Ever since Japanese animation (also

Ever since Japanese animation (also known as anime) crossed continents and became popular with generations of American viewers, there's been hot contention as to which is superior: Japanese or American animation. American animators and animation enthusiasts scorn the Japanese style and methods as lazy; Japanese animation enthusiasts deride the American style as clunky or too comical. But what's the difference between the two, really?

The easiest answer is the style: the visual look and feel of Japanese animations vs. American animations, mostly evident in the design of human characters. The distinctive large eyes with numerous reflective highlights and detailed color are the main hallmark of anime, along with small noses and mouths generally denoted by minimal lines. (Even certain styles that favor unrealistically broad, generous mouths depict them using minimal lines.) The style itself uses many angles and flowing, attenuated lines. Things such as eyelashes, hair, and clothing are depicted in more fine detail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ที่ญี่ปุ่น (หรือที่เรียกว่าอะนิเมะ) ข้ามทวีป และกลายเป็นที่นิยมของผู้ชมชาวอเมริกัน มีการร้อนข้อขัดแย้งเป็นการซึ่งจะดีกว่า: แอนิเมชั่นญี่ปุ่นหรืออเมริกัน แอนิเมชั่อเมริกันและผู้ที่ชื่นชอบการเคลื่อนไหวก็พากันสไตล์ญี่ปุ่นและวิธีการเป็นขี้เกียจ ผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูน deride สไตล์อเมริกันเป็น clunky หรือตลกเกินไป แต่อะไรคือความแตกต่างระหว่างสอง จริง ๆคำตอบที่ง่ายที่สุดคือ รูปแบบ: ภาพลักษณ์และภาพเคลื่อนไหวญี่ปุ่นเจอส่วนใหญ่ที่เห็นได้ชัดในการออกแบบตัวละครมนุษย์ ภาพเคลื่อนไหวอเมริกัน ตาขนาดใหญ่โดดเด่น ด้วยจุดเด่นที่สะท้อนแสงและสีรายละเอียดมากมายเป็นจุดเด่นหลักของอะนิเมะ จมูกเล็กและปากที่มักจะเขียนแทน ด้วยเส้นน้อยที่สุด (แม้บางลักษณะที่โปรดปรานบวกเชิงกว้าง กว้างปากถึงพวกเขาโดยใช้เส้นน้อยที่สุด) สไตล์ตัวเองใช้หลาย ๆ มุม และไหล attenuated บรรทัด เช่นขนตา ผม และเสื้อผ้าปรากฎในรายละเอียดเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับตั้งแต่ญี่ปุ่นเคลื่อนไหว (หรือเรียกว่าอะนิเมะ) ข้ามทวีปและกลายเป็นที่นิยมกับคนรุ่นต่อไปของผู้ชมชาวอเมริกันมีการต่อสู้ที่ร้อนเป็นที่ที่ดีกว่า: นิเมชั่นญี่ปุ่นหรืออเมริกา แอนิเมชั่ชาวอเมริกันและผู้ที่ชื่นชอบภาพเคลื่อนไหวดูถูกสไตล์ญี่ปุ่นและวิธีการขี้เกียจ; ผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูนญี่ปุ่นดูถูกสไตล์อเมริกัน clunky หรือตลกเกินไป แต่สิ่งที่แตกต่างระหว่างทั้งสองจริงๆ? คำตอบที่ง่ายที่สุดคือรูปแบบ: รูปลักษณ์ที่มองเห็นและความรู้สึกของภาพเคลื่อนไหวที่ญี่ปุ่นกับภาพเคลื่อนไหวชาวอเมริกันส่วนใหญ่ที่เห็นได้ชัดในการออกแบบของตัวละครมนุษย์ ดวงตาขนาดใหญ่โดดเด่นด้วยไฮไลท์สะท้อนแสงจำนวนมากและสีที่มีรายละเอียดที่เป็นจุดเด่นหลักของอะนิเมะพร้อมกับจมูกและปากขนาดเล็กแสดงโดยเส้นน้อยที่สุดโดยทั่วไป (แม้บางรูปแบบที่เห็นชอบในวงกว้างแล้งปากใจกว้างแสดงให้เห็นถึงพวกเขาโดยใช้เส้นน้อยที่สุด.) สไตล์ที่ตัวเองใช้หลาย ๆ มุมและไหลเส้นจาง สิ่งต่างๆเช่นขนตาผมและเสื้อผ้าที่ปรากฎในรายละเอียดมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่การ์ตูนญี่ปุ่น ( ที่รู้จักกันว่าการ์ตูน ) ข้ามทวีป และกลายเป็นที่นิยมกับรุ่นของผู้ชมชาวอเมริกัน มีการแข่งขันที่ร้อนซึ่งจะดีกว่า : ญี่ปุ่นหรืออเมริกา ภาพเคลื่อนไหว แสดงชาวอเมริกันและภาพเคลื่อนไหวที่ชื่นชอบดูหมิ่นดูแคลน สไตล์ญี่ปุ่น และวิธีที่ขี้เกียจ ; ผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูนญี่ปุ่นเยาะเย้ยสไตล์อเมริกันเป็น clunky หรือตลกชะมัด แต่อะไรคือความแตกต่างระหว่างสอง จริงๆ เหรอคำตอบที่ง่ายที่สุด คือ รูปแบบ : ภาพลักษณ์และความรู้สึกของภาพเคลื่อนไหวภาพเคลื่อนไหวญี่ปุ่นกับอเมริกันส่วนใหญ่เห็นได้ชัดในการออกแบบตัวละครมนุษย์ โดดเด่นด้วยไฮไลท์สะท้อนตาขนาดใหญ่มากมาย และสีรายละเอียดเป็นจุดเด่นหลักของอะนิเมะ พร้อมกับจมูกเล็ก ปากโดยทั่วไปกล่าวคือ เส้นน้อย ( แม้บางสไตล์ที่โปรดปราน unrealistically กว้าง ปากกว้างพรรณนาโดยใช้เส้น น้อยที่สุด ) สไตล์ของตัวเองใช้หลายมุม และไหลเป็นสาย สิ่งต่างๆเช่นขนตา , ผม , เสื้อผ้าและอธิบายโดยละเอียดเพิ่มเติม