In view of the high risk that metal

In view of the high risk that metals pose to
living beings’ lives, it is of great importance that
their emission to the environment is greatly
reduced or, if possible, eliminated, and also that a
rigorous control over their emission is
accomplished. To do so, many techniques have
been proposed to remediate wastewaters (Knight,
1997; Shokrolahi, 2010; Mohan and Singh, 2006;
Babel and Kurniawan, 2003). One of the main
techniques is the use of adsorbent materials like
zeolites, silicas, polymers, cellulose,
industrial/agricultural wastes, activated carbon and
clays among others (Mohan et al., 2002; Babel and
Kurniawan, 2003; Liu et al., 2005). Nevertheless,
some of these materials in their bare forms do not
present extraordinary adsorptive capacity and,
thus, require an organofunctionalization step, prior
to their application as adsorbents (Jorgetto, 2013).
In spite of the current great success acquired by
organofunctionalized materials, they still present a
serious drawback in detriment of their wide
application, which is the use of costly high purity
reagents and solvents involved in their
manufacturing. Furthermore, the synthesis and
functionalization of such materials are usually
associated to the generation of toxic residues
(Castro, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองความเสี่ยงสูงที่โลหะเข้าสู่
อาศัยอยู่ชีวิตของสิ่งมีชีวิต เป็นความสำคัญอย่างยิ่งที่
ของมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างมาก
ลดลง หรือ ถ้าเป็นไปได้ ตัด และยังเป็น
ถูกควบคุมอย่างเข้มงวดการปล่อยก๊าซ
สำเร็จ ดัง มีเทคนิคมากมาย
ถูกเสนอเพื่อสำรอง wastewaters (อัศวิน,
1997 Shokrolahi, 2010 โมฮานและสิงห์ 2006;
บาเบลและ Kurniawan 2003) หนึ่งหลัก
เทคนิคคือ การใช้วัสดุ adsorbent เช่น
ซีโอไลต์ silicas โพลิเมอร์ เซลลูโลส,
เสียอุตสาหกรรม/เกษตร คาร์บอน และ
clays หมู่อื่น ๆ (โมฮานและ al., 2002 บาเบล และ
Kurniawan, 2003 หลิว et al., 2005) อย่างไรก็ตาม,
ของวัสดุเหล่านี้ในแบบฟอร์มการเปลือยไม่
ปัจจุบันกำลังพิเศษ adsorptive และ,
ดัง ต้องมีขั้นตอน organofunctionalization ก่อน
เพื่อสมัครเป็น adsorbents (Jorgetto, 2013) .
ทั้ง ๆ ปัจจุบันประสบความสำเร็จมาโดย
organofunctionalized วัสดุ พวกเขายังคงมีการ
คืนอย่างจริงจังในร้ายของของพวกเขาทั้ง
แอพพลิเคชัน ซึ่งเป็นการใช้ค่าความบริสุทธิ์สูง
reagents และหรือสารทำละลายเกี่ยวข้องกับของ
ผลิต นอกจากนี้ การสังเคราะห์ และ
functionalization การผลิตดังกล่าวมัก
เกี่ยวข้องกับการสร้างสารพิษตกค้าง
(Castro, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมุมมองของความเสี่ยงสูงที่โลหะที่ก่อให้เกิด

ชีวิตสิ่งมีชีวิต ' , มันสำคัญที่ใช้เพื่อสิ่งแวดล้อม

ลดลงอย่างมาก หรือ ถ้าเป็นไปได้ กำจัด และยัง ที่ควบคุมอย่างเข้มงวดกว่าการปล่อยพวกเขา

ได้ ทำดังนั้นเทคนิคหลายคน
ถูกเสนอเพื่อรักษาน้ำทิ้ง ( อัศวิน
1997 ; shokrolahi 2010 ; และโมฮันซิงห์ , 2006 ;
Babel kurniawan และ ,2003 ) หนึ่งในเทคนิคหลัก
คือการใช้วัสดุเช่น
ซีโอไลต์ดูดซับซิลิกา , โพลิเมอร์ , เซลลูโลส , ของเสียอุตสาหกรรมการเกษตร /
,
( ถ่านกัมมันต์และในหมู่คนอื่น ๆ ( Mohan et al . , 2002 ; Babel และ
kurniawan , 2003 ; Liu et al . , 2005 ) โดย
บางเหล่านี้วัสดุในรูปแบบของพวกเขาเปลือยไม่
ของขวัญพิเศษความจุดูดติดผิวและ
ดังนั้นต้อง organofunctionalization ขั้นตอนก่อน
โปรแกรมประยุกต์ของตนเป็นตัวดูดซับ ( jorgetto 2013 ) .
ทั้งๆ ที่ในปัจจุบันความสำเร็จยิ่งใหญ่ที่ได้มาโดย
วัสดุ organofunctionalized พวกเขายังเสนอ
ข้อบกพร่องร้ายแรงในความเสียหายของการประยุกต์กว้าง
ซึ่งคือการใช้ของแพง มีความบริสุทธิ์สูง มีส่วนร่วมในการผลิตสารเคมีและสารละลาย

ของพวกเขา . นอกจากนี้ การสังเคราะห์และ
functionalization วัสดุดังกล่าวมักจะ
ที่เกี่ยวข้องกับรุ่นของสารพิษตกค้าง
( Castro , 2553 )