After one week. I decided to talk t

After one week. I decided to talk to her. The next morning , I went to the library to wait for her. I finish a book she had read last week to read. I read the book through to the end , she came to sit in the library. She was sitting opposite me. I'm excited because. I want to talk to her. Her film books happily. When her finished reading the book. I went up to her at the table. I'm so exciting. I'm going to say hello to her. Mother talked to me , telling me to hurry home to attend his father 's birthday. I quickly returned home. I 'm buying a watch as a gift to father. I feel that I have not talked to her. I give priority to family over. We celebrate the birthday of the father happily. The next morning , I went to the library again to wait for her. This time she came up to me and handed me a bag forget yesterday night. I invited her to lunch to repay her kindness. We talked until this evening. We got to see the movie Fanday. After watching the film , she told me that tomorrow she will have to fly to France with his family in tomorrow. We have dispersed back home. The afternoon I went to the library again. Everything remains the same , but the library is not bright anymore, because that would not have her anymore.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากหนึ่งสัปดาห์ ฉันตัดสินใจที่จะพูดคุยกับเธอ รุ่ง ผมไปรอเธอ หนังสือที่เธอได้อ่านสัปดาห์สุดท้ายอ่านจบ ฉันอ่านหนังสือจบ เธอมานั่งในห้องสมุด เธอนั่งตรงข้ามผม ฉันตื่นเต้นเพราะ อยากพูดคุยกับเธอ ฟิล์มเธอหนังสืออย่างมีความสุข เมื่อเธอเสร็จแล้วอ่านหนังสือ ผมขึ้นไปเธอที่โต๊ะ น่าตื่นเต้นมากค่ะ ผมทักทายเธอ แม่ได้พูดคุยกับฉัน บอกฉันรีบไปร่วมวันเกิดพ่อบ้าน ผมได้อย่างรวดเร็วกลับบ้าน ผม:ซื้อนาฬิกาเป็นของขวัญให้พ่อ ผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้พูดคุยกับเธอ ผมให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า เราฉลองวันเกิดของพระบิดาอย่างมีความสุข รุ่ง ผมไปห้องสมุดอีกครั้งเพื่อรอเธอ เวลานี้เธอมากับฉัน และมอบถุงฉันลืมคืนวานนี้ ผมชวนเธอไปทานกลางวันชำระความเมตตาของเธอ เราคุยกันจนถึงเย็นนี้ เราได้ไปดูหนัง Fanday หลังจากดูภาพยนตร์เรื่อง เธอบอกผมว่า พรุ่งนี้เธอจะต้องบินไปฝรั่งเศสกับครอบครัวของเขาในวันพรุ่งนี้ เรามีกระจายกลับบ้าน ช่วงบ่ายผมไปไลบรารีอีกครั้ง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แต่ไลบรารีไม่สว่างอีกต่อไป เนื่องจากที่จะไม่มีเธออีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากหนึ่งสัปดาห์ ฉันตัดสินใจที่จะพูดคุยกับเธอ เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปห้องสมุดเพื่อรอเธอ ฉันเสร็จหนังสือที่เธอได้อ่านสัปดาห์สุดท้ายที่จะอ่าน ผมอ่านหนังสือผ่านไปยังจุดสิ้นสุดที่เธอเข้ามานั่งอยู่ในห้องสมุด เธอนั่งอยู่ตรงข้ามฉัน ฉันตื่นเต้นเพราะ ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับเธอ หนังสือภาพยนตร์ของเธออย่างมีความสุข เมื่อเธอเสร็จสิ้นการอ่านหนังสือเล่มนี้ ฉันขึ้นไปของเธอที่โต๊ะ ฉันตื่นเต้นมาก ฉันจะทักทายกับเธอ แม่พูดคุยกับผมบอกว่าผมจะรีบกลับบ้านไปเข้าร่วมวันเกิดของพ่อของเขา ผมรีบกลับบ้าน ฉันซื้อนาฬิกาเป็นของขวัญให้กับพ่อ ผมรู้สึกว่าผมยังไม่ได้พูดคุยกับเธอ ผมให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า เราฉลองวันเกิดของพ่ออย่างมีความสุข เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปห้องสมุดอีกครั้งเพื่อรอเธอ คราวนี้เธอมาหาฉันและมือฉันลืมกระเป๋าคืนเมื่อวานนี้ ผมชวนเธอไปรับประทานอาหารกลางวันที่จะชำระคืนความมีน้ำใจของเธอ เราพูดคุยกันจนถึงช่วงเย็นวันนี้ เราได้ไปดูหนัง Fanday หลังจากที่ดูหนังเรื่องนี้เธอบอกฉันในวันพรุ่งนี้ว่าเธอจะต้องบินไปฝรั่​​งเศสกับครอบครัวของเขาในวันพรุ่งนี้ เราได้แยกย้ายกันกลับบ้าน ช่วงบ่ายผมไปห้องสมุดอีกครั้ง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แต่ห้องสมุดไม่สดใสอีกต่อไปเพราะไม่คิดว่าจะมีเธออีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากหนึ่งสัปดาห์ ฉันตัดสินใจที่จะพูดกับเธอ เช้าวันต่อมา ฉันไปที่ห้องสมุด เพื่อรอ ผมอ่านจบแล้ว เธอได้อ่านสัปดาห์สุดท้ายที่อ่าน ผมอ่านจนจบ เธอก็มานั่งที่ห้องสมุด เธอนั่งตรงข้ามผม ฉันตื่นเต้นมากเพราะ ฉันต้องการพูดกับเธอ เธอภาพยนตร์หนังสืออย่างมีความสุข เมื่อเธออ่านจบเล่ม ผมไปหาเธอที่โต๊ะ ฉันตื่นเต้นมาก ฉันจะทักทายเธอ แม่พูดกับผม บอกให้ผมรีบกลับบ้าน เพื่อร่วมงานวันเกิดพ่อ . ผมรีบกลับมาที่บ้าน ฉันซื้อนาฬิกาเป็นของขวัญให้พ่อ ผมรู้สึกว่า ผมยังไม่ได้คุยกับเธอ ผมให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า เราฉลองวันเกิดของพ่ออย่างมีความสุข เช้าวันต่อมา ฉันไปที่ห้องสมุดอีกครั้ง เพื่อรอ เวลานี้ เธอมาหาฉันฉันและมอบถุงลืมคืนเมื่อวาน ฉันชวนเธอทานข้าวเพื่อตอบแทนเธอ เราคุยกันจนเย็นนี้ เราได้เห็นภาพยนตร์ fanday . หลังจากการชมภาพยนตร์ เธอบอกว่าพรุ่งนี้เธอจะต้องบินไปฝรั่งเศสกับครอบครัวของเขาในวันพรุ่งนี้ เราได้แยกย้ายกันไป กลับบ้าน ตอนบ่ายฉันไปห้องสมุดอีก ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แต่ห้องสมุดจะไม่สว่างอีกต่อไป เพราะจะไม่มี เธอแล้ว