No, to us the Wal-Mart story is mos

No, to us the Wal-Mart story is most importantly a reminder of the pervasive, even understandable, impulse within companies to ignore whistleblowers because they’re so often time wasters. And it’s a reminder of why you can’t turn your back on them. Ever. In fact, the only way to deal with a whistleblower’s accusations — again, every single time and often against your own instincts — is with a hyperbias toward believing that the informant is onto something big. Such a bias must impel you to investigate every claim ferociously. You may think it’s a waste of time and money, and will go nowhere; you should be so lucky. And for goodness’ sake, don’t let the investigation be conducted by the boss who’s been accused of wrongdoing! Bring in an outside agency to do the sleuthing, or at the very least executives outside the scope of the alleged problem, with no relationship to the people involved. Yes, you may hate the whole meshugaas and so might everyone it touches. But it’s the only way to overcompensate for the propensity to wish whistleblowers away with the perfunctory spot check or the “Everything okay?” kind of look-see that usually occurs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ เรา เรื่องหยั่นหวอหยุ่น-มินิมาร์ทได้สำคัญที่สุดคือจดหมายของกระแสชุมชนที่แพร่หลาย แม้ เข้าใจภายในบริษัทเพื่อละเว้น whistleblowers เนื่องจากเป็นบ่อยเวลา wasters และจะเตือนของเหตุผลที่คุณไม่สามารถเปิดย้อนกลับนั้น เคย ในความเป็นจริง วิธีเดียวที่จะจัดการกับข้อกล่าวหาของ whistleblower — อีก เดี่ยวทุกเวลา และบ่อยครั้ง กับสัญชาตญาณของคุณเอง — กับ hyperbias ไปเชื่อที่ผู้ให้ข้อมูลอยู่บนสิ่งใหญ่ อคติความต้อง impel คุณสามารถตรวจสอบเรียกร้องทุก ferociously คุณอาจคิดว่า มันจะสิ้นเปลืองเงินและเวลา และจะไปไหน คุณควรจะโชคดีมาก และอย่าให้ตัว goodness' sake จากเจ้านายที่ได้ถูกกล่าวหาว่าการสืบสวนสอบสวน นำตัวแทนภายนอกต้องการ sleuthing หรือ ที่ผู้บริหารอย่างน้อยที่สุดอยู่ในขอบเขตของปัญหาถูกกล่าวหา มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับผู้ที่เกี่ยวข้อง ใช่ คุณอาจเกลียด meshugaas ทั้งหมด และอาจให้ ทุกคนสัมผัส แต่มันเป็นวิธีเดียวที่จะ overcompensate สำหรับสิ่งปรารถนา whistleblowers พร้อมเช็คจุดขอไปทีหรือชนิด "ทุกอย่างโอเควัน" ของ look-see ที่มักเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ให้เราเรื่อง Wal-Mart เป็นสิ่งสำคัญที่สุดคือการแจ้งเตือนของแพร่หลายแม้เข้าใจแรงกระตุ้นภายใน บริษัท ที่จะไม่สนใจโบเพราะพวกเขากำลังจึงมักจะ wasters เวลา และก็เตือนว่าทำไมคุณไม่สามารถหันหลังให้กับพวกเขา เคย ในความเป็นจริงวิธีเดียวที่จะจัดการกับข้อกล่าวหาของ whistleblower - อีกครั้งทุกครั้งเดียวและมักจะกับสัญชาตญาณของคุณเอง - อยู่กับ hyperbias ที่มีต่อความเชื่อว่าเป็นผู้แจ้งไปยังบางสิ่งบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ อคติดังกล่าวจะต้องผลักดันให้คุณสามารถตรวจสอบการเรียกร้องทุกอย่างรุนแรง คุณอาจจะคิดว่ามันเสียเวลาและเงินและจะไปที่ไหนเลย คุณควรจะโชคดีอย่างนั้น และสำหรับความดี 'ประโยชน์จะไม่ปล่อยให้การตรวจสอบจะดำเนินการโดยเจ้านายของผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดกฎหมาย! นำหน่วยงานภายนอกที่จะทำ sleuthing หรืออย่างน้อยที่สุดผู้บริหารนอกขอบเขตของปัญหาที่ถูกกล่าวหาที่มีความสัมพันธ์กับคนที่เกี่ยวข้องไม่มี ใช่คุณอาจจะเกลียดทั้ง meshugaas และอื่น ๆ อาจจะทุกคนที่มันสัมผัส แต่มันเป็นวิธีเดียวที่จะ overcompensate สำหรับแนวโน้มที่จะขอให้โบไปด้วยพอเป็นพิธีจุดเช็คหรือ "ทุกอย่างโอเค?" ชนิดของการมองเห็นที่มักจะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ เราเรื่องมาร์ทวาลเป็นสำคัญเตือนของแพร่หลาย แม้เข้าใจแรงผลักดันภายใน บริษัท ไม่สนใจเหตุเพราะพวกเขากำลังบ่อย wasters เวลา . และมันเตือนว่าคุณไม่สามารถหันหลังให้กับพวกเขา เคย ในความเป็นจริงวิธีเดียวที่จะจัดการกับของ whistleblower ข้อกล่าวหาอีกครั้งทุกครั้งและมักจะต่อต้านสัญชาตญาณของคุณเอง กับ hyperbias ต่อเชื่อว่าข้อมูลจะลงอะไรที่ใหญ่ เช่น อคติ ต้องบังคับให้คุณตรวจสอบทุกๆอย่างดุร้าย คุณอาจจะคิดว่ามันเสียเวลาและเงิน และจะไปที่ไหน คุณก็จะโชคดี ให้ตายเถอะอย่าปล่อยให้การสอบสวนจะดำเนินการโดยเจ้านายที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิด ! นำหน่วยงานภายนอกทำ sleuthing หรืออย่างน้อยผู้บริหารภายนอกขอบเขตของปัญหาที่ถูกกล่าวหาโดยไม่มีความสัมพันธ์กับผู้ที่เกี่ยวข้อง ใช่ คุณอาจจะเกลียด meshugaas ทั้งหมดและดังนั้นอาจทุกคนสัมผัสแต่มันเป็นทางเดียวที่จะ overcompensate สำหรับความโน้มเอียงที่จะปรารถนาเหตุห่างกับแค่จุดตรวจสอบหรือ " ทุกอย่างโอเคมั้ย ? " ดูดูที่มักจะเกิดขึ้น