1. Introduction: landscapes change,

1. Introduction: landscapes change, naturally!
This article analyzes the unique character of changes in today’s landscapes, the reasons why these are felt by many as a menace and why the gradually disappearing traditional landscapes are still valuable for the future. The focus is upon the European situation. First the nature of landscape changes during different periods in history is discussed and the driving forces of these changes are examined. Secondly, values of the past landscapes are discussed, considering the different ways we actually protect, study and use them. How can these values become integrated with the future demands and needs of society? This is discussed in relation to planning objectives and practice in a society characterized by an ongoing urbanization and globalization. Finally, some possibilities of the lessons past cultural landscapes can teach us are examined, as guidelines for the building of future landscapes.

The concern about the vanishing traditional cultural landscapes and new emerging landscapes has become a recurring topic in most of recent international scientific conferences and workshops. Landscape changes are seen as a threat, a negative evolution, because the current changes are characterized by the loss of diversity, coherence and identity of the existing landscapes. New elements and structures are introduced which look alike everywhere. Landscapes always change because they are the expression of the dynamic interaction between natural and cultural forces in the environment. Cultural landscapes are the result of consecutive reorganizations of the land in order to adapt its use and spatial structure better to changing societal demands.

History has recorded many successive and even devastating landscape changes, which have left barely any relics today. All the important periods of landscape change also showed proper initiatives for adapted policy and rules for landscape management and protection. Many important land reclamations and deforestation initiatives during the Middle Ages were systematically planned (Muir, 2000, Verhulst, 1995 and Butlin, 1992) and many were subject to specific laws and regulations (Van Hoorick, 2000). The sustainable control of natural resources was often an important concern as shown for example by the management of water resources and forests. Measures were taken, mainly by the great landlords, to maintain and protect certain qualities and values. For example, hunting was an important factor, which lead to protection of forests and the creation of deer and landscape parks in many countries in Western Europe (Muir, 2000 and Verhulst, 1995). Also, the enclosure movement which spread from England over the north-western part of Europe between the 18th and 19th century (Nitz, 1992) was mainly a regulated process. The main goals were to conserve certain land qualities and natural resources, including wildlife, not to maintain the natural or cultural characteristics of landscape (Van Hoorick, 2000). Since the Renaissance, ‘cultural’ landscapes were designed and build around wealthy and powerful villas, palaces and castles and little concern was given to the ‘ordinary’ landscapes (Preece, 1991). From the 16th to the 19th century, garden architecture evolved in landscape architecture and landscaping (Enge and Schroer, 1990 and Jellicoe, 1975) and in general a rational, geometrical order in urban planning and land organization emerged.

It was only at the end of the 18th and beginning of the 19th century that the transformations induced by the Industrial revolution were considered as devastating and threatening for the environment and the landscape. It was also during the Romantic period, that naturalist scientists offered new revolutionary views upon nature and landscape and their evolution. Then the first legislation on nature and landscape conservation emerged. Besides the protection of sites and natural ‘monuments’, the visual and functional aspects for visitors were always considered. Only since the second half of the 20th century a more ecological approach towards integrated landscape management has developed. With the revival of landscape ecology since the 1980s, a holistic approach to the landscape has been slowly emerging as well, as a more integrated approach that ultimately aims at transdisciplinarity: the integration of fundamental and applied research and policy implementation. It was only at the turn of the 20th to 21st century that the concern for landscapes as a cultural heritage has been emerging again. Awareness about the threat of globalization forces on local identity and regional diversity has been arising as well. Several initiatives have been taken to reorient research and policy concerning the landscape, such as during the 25th anniversary of the Dutch association for Landscape Ecology held by WLO in Wageningen, 1997 (Vos and Klijn, 2000), the Dornach conference “The Culture of the European Landscape as a Task” (Pedroli, 2000) and certainly with the European Landscape Convention (Council of Europe, 2000).

Internationally the landscape was put on the agenda since the Dobřı́š Assessment on Europe’s environment by the European Environmental Agency in 1991 (Stanners and Bourdeau, 1995). Policy makers became aware of the growing challenge when trying to preserve any value of traditional landscape and researchers increased the number of publications in this domain (Holdaway and Smart, 2001, Nohl, 2001, Austad, 2000, Green, 2000, Pedroli, 2000, Wascher, 2000, Wascher and Jongman, 2000, Antrop, 1997 and Meeus et al., 1990). In parallel, since 1994, the Council of Europe had worked on the formulation of a European Landscape Convention that was finally opened for signature on 20 October 2000, in Firenze. The important difference with older regulations regarding landscape protection was that all landscapes were involved and not just very special valuable sites, such as natural protection sites. The definition of landscape in the Convention is clear and broad: “Landscape means an area, as perceived by people, whose character is the result of the action and interaction of natural and/or human factors” (Council of Europe, 2000). This brings all ‘ordinary landscapes’ back into the attention, as well as the ‘cultural landscape’ as stated in art. 2, defining the scope of the Convention, which “covers natural, rural, urban and peri-urban areas. It includes land, inland water and marine areas. It concerns landscapes that might be considered outstanding as well as everyday or degraded landscapes” (Council of Europe, 2000). The importance of aesthetics, of scenery and not just economic and ecological functions and utility are also implied. Landscapes are seen as “part of Europe’s common heritage, which deserve protection and management” (art. 30). The aims of the landscape Convention are “to promote landscape protection, management and planning, and to organize European co-operation on landscape issues” (art. 3). The European Landscape Convention essentially aims to bridge the past with future landscapes, but it is not very specific how to proceed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ: ภูมิประเทศที่เปลี่ยนแปลง ธรรมชาติ!
บทความนี้วิเคราะห์อักขระเฉพาะของการเปลี่ยนแปลงในวันนี้ภูมิประเทศ เหตุผล เหตุผลเหล่านี้จะรู้สึกมากเป็นภัยคุกคามต่อการ และ ทำไมภูมิประเทศดั้งเดิมค่อย ๆ disappearing จะยังคงมีคุณค่าในอนาคต โฟกัสอยู่กับสถานการณ์ในยุโรป ก่อน จะกล่าวถึงธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ในระหว่างรอบระยะเวลาต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์ และมีการตรวจสอบกองกำลังขับของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ประการที่สอง ค่าของอดีตกล่าวถึง พิจารณาวิธีการต่าง ๆ ที่เราปกป้องจริง ศึกษา และใช้พวกเขา วิธีสามารถค่าเหล่านี้จะรวมเข้ากับความต้องการในอนาคตและความต้องการของสังคม นี้จะกล่าวถึงเกี่ยวกับการวางแผนวัตถุประสงค์และแนวทางปฏิบัติในสังคมโดยมีความเป็นเมืองอย่างต่อเนื่องและโลกาภิวัตน์ ในที่สุด บางโอกาสเรียนภูมิทัศน์วัฒนธรรมที่ผ่านมาสอนเราจะตรวจสอบ เป็นแนวทางในการสร้างภูมิทัศน์ในอนาคต

ความกังวลเกี่ยวกับการหายสาบสูญแบบวัฒนธรรมภูมิประเทศและภูมิประเทศที่เกิดขึ้นใหม่ได้กลายเป็น หัวข้อซ้ำในที่สุดล่าสุดประชุมวิทยาศาสตร์นานาชาติและประชุมเชิงปฏิบัติการ การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคาม วิวัฒนาการลบ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงปัจจุบันเป็นลักษณะการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ศักยภาพ และลักษณะเฉพาะของภูมิทัศน์ที่มีอยู่ โครงสร้างและองค์ประกอบใหม่จะแนะนำที่เหมือนทุก ภูมิประเทศที่เปลี่ยนแปลงเสมอเพราะเป็นนิพจน์ของการโต้ตอบแบบไดนามิกระหว่างธรรมชาติ และวัฒนธรรมกองในสิ่งแวดล้อม ภูมิทัศน์วัฒนธรรมเป็นผลของ reorganizations ต่อเนื่องของแผ่นดินเพื่อปรับใช้และโครงสร้างพื้นที่การเปลี่ยนแปลงความต้องการข้อมูลของการ

ประวัติศาสตร์ได้บันทึกต่อเนื่อง และแม้แต่เรื่องภูมิทัศน์เปลี่ยนแปลง ที่เหลือธาตุแทบทุกวันนี้ เวลาที่สำคัญทั้งหมดของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์พบริเริ่มเหมาะสมสำหรับการดัดแปลงนโยบายและกฎสำหรับการจัดการภูมิทัศน์และป้องกัน ในที่ดิน reclamations และริเริ่มการตัดไม้ทำลายป่าในระหว่างยุคกลางสำคัญระบบการวางแผน (Muir, 2000 Verhulst, 1995 และ Butlin, 1992) และหลายอาจ มีกฎหมายเฉพาะและกฎข้อบังคับ (Van Hoorick, 2000) ควบคุมอย่างยั่งยืนของทรัพยากรธรรมชาตินั้นมักจะกังวลเป็นสำคัญดังแสดงตัวอย่าง โดยการจัดการทรัพยากรน้ำและป่า มาตรการที่ถ่าย โดยมัดดี การรักษา และปกป้องคุณภาพและค่าบางอย่าง ตัวอย่าง ล่าสัตว์เป็นปัจจัยสำคัญ ซึ่งนำไปสู่การคุ้มครองป่าไม้และสร้างสวนกวางและภูมิทัศน์ในหลายประเทศในยุโรปตะวันตก (Muir, 2000 และ Verhulst, 1995) ย้ายตู้ซึ่งแผ่จากอังกฤษส่วนเหนือตะวันตกของยุโรประหว่าง 18 และคริสต์ศตวรรษที่ 19 (Nitz, 1992) เป็นกระบวนการควบคุมส่วนใหญ่ มีเป้าหมายหลักเพื่อ รักษาคุณภาพของที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติ สัตว์ป่า ไม่ต้องรักษาลักษณะธรรมชาติ หรือวัฒนธรรมของภูมิทัศน์ (Van Hoorick, 2000) รวมถึงบาง เนื่องจากภูมิประเทศเรอเนสซองซ์ 'วัฒนธรรม' ถูกออกแบบ และสร้างสถานบ้านรวย และมีประสิทธิภาพ พระราชวัง และปราสาท และกังวลเล็กน้อยให้ภูมิประเทศ 'ปกติ' (รับเชิญ 1991) จาก 16 ถึงศตวรรษที่ 19 สวนสถาปัตยกรรมพัฒนาภูมิทัศน์สถาปัตยกรรม และภูมิทัศน์ (อ็องเชอ และ Schroer, 1990 และ Jellicoe, 1975) และใน ใบสั่งเชือด geometrical ในองค์กรการวางแผนและที่ดินเมืองเกิดขึ้น

มันเป็นที่สิ้นสุดที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 ว่า แปลงที่เกิดจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมได้ถือเป็นการทำลายล้าง และการคุกคามในสิ่งแวดล้อมและภูมิทัศน์ เนื่องจากช่วงโรแมนติก ที่นักวิทยาศาสตร์ธรรมชาตินิยมนำเสนอมุมมองในการปฏิวัติใหม่ตามธรรมชาติ และภูมิทัศน์ และวิวัฒนาการของ การ แล้ว กฎหมายครั้งแรกเกี่ยวกับการอนุรักษ์ธรรมชาติและภูมิประเทศปรากฏขึ้น นอกจากการป้องกันของไซต์และธรรมชาติ 'อนุสรณ์สถาน' ด้านภาพ และการทำงานสำหรับผู้เข้าชมได้เสมอถือ มีพัฒนาวิธีการเพิ่มเติมระบบนิเวศทางการจัดการภูมิทัศน์รวมเฉพาะตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษ 20 มีการฟื้นฟูระบบนิเวศภูมิทัศน์ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 วิธีการแบบองค์รวมเพื่อภูมิทัศน์ได้ช้าเกิดขึ้นเช่นกัน เป็นวิธีการรวมมากที่สุด มีวัตถุประสงค์เพื่อ transdisciplinarity: รวมพื้นฐาน และประยุกต์งานวิจัยและนโยบายการดำเนินงาน มันเป็นที่เปิดของศตวรรษ 20-21 ที่กังวลสำหรับภูมิประเทศที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมได้เกิดขึ้นอีก ความรู้เกี่ยวกับภัยคุกคามของโลกาภิวัตน์บังคับบนเอกลักษณ์ท้องถิ่น และมีการเกิดความหลากหลายภูมิภาคเช่น หลายโครงการได้ดำเนินการ reorient วิจัยและนโยบายที่เกี่ยวข้องกับภูมิทัศน์ เช่นในระหว่างปี 25 สมาคมดัตช์สำหรับระบบนิเวศภูมิทัศน์ที่จัด โดย WLO ในอย่างไร Wageningen, 1997 (Vos และ Klijn, 2000), การประชุม Dornach "วัฒนธรรมของยุโรปแนวนอนเป็นแบบงาน" (Pedroli, 2000) และแน่นอนการ ประชุมแนวยุโรป (สภายุโรป 2000)

ประเทศภูมิทัศน์ถูกใส่ในวาระการประชุมตั้งแต่การประเมิน Dobřı́š ในสภาพแวดล้อมของยุโรป โดยสำนักงานสิ่งแวดล้อมยุโรปใน 1991 (Stanners และ Bourdeau, 1995) ผู้กำหนดนโยบายเริ่มตระหนักถึงความท้าทายมากขึ้นเมื่อพยายามที่จะรักษาค่าใด ๆ ของภูมิทัศน์แบบดั้งเดิม และนักวิจัยเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์ในโดเมนนี้ (Holdaway และสมาร์ท 2001, Nohl, 2001, Austad, 2000 สีเขียว 2000, Pedroli, 2000, Wascher, 2000, Wascher และ Jongman, 2000, Antrop, 1997 และ Meeus และ al., 1990) พร้อมกัน นับ สภายุโรปมีการทำงานในกำหนดประชุมแนวยุโรปที่ในที่สุดค.ศ.สำหรับลายเซ็นบน 20 2000 ตุลาคม Firenze ความแตกต่างกับระเบียบป้องกันภูมิทัศน์เก่าว่า ภูมิทัศน์ทั้งหมดเกี่ยวข้อง และไม่เพียงแค่พิเศษดีไซต์ เว็บไซต์ป้องกันธรรมชาติ คำจำกัดความของภูมิทัศน์ในการประชุมมีความชัดเจน และกว้าง: "ภูมิทัศน์หมายถึง พื้นที่ โดยคน อักขระเป็นผลลัพธ์ของการกระทำและการโต้ตอบของปัจจัยมนุษย์ หรือธรรมชาติ" (สภายุโรป 2000) ทำให้ทั้งหมด 'ธรรมดาภูมิประเทศ' กลับเข้าไปในความสนใจ เป็น "ภูมิทัศน์วัฒนธรรม" ตามที่ระบุไว้ในการ 2 การกำหนดขอบเขตของอนุสัญญา ซึ่ง "ครอบคลุมพื้นที่ธรรมชาติ ชนบท เมือง และ เมือง peri มีพื้นที่ทางทะเล และบริเวณน้ำ ที่ดิน มันเกี่ยวข้องกับภูมิประเทศที่อาจถือได้ว่าโดดเด่นและทุกวัน หรือเสื่อมโทรมภูมิทัศน์" (สภายุโรป 2000) นอกจากนี้ยังมีนัยสำคัญของความสวยงาม สวยงาม และอรรถประโยชน์ไม่เพียงเศรษฐกิจ และระบบนิเวศ เห็นภูมิประเทศที่เป็น "ส่วนหนึ่งของยุโรปทั่วไปเฮอริเทจ ซึ่งสมควรได้รับการป้องกันและการจัดการ" (art. 30) มีจุดมุ่งหมายของแผนภูมิทัศน์ "เพื่อส่งเสริมแนวป้องกัน จัดการ และวางแผน และยุโรปร่วมมือในเรื่องภูมิทัศน์การจัดระเบียบ" (art. 3) การประชุมแนวยุโรปหลักมุ่งสะพานอดีตกับภูมิประเทศในอนาคต แต่มันไม่เฉพาะเจาะจงมากในวิธีการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 บทนำ: ภูมิทัศน์เปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติ
บทความนี้วิเคราะห์ตัวละครที่เป็นเอกลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลงในภูมิทัศน์ของวันนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าทำไมเหล่านี้จะรู้สึกว่ามากที่สุดเท่าที่เป็นอันตรายและทำไมภูมิทัศน์แบบดั้งเดิมค่อยๆหายไปยังคงมีค่าสำหรับอนาคต โฟกัสอยู่กับสถานการณ์ในยุโรป แรกลักษณะของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันในประวัติศาสตร์ที่มีการกล่าวถึงและแรงผลักดันของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีการตรวจสอบ ประการที่สองค่าของภูมิทัศน์ที่ผ่านมาจะกล่าวถึงการพิจารณาวิธีการที่แตกต่างกันเราจริงป้องกันการศึกษาและใช้พวกเขา วิธีค่าเหล่านี้จะกลายเป็นแบบบูรณาการกับความต้องการในอนาคตและความต้องการของสังคม? นี้จะกล่าวถึงในส่วนที่เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของการวางแผนและการปฏิบัติในสังคมที่โดดเด่นด้วยการกลายเป็นเมืองอย่างต่อเนื่องและโลกาภิวัตน์ ในที่สุดก็เป็นไปได้บางส่วนของบทเรียนที่ผ่านมาภูมิทัศน์วัฒนธรรมสามารถสอนให้เรามีการตรวจสอบเป็นแนวทางในการสร้างภูมิทัศน์ในอนาคตความกังวลเกี่ยวกับที่หายไปภูมิทัศน์วัฒนธรรมดั้งเดิมและภูมิทัศน์ที่เกิดขึ้นใหม่ได้กลายเป็นหัวข้อที่เกิดขึ้นในส่วนของการประชุมทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดระหว่างประเทศและ การประชุมเชิงปฏิบัติการ การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคามวิวัฒนาการเชิงลบเพราะการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบันมีความโดดเด่นจากการสูญเสียความหลากหลายการเชื่อมโยงกันและเอกลักษณ์ของภูมิทัศน์ที่มีอยู่ องค์ประกอบใหม่และโครงสร้างได้ถูกนำเสนอซึ่งลักษณะเหมือนกันทุกที่ ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอเพราะพวกเขามีการแสดงออกของการทำงานร่วมกันแบบไดนามิกระหว่างกองกำลังทางธรรมชาติและวัฒนธรรมในสภาพแวดล้อม ภูมิทัศน์วัฒนธรรมเป็นผลมาจาก reorganizations ติดต่อกันของที่ดินเพื่อที่จะปรับตัวเข้ากับการใช้งานและโครงสร้างเชิงพื้นที่ที่ดีกว่าที่จะเปลี่ยนแปลงความต้องการทางสังคมของประวัติศาสตร์ได้บันทึกการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์จำนวนมากต่อเนื่องและทำลายล้างแม้ซึ่งได้แทบจะไม่เหลือพระธาตุใด ๆ ในวันนี้ ทุกช่วงเวลาที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ยังแสดงให้เห็นความคิดริเริ่มที่เหมาะสมสำหรับการปรับนโยบายและกฎระเบียบสำหรับการจัดการภูมิทัศน์และการป้องกัน หลาย reclamations ที่ดินที่สำคัญและความคิดริเริ่มตัดไม้ทำลายป่าในช่วงยุคกลางมีการวางแผนอย่างเป็นระบบ (มูเยอร์ 2000 Verhulst 1995 และ Butlin, 1992) และหลายคนอยู่ภายใต้กฎหมายและกฎระเบียบ (Van Hoorick 2000) ที่เฉพาะเจาะจง การควบคุมทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนก็มักจะกังวลที่สำคัญตามที่แสดงเช่นโดยการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำและป่าไม้ มีมาตรการส่วนใหญ่โดยเจ้าของบ้านที่ดีในการรักษาและปกป้องคุณภาพและค่านิยมบางอย่าง ตัวอย่างเช่นการล่าสัตว์เป็นปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่การป้องกันของป่าไม้และการสร้างสวนกวางและภูมิทัศน์ในหลายประเทศในยุโรปตะวันตก (มูเยอร์ 2000 และ Verhulst, 1995) นอกจากนี้การเคลื่อนไหวของสิ่งที่แนบมาที่แพร่กระจายจากประเทศอังกฤษกว่าส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของยุโรประหว่างศตวรรษที่ 18 และ 19 (Nitz, 1992) ส่วนใหญ่เป็นขั้นตอนการควบคุม เป้าหมายหลักคือเพื่อการอนุรักษ์คุณภาพที่ดินบางและทรัพยากรธรรมชาติรวมทั้งสัตว์ป่าไม่ได้ที่จะรักษาลักษณะทางธรรมชาติหรือทางวัฒนธรรมของภูมิทัศน์ (Van Hoorick 2000) ตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาทิวทัศน์ 'วัฒนธรรม' ได้รับการออกแบบและสร้างรอบวิลล่าที่ร่ำรวยและมีประสิทธิภาพพระราชวังและปราสาทและความกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับ 'สามัญ' ภูมิทัศน์ (Preece, 1991) ตั้งแต่วันที่ 16 ถึงศตวรรษที่ 19, สถาปัตยกรรมสวนพัฒนาในภูมิสถาปัตยกรรมและภูมิทัศน์ (Enge และ Schroer 1990 และเจลลิโก้, 1975) และโดยทั่วไปมีเหตุผลเพื่อที่ทางเรขาคณิตในการวางแผนและที่ดินในเมืององค์กรโผล่ออกมามันเป็นเพียงในตอนท้ายของ 18 และจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 19 การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมได้รับการพิจารณาเป็นร้ายแรงและคุกคามสำหรับสภาพแวดล้อมและภูมิทัศน์ มันก็เป็นช่วงเวลาที่โรแมนติกที่นักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติที่นำเสนอมุมมองของการปฏิวัติใหม่ตามธรรมชาติและภูมิทัศน์และวิวัฒนาการของพวกเขา แล้วการออกกฎหมายเป็นครั้งแรกในการอนุรักษ์ธรรมชาติและภูมิทัศน์ที่โผล่ออกมา นอกจากนี้การป้องกันของเว็บไซต์และ 'อนุเสาวรีย์' ธรรมชาติด้านภาพและการทำงานสำหรับผู้เข้าชมได้รับการพิจารณาเสมอ เฉพาะตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 วิธีการของระบบนิเวศมากขึ้นต่อการจัดการภูมิทัศน์ที่มีการพัฒนาแบบบูรณาการ กับการฟื้นตัวของระบบนิเวศภูมิทัศน์ตั้งแต่ 1980 เป็นวิธีการแบบองค์รวมเพื่อภูมิทัศน์ที่ได้รับช้าที่เกิดขึ้นเป็นอย่างดีในฐานะที่เป็นวิธีการแบบบูรณาการมากขึ้นในท้ายที่สุดว่ามีจุดมุ่งหมายที่ transdisciplinarity: การบูรณาการขั้นพื้นฐานและนำไปใช้การดำเนินการวิจัยและนโยบาย มันเป็นเพียงที่หันของที่ 20 ศตวรรษที่ 21 ที่กังวลสำหรับภูมิประเทศที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ได้รับการเกิดใหม่อีกครั้ง ความตระหนักเกี่ยวกับการคุกคามของกองกำลังโลกาภิวัตน์ในตัวตนของท้องถิ่นและความหลากหลายในภูมิภาคที่ได้รับที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี ความคิดริเริ่มที่หลายคนได้รับนำไปลิ่วการวิจัยและนโยบายที่เกี่ยวข้องกับภูมิทัศน์เช่นในช่วงครบรอบปีที่ 25 ของสมาคมชาวดัตช์นิเวศวิทยาภูมิทัศน์ที่จัดขึ้นโดย WLO ใน Wageningen 1997 (Vos และ Klijn, 2000) การประชุม Dornach "วัฒนธรรม ยุโรปภูมิทัศน์เป็นงาน "(Pedroli 2000) และแน่นอนกับยุโรปภูมิทัศน์ประชุม (สภายุโรป 2000) นานาชาติภูมิทัศน์ที่วางอยู่ในวาระการประชุมตั้งแต่Dobrísการประเมินด้านสิ่งแวดล้อมของยุโรปโดยสำนักงานสิ่งแวดล้อมยุโรปในปี 1991 (Stanners และ Bourdeau, 1995) ผู้กำหนดนโยบายเริ่มตระหนักถึงความท้าทายที่เพิ่มมากขึ้นเมื่อพยายามที่จะรักษามูลค่าของภูมิทัศน์แบบดั้งเดิมใด ๆ และนักวิจัยเพิ่มจำนวนของสิ่งพิมพ์ในโดเมนนี้ (Holdaway และสมาร์ท 2001 Nohl 2001 Austad 2000, เขียว, 2000 Pedroli, 2000 Wascher 2000 Wascher และ Jongman 2000 Antrop 1997 และอุ et al., 1990) ในแบบคู่ขนานตั้งแต่ปี 1994 สภายุโรปได้ทำงานในการกำหนดของภูมิทัศน์ยุโรปอนุสัญญาที่ถูกเปิดในที่สุดสำหรับลายเซ็นที่ 20 ตุลาคม 2000 ใน Firenze แตกต่างที่สำคัญกับกฎระเบียบเก่าที่เกี่ยวกับการป้องกันภูมิทัศน์ก็คือว่าภูมิทัศน์ทั้งหมดที่มีส่วนเกี่ยวข้องและไม่เพียงแค่เว็บไซต์ที่มีค่ามากเป็นพิเศษเช่นเว็บไซต์การป้องกันตามธรรมชาติ ความหมายของภูมิทัศน์ในการประชุมที่มีความชัดเจนและกว้าง "หมายถึงภูมิทัศน์ในพื้นที่ตามการรับรู้ของคนที่มีตัวละครที่เป็นผลมาจากการกระทำและปฏิสัมพันธ์ของปัจจัยทางธรรมชาติและ / หรือมนุษย์" (สภายุโรป 2000) วิธีนี้จะทำให้ทุกคนกลับมาภูมิทัศน์สามัญในความสนใจเช่นเดียวกับ 'ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรม' ตามที่ระบุไว้ในงานศิลปะ 2 การกำหนดขอบเขตของการประชุมซึ่ง "ครอบคลุมพื้นที่ธรรมชาติในชนบทในเมืองและชานเมือง ซึ่งจะรวมถึงที่ดินที่น้ำทะเลและพื้นที่ทางทะเล มันเกี่ยวข้องกับภูมิทัศน์ที่อาจได้รับการพิจารณาที่โดดเด่นเช่นเดียวกับในชีวิตประจำวันหรือภูมิทัศน์เสื่อมโทรม "(สภายุโรป 2000) ความสำคัญของความสวยงามของทิวทัศน์และฟังก์ชั่นไม่ได้เป็นเพียงทางเศรษฐกิจและระบบนิเวศและยูทิลิตี้ที่มีนัยยัง ภูมิทัศน์ที่ถูกมองว่าเป็น "ส่วนหนึ่งของยุโรปมรดกร่วมกันซึ่งสมควรได้รับการป้องกันและการจัดการ" (ศิลปะ 30.) จุดมุ่งหมายของการประชุมภูมิทัศน์ที่มี "เพื่อส่งเสริมการป้องกันภูมิทัศน์การบริหารจัดการและการวางแผนและการจัดระเบียบในยุโรปความร่วมมือในประเด็นภูมิ" (ศิลปะ 3). ภูมิทัศน์การประชุมยุโรปเป็นหลักมีจุดมุ่งหมายที่จะสร้างสะพานเชื่อมที่ผ่านมาที่มีภูมิทัศน์อนาคต แต่ก็ไม่ได้เป็นที่เฉพาะเจาะจงมากวิธีการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ : ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ !
บทความนี้วิเคราะห์ลักษณะเฉพาะของภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงในวันนี้ เหตุผลเหล่านี้ก็โดยมากเป็นอันตรายแล้วค่อยๆหายไปแบบดั้งเดิมที่ยังคงมีคุณค่าสำหรับอนาคต โฟกัสคือเมื่อสถานการณ์ในยุโรปแรกลักษณะของภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงในช่วงระยะเวลาที่แตกต่างกันในประวัติศาสตร์กล่าวถึง และแรงขับเคลื่อนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะตรวจ ประการที่สอง คุณค่าของทัศนียภาพ ที่ผ่านมามีการกล่าวถึง การพิจารณาวิธีที่เราป้องกัน , การศึกษาและใช้พวกเขา ทำไมค่าเหล่านี้จะรวมกับความต้องการในอนาคต และความต้องการของสังคม ?นี้จะกล่าวถึงในความสัมพันธ์กับการวางแผนวัตถุประสงค์และการปฏิบัติในสังคมลักษณะ โดยมีการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องและโลกาภิวัตน์ ในที่สุดก็มีความเป็นไปได้ของบทเรียนผ่านภูมิทัศน์วัฒนธรรมสามารถสอนเรา จะ ตรวจ สอบ เป็นแนวทางในการสร้างภูมิประเทศอนาคต .

ความกังวลเกี่ยวกับการหายไปแบบดั้งเดิมวัฒนธรรมทัศนียภาพและภูมิทัศน์ที่เกิดขึ้นใหม่ใหม่ได้กลายเป็นหัวข้อประจำส่วนใหญ่การประชุมทางวิทยาศาสตร์ล่าสุดระหว่างประเทศและการประชุมเชิงปฏิบัติการ ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงไป ถือเป็นการคุกคาม , วิวัฒนาการลบ เนื่องจากปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงเป็นลักษณะการสูญเสียความหลากหลาย การมองโลกและเอกลักษณ์ของภูมิประเทศที่มีอยู่องค์ประกอบใหม่และโครงสร้างจะแนะนำที่เหมือนกันทุกที่ ภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงเสมอ เพราะการแสดงออกของการโต้ตอบแบบไดนามิกระหว่างวัฒนธรรมและธรรมชาติกำลังอยู่ในสภาพแวดล้อม ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมเป็นผลของการติดต่อกันใหม่ของแผ่นดินเพื่อปรับการใช้พื้นที่และโครงสร้างดีความต้องการของสังคมที่เปลี่ยนแปลง

ประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้หลายต่อเนื่องและแม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์แรง ซึ่งมีเหลือแทบไม่มีธาตุ ในวันนี้ ทุกช่วงเวลาสำคัญของการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ นอกจากนี้ยังพบโครงการที่เหมาะสมสำหรับการปรับนโยบายและกฎระเบียบสำหรับการจัดการภูมิทัศน์และการป้องกัน มากที่สำคัญที่ดิน reclamations และริเริ่มการตัดไม้ทำลายป่าในยุคกลางมีการวางแผนอย่างเป็นระบบ ( มัวร์ , 2000 ,verhulst , 2538 และ butlin , 1992 ) และหลายวิชา กฎหมายและกฎระเบียบที่เฉพาะเจาะจง ( รถตู้ hoorick , 2000 ) การควบคุมทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนมักจะกังวลสำคัญ ดังตัวอย่างเช่น การจัดการทรัพยากรน้ำและป่าไม้ มาตรการที่ถูกถ่ายโดยส่วนใหญ่เจ้าของบ้านที่ดี เพื่อรักษาและปกป้องคุณภาพบางอย่างและค่า ตัวอย่างเช่นการล่าสัตว์เป็นปัจจัยที่สำคัญซึ่งนำไปสู่การคุ้มครองป่าและการสร้างของกวางและภูมิทัศน์สวนสาธารณะในหลายประเทศในยุโรปตะวันตก ( มัวร์ , 2000 และ verhulst , 1995 ) นอกจากนี้ การเคลื่อนไหวที่แพร่กระจายจากอังกฤษผ่านทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือส่วนของยุโรประหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 ( nitz , 1992 ) เป็นการควบคุมกระบวนการเป้าหมายหลักคือเพื่อรักษาคุณภาพที่ดินบางและทรัพยากรธรรมชาติ รวมทั้งสัตว์ป่า ไม่ใช่เพื่อรักษาลักษณะธรรมชาติ หรือวัฒนธรรมของภูมิทัศน์ ( รถตู้ hoorick , 2000 ) ตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา " ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรม ' ถูกออกแบบและสร้างความมั่งคั่ง และอำนาจ วิลล่า , พระราชวังและปราสาทและกังวลเล็กน้อยให้กับ ' ' ทัศนียภาพสามัญ ' ( พรีส , 1991 )จาก 16 ถึงศตวรรษที่ 19 สถาปัตยกรรมภูมิสถาปัตยกรรมและภูมิทัศน์สวนวิวัฒนาการ ( Enge โชรเออร์และ พ.ศ. 2533 และเจลลิโค , 1975 ) และโดยทั่วไปเหตุผลทางเรขาคณิตในองค์กรเพื่อการวางผังเมือง และแผ่นดินเกิด .

มันเป็นเพียงที่ส่วนท้ายของ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 ที่แปลงที่เกิดจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมถือว่าเป็นหายนะ และอันตรายต่อสภาพแวดล้อม และภูมิทัศน์ นอกจากนี้ยังช่วงโรแมนติก ที่นักวิทยาศาสตร์ นักธรรมชาติวิทยาที่เสนอมุมมองที่ปฏิวัติใหม่ตามธรรมชาติและภูมิทัศน์และการวิวัฒนาการของแล้วกฎหมายเกี่ยวกับการอนุรักษ์ธรรมชาติและภูมิทัศน์แรกเกิด นอกเหนือจากการป้องกันของเว็บไซต์และธรรมชาติ ' อนุสรณ์ ' ด้านภาพและการทำงานสำหรับผู้เข้าชมมักจะถือว่า ตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 เป็นระบบนิเวศมากขึ้นวิธีการต่อการจัดการภูมิทัศน์แบบบูรณาการ ได้พัฒนา กับการฟื้นฟูนิเวศวิทยาภูมิทัศน์ตั้งแต่ 1980 ,วิธีการแบบองค์รวมเพื่อภูมิทัศน์ที่ได้รับช้า เกิดใหม่เช่นกัน เป็นแบบบูรณาการวิธีการที่ในที่สุด มุ่ง transdisciplinarity : บูรณาการพื้นฐานและการวิจัยประยุกต์และการนำนโยบาย มันเป็นเพียงที่หันของศตวรรษที่ 20 ศตวรรษที่ 21 ที่กังวลสำหรับภูมิประเทศที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ได้เกิดใหม่อีกครั้งความตระหนักเกี่ยวกับการคุกคามของโลกาภิวัตน์บังคับบนเอกลักษณ์ท้องถิ่นและความหลากหลายในภูมิภาคได้รับที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี หลายโครงการต้องถูกปรับทิศทางนโยบายการวิจัยและในแนวนอน เช่น ในช่วงครบรอบ 25 ปีของสมาคมชาวดัตช์สำหรับภูมิทัศน์นิเวศวิทยาที่จัดขึ้นโดย wlo ใน Wageningen , 1997 ( วอส และ klijn , 2000 )การ dornach แถลงข่าว " วัฒนธรรมของภูมิทัศน์ที่ยุโรปงาน " ( pedroli , 2000 ) และแน่นอนกับการประชุมแนวยุโรป สภายุโรป ปี 2000 )

ในแนวนอนใส่ไว้ในวาระการประชุมตั้งแต่การประเมินřı́šวันเดือนปีเกิดในสภาพแวดล้อมของยุโรป โดยสำนักงานสิ่งแวดล้อมยุโรป ( stanners bourdeau ในปี 1991 และ , 1995 )นโยบายผู้ตระหนักถึงความท้าทายมากขึ้นเมื่อพยายามที่จะรักษาคุณค่าของภูมิทัศน์แบบดั้งเดิมและนักวิจัยเพิ่มจำนวนสิ่งพิมพ์โดเมนนี้ ( holdaway และสมาร์ท 2001 Nohl เอาสเติด , 2000 , 2001 , สีเขียว , 2000 , pedroli , 2000 , wascher , 2000 , และ wascher jongman , 2000 , antrop 1997 และ มี ส et al . , 1990 ) ในแบบคู่ขนาน ตั้งแต่ปี 1994สภายุโรปได้ทำงานเกี่ยวกับการกำหนดของอนุสัญญายุโรปภูมิทัศน์ที่ก็เปิดสำหรับลายเซ็นบน 20 ตุลาคม 2000 ในฟิเรนเซ่ ความแตกต่างที่สำคัญกับแก่ข้อบังคับเกี่ยวกับการป้องกันภูมินั้นทั้งหมดที่เกี่ยวข้องและไม่เพียง แต่ที่พิเศษมากคุณค่า เว็บไซต์ เช่น เว็บไซต์คุ้มครองธรรมชาตินิยามของภูมิทัศน์ในการประชุมมีความชัดเจนและกว้าง : " ภูมิ หมายถึง พื้นที่ ตามการรับรู้ของผู้คนที่มีตัวละครคือผลของการกระทำและปฏิกิริยาของธรรมชาติและ / หรือปัจจัยมนุษย์ " ( สภายุโรป , 2000 ) ทั้งหมดนี้ทำให้ ' ' กลับสู่สามัญที่สนใจ ตลอดจนภูมิทัศน์วัฒนธรรม ' ' ตามที่ระบุไว้ในงานศิลปะ 2การกำหนดขอบเขตของอนุสัญญา ซึ่ง " ครอบคลุมธรรมชาติ ชนบท เขตเมือง และพื้นที่รอบเมือง มีที่ดิน พื้นที่น้ำบกและทางทะเล มันเกี่ยวกับภูมิทัศน์ที่อาจจะถือว่าโดดเด่นเช่นเดียวกับทุกวัน หรือภูมิทัศน์เสื่อมโทรม " ( สภายุโรป , 2000 ) ความสำคัญของสุนทรียศาสตร์ของทัศนียภาพ และไม่ใช่แค่เศรษฐกิจและนิเวศวิทยาฟังก์ชั่นและสาธารณูปโภคยังพูดเป็นนัยๆทัศนียภาพที่เห็นเป็นส่วนหนึ่งของมรดกร่วมกันของยุโรป ซึ่งสมควรได้รับการคุ้มครองและการจัดการ " ( ศิลปะ ) 30 ) วัตถุประสงค์ของการประชุมคือ " เพื่อส่งเสริมการป้องกันภูมิภูมิทัศน์ การจัดการ และการวางแผนและการจัดระเบียบความร่วมมือยุโรปในประเด็นภูมิ " ( ศิลปะ ) 3 ) การประชุมแนวยุโรปเป็นหลักมีวัตถุประสงค์เพื่อเชื่อมอดีตกับภูมิทัศน์ในอนาคตแต่มันไม่เจาะจงวิธีการดําเนินการ