Background: Nurses communicatingwit

Background: Nurses communicatingwith patientswho are unable to speak often lack access to tools and technologies
to support communication. Although mobile communication technologies are ubiquitous, it is not known
whether their use to support communication is feasible on a busy hospital ward.
Purpose: The aim of this study was to determine the views of hospital nurses on the feasibility of using mobile
communication technologies to support nurse–patient communication with individuals who have communication
impairments.
Method: This study involved an online survey followed by a focus group, with findings analyzed across the two
data sources.
Findings: Nurses expected that mobile communication devices could benefit patient care but lacked access to
these devices, encountered policies against use, and held concerns over privacy and confidentiality.
Conclusion: The use of mobile communication technologies with patientswho have communication difficulties is
feasible and may lead to improvements in communication and care, provided environmental barriers are
removed and facilitators enhanced.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: patientswho communicatingwith พยาบาลไม่สามารถพูดมักจะไม่สามารถเข้าถึงเครื่องมือและเทคโนโลยีการสนับสนุนการสื่อสาร แม้ว่าเทคโนโลยีการสื่อสารโทรศัพท์มือถือมีอยู่ทุกหนแห่ง ไม่ทราบว่าการใช้การสื่อสารเป็นไปในผู้ป่วยไม่จุดประสงค์: เป้าหมายของการศึกษานี้คือการ กำหนดมุมมองของพยาบาลโรงพยาบาลบนความเป็นไปได้ของการใช้โทรศัพท์มือถือเทคโนโลยีการสื่อสารเพื่อสนับสนุนการสื่อสารพยาบาลผู้ป่วยกับบุคคลที่มีการสื่อสารบกพร่องวิธี: การสำรวจออนไลน์ที่ตาม ด้วยกลุ่มโฟกัส กับผลวิเคราะห์ทั้งสองเกี่ยวข้องกับการศึกษานี้แหล่งข้อมูลผลการศึกษา: พยาบาลคาดว่า อุปกรณ์สื่อสารโทรศัพท์มือถือจะมีประโยชน์กับการดูแลผู้ป่วย แต่ขาดการเข้าถึงอุปกรณ์เหล่านี้ พบนโยบายใช้ และจัดความกังวลผ่านส่วนสรุป: การใช้เทคโนโลยีการสื่อสารโทรศัพท์มือถือด้วย patientswho มีปัญหาการสื่อสารเป็นเป็นไปได้ และอาจนำไปสู่การพัฒนาดูแล โดยอุปสรรคสิ่งแวดล้อมเอาออก และเพิ่มเบา ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: พยาบาล communicatingwith patientswho ไม่สามารถที่จะพูดมักจะขาดการเข้าถึงเครื่องมือและเทคโนโลยี
เพื่อสนับสนุนการสื่อสาร แม้ว่าเทคโนโลยีการสื่อสารมือถือเป็นที่แพร่หลายก็จะไม่เป็นที่รู้จัก
ว่าการใช้ของพวกเขาเพื่อสนับสนุนการสื่อสารเป็นไปได้ในโรงพยาบาลไม่ว่าง.
วัตถุประสงค์: จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการกำหนดมุมมองของพยาบาลโรงพยาบาลในความเป็นไปได้ของการใช้โทรศัพท์มือถือที่
เทคโนโลยีการสื่อสารเพื่อสนับสนุน การสื่อสารพยาบาลผู้ป่วยที่มีบุคคลที่มีการสื่อสารที่
บกพร่อง.
วิธีการ: การศึกษาครั้งนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสำรวจออนไลน์ตามด้วยกลุ่มที่มีผลการวิจัยการวิเคราะห์ทั้งสอง
แหล่งข้อมูล.
ผลการวิจัย: พยาบาลที่คาดว่าอุปกรณ์สื่อสารโทรศัพท์มือถือจะได้รับประโยชน์การดูแลผู้ป่วย แต่ขาดการเข้าถึง
อุปกรณ์เหล่านี้พบนโยบายต่อต้านการใช้และการจัดความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวและความลับ.
สรุป: การใช้เทคโนโลยีการสื่อสารเคลื่อนที่ที่มี patientswho มีปัญหาในการสื่อสารเป็น
ไปได้และอาจนำไปสู่การปรับปรุงในการสื่อสารและการดูแลให้สิ่งแวดล้อมปัญหาและอุปสรรคที่จะ
ลบออกและอำนวยความสะดวกเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : พยาบาล communicatingwith ด้วยไม่สามารถที่จะพูดมักจะขาดการเข้าถึงเครื่องมือและเทคโนโลยีเพื่อสนับสนุนการสื่อสาร ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีการสื่อสารเคลื่อนที่มีอยู่ทั่วไป มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าพวกเขาใช้เพื่อสนับสนุนการสื่อสารเป็นไปได้ในหอผู้ป่วยโรงพยาบาลไม่ว่างวัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาทัศนะของพยาบาล โรงพยาบาลในความเป็นไปได้ของการใช้โทรศัพท์มือถือเทคโนโลยีการสื่อสารเพื่อสนับสนุนพยาบาลและผู้ป่วยสื่อสารกับบุคคลที่มีการสื่อสารความบกพร่อง .วิธีการ : การศึกษานี้เกี่ยวข้องกับการสำรวจออนไลน์ รองลงมาคือ กลุ่มโฟกัส กับผลวิเคราะห์ข้ามสองแหล่งข้อมูลส่วนพยาบาลคาดว่า มือถือ อุปกรณ์สื่อสาร ได้ประโยชน์ แต่ขาดการเข้าถึงการดูแลผู้ป่วยอุปกรณ์เหล่านี้ มีนโยบายต่อต้านการใช้และจัดความกังวลเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวและความลับสรุป : การใช้เทคโนโลยีการสื่อสารเคลื่อนที่ พร้อมด้วยมีความยากในการสื่อสารคือเป็นไปได้และอาจนำไปสู่การปรับปรุงในการสื่อสาร และการดูแลสิ่งแวดล้อม อุปสรรคมีให้ลบออกและอุปกรณ์เพิ่ม