He sighed again and continued to wa

He sighed again and continued to watch her from a distance. There weren’t many things that bothered (y/n). He was a pretty easy going guy. But every day he was forced to watch humans treat Faunus as though they were no better than animals. There was one Faunus in particular that got picked on here at Beacon. Velvet. She was in most of his classes and he had to watch as she was attacked and picked on by the humans who had some strange superiority complex.

The ass Cardin and his goon friends kept pulling on her ears. (y/n) would have loved to be her hero for once but he just didn't have the guts. That was something else that bothered him. He felt as though he was too weak to do anything for anyone. That was why he came to Beacon. He wanted to get stronger, braver, enough so that he could help people just like Velvet.

No one knew this side of him though. Everyone, even Velvet, believed that he was one of the bravest students at the school. It wasn't a bad reputation…it was just an untrue one. The only time (y/n) didn't like this reputation was in moments like these. How could he let people call him brave if he just sat and watched as Velvet was tormented every day by these tools? He knew he could set aside his fears. For her.

All he did was stand up and walk over to her. That's all it took. Cardin and his asshat teammates wouldn’t bother her when he was around. His reputation was preceding him. It was something he was thankful for. They shot a few swears at him and then they left. (y/n) was rather thankful. He wasn't really in the mood to cause a scene.

"Hey thanks," Velvet said softly. She couldn't make herself look up at him. Often at times those who came to her rescue only did so that they could scorn her further. She didn't need anymore of that. She didn't want anymore of that. It was hard enough being a Faunus in the first place. But having to deal with all of these punks messing with her head and her heart all the time wasn't helping.

"No problem," (y/n) replied just as softly. He would never tell anyone, but he was quite shy around girls. But that didn't mean he wasn't smooth. "I just couldn't stand around and watch a pretty girl get hurt."

"You don't have to call me pretty," she replied quietly. Velvet figured he was just trying to mess around with her like all the other people that the school. It was rare to find someone who was truly kind.

"I'm just being honest," he replied with a smirk. (y/n) didn't realize that he wasn't being as charismatic as usual.

Velvet nodded in his direction and then left the room. (y/n) couldn't be proud of himself. He couldn't believe that he just let her go. He wanted to use this as a chance to sit and eat lunch with her and maybe get to know her. Velvet was an adorable enigma. She was quiet, so the only thing most people knew about her was that she was a Faunus. She was often the victim of Cardin and his friends' bullying.

It was out of character for (y/n) to chase after anyone. Most people thought it was because he didn't care enough to. He knew it was because he was pretty shy when it came to girls. So people stopped to watch as he followed Velvet down the hall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาถอนหายใจอีกครั้งและยังคงเฝ้าดูเธออยู่ห่างๆ ไม่ค่อยมีเรื่องที่กวนใจ ( y / n ) มันง่ายสวยไปคน แต่ทุกๆ วัน เขาถูกบังคับให้ชมมนุษย์รักษาเฟานัราวกับว่าพวกเขาก็ไม่ต่างจากสัตว์ มีหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับเลือกในเฟานัที่นี่ที่ดวงประทีป กํามะหยี่ เธออยู่ในส่วนใหญ่ของชั้นเรียนของเขา และเขาต้องดูเธอถูกทำร้ายและรังแกโดยมนุษย์ที่มีความเหนือกว่าแปลกที่ซับซ้อนลากูน Cardin และเพื่อน ๆของเขาก็ดึงหู ( y / n ) จะได้รักที่จะเป็นฮีโร่ของเธอสักครั้ง แต่เขาก็ไม่มีความกล้า มันมีบางอย่างที่กวนใจเขา เขารู้สึกราวกับว่าเขาอ่อนแอเกินไปที่จะทำอะไรเพื่อคนอื่น นั่นคือเหตุผลที่เขามาเตือนภัย เขาต้องการที่จะได้รับที่แข็งแกร่งและกล้าหาญพอ เพื่อที่เขาจะได้ช่วยคนเหมือนกำมะหยี่ไม่มีใครรู้ว่าด้านนี้ของเขา ทุกคน , แม้แต่เขากวาง เชื่อว่าเขาเป็นผู้กล้าหาญ นักเรียนที่โรงเรียน ไม่ใช่ชื่อเสียงไม่ดี . . . . . . . มันเป็นเพียงไม่จริง . เวลาเท่านั้น ( y / n ) ไม่ชอบชื่อนี้ในช่วงเวลาแบบนี้ เขาจะให้คนเรียกเขาว่า ผู้กล้าหาญ ถ้าแค่นั่งดูเฉยๆ เป็นกำมะหยี่ถูกทรมานทุกวัน โดยเครื่องมือเหล่านี้ เขารู้ว่าเขาสามารถเมินเฉยความกลัวของเขา สําหรับเธอเขายืนขึ้นและเดินไปกับเธอ นั่นคือทั้งหมดที่มันต้องการ Cardin และเพื่อนบื้อของเขาจะไม่กวนใจเธอ เมื่อเขาอยู่รอบๆ ชื่อเสียงของเขาที่ผ่านมาเขา มันเป็นสิ่งที่เขาเป็นขอบคุณสำหรับ พวกเขายิงไม่ด่าเขา แล้วพวกเขาก็จากไป ( y / n ) คือแทนที่จะขอบคุณ เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะทำให้เกิดเหตุ" ขอบคุณ " กำมะหยี่กล่าวเบาๆ เธอไม่สามารถทำให้เธอมองเขา บ่อยครั้ง คนที่มาช่วยเธอทำเพื่อให้พวกเขาสามารถดูถูกเธออีก เธอไม่ได้ต้องการอะไรเลย เธอไม่ต้องการอีกต่อไปแล้ว มันก็ยากพอเป็นเทพฟอนัสในสถานที่แรก แต่ต้องจัดการกับทั้งหมดเหล่านี้ punks ปั่นหัวเธอ หัวใจเธอตลอดเวลา ไม่ได้ช่วยเลย" ไม่มีปัญหา " ( y / n ) ตอบอย่างแผ่วเบา เขาไม่เคยบอกใคร แต่เขาค่อนข้างขี้อายต่อหน้าสาวๆ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ราบรื่น . ฉันไม่สามารถยืนอยู่รอบ ๆและดูเป็นสาวสวยได้รับบาดเจ็บ "" คุณไม่ต้องเรียกผมสวย ๆ " เธอตอบเบาๆ กำมะหยี่คิดว่าเขาพยายามที่จะยุ่งกับเธอเหมือนคนอื่น ๆที่โรงเรียน มันก็ยากที่จะหาคนที่ใจดีจริงๆ" ฉันแค่พูดตรง " เขาตอบพร้อมกับยิ้มเยาะ ( y / n ) ไม่ได้ตระหนักว่าเขาไม่ได้ถูกเป็นเสน่ห์เหมือนเคยกำมะหยี่พยักหน้าไปในทิศทางของเขา แล้วออกจากห้องไป ( y / n ) ไม่ภูมิใจในตัวเอง เขาไม่เชื่อว่าเขาจะปล่อยเธอ เขาต้องการที่จะใช้โอกาสนี้ มานั่งกินมื้อกลางวันกับเธอ และอาจจะได้รู้จักเธอ กำมะหยี่เป็นปริศนาที่น่ารัก หล่อนเงียบ ดังนั้นสิ่งเดียวที่คนส่วนใหญ่รู้จักเธอว่า เธอเป็นเทพฟอนัส . เธอมักจะเป็นเหยื่อของ Cardin และเพื่อน ๆของเค้าโดนแกล้งมันออกมาจากตัวอักษร ( y / n ) ไล่ตามใคร คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นเพราะเขาไม่ได้ดูแลเพียงพอที่จะ เขารู้ว่ามันเป็นเพราะเขาค่อนข้างขี้อายเมื่อมันมาเพื่อสาวๆ เพื่อให้คนหยุดดูเขาตามกำมะหยี่ที่ห้องโถง