The study found that a diagnosis al

The study found that a diagnosis alcoholism, alcohol withdrawal and delirium tremens have accuracy based on recording data 45.7 %, 39.3 % and 49.1 % respectively, a diagnosis of alcoholism, most do not have a diagnosis based on recording data 38.6 %. Subordinate increasing the diagnostic do not meet criteria 8.1 %, diagnosis of alcohol withdrawal, most do not have accuracy based on recording data 30.4 % inferior to not make a diagnosis based on recording data 21.4 % diagnosis of delirium, confusion, most do not make a diagnosis based on data recorded a 22.6 %

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาพบว่า การวินิจฉัยโรคพิษสุราเรื้อรัง ถอนแอลกอฮอล์ และ delirium tremens มีความถูกต้องตามบันทึกข้อมูล 45.7%, 39.3% และ 49.1% ตามลำดับ การวินิจฉัยของโรคพิษสุราเรื้อรัง ส่วนใหญ่ไม่มีการวินิจฉัยตามบันทึกข้อมูล 38.6% ย่อยเพิ่มวินิจฉัยไม่ตรงกับเงื่อนไข 8.1% วินิจฉัยถอนแอลกอฮอล์ ส่วนใหญ่ไม่มีความถูกต้องตามบันทึกข้อมูล 30.4% เป็นรองไม่ให้เป็นการวินิจฉัยตามบันทึกข้อมูลการวินิจฉัย 21.4% ของ delirium สับสน ส่วนใหญ่ทำให้การวินิจฉัยตามข้อมูลบันทึก 22.6%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าการวินิจฉัยโรคพิษสุราเรื้อรังถอนเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และ tremens เพ้อมีความถูกต้องอยู่บนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 45.7%, 39.3% และ 49.1% ตามลำดับการวินิจฉัยโรคพิษสุราเรื้อรังส่วนใหญ่ไม่ได้มีการวินิจฉัยอยู่บนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 38.6% ผู้ใต้บังคับบัญชาที่เพิ่มขึ้นในการวินิจฉัยไม่ตรงตามเกณฑ์ 8.1% การวินิจฉัยของการถอนเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ส่วนใหญ่ไม่ได้มีความถูกต้องอยู่บนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 30.4% รองลงมาได้ทำให้การวินิจฉัยโรคขึ้นอยู่กับการบันทึกข้อมูล 21.4% การวินิจฉัยของเพ้อสับสนส่วนใหญ่ไม่ได้ทำ การวินิจฉัยบนพื้นฐานของข้อมูลที่บันทึกไว้ 22.6%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบว่า การวินิจฉัยโรคการถอนแอลกอฮอล์และตีกรรเชียงมีความถูกต้องบนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 45.7 % , 39.3 % และ 49.1 ตามลำดับ การวินิจฉัยของโรคส่วนใหญ่ไม่ได้มีการวินิจฉัยบนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 38.6 % ผู้ใต้บังคับบัญชา การวินิจฉัยไม่ตรงกับเกณฑ์ร้อยละ 8.1 , การวินิจฉัยของการถอนแอลกอฮอล์ส่วนใหญ่ไม่ได้มีความถูกต้องบนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 30.4 % ด้านล่างเพื่อไม่ให้การวินิจฉัยบนพื้นฐานของการบันทึกข้อมูล 21.4% การวินิจฉัยอาการเพ้อคลั่ง สับสน ส่วนใหญ่ไม่ทำให้การวินิจฉัยบนพื้นฐานของข้อมูลที่บันทึก 22.6 %