Fig. 1. Respiration of floating and

Fig. 1. Respiration of floating and submerged leaves of S. minima after 6 days of
exposure to different Cr concentrations. (A) Total respiration, (B) AOX capacity,
(C) Residual respiration. Values are mean ± SD of three independent experiments
(n = 10). Lines on top of the bars represent standard deviation (SD). Bars with different
letters are significantly different at p < 0.05 (Tukey’s Multiple Range Test).
164.3% and 349.5% over control values (1.54 and 9.90 × 10−2 nmol
O2 mg−1 FW min−1, respectively). AOX was less affected by 2
and 10 mg L−1 Cr concentrations, while total respiration was not
significantly (p < 0.05) affected. By contrast, in submerged leaves
maxima values of both parameters were observed at 2 mg L−1 metal
concentration (0.805 and 3.98 × 10−2 nmol O2 mg−1 FW min−1,
respectively), being increased by 161.0% and 251.9% over control
values (0.50 and 1.58 × 10−2 nmol O2 mg−1 FW min−1, respectively).
Thereafter they remained relatively stable; however, the
highest values of total respiration and AOX capacity were observed
in floating leaves (Fig. 1A and B). It is necessary to point out that AOX
measurements do not reflect actual AOX activity during respiration
in uninhibited conditions, because the addition of inhibitors may
modify the partitioning of electron flux over the cytochrome respiratory
pathway and alternative respiratory pathway [46]. Thus,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 1 หายใจของใบไม้ลอยน้ำ และน้ำท่วมของ S. กมินิมาหลังวันที่ 6สัมผัสกับความเข้มข้นแตกต่างกันของ Cr (A) หายใจรวม กำลังการผลิต (ข) AOXที่หายใจ (C) ส่วนที่เหลือจากการ ค่าเป็นค่าเฉลี่ย± SD การทดลองอิสระ 3(n = 10) บรรทัดบนแถบแสดงค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) บาร์พร้อมตัวอักษรแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ p < 0.05 (ของ Tukey หลายช่วงทดสอบ)164.3% และ% 349.5 กว่าค่าควบคุม (1.54 และ 9.90 × 10−2 nmolโอทู mg−1 FW min−1 ตามลำดับ) AOX ไม่น้อยได้รับผลกระทบ โดย 2และ 10 มก. L−1 Cr ความเข้ม ข้น ขณะหายใจรวมไม่อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ผลกระทบ โดยคมชัด ในใบไม้น้ำท่วมนายสุภัคแมกค่าของพารามิเตอร์ทั้งสองที่ 2 มิลลิกรัมโลหะ L−1ความเข้มข้น (0.805 และ 3.98 × 10−2 nmol O2 mg−1 FW min−1ตามลำดับ), การเพิ่มขึ้น 161.0% และ 251.9% เกินควบคุมค่า (0.50 และ 1.58 × 10−2 nmol O2 mg−1 FW min−1 ตามลำดับ)หลังจากนั้นพวกเขายังคงมีเสถียรภาพค่อนข้าง อย่างไรก็ตาม การค่าสูงสุดของหายใจรวมและ AOX กำลังถูกสังเกตในน้ำทิ้ง (Fig. 1A และ B) จำเป็นต้องชี้ AOX ที่วัดสะท้อนกิจกรรม AOX จริงในระหว่างการหายใจยิ่งสภาพ เนื่องจากการเพิ่มของ inhibitors อาจปรับเปลี่ยนการแบ่งพาร์ทิชันของอิเล็กตรอนไหลผ่าน cytochrome หายใจทางเดินและทางเดินหายใจอื่น [46] ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป 1. ระบบหายใจของใบลอยและจมอยู่ใต้น้ำน้อยเอสหลังจากที่ 6
วันของการสัมผัสกับความเข้มข้นที่แตกต่างกันCr (ก) การหายใจรวม, (ข) ความจุ AOX,
(C) การหายใจที่เหลือ ค่าเฉลี่ย± SD สามทดลองที่เป็นอิสระ
(n = 10) เส้นด้านบนของบาร์แทนส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) บาร์ที่แตกต่างกันกับตัวอักษรที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ p <0.05 (Tukey ทดสอบช่วงหลาย). 164.3% และ 349.5% ในช่วงค่าการควบคุม (1.54 และ 9.90 × 10-2 nmol O2 mg-1 นาที FW-1 ตามลำดับ) AOX ได้รับผลกระทบน้อยลงโดย 2 และความเข้มข้น 10 มิลลิกรัม L-1 Cr ขณะที่การหายใจรวมไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) ได้รับผลกระทบ ในทางตรงกันข้ามในใบจมอยู่ใต้น้ำค่าสูงสุดของพารามิเตอร์ทั้งสองถูกตั้งข้อสังเกตที่ 2 มิลลิกรัม L-1 โลหะเข้มข้น (0.805 และ 3.98 × 10-2 nmol O2 mg-1 นาที FW-1 ตามลำดับ) การเพิ่มขึ้น 161.0% และ 251.9% เหนือการควบคุมค่า(0.50 และ 1.58 × 10-2 nmol O2 mg-1 นาที FW-1 ตามลำดับ). หลังจากนั้นพวกเขายังคงค่อนข้างมีเสถียรภาพ; แต่ค่าสูงสุดของการหายใจและความจุรวม AOX ถูกตั้งข้อสังเกตในใบลอย(รูป. 1A และ B) มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะชี้ให้เห็นว่า AOX วัดไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงกิจกรรมที่เกิดขึ้นจริงในช่วง AOX หายใจในสภาพที่ไม่ถูกยับยั้งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของสารยับยั้งการขอปรับเปลี่ยนการแบ่งพาร์ทิชันของฟลักซ์อิเล็กตรอนที่ผ่านcytochrome ระบบทางเดินหายใจทางเดินและทางเลือกทางเดินหายใจ[46] ดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 1 การหายใจของลอยและจมใบ S . ไม่นี่ ม๊าหลังจาก 6 วัน
แสงความเข้มข้นโครเมียมที่แตกต่างกัน ( ก ) ( ข ) ความจุการหายใจรวม ชนิด
( C ) , การหายใจที่เหลือ ค่านิยมหมายถึง± SD สามอิสระการทดลอง
( n = 10 ) บรรทัดที่ด้านบนของแถบแสดงถึงค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( SD ) บาร์ด้วยตัวอักษรที่แตกต่างกัน
มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 005 ( Tukey ' s Multiple Range Test )
164.3 % และ 349.5 % มากกว่าค่าควบคุม ( 1.54 และ 9.90 × 10 − 2 nmol มิลลิกรัม− 1 FW O2
มิน− 1 ตามลำดับ ) ชนิดได้รับผลกระทบน้อย 2
10 mg L − 1 CR ความเข้มข้นในขณะที่การหายใจทั้งหมดไม่ได้
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ผล ในทางตรงกันข้าม , ในใบจมค่า
Maxima ทั้งค่าสังเกตที่ 2 mg L − 1 โลหะ
สมาธิ ( 0.805 และ 398 × 10 − 2 O2 − 1 ? มิลลิกรัม FW มิน− 1
2 ) การเพิ่มขึ้น 161.0 % และ 251.9 % มากกว่าการควบคุม
ค่า ( 0.50 และ 1.58 × 10 − 2 O2 − 1 ? มิลลิกรัม FW มิน− 1 ตามลำดับ ) .
หลังจากนั้นพวกเขาค่อนข้างคงที่ อย่างไรก็ตาม
ค่า ความจุการหายใจสูงสุดของทั้งหมดและชนิดที่พบในใบลอย
( รูปที่ 1A และ B ) มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะชี้ให้เห็นว่าชนิด
วัดไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงกิจกรรมชนิดที่เกิดขึ้นจริงในการหายใจ
ในเงื่อนไขไม่ถูกยับยั้ง เพราะนอกเหนือจากการปรับเปลี่ยนอาจ
แบ่งพาร์ติชันของอิเล็กตรอนไหลผ่านตามทางเดินหายใจและหายใจ
ทางเลือกทางเดิน [ 46 ] ดังนั้น