Diabetes mellitus is a chronic dise

Diabetes mellitus is a chronic disease caused by inherited and/or acquired deficiency in production of insulin by the pancreas, or by the ineffectiveness of the insulin produced. Such a deficiency results in increased concentrations of glucose in the blood, which in turn damage many of the body's systems, in particular the blood vessels and nerves.

There are two principle forms of diabetes:

Type 1 diabetes (formerly known as insulin-dependent) in which the pancreas fails to produce the insulin which is essential for survival. This form develops most frequently in children and adolescents, but is being increasingly noted later in life.
Type 2 diabetes (formerly named non-insulin-dependent) which results from the body's inability to respond properly to the action of insulin produced by the pancreas. Type 2 diabetes is much more common and accounts for around 90% of all diabetes cases worldwide. It occurs most frequently in adults, but is being noted increasingly in adolescents as well.
Certain genetic markers have been shown to increase the risk of developing Type 1 diabetes. Type 2 diabetes is strongly familial, but it is only recently that some genes have been consistently associated with increased risk for Type 2 diabetes in certain populations. Both types of diabetes are complex diseases caused by mutations in more than one gene, as well as by environmental factors.

Diabetes in pregnancy may give rise to several adverse outcomes, including congenital malformations, increased birth weight and an elevated risk of perinatal mortality. Strict metabolic control may reduce these risks to the level of those of non-diabetic expectant mothers.

Impaired glucose tolerance (IGT) and impaired fasting glycaemia (IFG) refer to levels of blood glucose concentration above the normal range, but below those which are diagnostic for diabetes. Subjects with IGT and/or IFG are at substantially higher risk of developing diabetes and cardiovascular disease than those with normal glucose tolerance. The benefits of clinical intervention in subjects with moderate glucose intolerance is a topic of much current interest.

Symptoms

The symptoms of diabetes may be pronounced, subdued, or even absent.

In Type 1 diabetes, the classic symptoms are excessive secretion of urine (polyuria), thirst (polydipsia), weight loss and tiredness.
These symptoms may be less marked in Type 2 diabetes. In this form, it can also happen that no early symptoms appear and the disease is only diagnosed several years after its onset, when complications are already present.
Prevalence

Recently compiled data show that approximately 150 million people have diabetes mellitus worldwide, and that this number may well double by the year 2025. Much of this increase will occur in developing countries and will be due to population growth, ageing, unhealthy diets, obesity and sedentary lifestyles.
By 2025, while most people with diabetes in developed countries will be aged 65 years or more, in developing countries most will be in the 45-64 year age bracket and affected in their most productive years.
Diagnosis

WHO has published recommendations on diagnostic values for blood glucose concentration. The diagnostic level of fasting blood glucose concentration was last modified in 1999.
Treatment

The mainstay of non-pharmacological diabetes treatment is diet and physical activity.
About 40% of diabetes sufferers require oral agents for satisfactory blood glucose control, and some 40% need insulin injections. This hormone was isolated by Frederic Banting and Charles Best in 1921 in Canada. It revolutionized the treatment of diabetes and prevention of its complications, transforming Type 1 diabetes from a fatal disease to one in which long-term survival became achievable.
People with Type 1 diabetes are usually totally dependent on insulin injections for survival. Such people require daily administration of insulin. The majority of people suffering from diabetes have the Type 2 form. Although they do not depend on insulin for survival, about one third of sufferers needs insulin for reducing their blood glucose levels.
Insulin is unavailable and unaffordable in many poor countries, despite being listed by WHO as an essential drug. Access to insulin by those who require it is a subject of special concern to international health agencies and national health authorities.
Complications associated with diabetes mellitus

Diabetic retinopathy is a leading cause of blindness and visual disability. Diabetes mellitus is associated with damage to the small blood vessels in the retina, resulting in loss of vision. Findings, consistent from study to study, make it possible to suggest that, after 15 years of diabetes, approximately 2% of people become blind, while about 10% develop severe visual handicap. Loss of vision due to certain types of glaucoma and cataract may also be more common in people with diabetes than in those without the disease.
Good metabolic control can delay th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบาหวานเป็นโรคเรื้อรังที่เกิดจากขาดการสืบทอด หรือได้รับในการผลิตอินซูลิน โดยตับอ่อน หรือประโยชน์ในของอินซูลินที่ผลิต การขาดผลเพิ่มความเข้มข้นกลูโคสในเลือด ซึ่งจะสร้างความเสียหายหลายระบบของร่างกาย โดยเฉพาะเส้นเลือดและเส้นประสาทมีสองรูปแบบหลักของโรคเบาหวาน:พิมพ์ 1 (เดิมชื่ออินซูลินขึ้น) โรคเบาหวานตับอ่อนไม่ผลิตอินซูลินซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการอยู่รอด แบบฟอร์มนี้พัฒนาในเด็กและวัยรุ่นบ่อยที่สุด แต่ถูกถูกบันทึกไว้มากขึ้นต่อไปในชีวิตพิมพ์ 2 โรคเบาหวาน (เดิมชื่อไม่อินซูลินขึ้น) ซึ่งผลจากการของร่างกายไม่สามารถตอบสนองกับการดำเนินการของอินซูลินที่ผลิต โดยตับอ่อน โรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นเรื่องธรรมดามาก และบัญชีสำหรับประมาณ 90% ของผู้ป่วยโรคเบาหวานทั้งหมดทั่วโลก มันเกิดขึ้นบ่อยที่สุดในผู้ใหญ่ แต่เป็นการตั้งข้อสังเกตมากขึ้นในวัยรุ่นเป็นอย่างดีเครื่องหมายทางพันธุกรรมบางอย่างได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงของการพัฒนาโรคเบาหวานประเภท 1 โรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นครอบครัวอย่างยิ่ง แต่มันเป็นเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่า ยีนบางอย่างได้อย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเสี่ยงสำหรับเบาหวานประเภท 2 ในประชากรบาง ทั้งสองประเภทของโรคเบาหวานเป็นโรคซับซ้อนที่เกิด โดยการกลายพันธุ์ในยีนมากกว่าหนึ่ง เช่นเดียว กับปัจจัยสิ่งแวดล้อมโรคเบาหวานในหญิงตั้งครรภ์อาจก่อให้ผลร้ายต่าง ๆ รวมรูป น้ำหนักเกิดเพิ่มขึ้น และมีความเสี่ยงสูงต่อการตายปริกำเนิด ควบคุมการเผาผลาญอาหารอย่างเข้มงวดอาจลดความเสี่ยงเหล่านี้ไปยังระดับของปลอดโรคเบาหวานสตรีมีครรภ์กลูโคส (IGT) ความบกพร่อง และความบกพร่องศีล glycaemia (บริษัท) หมายถึงระดับของความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดช่วงปกติ แต่ด้าน ล่างซึ่งจะวินิจฉัยสำหรับโรคเบาหวานที่ วิชาที่ มี IGT หรือบริษัทจะเสี่ยงสูงโรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจมากกว่าผู้ที่มีกลูโคสปกติ ประโยชน์ของการแทรกแซงทางคลินิกในวิชาที่มีการแพ้น้ำตาลกลูโคสที่ปานกลางคือ หัวข้อที่น่าสนใจมากในปัจจุบันอาการอาการของโรคเบาหวานอาจจะเด่น ชัด สงบลง หรือแม้แต่ขาดในชนิดที่ 1 โรคเบาหวาน อาการคลาสสิกจะหลั่งมากเกินไปของปัสสาวะ (polyuria), กระหาย (polydipsia), การสูญเสียน้ำหนัก และความเมื่อยล้าอาการเหล่านี้อาจทำเครื่องหมายในโรคเบาหวานประเภท 2 น้อยกว่า ในแบบฟอร์มนี้ มันยังสามารถบ่อยว่า อาการเริ่มต้นไม่ปรากฏ และโรคเป็นได้รับการวินิจฉัยหลายปีหลังจากการโจมตี ภาวะแทรกซ้อนอยู่แล้วความชุกล่าสุด รวบรวมข้อมูลแสดงว่า ประมาณ 150 ล้านคนมีเบาหวานทั่วโลก และว่า หมายเลขนี้อาจทั้งคู่ในปี 2025 มากของเพิ่มขึ้นนี้จะเกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา และสามารถเจริญเติบโตของประชากร อายุ อาหารที่ไม่แข็งแรง โรคอ้วน และวิถีชีวิตที่อยู่ประจำBy 2025, while most people with diabetes in developed countries will be aged 65 years or more, in developing countries most will be in the 45-64 year age bracket and affected in their most productive years.DiagnosisWHO has published recommendations on diagnostic values for blood glucose concentration. The diagnostic level of fasting blood glucose concentration was last modified in 1999.TreatmentThe mainstay of non-pharmacological diabetes treatment is diet and physical activity.About 40% of diabetes sufferers require oral agents for satisfactory blood glucose control, and some 40% need insulin injections. This hormone was isolated by Frederic Banting and Charles Best in 1921 in Canada. It revolutionized the treatment of diabetes and prevention of its complications, transforming Type 1 diabetes from a fatal disease to one in which long-term survival became achievable.People with Type 1 diabetes are usually totally dependent on insulin injections for survival. Such people require daily administration of insulin. The majority of people suffering from diabetes have the Type 2 form. Although they do not depend on insulin for survival, about one third of sufferers needs insulin for reducing their blood glucose levels.Insulin is unavailable and unaffordable in many poor countries, despite being listed by WHO as an essential drug. Access to insulin by those who require it is a subject of special concern to international health agencies and national health authorities.Complications associated with diabetes mellitusDiabetic retinopathy is a leading cause of blindness and visual disability. Diabetes mellitus is associated with damage to the small blood vessels in the retina, resulting in loss of vision. Findings, consistent from study to study, make it possible to suggest that, after 15 years of diabetes, approximately 2% of people become blind, while about 10% develop severe visual handicap. Loss of vision due to certain types of glaucoma and cataract may also be more common in people with diabetes than in those without the disease.Good metabolic control can delay th

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคเบาหวานเป็นโรคเรื้อรังที่เกิดจากการสืบทอดและ / หรือได้รับความบกพร่องในการผลิตอินซูลินจากตับอ่อนหรือโดยความไม่มีประสิทธิภาพของอินซูลินที่ผลิต ผลดังกล่าวขาดในระดับความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือดซึ่งความเสียหายในทางกลับกันหลายระบบของร่างกายโดยเฉพาะในเส้นเลือดและเส้นประสาท.

มีสองรูปแบบหลักการของโรคเบาหวานคือ

โรคเบาหวานชนิดที่ 1 (เดิมเรียกว่าขึ้นอยู่กับอินซูลิน) ในการที่ตับอ่อนไม่ผลิตอินซูลินซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการอยู่รอด รูปแบบนี้พัฒนาบ่อยที่สุดในเด็กและวัยรุ่น แต่จะถูกตั้งข้อสังเกตมากขึ้นต่อไปในชีวิต.
โรคเบาหวานชนิดที่ 2 (เดิมชื่อที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอินซูลิน) ซึ่งเป็นผลมาจากการไร้ความสามารถของร่างกายในการตอบสนองอย่างถูกต้องกับการกระทำของอินซูลินที่ผลิตโดยตับอ่อน โรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นและคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 90% ของกรณีโรคเบาหวานทั่วโลก มันเกิดขึ้นบ่อยที่สุดในผู้ใหญ่ แต่จะถูกตั้งข้อสังเกตมากขึ้นในวัยรุ่นเช่นกัน.
เครื่องหมายทางพันธุกรรมบางอย่างได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงของโรคเบาหวานประเภทการพัฒนาที่ 1 โรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นครอบครัวอย่างมาก แต่ก็เป็นเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่ายีนบางส่วนได้รับการเชื่อมโยงต่อเนื่องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรคเบาหวานประเภท 2 ในประชากรบาง ทั้งสองประเภทของโรคเบาหวานเป็นโรคที่มีความซับซ้อนที่เกิดจากการกลายพันธุ์ในมากกว่าหนึ่งยีนเช่นเดียวกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม.

โรคเบาหวานในหญิงตั้งครรภ์อาจก่อให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์หลายประการรวมถึงความผิดปกติ แต่กำเนิดเกิดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและความเสี่ยงสูงของการตายปริกำเนิด การควบคุมการเผาผลาญอาหารที่เข้มงวดอาจลดความเสี่ยงเหล่านี้ไปถึงระดับของบรรดาสตรีมีครรภ์ไม่ได้เป็นเบาหวานได้.

อดทนกลูโคส (IGT) และพิการ glycaemia อดอาหาร (IFG) หมายถึงระดับของความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดสูงกว่าช่วงปกติ แต่ต่ำกว่าผู้ที่มีการวินิจฉัย สำหรับโรคเบาหวาน วิชาที่มี IGT และ / หรือ IFG ที่มีความเสี่ยงสูงขึ้นอย่างมากในการพัฒนาโรคเบาหวานและโรคหลอดเลือดหัวใจมากกว่าผู้ที่มีความทนทานต่อกลูโคสปกติ ประโยชน์ของการแทรกแซงทางคลินิกในอาสาสมัครที่มีอาการแพ้น้ำตาลกลูโคสในระดับปานกลางเป็นหัวข้อที่น่าสนใจมากในปัจจุบันได้.

อาการ

อาการของโรคเบาหวานอาจจะเด่นชัดเงียบ ๆ หรือแม้กระทั่งการขาด.

ในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 อาการคลาสสิกที่มีการหลั่งมากเกินไปของปัสสาวะ (polyuria) กระหายน้ำ (polydipsia), การสูญเสียน้ำหนักและความเมื่อยล้า.
อาการเหล่านี้อาจถูกทำเครื่องหมายน้อยกว่าในโรคเบาหวานประเภท 2 ในรูปแบบนี้ก็ยังสามารถเกิดขึ้นได้ว่าไม่มีอาการเริ่มแรกปรากฏและโรคเป็นเพียงการวินิจฉัยหลายปีหลังจากเริ่มมีอาการของมันเมื่อภาวะแทรกซ้อนที่มีอยู่แล้ว.
ชุก

รวบรวมเมื่อเร็ว ๆ นี้ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าประมาณ 150 ล้านคนมีโรคเบาหวานทั่วโลกและว่าจำนวนนี้ อาจจะดีคู่โดยในปี 2025 มากของการเพิ่มขึ้นนี้จะเกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนาและจะเป็นเพราะการเติบโตของประชากร, ริ้วรอย, อาหารที่ไม่แข็งแรง, โรคอ้วนและการดำเนินชีวิตอยู่ประจำ.
ปี 2025 ในขณะที่คนส่วนใหญ่ที่เป็นโรคเบาหวานในประเทศที่พัฒนาแล้วจะต้องมีอายุ 65 ปีหรือมากกว่าในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่จะอยู่ในกลุ่มอายุ 45-64 ปีและได้รับผลกระทบในปีที่มีประสิทธิผลมากที่สุดของพวกเขา.
วินิจฉัย

ที่ได้รับการตีพิมพ์คำแนะนำเกี่ยวกับการวินิจฉัยสำหรับค่าความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือด ระดับการวินิจฉัยของการอดอาหารเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือดแก้ไขล่าสุดในปี 1999
การรักษา

หลักสำคัญของการรักษาโรคเบาหวานที่ไม่ใช่ทางเภสัชวิทยาคือการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย.
เกี่ยวกับ 40 ของผู้ประสบภัยโรคเบาหวาน% จำเป็นต้องมีตัวแทนในช่องปากสำหรับการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดที่น่าพอใจและบาง 40% ต้องการอินซูลิน ฉีด ฮอร์โมนนี้ถูกแยกออกโดยเฟรเดวัวและชาร์ลส์ที่ดีที่สุดในปี 1921 ในประเทศแคนาดา มันปฏิวัติการรักษาโรคเบาหวานและการป้องกันภาวะแทรกซ้อนของการเปลี่ยนโรคเบาหวานชนิดที่ 1 จากโรคร้ายแรงไปยังหนึ่งในการอยู่รอดในระยะยาวกลายเป็นทำได้.
ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มักจะมีทั้งหมดขึ้นอยู่กับการฉีดอินซูลินเพื่อความอยู่รอด คนดังกล่าวจำเป็นต้องมีการบริหารงานประจำวันของอินซูลิน ส่วนใหญ่ของคนที่ทุกข์ทรมานจากโรคเบาหวานมีรูปแบบชนิดที่ 2 แม้ว่าพวกเขาจะไม่ขึ้นอยู่กับอินซูลินเพื่อความอยู่รอดประมาณหนึ่งในสามของผู้ประสบภัยต้องการอินซูลินในการลดระดับน้ำตาลในเลือดของพวกเขา.
อินซูลินไม่สามารถใช้งานและเงินมาในประเทศที่ยากจนจำนวนมากแม้จะถูกจดทะเบียนโดยองค์การอนามัยโลกในฐานะที่เป็นยาเสพติดที่สำคัญ การเข้าถึงอินซูลินโดยผู้ที่ต้องการมันเป็นเรื่องของความกังวลเป็นพิเศษกับหน่วยงานสาธารณสุขระหว่างประเทศและหน่วยงานด้านสุขภาพแห่งชาติ.
ภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวาน

เบาหวานเป็นสาเหตุของการตาบอดและพิการภาพ โรคเบาหวานมีความเกี่ยวข้องกับความเสียหายให้กับเส้นเลือดเล็ก ๆ ในเรตินาทำให้สูญเสียการมองเห็น ผลการวิจัยที่สอดคล้องกันจากการศึกษาเพื่อการศึกษาให้เป็นไปได้ที่จะชี้ให้เห็นว่าหลังจาก 15 ปีของการเป็นโรคเบาหวานประมาณ 2% ของคนกลายเป็นคนตาบอดในขณะที่ประมาณ 10% พัฒนาแต้มต่อภาพที่รุนแรง การสูญเสียการมองเห็นเนื่องจากบางประเภทของโรคต้อหินและต้อกระจกก็อาจจะพบมากในผู้ป่วยโรคเบาหวานกว่าในผู้ที่ไม่มีโรค.
การควบคุมการเผาผลาญที่ดีสามารถชะลอ TH