As the causative agent of LCD, LCDV

As the causative agent of LCD, LCDV belongs to the genus
Lymphocystivirus (Alonso et al., 2005; Huang et al., 2007; Sheng et al.,
2007). LCD is widely spread in 125 different fish species from 34 different
genera of seawater and freshwater fish, resulting in serious
economic losses in aquaculture and severe decline in wild populations
of these species (Noga, 2010; Pirarat et al., 2011; Sheng et al., 2007;
Alonso et al., 2005). LCDV isolates have been increasingly identified
over recent decades from different fish species, such as Lateolobrax
japonic, Lutjanus argentimalulatus, Sparus aurata, Amphiprion ocellaris,
Rachycentron canadus and epinephelus (Chang et al., 2006; Zhang et al.,
1997; Hagit et al., 2008; Pirarat et al., 2011; Kitamura et al., 2006b)]. Recent
studies have identified LCDV-PF from the paradise fish Macropodus
opercularis (Xu et al., 2014) and isolated GLCDV from cultured grouper
(Huang et al., 2015). Moreover, LCDV-1 and LCDV-C have been
completely sequenced and annotated to explore the underlying molecular
mechanisms of LCDV pathogenesis (Tidona & Darai, 1997; Zhang
et al., 2004). In the present study, we found numerous nodules on the
skin or fins of diseased black rockfish. Furthermore, many inclusion
bodies were observed in the nodules of the diseased black rockfish by
histopathology. The typical characteristics of LCD mainly show
intracytoplasmic inclusions in the lymphocytic cells (Alonso et al.,
2005; Sheng et al., 2007). Moreover, our findings supported that viral
particles of LCDV-ss were the causative agents, morphologically evidenced
by that numerous hexagonally arranged viral particles with a diameter
of 200 nm were observed in the nodules of infected fish. Based
on two core genes, our phylogenetic analysis indicated that LCDV-ss
was a novel isolate, like megalocytivirus, and it could cause disease in
black rockfish. In summary, we, for the first time, provided themolecular evidence of LCDV in black rockfish, and our findings would
greatly contribute to diagnosis and control of viral diseases in black
rockfish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นตัวแทนสาเหตุการ LCD, LCDV เป็นสกุลLymphocystivirus (Alonso et al. 2005 Huang et al. 2007 Sheng et al.,2007. LCD จะแพร่กระจายอย่างกว้างขวางในสายพันธุ์ปลาต่าง ๆ 125 จาก 34 แตกต่างกันสกุลของน้ำทะเลและปลาน้ำจืด ผลร้ายสูญเสียทางเศรษฐกิจในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและลดลงอย่างรุนแรงในประชากรป่าสายพันธุ์ (ชุด 2010 Pirarat et al. 2011 Sheng et al. 2007Alonso et al. 2005) LCDV แยกการขึ้นระบุทศวรรษล่าสุดจากสายพันธุ์ปลาต่าง ๆ เช่น Lateolobraxjaponic, Lutjanus argentimalulatus, Sparus aurata การ์ตูนRachycentron canadus และ epinephelus (ช้างและ al. 2006 Zhang et al.,1997 Hagit et al. 2008 Pirarat et al. 2011 Kitamura et al. 2006b)] ล่าสุดการศึกษามีระบุ LCDV PF จากปลาพาราไดซ์ Macropodusopercularis (Xu et al. 2014) และแยก GLCDV จากการเพาะเลี้ยงปลาเก๋า(Huang et al. 2015) นอกจากนี้ LCDV-1 และ LCDV-C ได้รับตามลำดับ และใส่คำอธิบายประกอบเพื่อสำรวจพื้นฐานระดับโมเลกุลกลไกการเกิดพยาธิ LCDV (Tidona & Darai, 1997 จางet al. 2004) ในการศึกษาปัจจุบัน เราพบหลายก้อนในการผิวหรือครีบของตัวดำบ้านริมผา นอกจากนี้ รวมหลายข้อสังเกตในกระเปาะของบ้านริมผาดำเส้นตามร่างกายจุลพยาธิวิทยา ลักษณะทั่วไปของ LCD ส่วนใหญ่แสดงรวม intracytoplasmic ในเซลล์ lymphocytic (Alonso et al.,2005 Sheng et al. 2007) นอกจากนี้ ผลการวิจัยของเราได้รับการสนับสนุนที่ไวรัสอนุภาคของ LCDV ss เป็นตัวแทนสาเหตุการ หลักฐาน morphologicallyโดยที่อนุภาคไวรัสจัดกระท่อมจำนวนมากมีเส้นผ่าศูนย์กลาง200 nm ข้อสังเกตในกระเปาะของปลาติดเชื้อ ใช้บนสองหลักยีน วิเคราะห์ phylogenetic ระบุว่า LCDV ssเป็นโปรตีนนวนิยาย เช่น megalocytivirus และมันอาจทำให้เกิดโรคในบ้านริมผาที่ดำ ในสรุป เรา ครั้งแรก ให้หลักฐาน themolecular ของ LCDV ในบ้านริมผาสีดำ และจะเติมช่วยวินิจฉัยโรคและการควบคุมโรคไวรัสในสีดำบ้านริมผา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นตัวแทนสาเหตุของจอแอลซีดี LCDV เป็นประเภท
Lymphocystivirus (อลอนโซ่, et al, 2005. Huang et al, 2007;. Sheng, et al.,
2007) จอแอลซีดีจะถูกกระจายกันอย่างแพร่หลายใน 125 สายพันธุ์ปลาที่แตกต่างจาก 34 ที่แตกต่างกัน
จำพวกของน้ำทะเลและปลาน้ำจืดที่มีผลในการที่รุนแรง
ความเสียหายทางเศรษฐกิจในการเพาะเลี้ยงและการลดลงอย่างรุนแรงในประชากรป่า
ชนิดนี้ (Noga 2010. Pirarat et al, 2011; Sheng et al, . 2007;
. อลอนโซ่, et al, 2005) ไอโซเลท LCDV ได้รับการระบุเพิ่มมากขึ้น
ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาจากสายพันธุ์ปลาที่แตกต่างกันเช่น Lateolobrax
Japonic, Lutjanus argentimalulatus, Sparus aurata, ocellaris Amphiprion,
Rachycentron canadus และ Epinephelus (ช้าง et al, 2006;.. Zhang et al,,
1997; Hagit et al, . 2008; Pirarat et al, 2011;.. มุระ, et al, 2006b)] ล่าสุด
การศึกษาได้ระบุ LCDV-PF จากปลาสวรรค์ Macropodus
opercularis (Xu et al., 2014) และ GLCDV ที่แยกได้จากการเพาะเลี้ยงปลากะรัง
(Huang et al., 2015) นอกจากนี้ LCDV-1 และ LCDV-C ได้รับการ
ลำดับขั้นตอนอย่างสมบูรณ์และข้อเขียนในการสำรวจโมเลกุลพื้นฐาน
กลไกของการเกิดโรค LCDV (Tidona & Darai, 1997; Zhang
., et al, 2004) ในการศึกษาปัจจุบันเราพบก้อนจำนวนมากบน
ผิวหนังหรือครีบของกระแด่วสีดำที่เป็นโรค นอกจากนี้การรวมหลาย
ศพถูกตั้งข้อสังเกตในก้อนของกระแด่วสีดำที่เป็นโรคโดย
จุลพยาธิวิทยา ลักษณะโดยทั่วไปของจอแอลซีดีแสดงส่วนใหญ่
รวม intracytoplasmic ในเซลล์ lymphocytic (อลอนโซ่, et al.,
2005. Sheng et al, 2007) นอกจากนี้ผลการวิจัยของเราได้รับการสนับสนุนที่ไวรัส
อนุภาคของ LCDV-SS เป็นตัวแทนสาเหตุหลักฐานสัณฐาน
โดยที่หลายอนุภาคไวรัสจัด hexagonally มีเส้นผ่าศูนย์กลาง
200 นาโนเมตรพบในก้อนของปลาที่ติดเชื้อ ตาม
สองยีนหลัก phylogenetic วิเคราะห์ของเราชี้ให้เห็นว่า LCDV-SS
เป็นแยกนวนิยายเช่น megalocytivirus และมันอาจก่อให้เกิดโรคใน
กระแด่วสีดำ โดยสรุปเราเป็นครั้งแรกให้หลักฐานของ LCDV ในกระแด่วดำ themolecular และผลการวิจัยของเราจะ
มากนำไปสู่การวินิจฉัยและการควบคุมของโรคไวรัสในสีดำ
กระแด่ว