Ye Zhen Zhen with a very heroic pos

Ye Zhen Zhen with a very heroic posture fell onto Ji Wu Jiu, under the force the both of them fell, Ye Zhen Zhen straightened her waist, to find out she was riding on Ji Wu Jiu’s body.

E…….

And he seems to be enjoying it?

Ji Wu Jiu’s was laying straight on the ground, and was looking at her. Her back was facing the sun, and this winter sun was especially warm, and made a surrounding ray on her body, the ray pass through her shoulders and fell onto his eyes. So his eyes were rather painful now, and could not see properly, but the situation in right now, appears to be something red on something white, like a sunset on the cloud, making him thought that they are in a heavenly scenery.

“Your majesty, are you alright?” Ye Zhen Zhen saw that Ji Wu Jiu was in deep thoughts, afraid that he might have hurt his brain. She used her hands to lightly tap his face.

“You….” Ji Wu Jiu opened his mouth, though did not continue.

At the same time, Ye Zhen Zhen realize that she performed a misconduct again, she wanted to climb up from his body, but would not have thought that the moment she moved, he suddenly moved and holding her they roll around and ended with her being under him.

Now the both of them are even closer to one another, his hot breath was on her face, she turned her head away feeling uncomfortable.

“What’s with me?” Ye Zhen Zhen asked.

Ji Wu Jiu opened his hands, in his palm there was a hair ornament. It was dropped by Ye Zhen Zhen when they were rolling. He placed the hair ornament back on to her hair, and helped her tidied up her messy hair. Then suddenly he looked down, and before she can react, his lips were at her forehead, gentle and polite, and did not move even after some time.

You would definitely not be able to leave my palms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เย่เจินเจินกับท่างานกล้ามากตกลงแบวูจิ ภายใต้กองทัพทั้งสองของพวกเขาตก เย่เจินเจิน straightened เอวของเธอ เพื่อหา เธอถูกขี่บนร่างกายจิวู Jiuอี...และดูเหมือนท่านจะได้เพลิดเพลินกับมันจีวู Jiu ถูกวางตรงบนพื้นดิน และถูกมองที่เธอ เธอกลับถูกหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์ อาทิตย์นี้หนาวอบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และทำมีแสงโดยรอบร่างกายของเธอ เรย์ผ่านไหล่ของเธอ และตกลงในสายตาของเขา ดังนั้นตาของเขาก็ค่อนข้างเจ็บปวดตอนนี้ และไม่สามารถเห็นได้อย่างถูกต้อง แต่สถานการณ์ทางขวาตอนนี้ ดูเหมือนจะ เป็นสิ่งที่แดงกับขาว เหมือนพระอาทิตย์บนเมฆ ทำให้เขาคิดว่า พวกเขาอยู่ในฉากสวรรค์"มหาบพิตร มีคุณครับ? " เย่เจินเจินเห็นว่า จิวูจิวดูไม่คิดลึก กลัวว่า เขาอาจมีเจ็บสมอง เธอใช้มือของเธอเบา ๆ เคาะหน้า"คุณ..." จิวูจิวดูเปิดปากของเขา แต่ ก็ไม่ทำในเวลาเดียวกัน เย่เจินเจินรู้ว่า เธอทำความประพฤติอีกครั้ง เธอต้องปีนขึ้นไปจากร่างกายของเขา แต่จะไม่ได้คิดว่า ตอนนี้เธอย้าย ก็ย้าย และจับเธอพวกเขาเกลือก และจบลงที่เธอถูกท่านตอนนี้ทั้งสองของพวกเขาอยู่ใกล้ชิดแม้หนึ่ง ลมหายใจอุ่นของเขาอยู่บนใบหน้าของเธอ เธอเปิดหัวเธอเก็บความรู้สึกไม่สบายคืออะไรกับฉัน" เจินเจินเยถามจิวจิววูจิเปิดมือของเขา ในปาล์มเขา มีผมมณี จะถูกตัดทิ้ง โดยเย่เจินเจินเมื่อพวกเขาถูกกลิ้ง เขาวางเครื่องประดับผมกลับไปผมของเธอ และช่วยเธอ tidied ค่าผมของเธอยุ่ง แล้ว ทันใดนั้นเขามองลงไป และก่อนเธอสามารถตอบสนอง ริมฝีปากของเขาหน้าผากของเธอ อ่อนโยน และ สุภาพ ไม่ย้ายไม่ได้หลังจากเวลานั้นคุณจะแน่นอนไม่สามารถปล่อยให้ปาล์มของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้า Zhen Zhen กับท่าที่กล้าหาญมากตกลงไปบนจีวู Jiu ภายใต้แรงทั้งของพวกเขาลดลงเจ้า Zhen Zhen ตรงเอวของเธอเพื่อหาเธอได้รับการขี่บนร่างกายของจีวู Jiu ของ. E ...... . และดูเหมือนว่าเขาจะ จะเพลิดเพลินกับมันได้หรือไม่จีวูJiu ถูกวางตรงบนพื้นดินและกำลังมองไปที่เธอ เธอกลับกำลังเผชิญดวงอาทิตย์และดวงอาทิตย์ในฤดูหนาวนี้อบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งและทำให้เรย์รอบในร่างกายของเธอผ่านเรย์ผ่านไหล่ของเธอล้มลงบนดวงตาของเขา ดังนั้นตาของเขาก็ค่อนข้างเจ็บปวดในขณะนี้และไม่สามารถมองเห็นอย่างถูกต้อง แต่สถานการณ์ในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่สีแดงบนบางสิ่งบางอย่างสีขาวเช่นพระอาทิตย์ตกบนเมฆนั้นทำให้เขาคิดว่าพวกเขาอยู่ในฉากสวรรค์. "ของคุณ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีคุณเป็นไร? "เจ้า Zhen Zhen เห็นว่าจีวู Jiu อยู่ในความคิดลึกกลัวว่าเขาอาจจะทำร้ายสมองของเขา เธอใช้มือของเธอเบา ๆ แตะที่ใบหน้าของเขา. "คุณ ... ." จีวู Jiu เปิดปากของเขา แต่ไม่ได้ดำเนินการต่อไป. ในขณะเดียวกันเจ้า Zhen Zhen ตระหนักดีว่าเธอประพฤติตัวไม่เหมาะสมอีกครั้งที่เธอต้องการที่จะปีนขึ้นมาจากเขา ร่างกาย แต่ไม่ได้คิดว่าช่วงเวลาที่เธอย้ายเขาย้ายทันทีและถือของเธอที่พวกเขาแผ่ไปรอบ ๆ และจบลงด้วยการที่เธออยู่ภายใต้เขา. ตอนนี้ทั้งสองของพวกเขาจะได้ใกล้ชิดกับอีกคนหนึ่งลมหายใจร้อนของเขาอยู่บนใบหน้าของเธอ เธอหันหัวของเธอออกไปรู้สึกอึดอัด. "มีอะไรกับผมได้ไหม" เจ้า Zhen Zhen ถาม. จีวู Jiu เปิดมือของเขาในฝ่ามือของเขามีเครื่องประดับผม มันได้รับการลดลงเจ้า Zhen Zhen เมื่อพวกเขากลิ้ง เขาวางเครื่องประดับผมกลับไปผมของเธอและช่วยเธอ tidied ขึ้นผมยุ่งของเธอ ทันใดนั้นเขามองลงและก่อนที่เธอจะสามารถตอบสนองริมฝีปากของเขาอยู่ที่หน้าผากของเธอที่อ่อนโยนและสุภาพและไม่ย้ายแม้หลังจากที่บางครั้ง. คุณแน่นอนจะไม่สามารถที่จะออกจากฝ่ามือของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าจินจินด้วยท่าเด็ดมากตกลงมา จีอู๋ จิ่ว ภายใต้บังคับของพวกเขาทั้งสองลดลง เจ้าเจินเจิน ตรงเอวเธอ พบว่าเธอนั่งบนร่างกายของจีวูจิน . . . . . . . .

E

และเขาดูเหมือนว่าจะสนุกกับมัน จี วู ยู

ถูกวางตรงบนพื้นและมองเธออยู่ เธอกลับมาเผชิญหน้ากับดวงอาทิตย์ และดวงอาทิตย์ในฤดูหนาวที่อบอุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งและทำรอบเรย์บนร่างกายของเธอ เรย์ผ่านไหล่ของเธอ และล้มลงบนดวงตาของเขา ดังนั้น ดวงตาของเขาค่อนข้างเจ็บปวดตอนนี้ และไม่สามารถเห็นได้อย่างถูกต้อง แต่สถานการณ์ในตอนนี้ ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่สีแดง สีขาว เหมือนพระอาทิตย์ตกบนคลาวด์ ทำให้เขาคิดว่าเขาอยู่ในฉากสวรรค์

" ฝ่าบาท เป็นอะไร ?" เจ้าเจินเจินเห็นว่าจีอู๋จิ่วในความคิดลึกๆ กลัวว่าเขาจะทำร้ายสมอง เธอใช้มือของเธอแตะหน้าเค้าเบาๆ .

" . . . . . . . " จีอู๋จิ่วเปิดปากของเขา แม้ไม่ได้ต่อ

ในเวลาเดียวกัน เจ้าเจินเจินตระหนักดีว่าเธอได้แสดงความผิดอีกครั้ง เธอต้องการที่จะปีนขึ้นจากร่างกายของเขา แต่ก็ไม่ได้คิดว่าช่วงเวลาที่เธอย้ายไปจู่ๆ เขาก็ย้าย และถือของเธอที่พวกเขาม้วนไปรอบ ๆและสิ้นสุดกับเธออยู่ภายใต้เขา

ตอนนี้ทั้งคู่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน ลมหายใจร้อนของเขาบนใบหน้าของเธอ เธอหันกลับไป รู้สึกอึดอัด

" ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย " ท่านจินจินถาม จีวู

จิวเปิดมือของเขา ในมือของเขามีเครื่องประดับผม . มันทิ้งโดยเจ้าเจินเจินเมื่อพวกเขากลิ้งเขาวางเครื่องประดับผมกลับให้ผมของเธอและช่วยให้เธอทำความสะอาดเส้นผมยุ่งเหยิงของเธอ แล้วอยู่ๆ เขาก้มลงมอง และก่อนที่เธอจะทำหน้ายังไง ริมฝีปากที่หน้าผากของเธออ่อนโยนและสุภาพ และ ไม่ขยับแม้หลังจากที่เวลา

แน่นอนคุณจะไม่สามารถที่จะออกจากฝ่ามือของฉัน