rates of mortality. Lirmanand Fong (1997b) observed tissue loss in many (73%) of their tagged fragments; fragments lost 61% of their original tissue area over an 11-month period, but surviving fragments had begun to develop vertical growth features. In the present study, surviving fragments had tissue on approximately half of their upper branch surfaces after 2 years. Although reattached fragments on the Fortuna Reefer site appear to have fared better than unrestored fragments in Florida and elsewhere in Puerto Rico, differences may be related to specific environmental parameters that vary among locations. In addition, the amount of tissue remaining on the branch surface may be less important for long-term survivorshipthan the ability of fragments to reattach and develop new vertical branches. In both studies, fragments had lost a considerable portion of their living tissue, but many were developing proto-branches, indicating that continued growth was occurring

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปะการังที่สร้างแนวปะการังได้รับผลกระทบจากอาณานิคมบางส่วนตายเนื่องจากปัจจัยต่าง ๆ Tunnicliffe (1981) กล่าวว่า แคริบเบียน acroporids มีการเจริญเติบโตเร็วที่สุดปลายขอบของอาณานิคมและภูมิภาคเก่า ฐานอัตราสูงอย่างต่อเนื่องของการตาย Lirmanand ฟง (1997b) สังเกตการสูญเสียเนื้อเยื่อในจำนวนมาก (73%) ของเศษแท็กของพวกเขา เศษสูญหาย 61% ของพื้นที่ของเนื้อเยื่อเดิมเหนือ 11 เดือน แต่ส่วนที่รอดตายก็เริ่มที่จะพัฒนาคุณลักษณะเจริญเติบโตในแนวตั้ง ในการศึกษาปัจจุบัน รอดเศษมีเนื้อเยื่อในประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นผิวสาขาบน 2 ปี แม้ว่าบางส่วนของเว็บไซต์ Fortuna กัญชาต่อ ปรากฏว่า มี fared ดีกว่าเศษเขตซะกะเอะในฟลอริด้า และอื่น ๆ ในเปอร์โตริโก ความแตกต่างอาจจะเกี่ยวข้องกับพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อมเฉพาะที่แตกต่างระหว่างสถาน นอกจากนี้ จำนวนของเนื้อเยื่อที่เหลืออยู่บนพื้นผิวสาขาอาจจะสำคัญสำหรับ survivorshipthan ระยะยาวความสามารถของส่วนแนบ และพัฒนาสาขาใหม่แนวตั้ง ในการศึกษาทั้งสอง ชิ้นส่วนหายไปเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเยื่อชีวิต แต่หลายคนมีการพัฒนาโปรโตสาขา บ่งชี้ว่า การเติบโตเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปะการัง Reef อาคารรับผลกระทบจากการตายของอาณานิคมบางส่วนเนื่องจากปัจจัยต่างๆ Tunnicliffe (1981) ตั้งข้อสังเกตว่า acroporids แคริบเบียนแสดงการเจริญเติบโตที่เร็วที่สุดที่ขอบปลายของอาณานิคมและเก่าภูมิภาคฐานอัตราที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่องของการตาย Lirmanand Fong (1997b) สังเกตเห็นการสูญเสียเนื้อเยื่อในจำนวนมาก (73%) ของชิ้นส่วนที่ติดแท็กของพวกเขา; ชิ้นส่วนที่หายไป 61% ของพื้นที่เนื้อเยื่อเดิมของพวกเขาในระยะเวลา 11 เดือน แต่ยังมีชีวิตรอดเศษก็เริ่มที่จะพัฒนาคุณลักษณะการเจริญเติบโตในแนวตั้ง ในการศึกษาปัจจุบันหญิงมีเศษเนื้อเยื่อบนพื้นที่ประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นผิวบนสาขาของพวกเขาหลังจาก 2 ปี แม้ว่าชิ้นส่วนกลับคืนบนเว็บไซต์ Fortuna Reefer ปรากฏว่ามีอาการดีขึ้นกว่าเศษ unrestored ในฟลอริด้าและที่อื่น ๆ ในเปอร์โตริโก, ความแตกต่างที่อาจจะเกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมพารามิเตอร์ที่เฉพาะเจาะจงที่แตกต่างกันระหว่างสถานที่ นอกจากนี้ปริมาณของเนื้อเยื่อที่เหลืออยู่บนพื้นผิวสาขาอาจมีความสำคัญน้อยลงสำหรับระยะยาว survivorshipthan ความสามารถของชิ้นส่วนที่จะใส่กลับเข้าไปและพัฒนาสาขาใหม่ในแนวตั้ง ในการศึกษาทั้งเศษได้สูญเสียส่วนมากของเนื้อเยื่อที่อยู่อาศัยของพวกเขา แต่หลายคนพัฒนาโปรสาขาแสดงให้เห็นว่าเติบโตอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปะการังแนวปะการังได้รับผลกระทบจากการตายของอาณานิคมอาคารบางส่วน เนื่องจากปัจจัยต่าง ๆ tunnicliffe ( 1981 ) กล่าวว่า acroporids แคริบเบียนแสดงการเจริญเติบโตที่เร็วที่สุดที่ขอบปลายของอาณานิคมและเก่าพื้นที่แรกเริ่มได้รับอัตราที่สูงขึ้นของการตาย lirmanand ฟง ( 1997b ) สังเกตเนื้อเยื่อสูญเสียมากมาย ( 73% ) ของแท็กเศษชิ้นส่วนที่หายไป ; 61% ของพื้นที่เนื้อเยื่อของเดิมกว่า 11 เดือน แต่รอดตายเศษได้เริ่มพัฒนาคุณลักษณะการเจริญเติบโตในแนวตั้ง ในการศึกษาครั้งนี้ได้มีเศษเนื้อเยื่อในประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นผิวสาขาบนหลังจาก 2 ปี ถึงแม้ว่าต่อนิ้วเศษบนเว็บไซต์ตู้เย็นฟอร์ทูน่า ปรากฏมี fared ดีกว่าเศษ unrestored ในฟลอริดา และที่อื่น ๆในเปอร์โตริโก , ความแตกต่างที่อาจจะเกี่ยวข้องกับเฉพาะสิ่งแวดล้อมพารามิเตอร์ที่แตกต่างกันระหว่างสถานที่ นอกจากนี้ ปริมาณเนื้อเยื่อที่เหลืออยู่บนผิวสาขาอาจจะสำคัญน้อยกว่าในระยะยาว survivorshipthan ความสามารถของชิ้นส่วนที่จะใส่กลับเข้าไป และพัฒนาสาขาแนวใหม่ ทั้งการศึกษา ชิ้นส่วนเสียส่วนมากของการมีชีวิตของพวกเขา แต่หลายสาขาพัฒนาก่อน ระบุว่า การเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง