Filipino ([ˌfɪl.ɪˈpiː.no]; Pilipino

Filipino ([ˌfɪl.ɪˈpiː.no]; Pilipino [ˌpɪl.ɪˈpiː.no] or Wikang Filipino) is the national language of the Philippines and is designated, along with English, as an official language of the country.[4] It is the standard register of the Tagalog language,[5] an Austronesian, regional language that is widely spoken in the Philippines. As of 2007, Tagalog is the first language of 28 million people,[6] or about one-third of the Philippine population, while 45 million speak Filipino as their second language.[1] Filipino is among the 185 languages of the Philippines identified in the Ethnologue.[7] Officially, Filipino is defined by the Komisyon sa Wikang Filipino (Commission on the Filipino Language or simply KWF) as "the native language, spoken and written, in Metro Manila, the National Capital Region, and in other urban centers of the archipelago."[8] Filipino is ideally a pluricentric language.[9] Indeed, there have been observed "emerging varieties of Filipino which deviate from the grammatical properties of Tagalog" in Davao City[10] and Cebu,[11] which together with Metro Manila form the three largest metropolitan areas in the Philippines. In reality, however, Filipino has been variously described as "simply Tagalog in syntax and grammar, with no grammatical element or lexicon coming from ... other major Philippine languages,"[12] and as "essentially a formalized version of Tagalog."[13] In most contexts, Filipino is understood to be an alternative name for Tagalog,[14][15] or the Metro Manila dialect of Tagalog.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิลิปปินส์ ([ˌfɪl.ɪˈpiː.no]; Pilipino [ˌpɪl.ɪˈpiː.no] หรือฟิลิปปินส์ Wikang) เป็นภาษาประจำชาติของฟิลิปปินส์ และถูก กำหนด กับ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการของประเทศ [4] มันเป็นทะเบียนมาตรฐานของภาษาตากาล็อก, [5] เป็นภาษาออสโตรนีเซียน ภูมิภาคที่พูดกันอย่างแพร่หลายในประเทศฟิลิปปินส์ 2550 ภาษาตากาล็อกเป็นภาษาแรกของประชากร 28 ล้านคน, [6] หรือประมาณหนึ่งในสามของประชากรฟิลิปปินส์ 45 ล้านขณะพูดฟิลิปปินส์เป็นภาษาที่สอง [1] ชาวฟิลิปปินส์เป็นหนึ่งในภาษาฟิลิปปินส์ระบุใน Ethnologue 185 [7] อย่าง กำหนด โดยชาวฟิลิปปินส์ Wikang สา Komisyon (คณะกรรมการภาษาฟิลิปิโนหรือเพียง KWF) ฟิลิปปินส์เป็น "ภาษาแม่ พูด และ เขียน เมโทร มะนิลา ภูมิภาคทุนชาติ และอื่น ๆ ใจกลางเมืองของหมู่เกาะ" [8] ฟิลิปปินส์แห่งภาษา pluricentric [9] แน่นอน มีได้ถูกตรวจสอบ "เกิดพันธุ์ฟิลิปปินส์ซึ่งแตกต่างจากคุณสมบัติทางไวยากรณ์ของภาษาตากาล็อก" ในดาเวาซิตี้ [10] และเซบูซิตี้, [11] ซึ่งเมื่อรวมกับเมโทรมะนิลาฟอร์มสามพื้นที่นครที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม ฟิลิปปินส์ได้อธิบายเพิ่มเป็น "เพียงตากาล็อกในไวยากรณ์และไวยากรณ์ โดยไม่มีองค์ประกอบทางไวยากรณ์หรือมาจาก...หลักภาษาฟิลิปปินส์ ปทานุกรม" [12] และ เป็น "หลักอย่างเป็นทาง แบบตากาล็อก" [13] ในบริบทใหญ่ ฟิลิปปินส์จะเข้าใจจะ ชื่อทดแทนของภาษาตากาล็อก, [14] [15] หรือภาษาเมโทรมะนิลาของตากาล็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟิลิปปินส์ ([ˌfɪl.ɪpiː.no]; Pilipino [ˌpɪl.ɪpiː.no] หรือ Wikang ฟิลิปปินส์) เป็นภาษาประจำชาติของฟิลิปปินส์และถูกกำหนดพร้อมกับภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของประเทศ [4] มันเป็น. ลงทะเบียนมาตรฐานของภาษาตากาล็อก, [5] Austronesian ภาษาในระดับภูมิภาคท​​ี่มีการพูดกันอย่างแพร่หลายในประเทศฟิลิปปินส์ ขณะที่ 2007 ตากาล็อกเป็นภาษาแรกของ 28 ล้านคน [6] หรือประมาณหนึ่งในสามของประชากรฟิลิปปินส์ในขณะที่ 45 ล้านพูดฟิลิปปินส์เป็นภาษาที่สองของพวกเขา. [1] ชาวฟิลิปปินส์เป็นหนึ่งใน 185 ภาษาของฟิลิปปินส์ระบุ ในค. [7] อย่างเป็นทางการฟิลิปปินส์จะถูกกำหนดโดย Komisyon สา Wikang ฟิลิปปินส์ (สำนักงานคณะกรรมการการภาษาฟิลิปปินส์หรือเพียง KWF) ขณะที่ "ภาษาพื้นเมืองพูดและเขียนในเมโทรมะนิลาเขตนครหลวงแห่งชาติและอื่น ๆ เมืองของเกาะ. "[8] ฟิลิปปินส์นึกคิดเป็นภาษา pluricentric. [9] อันที่จริงมีการตั้งข้อสังเกต" สายพันธุ์ที่เกิดขึ้นใหม่ของชาวฟิลิปปินส์ที่เบี่ยงเบนไปจากคุณสมบัติไวยากรณ์ของภาษาตากาล็อก "ในเมืองดาเวา [10] และเซบู [ 11] ซึ่งร่วมกับเมโทรมะนิลาในรูปแบบสามพื้นที่เมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ ในความเป็นจริง แต่ชาวฟิลิปปินส์ได้รับการอธิบายความแตกต่างเป็น "เพียงตากาล็อกในไวยากรณ์และไวยากรณ์ที่ไม่มีองค์ประกอบไวยากรณ์หรือศัพท์ที่มาจาก ... ภาษาฟิลิปปินส์อื่น ๆ ที่สำคัญ" [12] และ "หลักรุ่นอย่างเป็นทางการของภาษาตากาล็อก". [13] ในบริบทส่วนใหญ่ชาวฟิลิปปินส์เป็นที่เข้าใจว่าจะเป็นทางเลือกสำหรับชื่อภาษาตากาล็อก, [14] [15] หรือภาษาเมโทรมะนิลาของภาษาตากาล็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิลิปปินส์ ( [ ˌ F ɪ L . ɪˈปี่ː . ] ; พิลิพิโน [ ˌ P ɪ L . ɪˈปี่ː ไม่มี ] หรือ wikang ฟิลิปปินส์ ) เป็นภาษาประจำชาติของฟิลิปปินส์ และ เขต พร้อมกับภาษาอังกฤษ เป็นภาษาราชการของประเทศ [ 4 ] มันเป็นทะเบียนมาตรฐานของภาษาอังกฤษ [ 5 ] เป็น Austronesian ภาษา ในภาษาที่เป็นภาษาพูดอย่างกว้างขวางในฟิลิปปินส์ ขณะที่ 2007ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรกของ 28 ล้านคน [ 6 ] หรือประมาณ 1 ใน 3 ของประชากรฟิลิปปินส์ ในขณะที่ 45 ล้านพูดภาษาฟิลิปปินส์เป็นภาษาที่สองของพวกเขา . [ 1 ] ฟิลิปปินส์อยู่ระหว่าง 185 ภาษาของฟิลิปปินส์ ระบุใน ethnologue [ 7 ] อย่างเป็นทางการ ชาวฟิลิปปินส์จะถูกกำหนดโดยคณะกรรมการใน wikang ฟิลิปปินส์ ( คณะกรรมการ ในภาษาฟิลิปปินส์หรือเพียงแค่ kwf ) เป็น " ภาษาพื้นเมืองพูดและเขียนในเมโทรมะนิลา , เขตนครหลวงแห่งชาติและศูนย์อื่น ๆเมืองของหมู่เกาะ " [ 8 ] ฟิลิปปินส์ซึ่งเป็นภาษา pluricentric [ 9 ] แน่นอน , มีการตรวจสอบ " พันธุ์ใหม่ของชาวฟิลิปปินส์ที่เบี่ยงเบนไปจากคุณสมบัติทางไวยากรณ์ของภาษาไทย " ในเมือง Davao [ 10 ] และเซบู ,[ 11 ] ซึ่งร่วมกับเมโทรมะนิลารูปแบบสามที่ใหญ่ที่สุดในเมืองในประเทศฟิลิปปินส์ ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม ชาวฟิลิปปินส์ได้รับนานาเนกอธิบายเป็น " เพียงแค่ในไวยากรณ์และไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยไวยากรณ์ที่องค์ประกอบหรือศัพท์เฉพาะที่มาจาก . . . . . . . ภาษาฟิลิปปินส์อื่น ๆ ที่สำคัญ " [ 12 ] และเป็น " หลักเป็นทางการของรุ่นภาษาอังกฤษ " [ 13 ] ในบริบทส่วนใหญ่ชาวฟิลิปปินส์คือชื่อของทางเลือกสำหรับภาษาไทย [ 14 ] [ 15 ] หรือรถไฟใต้ดินกรุงมะนิลาภาษาถิ่นของภาษาไทย .