The Choking Dog "Come on, come on,

The Choking Dog

"Come on, come on, move it, idiot!"
Joanne beat impatiently on the steering wheel of her Mercedes sports car. How stupid to get caught up in the rush hour! She had planned to leave work early this afternoon, at three o'clock, to give herself a chance to relax and have a bath before going out to a meeting of her local tennis club. But just at ten to three a client had arrived, and it was two hours before she had finished dealing with the man. When she came out of her office, all the other staff in the Highlight Advertising Agency had already left. Now she was stuck in a traffic jam in central Birmingham at 5:30, and at 6:30 she was expected to be chairing a meeting of the tennis club. There would be no time for any hot bath.
Ahead of her, the traffic was moving at last, and she swung quickly out into the centre lane to turn right, and raced the last half-mile through the quiet suburban streets to her house. Pulling up on the driveway, she leapt out of the car and ran for the house. As she opened the door, she nearly tripped over Sheba, who was standing behind it.
"Hey, Sheba, hello," she said, bending down to stroke the large alsatian dog's head, "I've got no time for you now, but I'll take you out as soon as I get back from the tennis club."
It was then that she noticed something worrying about the dog. Sheba seemed to be coughing or choking, her stomach pumping repeatedly as if she was trying to vomit something up. She was obviously in real discomfort and could hardly breathe; her sad eyes gazed up at Joanne helplessly.
"Oh damn, this is all I need now," said Joanne to herself, dropping her briefcase and bending down to take a closer look, "a sick dog, today of all days!" On closer examination, Sheba did look very sick, and Joanne realised she would have to take her down to the vet immediately. Luckily, the vet's surgery was only a few streets away, and Joanne quickly loaded the dog, still coughing and choking, into her car for the short drive.
When she got there, the surgery was just about to close for the day. Luckily, Dr. Sterne had not left yet, and when he saw the state of Sheba, he brought her quickly into his office.
"It looks like something is stuck in her throat," said Dr. Sterne. It shouldn't take me too long to get it out."
"Listen, doctor, I'm really in a rush to get to a meeting -- can I leave her with you, and go and get changed? I'll be back in ten minutes to pick her up, then I'll take her on to the meeting with me. Is that OK?"
"Sure," said the doctor. "You get going. I'll see you in ten minutes."
Joanne jumped back into her car again, and made the quick trip round to her house in a couple of minutes. As she was once more entering the hallway, the phone on the table by the door began to ring. She picked it up, annoyed by this additional interruption to her plans.
"This is Dr. Sterne," said an anxious voice. "Is that you, Joanne?"
"Of course it's me," said Joanne, surprised at the sound of his voice, "no-one else lives here."
"I want you to get right out of that house immediately," said the doctor's voice. "Right now. I'm coming round right away, and the police will be there any time now. Wait outside for us." The phone went dead. Joanne stared at it. She was confused, but she was also a little frightened by the obvious fear in the voice of the doctor. She replaced the receiver, then quickly backed out of the door and ran into the street.
At that moment, a police car with its lights flashing swung round the corner and screeched to a stop outside the house. Two policemen got out. After briefly checking that she was the owner of the house, they ran into the house through the still open door, without explaining anything. Joanne was by now completely confused and very frightened. Then the doctor arrived.
"Where's Sheba? Is she OK?" shouted Joanne, running over to his car.
"She's fine, Joanne. I extracted the thing which was choking her, and she's OK now."
"Well what's this all about? Why are the police in my house?"
Just then, the two policemen reappeared from the house, half-carrying a white-faced figure, a man in a dark grey sweater and jeans, who, it seemed, could hardly walk. There was blood all over him.
"My God," said Joanne, "how did he get in there? And how did you know he was there?"
"I think he must be a burglar," said the doctor. "I knew he was there because when I finally removed what was stuck in Sheba's throat, it turned out to be three human fingers. I don't think he's a very happy burglar."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนัขสำลัก "โธ่ มา ย้าย คนบ้า! " Joanne ชนะอย่างกระสับกระส่ายบนพวงมาลัยของรถสปอร์ตเมอร์เซเดสของเธอ เวรโดนในชั่วโมงเร่งด่วน เธอได้วางแผนจะออกจากงานก่อนบ่ายนี้ ที่สามนาฬิกา เพื่อให้ตัวเองมีโอกาสผ่อนคลาย และอาบน้ำก่อนที่จะการประชุมท้องถิ่นเทนนิสคลับของเธอ แต่ลูกค้ามาถึงที่สิบสาม และก็สองชั่วโมงก่อนเธอจบจัดการกับคน เมื่อเธอออกมาจากสำนักงาน อื่น ๆ พนักงานในไฮไลท์โฆษณาได้แล้วทิ้ง ตอนนี้ เธอติดอยู่ในการจราจรติดขัดในใจกลางเมืองเบอร์มิงแฮมที่ 5:30 และเวลา 6:30 เธอคาดว่าจะ chairing การประชุมของสโมสรเทนนิส จะไม่มีเวลาสำหรับการอาบน้ำร้อน ข้างหน้าของเธอ การจราจรคือการเคลื่อนย้ายครั้งสุดท้าย และเธอก้นอย่างรวดเร็วออกเป็นเลนศูนย์การเลี้ยวขวา และวิ่งไปครึ่งไมล์สุดท้ายผ่านถนนชานเมืองเงียบสงบที่บ้านของเธอ เธอดึงขึ้นบนถนน หลุดออกจากรถ และวิ่งสำหรับบ้าน เมื่อเธอเปิดประตู เธอเกือบทำผ่านเชอบา ที่กำลังยืนอยู่ข้างหลัง "เฮ้ เชอบา สวัสดี, " เธอกล่าวว่า ดัดลงไป ชักหัวสุนัข alsatian ใหญ่ "ผมไม่มีเวลาสำหรับคุณตอนนี้ แต่ฉันจะพาคุณออกทันทีที่ฉันกลับจากเทนนิสคลับ" ได้แล้วว่า เธอสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่กังวลเกี่ยวกับสุนัข เชอบาดูเหมือนจะไอ หรือ สำลัก ท้องของเธอสูบซ้ำ ๆ ว่าเธอพยายามที่อาเจียนบางสิ่งบางอย่างขึ้น เธอเห็นได้ชัดในความรู้สึกไม่สบายที่แท้จริง และอาจแทบไม่ หายใจ ดวงตาของเธอเศร้าจ้องขึ้นที่ Joanne ซม "โอ้ ไอ้ นี้เป็นสิ่งที่ฉันต้องการขณะนี้, " กล่าวว่า Joanne เอง ปล่อยเธอ briefcase และดัดลงไปชิด "เป็นสุนัขที่ป่วย วันนี้ทุกวัน" ในการตรวจสอบใกล้ชิด เชอบาไม่ดูป่วยมาก และ Joanne ตระหนักเธอจะต้องพาเธอไป vet ทันที โชคดี ศัลยกรรมของสัตวแพทย์คือ ห่างกันเพียงไม่กี่ถนน และ Joanne โหลดสุนัข ได้อย่างรวดเร็วยังคงมีการไอ และ สำลัก เป็นรถสำหรับไดรฟ์สั้น เมื่อเธอได้มี ผ่าตัดเป็นเพียงเกี่ยวกับการ ปิดสำหรับวัน โชคดี ดร. Sterne มีเหลือยัง และเมื่อเขาเห็นสถานะเชอบา เขานำเธอได้อย่างรวดเร็วเข้าไปในสำนักงานของเขา "ดูเหมือนว่าสิ่งที่ติดอยู่ในคอของเธอ ดร. Sterne กล่าว ไม่ควรใช้เวลาฉันยาวเกินไปจะได้รับมัน " ฟัง แพทย์ ฉันจริง ๆ ในการวิ่งจะได้รับการประชุม - ฝากได้เธอกับคุณ และไป และได้รับการเปลี่ยนแปลง จะกลับมาในสิบนาทีไปรับเธอ แล้วฉันจะพาเธอไปประชุมกับฉัน คือที่ OK "แน่ใจ กล่าวว่า แพทย์ "คุณได้รับไป ผมจะเห็นคุณในสิบนาทีนี้" Joanne กระโดดกลับไปยังรถของเธออีกครั้ง และทำการเดินรอบบ้านในกี่นาที เป็นเธออีกครั้งได้เข้าห้องโถง โทรศัพท์บนโต๊ะโดยประตูเริ่มแหวน เธอหยิบมันขึ้น รำคาญขัดขวางนี้เพิ่มเติมกับแผนการของเธอ เป็นดร. Sterne กล่าวว่า เสียงที่เป็นกังวล "คือว่าคุณ Joanne ? " "แน่นอนว่าฉัน กล่าวว่า Joanne แปลกใจที่เสียงของเสียงของเขา "ไม่มีใครอื่นอยู่ที่นี่" "ผมต้องการรับออกจากบ้านทันที กล่าวว่า เสียงของแพทย์ "อยู่ มาตลอดทันที และตำรวจจะมีก็ตอนนี้ รออยู่สำหรับเรา" โทรศัพท์ไปตาย Joanne จ้องไปที่มัน เธอสับสน แต่เธอก็ยังกลัว โดยกลัวชัดเจนในเสียงของหมอน้อย เธอแทนตัวรับสัญญาณ อย่างรวดเร็วได้รับการสนับสนุนจากประตู แล้ววิ่งไปที่ถนน ในขณะ รถตำรวจกับแสงแวบวับก้นรอบมุม และ screeched ไปหยุดอยู่นอกบ้าน สองตำรวจได้ออก หลังจากเวลาสั้น ๆ ตรวจสอบว่า เธอเป็นเจ้าของบ้าน พวกเขาวิ่งเข้าบ้านผ่านประตูเปิดนิ่ง โดยไม่ต้องอธิบายอะไร Joanne แก้ไข โดยสมบูรณ์ตอนนี้สับสน และกลัวมาก แพทย์มาถึงแล้ว ซึ่งเป็นเชอบา คือเธอตกลงตะโกน Joanne วิ่งผ่านไปรถของเขา "เธอเป็นเลิศ Joanne ผมแยกเป็นสิ่งที่ถูกสำลักเธอ และตกลงตอนนี้เธออยู่" ดีคืออะไรนี้ทั้งหมดเกี่ยวกับ เป็นตำรวจในบ้านของฉัน" แล้ว ตำรวจสองกลับมาจากบ้าน แบกครึ่งรูป white-faced คนในเสื้อกันหนาวสีเทามีสีเข้มและกางเกงยีนส์ ที่ เหมือน สามารถเดินแทบไม่ เลือดทั่วเขาได้ กล่าวว่า "พระเจ้า ของฉัน Joanne "ว่าเขาได้มี และคุณรู้จักพระองค์หรือไม่" "ผมคิดว่า เขาต้องขโมย กล่าวว่า แพทย์ "ผมรู้ว่า เขาก็มี เพราะเมื่อฉันในที่สุดก็เอาอะไรติดอยู่ในลำคอของเชอบา มันเปิดออกมาจะ สามนิ้วมนุษย์ ฉันไม่คิดว่า เขาเป็นกันขโมยมีความสุขมากขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำลักหมา

"มาในมาในเคลื่อนย้ายไปมาคนบ้า!"
โจแอนนาชนะหงุดหงิดบนพวงมาลัยของเมอร์เซกีฬารถของเธอ วิธีการโง่ที่จะได้รับการติดขึ้นในชั่วโมงเร่งด่วน! เธอได้วางแผนที่จะออกจากงานในช่วงต้นช่วงบ่ายวันนี้ที่สามโมงเพื่อให้ตัวเองมีโอกาสที่จะผ่อนคลายและมีห้องอาบน้ำก่อนที่จะออกไปประชุมของสโมสรเทนนิสท้องถิ่นของเธอ แต่เพียงที่ 10-3 ลูกค้าได้เดินทางมาถึงและมันก็สองชั่วโมงก่อนที่เธอจะได้เสร็จสิ้นการจัดการกับคนที่ เมื่อเธอออกจากสำนักงานของเธอมาทั้งหมดเจ้าหน้าที่อื่น ๆ ในเอเจนซี่โฆษณา Highlight มีเหลืออยู่แล้ว ตอนนี้เธอติดอยู่ในการจราจรติดขัดในภาคกลางของเบอร์มิงแฮมที่ 5:30 และ 6:30 เธอได้รับการคาดว่าจะมีการประชุมของประธานสโมสรเทนนิสที่ จะมีเวลาสำหรับการอาบน้ำร้อนใด ๆ
ข้างหน้าของเธอจราจรที่ถูกย้ายที่ผ่านมาและเธอเหวี่ยงออกไปอย่างรวดเร็วเข้าไปในเลนกลางเพื่อเลี้ยวขวาและวิ่งสุดท้ายครึ่งไมล์ผ่านถนนในเขตชานเมืองที่เงียบสงบที่บ้านของเธอ ดึงขึ้นไปบนถนนที่เธอกระโดดออกมาจากรถและวิ่งไปหาที่บ้าน ขณะที่เธอเปิดประตูเธอเกือบสะดุดเชบาที่ยืนอยู่เบื้องหลังมัน
"เฮ้เชบาสวัสดี" เธอกล่าวดัดลงไปจังหวะหัวสุนัขอัลเซเชี่ยนขนาดใหญ่ของ "ฉันมีเวลาไม่นานสำหรับคุณในขณะนี้ แต่ผมจะพาคุณออกมาเร็วที่สุดเท่าที่ฉันจะได้รับกลับมาจากสโมสรเทนนิส "
ตอนนั้นเองที่เธอสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่กังวลเกี่ยวกับสุนัข เชบาดูเหมือนจะไอหรือสำลักท้องสูบน้ำของเธอซ้ำ ๆ ว่าเธอได้พยายามที่จะอาเจียนบางสิ่งบางอย่างขึ้น เธอเป็นคนที่เห็นได้ชัดในความรู้สึกไม่สบายจริงและแทบจะไม่สามารถหายใจ; ดวงตาเศร้าของเธอจ้องขึ้นที่โจแอนนาทำอะไรไม่ถูก
"โอ้ด่านี่คือทั้งหมดที่ฉันต้องการตอนนี้" โจแอนนากล่าวกับตัวเองวางกระเป๋าถือของเธอและดัดลงไปใช้เวลามองใกล้ "สุนัขป่วยในวันนี้ของทุกวัน!" ในการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดเชบาไม่ดูป่วยมากและโจแอนนารู้ว่าเธอจะต้องพาเธอลงไปหาสัตว์แพทย์ทันที โชคดีที่การผ่าตัดสัตวแพทย์เป็นเพียงไม่กี่ถนนออกไปและโจแอนนาได้อย่างรวดเร็วโหลดสุนัขที่ยังคงมีอาการไอและสำลักเข้าไปในรถของเธอสำหรับไดรฟ์สั้น
เมื่อเธอได้มีการผ่าตัดเป็นเพียงเกี่ยวกับที่จะปิดในวันนั้น โชคดีที่ดร. ดาวไม่ได้ทิ้งยังและเมื่อเขาเห็นรัฐแห่งเชบาเขาพาเธออย่างรวดเร็วในสำนักงานของเขา
"มันดูเหมือนว่าสิ่งที่จะติดอยู่ในลำคอของเธอ" ดร Sterne กล่าวว่า มันไม่ควรพาฉันนานเกินไปที่จะได้รับมันออก ".
" ฟังหมอฉันจริงๆในการวิ่งจะได้รับการประชุม - ฉันจะปล่อยให้เธอกับคุณและไปและได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างไร ฉันจะกลับมาในอีกสิบนาทีเพื่อรับเธอแล้วฉันจะพาเธอไปยังการประชุมกับฉัน ตกลงว่า? "
" แน่นอน "นายแพทย์." คุณได้รับไป ฉันจะเห็นคุณในสิบนาที. "
โจแอนนากระโดดกลับเข้ามาในรถของเธออีกครั้งและทำให้รอบการเดินทางอย่างรวดเร็วไปที่บ้านของเธอในไม่กี่นาที. ในฐานะที่เธอเป็นอีกครั้งหนึ่งที่เข้ามาในห้องโถงโทรศัพท์บนโต๊ะโดยประตู เริ่มแหวน. เธอหยิบมันขึ้นมารำคาญโดยการหยุดชะงักเพิ่มเติมนี้เพื่อแผนการของเธอ.
"นี่คือดร. ดาว" กล่าวว่าเสียงกังวล. "คือการที่คุณโจแอนนา?"
"แน่นอนมันเป็นฉัน" โจแอนนาแปลกใจกล่าวว่า ที่เสียงของเขา "ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่."
"ฉันต้องการให้คุณได้รับสิทธิออกจากบ้านทันที" กล่าวว่าเสียงของแพทย์. "ตอนนี้ ฉันมารอบทันทีและตำรวจจะมีเวลาใด ๆ ในขณะนี้ รออยู่ข้างนอกสำหรับเรา. "โทรศัพท์ไปตาย. โจแอนนาจ้องที่มัน. เธอกำลังสับสน แต่เธอก็ยังน้อยกลัวกลัวอย่างเห็นได้ชัดในเสียงของแพทย์. เธอแทนที่รับแล้วได้รับการสนับสนุนอย่างรวดเร็วออกจากประตู และวิ่งไปที่ถนน.
ในขณะที่รถตำรวจมีไฟกระพริบเหวี่ยงรอบมุมและเบรกดังเอี๊ยดนอกบ้านได้. ตำรวจสองนายได้ออก. หลังจากนั้นชั่วครู่ตรวจสอบว่าเธอเป็นเจ้าของบ้านที่พวกเขาวิ่งเข้าไปใน บ้านผ่านประตูยังคงเปิดอยู่โดยไม่ต้องอธิบายอะไร. โจแอนนาได้โดยขณะนี้สมบูรณ์สับสนและหวาดกลัวมาก. แล้วหมอมาถึง.
"ที่ไหน Sheba? เธอเป็น OK? "โจแอนนาตะโกนวิ่งไปที่รถของเขา.
" เธอดีโจแอนนา ฉันสกัดสิ่งที่ได้รับการสำลักของเธอและเธอตกลงขณะนี้. "
" ดีสิ่งนี้ทั้งหมดเกี่ยวกับ? ทำไมตำรวจในบ้านของฉัน? "
เพียงแค่นั้นตำรวจสองนายกลับมาจากบ้านครึ่งแบกสีขาวเผือดร่างชายคนหนึ่งในเสื้อยืดสีเทาเข้มและกางเกงยีนส์ที่ดูเหมือนว่ามันแทบจะไม่สามารถเดิน. มี เลือดทั่วเขา.
"พระเจ้าของฉัน" โจแอนนากล่าวว่า "วิธีการที่เขาได้รับในการมี? และวิธีการที่คุณไม่ได้รู้ว่าเขาอยู่ที่นั่น? "
" ผมคิดว่าเขาจะต้องขโมย "หมอบอกว่า." ผมรู้ว่าเขาอยู่ที่นั่นเพราะเมื่อในที่สุดผมก็ลบออกสิ่งที่ติดอยู่ในลำคอเชบาก็เปิดออกมาเป็นสามนิ้วมนุษย์ . ผมไม่คิดว่าเขาเป็นขโมยมีความสุขมาก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บีบคอหมา" เร็วเข้า เร็วเข้า ไอ้โง่ ! "โจแอน ชนะอย่างหงุดหงิดบนพวงมาลัยของนางเมอร์กีฬารถ วิธีการที่โง่ที่จะได้รับจมในชั่วโมงเร่งด่วน ! เธอได้วางแผนที่จะออกไปทำงานแต่เช้า บ่ายวันนี้ เวลาบ่าย 3 โมง เพื่อให้ตัวเองมีโอกาสที่จะผ่อนคลายและอาบน้ำก่อนที่จะออกไปประชุมของชมรมเทนนิสในประเทศของเธอ แต่แค่สิบโมงถึงสามลูกค้าได้เดินทางมาถึง และเมื่อสองชั่วโมงก่อนเธอได้เสร็จสิ้นการจัดการกับมนุษย์ เมื่อเธอออกมาจากห้องทำงานของเธอ ทั้งหมดอื่น ๆที่พนักงานในบริษัทโฆษณาก็ออกไปแล้ว ตอนนี้เธอกำลังติดอยู่ในการจราจรที่ติดขัดในเวลาตีห้าครึ่งกลางเบอร์มิงแฮม และตอนหกโมงครึ่ง เธอถูกคาดหวังให้เกียรติคุณประชุมของชมรมเทนนิส จะได้ไม่ต้องมีเวลาใด ๆ ร้อน อาบน้ำเลย รถติดไปในที่สุด เธอเหวี่ยงเร็วออกเข้าสู่ศูนย์กลางซอยเลี้ยวขวา วิ่งครึ่งไมล์ผ่านเงียบชานเมืองถนนบ้านเธอ ดึงขึ้นบนถนน เธอกระโดดออกจากรถและวิ่งในบ้าน เธอเปิดประตู เธอเกือบสะดุดชีบาที่ยืนอยู่ด้านหลัง" เฮ้ เช สวัสดีค่ะ " เธอพูด ก้มลงไปลูบหัวหมาอัลเซเชียนขนาดใหญ่ " ผมไม่มีเวลาให้คุณ แต่ตอนนี้ผมจะพาคุณไปทันทีที่กลับจากชมรมเทนนิส " .ตอนนั้นเองที่เธอสังเกตเห็นบางอย่างที่กังวลเกี่ยวกับสุนัข เมืองที่ดูเหมือนจะไอหรือสำลัก เธอท้องปั๊มซ้ำ ๆว่าเธอกำลังจะอ้วกอยู่แล้ว เธอว่าจริง และไม่อาจหายใจแทบไม่ได้ ตาเศร้า เธอจ้องมองไปที่โจแอน อย่างหมดหนทาง" โอ้ ให้ตายสิ นี้คือทั้งหมดที่ฉันต้องการตอนนี้ " โจแอนเองวางกระเป๋าของเธอ และก้มลงไปดูใกล้ๆ " หมาป่วย วันนี้ทั้งวัน ! เมื่อใกล้สอบ เชไม่ได้ดูป่วยมาก และโจแอน รู้ว่าเธอจะต้องพาเธอไปสัตว์แพทย์ทันที โชคดีที่การผ่าตัดของหมอแค่ไม่กี่ถนนไกลๆ และโจแอน รีบโหลดหมา ยังไอและสำลัก เข้าไปในรถของเธอสำหรับไดรฟ์สั้นเมื่อเธอได้มีการผ่าตัดเป็นเพียงเกี่ยวกับการปิดสำหรับวันที่ โชคดีที่ ดร. สเติร์นได้ไม่หมด และเมื่อเขาเห็นสภาพของเมืองเชบา เขาพาเธอได้อย่างรวดเร็วเข้าไปในสำนักงานของเขา" มันเหมือนมีอะไรติดอยู่ในคอ " ดร. สเติร์น . มันไม่ใช้เวลานานที่จะได้รับมันออก ." ฟังนะครับคุณหมอ ผมรีบไปประชุม . . . ฉันปล่อยให้เธออยู่กับคุณ และไปเปลี่ยนชุด ? ฉันจะกลับมาในอีก 10 นาทีจะมารับ แล้วผมจะพาเธอมาพบกับฉัน นั่นโอเค ?" แน่ใจว่า " หมอ " คุณไปได้แล้ว แล้วเจอกันในอีกสิบนาทีโจกระโดดกลับเข้าไปในรถของเธออีกครั้ง และทำให้รอบการเดินทางที่รวดเร็วในบ้านของเธอในไม่กี่นาที ขณะที่เธออีกครั้งเข้าสู่ห้องโถง โทรศัพท์บนโต๊ะข้างประตู เริ่มจะดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมา รำคาญโดยการเพิ่มเติมเพื่อแผนของเธอ" นี้ ดร. สเติร์นกล่าวว่า " เสียงกังวล . คือ ว่า คุณ โจแอน ?" แน่นอน มันเป็นฉัน " กล่าวว่าโจแอน แปลกใจในเสียงของเขา " ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่ "" ฉันต้องการให้คุณได้รับออกไปจากบ้านหลังนั้นทันที กล่าวว่า เสียงของหมอ ตอนนี้ ฉันไปทันที และตำรวจ จะได้มีเวลาแล้ว รอข้างนอกให้เรา . " โทรศัพท์ไปตาย โจแอน จ้องมัน เธอกำลังสับสน แต่เธอก็ยังเล็กกลัวความกลัวอย่างเห็นได้ชัด ในเสียงของหมอ เธอเปลี่ยนเครื่องรับ แล้วรีบถอยออกมาจากประตูแล้ววิ่งเข้าไปในถนนในขณะนั้น รถตำรวจที่มีไฟกระพริบ swung รอบมุมและการเต้นเร้งเต้นกาให้หยุดอยู่บ้าน ตำรวจสองคนออกมา หลังจากที่สั้น ๆตรวจสอบว่าเธอเป็นเจ้าของบ้าน พวกเขาวิ่งเข้าไปในบ้านผ่านประตูยังเปิดอยู่ โดยไม่ต้องอธิบายอะไร . โจแอน คือตอนนี้งงและตกใจมาก แล้วหมอมาถึงแล้ว" ไหนล่ะ เช ? เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย ? " ตะโกน โจแอน วิ่งไปยังรถของเขา" เธอไม่เป็นไร , โจแอน ฉันสกัดสิ่งซึ่งถูกบีบคอเธอ และเธอก็โอเคแล้ว "" แล้วมันเรื่องอะไรเหรอ ทำไมตำรวจในบ้านของฉัน ?ตอนนั้น ตำรวจสองคนกลับมาจากบ้านครึ่งแบกขาว เจอรูปผู้ชายเสื้อสีเทาเข้มและกางเกงยีนส์ที่ดูเหมือนว่าแทบจะเดิน มีเลือดทั้งตัว" พระเจ้ากล่าวว่า " โจ " เขาเข้าไปในนั้นเหรอ ? แล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่ที่นั่น ?" ฉันคิดว่าเขาต้องเป็นผู้ร้าย " หมอ " ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่นั่น เพราะเมื่อในที่สุดผมก็เอาสิ่งที่ติดอยู่ในเมืองของคอ มันกลับกลายเป็นสามนิ้วมนุษย์ ผมไม่คิดว่าเขาเป็นขโมย มีความสุขมาก .