Considerable research has recently

Considerable research has recently been conducted into the effectiveness
of vocabulary teaching and learning through various activities or tasks. Lee
and Muncie (2006) showed that a post-reading composition task helped ESL
students improve the productive use of higher-level target vocabulary. Newton
(1995) pointed out that students made more vocabulary gains when
engaging in communicative tasks that demanded interactions than when
negotiating word meanings explicitly. Wesche and Paribakht (2000) demonstrated
that students learned vocabulary more effectively when they
engaged in text-based vocabulary exercises in addition to reading a text than
when they read multiple texts without exercises, because in the latter case,
they could learn not only target words, but also their lexical features. Further,
Folse (2006) suggested that how frequently students retrieved unfamiliar
words influenced their retention more than how deeply they were involved
in processing them, which demonstrates that students could improve their
retention of new target words more while engaging in multiple fill-in-theblank
exercises than while writing one original sentence with each target
word. Finally, Nassaji (2003) suggested that ESL students might grope ineffectively
for lexical inferences about word meanings from context, so that
teachers should provide them with a chance to identify and define exact
meanings for unknown words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินงานวิจัยจำนวนมากในประสิทธิภาพล่าสุดของคำสอน และการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมหรืองานต่าง ๆ ลีและ Muncie (2006) พบว่าอ่านหลังงานองค์ประกอบช่วย ESLนักเรียนปรับปรุงการใช้ประสิทธิภาพของคำศัพท์เป้าหมายสูงกว่า นิวตัน(1995) ชี้ออกให้นักเรียนทำคำศัพท์เพิ่มเติมกำไรเมื่อในงานสื่อสารที่ต้องการโต้ตอบมากกว่าเมื่อเจรจาต่อรองความหมายชัดเจนขึ้น Wesche และ Paribakht (2000) แสดงให้นักเรียนได้เรียนรู้คำศัพท์ได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อพวกเขาในการออกกำลังกายคำศัพท์ข้อความนอกเหนือจากการอ่านข้อความมากกว่าเมื่อพวกเขาอ่านหลายข้อความโดยไม่ต้องออกกำลังกาย เพราะในกรณีหลังพวกเขาสามารถเรียนรู้ไม่เพียงคำเป้าหมาย แต่คุณลักษณะของพวกเขาเกี่ยวกับคำศัพท์ เพิ่มเติมFolse (2006) แนะนำว่า ถี่นักเรียนเรียกไม่คุ้นเคยคำผลการเก็บข้อมูลมากกว่าวิธีลึกพวกเขาเกี่ยวข้องในการประมวลผลเหล่านั้น ซึ่งแสดงให้เห็นว่า นักเรียนสามารถปรับปรุงตนรักษาคำเป้าหมายใหม่มากขึ้นในขณะที่ในหลายเติม-in-theblankออกกำลังกายมากกว่าในขณะที่เขียนประโยคหนึ่งเดิม มีเป้าหมายแต่ละคำ สุดท้าย Nassaji (2003) แนะนำว่า นักเรียน ESL อาจ grope ineffectivelyสำหรับ inferences เกี่ยวกับคำศัพท์เกี่ยวกับความหมายของคำจากบริบท ให้ครูควรมีโอกาสในการระบุ และกำหนดแน่นอนความหมายของคำที่ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจัยมากเพิ่งได้รับการดำเนินการเข้าสู่ประสิทธิภาพของการเรียนการสอนคำศัพท์และการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมต่างๆหรืองาน
ลีและมันซี (2006) แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบของการโพสต์อ่านงานช่วยสอนภาษาอังกฤษนักเรียนปรับปรุงการใช้งานที่มีประสิทธิภาพของคำศัพท์เป้าหมายระดับสูง นิวตัน(1995) ชี้ให้เห็นว่านักเรียนทำกำไรคำศัพท์มากขึ้นเมื่อมีส่วนร่วมในงานการสื่อสารที่เรียกร้องการมีปฏิสัมพันธ์กว่าเมื่อการเจรจาต่อรองความหมายของคำอย่างชัดเจน Wesche และ Paribakht (2000) แสดงให้เห็นว่านักเรียนได้เรียนรู้คำศัพท์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพวกเขามีส่วนร่วมในข้อความที่ออกกำลังกายคำศัพท์ที่นอกเหนือไปจากการอ่านข้อความกว่าเมื่อพวกเขาอ่านตำราหลายโดยไม่ต้องออกกำลังกายเพราะในกรณีหลังนี้พวกเขาจะได้เรียนรู้ไม่เพียงแต่กำหนดเป้าหมายคำ แต่ยังมีคุณสมบัติศัพท์ของพวกเขา นอกจากนี้Folse (2006) ชี้ให้เห็นว่าความถี่ที่นักศึกษาเรียกข้อมูลที่ไม่คุ้นเคยคำอิทธิพลการเก็บรักษาของพวกเขามากกว่าว่าลึกที่พวกเขามีส่วนร่วมในการประมวลผลพวกเขาซึ่งแสดงให้เห็นว่านักเรียนสามารถปรับปรุงของพวกเขาเก็บรักษาของคำเป้าหมายใหม่ขึ้นในขณะที่มีส่วนร่วมในหลายกรอกในtheblank การออกกำลังกายกว่าในขณะที่เขียนต้นฉบับประโยคหนึ่งที่มีเป้าหมายในแต่ละคำ สุดท้าย Nassaji (2003) ชี้ให้เห็นว่านักเรียนอาจควานไม่ได้ผลสำหรับการหาข้อสรุปเกี่ยวกับคำศัพท์ความหมายของคำจากบริบทเพื่อให้ครูผู้สอนควรให้พวกเขามีโอกาสที่จะระบุและกำหนดแน่นอนความหมายสำหรับคำที่ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยมากเมื่อเร็ว ๆนี้ดำเนินการในประสิทธิผลของการสอนคำศัพท์
และการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมต่าง ๆหรืองาน และลี
มันซี ( 2006 ) พบว่าโพสต์อ่านองค์ประกอบงานช่วยนักเรียน ESL
ปรับปรุงใช้มีประสิทธิภาพสูง เป้าหมาย คำศัพท์ นิวตัน
( 1995 ) ชี้ว่า นักเรียนได้คำศัพท์มากขึ้นเมื่อ
กําไรการมีส่วนร่วมในการสื่อสารงานที่ต้องการปฏิสัมพันธ์มากกว่าเมื่อ
การต่อรองความหมายคำอย่างชัดเจน และ wesche paribakht ( 2000 ) พบว่า นักเรียนได้เรียนรู้คำศัพท์ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

เมื่อพวกเขามีส่วนร่วมในการคำศัพท์แบบฝึกหัดนอกเหนือจากการอ่านข้อความกว่า
เมื่อพวกเขาอ่านข้อความหลาย ๆ โดยไม่ต้องออกกำลังกาย เพราะในกรณีหลังนี้
พวกเขาจะได้เรียนรู้ไม่เพียง แต่คำเป้าหมาย แต่ยังมีคำศัพท์ของพวกเขา ต่อไป
folse ( 2006 ) พบว่านักเรียนในคำที่ไม่คุ้นเคย
บ่อยมีผลต่อความคงทนมากกว่าวิธีดูดพวกเขามีส่วนร่วม
ในการประมวลผลนั้น ซึ่งแสดงให้เห็นว่านักเรียนสามารถปรับปรุงการเก็บรักษาของพวกเขา
คำเป้าหมายใหม่มากขึ้นในขณะที่มีส่วนร่วมในหลายกรอก theblank
แบบฝึกหัดกว่าในขณะที่เขียนประโยคต้นฉบับกับแต่ละคำเป้าหมาย

ในที่สุด nassaji ( 2546 ) พบว่านักเรียน ESL อาจควานเสบียงกรังสำหรับใช้ ศัพท์เกี่ยวกับคำว่า
ความหมาย จากบริบท ดังนั้น
ครูควรให้พวกเขามีโอกาสที่จะระบุและนิยามความหมายแน่นอน
ไม่ทราบคำ