ang e., mordiffi s.z. & wong h.b. (

ang e., mordiffi s.z. & wong h.b. (2011) Evaluating the use of a targeted multiple intervention strategy in reducing patient falls in an acute care hospital: a randomized controlled trial. Journal of Advanced Nursing 67(9), 1984-1992. Abstract Aim. This article is a report of a randomized controlled trial to examine the effectiveness of a targeted multiple intervention strategy in reducing the number of patient falls in an acute care hospital. Background. Prevention of patient falls remains a challenge that has eluded healthcare institutions. The effectiveness of targeted multiple fall prevention interventions in reducing the incidences of falling has not been established. Methods. Patients who scored 5 and above on the Hendrich II Fall Risk Model, a fall assessment tool, were recruited in 2006. Patients who were randomized to the intervention group received targeted multiple interventions. Both the research groups received the standard fall prevention interventions from the ward nurses. The rates of fall incidences for both groups were reported with 95% CI, calculated using Wilson method and compared using the Chi-square test. The relative risk was estimated and 95% CI was calculated using the methods described by Armitage and Berry. The times to first fall events were constructed using the Kaplan-Meier method. The hazard ratio was reported at 95% CI and the comparison was made using the log-rank test. Results. There were 912 and 910 participants in the control and intervention groups, respectively. The fall incidence rates were 1·5% (95% CI: 0·9-2·6) and 0·4% (95% CI: 0·2-1·1) in the control and intervention groups, respectively. The relative risk estimate of 0·29 (95% CI: 0·1-0·87) favours the intervention group. Conclusion. This study showed that targeted multiple interventions were effective in reducing the incidences of falls in patients in the acute care setting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

e. อ่างทอง mordiffi s.z. และวง h.b. (2011) ใช้เป็นเป้าหมายในการประเมินหลายแทรกแซงกลยุทธ์ในการลดผู้ป่วยอยู่ในโรงพยาบาลดูแลเฉียบพลัน: randomized การควบคุมการทดลอง สมุดรายวันการพยาบาลขั้นสูง 67(9), 1984-1992 จุดมุ่งหมายนามธรรม บทความนี้เป็นรายงานของการทดลองควบคุม randomized การตรวจสอบประสิทธิภาพของการเป้าหมายหลายแทรกแซงกลยุทธ์ในการลดจำนวนผู้ป่วยอยู่ในโรงพยาบาลดูแลเฉียบพลัน พื้นหลัง ป้องกันผู้ป่วยตกยังคง เป็นความท้าทายที่มี eluded สถาบันสุขภาพ ประสิทธิภาพของเป้าหมายลดลงหลายที่ไม่มีการสร้างมาตรการป้องกันในการลด incidences การล้ม วิธี ผู้ป่วยที่ทำประตู 5 และข้างบน Hendrich II ตกเสี่ยงแบบ เครื่องมือประเมินตก ถูกพิจารณาในปี 2006 ผู้ป่วยที่มี randomized กลุ่มแทรกแซงรับเป้าหมายหลายมาตรา ทั้งงานวิจัยได้รับมาตรการป้องกันตกมาตรฐานจากพยาบาลผู้ป่วย ราคาพิเศษของฤดูใบไม้ร่วง incidences สำหรับทั้งกลุ่มถูกรายงานว่า มี 95% CI คำนวณโดยใช้วิธี Wilson แล้วเปรียบเทียบโดยใช้การทดสอบ Chi-square มีประเมินความเสี่ยงสัมพัทธ์ และ 95% CI ถูกคำนวณโดยใช้วิธีอธิบาย โดยอาร์มิเทจและเบอร์รี่ ครั้งแรกตกอยู่เหตุการณ์ถูกสร้างโดยใช้วิธี Kaplan มุนเช่น มีรายงานอัตราส่วนอันตรายที่ 95% CI และทำการเปรียบเทียบโดยใช้การทดสอบล็อกตำแหน่ง ผลลัพธ์ที่ มีผู้เข้าร่วม 912 และ 910 ในกลุ่มควบคุมและแทรกแซง ตามลำดับ อัตราอุบัติการณ์อยู่ 1·5% (95% CI: 0·9 2·6) และ 0·4% (95% CI: 0·2 1·1) ในกลุ่มควบคุมและแทรกแซง ตามลำดับ การประเมินความเสี่ยงสัมพัทธ์ของ 0·29 (95% CI: 0·1 0·87) favours กลุ่มแทรกแซง สรุป การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าที่เป้าหมายมาตรการหลายมีประสิทธิภาพในการลด incidences ของน้ำตกในผู้ป่วยการดูแลเฉียบพลันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. อ่างทองอี mordiffi SZ และ hb วงศ์ (2011) การประเมินผลการใช้กลยุทธ์การแทรกแซงหลายเป้าหมายในการลดผู้ป่วยตกอยู่ในการดูแลผู้ป่วยในโรงพยาบาล: สุ่มทดลอง วารสารการพยาบาลขั้นสูง 67 (9), 1984-1992 จุดมุ่งหมายบทคัดย่อ บทความนี้เป็นรายงานการสุ่มทดลองเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของกลยุทธ์การแทรกแซงหลายเป้าหมายในการลดจำนวนของผู้ป่วยตกอยู่ในการดูแลผู้ป่วยในโรงพยาบาล พื้นหลัง การป้องกันการหกล้มของผู้ป่วยยังคงเป็นความท้าทายที่ได้เลือนหายสถาบันสุขภาพ ประสิทธิผลของการแทรกแซงการป้องกันการล่มสลายหลายการกำหนดเป้​​าหมายในการลดอุบัติการณ์ของการตกยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น วิธีการ ผู้ป่วยที่ได้คะแนน 5 และสูงกว่าในรุ่นความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง Hendrich ครั้งที่สองเครื่องมือการประเมินฤดูใบไม้ร่วง, ได้รับคัดเลือกในปี 2006 ผู้ป่วยที่ถูกสุ่มให้กลุ่มทดลองที่ได้รับการกำหนดเป้​​าหมายการแทรกแซงหลาย ทั้งสองกลุ่มวิจัยที่ได้รับการป้องกันการแทรกแซงจากฤดูใบไม้ร่วงมาตรฐานพยาบาลหอผู้ป่วย อัตราอุบัติการณ์ของฤดูใบไม้ร่วงสำหรับทั้งสองกลุ่มได้รับรายงานที่มี CI 95%, คำนวณโดยใช้วิธีการที่วิลสันและเปรียบเทียบโดยใช้การทดสอบไคสแควร์ ความเสี่ยงอยู่ที่ประมาณ 95% CI ที่คำนวณโดยใช้วิธีการอธิบายโดยมาร์ตินและแบล็กเบอร์ ครั้งกับเหตุการณ์ฤดูใบไม้ร่วงครั้งแรกที่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้วิธี Kaplan-Meier อัตราส่วนอันตรายมีรายงานที่ 95% CI และการเปรียบเทียบที่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้การทดสอบเข้าสู่ระบบยศ ผล. มี 912 และ 910 ผู้เข้าร่วมในกลุ่มควบคุมและการแทรกแซงตามลำดับ อัตราอุบัติการณ์ฤดูใบไม้ร่วงคือ 1 · 5% (95% CI: 0 · 9-2 · 6) และ 0 · 4% (95% CI: 0 · 2-1 · 1) กลุ่มควบคุมและการแทรกแซงตามลำดับ การประเมินความเสี่ยงของ 0 · 29 (95% CI: 0 · 1-0 · 87) บุญกลุ่มแทรกแซง ข้อสรุป การศึกษานี้แสดงว่าการแทรกแซงหลายตรงเป้าหมายมีประสิทธิภาพในการลดอุบัติการณ์ของน้ำตกในผู้ป่วยในการตั้งค่าดูแลเฉียบพลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- E . , mordiffi s.z. &วง HB ( 2011 ) การประเมินการใช้กลยุทธ์ในการลดการแทรกแซงหลายเป้าหมายผู้ป่วยอยู่ในโรงพยาบาลการดูแลเฉียบพลัน : การทดลองแบบมีกลุ่มควบคุม วารสารการพยาบาลขั้นสูง 67 ( 9 ) , 1984-1992 . จุดมุ่งหมาย นามธรรมบทความนี้มีรายงานจากการทดลองควบคุมแบบสุ่มเพื่อศึกษาประสิทธิผลของการแทรกแซงในเป้าหมายหลายกลยุทธ์ลดจำนวนผู้ป่วยอยู่ในโรงพยาบาลการดูแลเฉียบพลัน พื้นหลัง ป้องกันผู้ป่วยตกยังคงเป็นความท้าทายที่มี eluded สถาบันการดูแลสุขภาพประสิทธิผลของมาตรการในการป้องกันเป้าหมายตกอยู่หลายลดอุบัติการณ์การล้มไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น วิธีการ ผู้ป่วยที่ได้คะแนน 5 ขึ้นไปบน hendrich II ตกความเสี่ยงแบบ , ตกการประเมินเครื่องมือคัดเลือกในปี 2006 ผู้ป่วยที่ถูกสุ่มให้กลุ่มทดลองได้รับกิจกรรมแทรกแซงหลายเป้าหมายทั้งกลุ่มงานวิจัยที่ได้รับมาตรฐานการป้องกันการหกล้มการแทรกแซงจากแผนกพยาบาล อัตราอุบัติการณ์การล้มกลุ่มรายงาน 95% CI , คำนวณโดยใช้วิธีการเปรียบเทียบการใช้วิลสันและไคสแควร์ทดสอบ ความเสี่ยงสัมพัทธ์ คิดเป็น 95% CI ถูกคำนวณโดยใช้วิธีการที่อธิบายโดยร์มิเทจ และ แบร์รี่เวลากับเหตุการณ์ล้มก่อนถูกสร้างโดยใช้วิธีแคป ไมเออร์ เมื่อวิเคราะห์โดยมีรายงานที่ 95% CI และการเปลี่ยนแปลงการใช้ล็อกตำแหน่งทดสอบ ผลลัพธ์ จำนวน 912 910 ในผู้เข้าร่วมและกลุ่มควบคุมการทดลองตามลำดับ ฤดูใบไม้ร่วงอุบัติการณ์ 1 ด้วย 5 เท่า ( 95% CI : 0 ด้วยช่วยด้วย 6 ) และ 0 ด้วย 4 เท่า ( 95% CI : 0 ด้วย 2-1 ด้วย 1 ) ในกลุ่มควบคุมและแทรกแซงตามลำดับ เทียบกับความเสี่ยงประมาณ 0 ด้วย 29 ( 95% CI : 0 ด้วย 1-0 ด้วย 87 ) โปรดปรานกลุ่มการทดลอง สรุป การศึกษานี้พบว่ามีเป้าหมายหลายมาตรการที่มีประสิทธิภาพในการลดอุบัติการณ์ของผู้ป่วยในการดูแลเฉียบพลันล้มลงในการตั้งค่า