- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The ParthenonAt the approximate pos
The Parthenon
At the approximate position where the Parthenon was built later, the Athenians began the construction of a building that was burned by the Persians while it was still under construction in 480 BCE. It was presumably dedicated to Athena, and after its destruction much of its ruins were utilized in the building of the fortifications at the north end of the Acropolis. Not much is known about this temple, and whether or not it was still under construction when it was destroyed has been disputed. Its massive foundations were made of limestone, and the columns were made of Pentelic marble, a material that was utilized for the first time. The classicalParthenon was constructed between 447-432 BCE to be the focus of the Acropolis building complex. The architects were Iktinos and Kallikrates (Vitruvius also names Karpion as an architect) and it was dedicated to the goddess Athena Pallas or Parthenos (virgin). The temple’s main function was to shelter the monumental statue of Athena that was made by Pheidias out of gold and ivory. The temple and the chryselephantine statue were dedicated in 438, although work on the sculptures of its pediment continued until completion in 432 BCE.
Picture of the Parthenon
The Parthenon construction cost the Athenian treasury 469 silver talents. While it is almost impossible to create a modern equivalent for this amount of money, it might be useful to look at some facts. One talent was the cost to build one trireme, the most advanced warship of the era. (http://www.brown.edu/Departments/Classics/CL56/CL56_LN11.html), and
“…one talent was the cost for paying the crew of a warship for a month” (D. Kagan, The Peloponnesian War, 61). According to Kagan, Athens at the beginning of the Peloponnesian war had 200 triremes in service, while the annual gross income of the city of Athens at the time of Perikles was 1000 talents, with another 6000 in reserve at its treasury.
The Parthenon is a temple of the Doric order with eight columns at the façade, and seventeen columns at the flanks, conforming to the established ratio of 9:4. This ratio governed the vertical and horizontal proportions of the temple as well as many other relationships of the building like the spacing between the columns and their height.
The cella was unusually large to accommodate the oversized statue of Athena, confining the front and back porch to a much smaller than usual size. A line of six Doric columns supported the front and back porch, while a colonnade of 23 smaller Doric columns surrounded the statue in a two-storied arrangement. The placement of columns behind the statue was an unusual development since in previous Doric temples they only appeared on the flanks, but the greater width and length of the Parthenon allowed for a dramatic backdrop of double decked columns instead of a wall.
The back room sheltered Athena’s treasure and four columns of the Ionic order supported its roof. The introduction of elements of the Ionic order in a predominately Doric temple was more dramatic in the development of a continuous freeze on the exterior wall of the cella. While the integration of Doric and Ionic elements on the same temple was not a new development in Greek architecture, it was rare, and bestowed on the Parthenon a delicate balance between austere and delicate visual characteristics.
All temples in Greece were designed to be seen only from the outside. The viewers never entered a temple and could only glimpse the interior statues through the open doors. The Parthenon was conceived in a way that the aesthetic elements allow for a smooth transition between the exterior and the interior that housed the chryselephantine statue of Athena. A visitor to the Acropolis who entered from the Propylaia would be confronted by the majestic proportion of the Parthenon in three quarters view, with full view of the west pediment and the north colonnade. As the viewer moved closer, the details of the sculpted metopes would become decipherable, and when in proximity to the base of the columns, parts of the frieze would become evident in tantalizing colorful glimpses peering from the spaces between the columns.
Moving towards the east and looking up towards the exterior of the cella, a visitor would be mesmerized with the masterful depiction of the Panathenaic procession as it appeared in cinematic fashion on the frieze which was visually interrupted by the Doric columns of the exterior. This was certainly a scene that every Athenian could relate to through personal experience, making thus the transition between earth and the divine a smooth one. A visitor moving east would eventually turn the corner to face the entrance of the Parthenon, and there he would be confronted with the birth of Athena high above on the east pediment, and just beyond it, the arrephores folding the peplos among the Olympian gods and the heroes of the frieze. Then, just below, the “peplos” scene, through the immense open doors, any visitor would be enchanted by the glistening gold and ivory hues of the monumental statue of Athena standing at the back of the dim cella. The statue of Athena Pallas reflected its immense stature on the tranquil surface of the water-pool floor, and was framed by yet more Doric columns, this time smaller, in a double-decked arrangement that made the interior space seem as if it were even larger and taller than the exterior.
It seems certain that the master planners of the Parthenon conceived it as a theatrical event. The temple was constructed with the movements of the viewer in mind, and by the arrangement of the temple, the monumental sculptures of the pediment, and the detailed frieze, the emotions of the visitors were choreographed to prepare them for the ultimate glimpse of the majestic Athena Parthenos at the interior of the naos, and to maximize the effect of an awe inspiring visit.
Continued: The Parthenon page 2
At the approximate position where the Parthenon was built later, the Athenians began the construction of a building that was burned by the Persians while it was still under construction in 480 BCE. It was presumably dedicated to Athena, and after its destruction much of its ruins were utilized in the building of the fortifications at the north end of the Acropolis. Not much is known about this temple, and whether or not it was still under construction when it was destroyed has been disputed. Its massive foundations were made of limestone, and the columns were made of Pentelic marble, a material that was utilized for the first time. The classicalParthenon was constructed between 447-432 BCE to be the focus of the Acropolis building complex. The architects were Iktinos and Kallikrates (Vitruvius also names Karpion as an architect) and it was dedicated to the goddess Athena Pallas or Parthenos (virgin). The temple’s main function was to shelter the monumental statue of Athena that was made by Pheidias out of gold and ivory. The temple and the chryselephantine statue were dedicated in 438, although work on the sculptures of its pediment continued until completion in 432 BCE.
Picture of the Parthenon
The Parthenon construction cost the Athenian treasury 469 silver talents. While it is almost impossible to create a modern equivalent for this amount of money, it might be useful to look at some facts. One talent was the cost to build one trireme, the most advanced warship of the era. (http://www.brown.edu/Departments/Classics/CL56/CL56_LN11.html), and
“…one talent was the cost for paying the crew of a warship for a month” (D. Kagan, The Peloponnesian War, 61). According to Kagan, Athens at the beginning of the Peloponnesian war had 200 triremes in service, while the annual gross income of the city of Athens at the time of Perikles was 1000 talents, with another 6000 in reserve at its treasury.
The Parthenon is a temple of the Doric order with eight columns at the façade, and seventeen columns at the flanks, conforming to the established ratio of 9:4. This ratio governed the vertical and horizontal proportions of the temple as well as many other relationships of the building like the spacing between the columns and their height.
The cella was unusually large to accommodate the oversized statue of Athena, confining the front and back porch to a much smaller than usual size. A line of six Doric columns supported the front and back porch, while a colonnade of 23 smaller Doric columns surrounded the statue in a two-storied arrangement. The placement of columns behind the statue was an unusual development since in previous Doric temples they only appeared on the flanks, but the greater width and length of the Parthenon allowed for a dramatic backdrop of double decked columns instead of a wall.
The back room sheltered Athena’s treasure and four columns of the Ionic order supported its roof. The introduction of elements of the Ionic order in a predominately Doric temple was more dramatic in the development of a continuous freeze on the exterior wall of the cella. While the integration of Doric and Ionic elements on the same temple was not a new development in Greek architecture, it was rare, and bestowed on the Parthenon a delicate balance between austere and delicate visual characteristics.
All temples in Greece were designed to be seen only from the outside. The viewers never entered a temple and could only glimpse the interior statues through the open doors. The Parthenon was conceived in a way that the aesthetic elements allow for a smooth transition between the exterior and the interior that housed the chryselephantine statue of Athena. A visitor to the Acropolis who entered from the Propylaia would be confronted by the majestic proportion of the Parthenon in three quarters view, with full view of the west pediment and the north colonnade. As the viewer moved closer, the details of the sculpted metopes would become decipherable, and when in proximity to the base of the columns, parts of the frieze would become evident in tantalizing colorful glimpses peering from the spaces between the columns.
Moving towards the east and looking up towards the exterior of the cella, a visitor would be mesmerized with the masterful depiction of the Panathenaic procession as it appeared in cinematic fashion on the frieze which was visually interrupted by the Doric columns of the exterior. This was certainly a scene that every Athenian could relate to through personal experience, making thus the transition between earth and the divine a smooth one. A visitor moving east would eventually turn the corner to face the entrance of the Parthenon, and there he would be confronted with the birth of Athena high above on the east pediment, and just beyond it, the arrephores folding the peplos among the Olympian gods and the heroes of the frieze. Then, just below, the “peplos” scene, through the immense open doors, any visitor would be enchanted by the glistening gold and ivory hues of the monumental statue of Athena standing at the back of the dim cella. The statue of Athena Pallas reflected its immense stature on the tranquil surface of the water-pool floor, and was framed by yet more Doric columns, this time smaller, in a double-decked arrangement that made the interior space seem as if it were even larger and taller than the exterior.
It seems certain that the master planners of the Parthenon conceived it as a theatrical event. The temple was constructed with the movements of the viewer in mind, and by the arrangement of the temple, the monumental sculptures of the pediment, and the detailed frieze, the emotions of the visitors were choreographed to prepare them for the ultimate glimpse of the majestic Athena Parthenos at the interior of the naos, and to maximize the effect of an awe inspiring visit.
Continued: The Parthenon page 2
0/5000
ปรินท์ที่ตำแหน่งโดยประมาณที่ปรินท์ได้ถูกสร้างขึ้นในภายหลัง Athenians ที่เริ่มการก่อสร้างอาคารที่ถูกไฟไหม้ โดยที่ Persians ขณะยังอยู่ภายใต้การก่อสร้างในคริสตศักราช 480 มันน่าจะถูกทุ่มเทเด็น และหลัง จากการทำลายของซากปรักหักพังถูกใช้ในการสร้างระบบป้อมปราการที่เหนือกดส่ง ไม่มากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวัด และหรือไม่ก็ยังคงอยู่ระหว่างการก่อสร้างเมื่อมันถูกทำลายได้รับมีข้อโต้แย้ง ทำรากฐานใหญ่ของหินปูน และคอลัมน์ทำ Pentelic หินอ่อน วัสดุที่ใช้เป็นครั้งแรก ClassicalParthenon ถูกสร้างขึ้นระหว่างปีก่อนคริสต์ศักราช 447-432 จะ โฟกัสรโพอาคารคอมเพล็กซ์ สถาปนิกได้ Iktinos และ Kallikrates (วิทรูเวียสยังชื่อ Karpion เป็นสถาปนิก) และอุทิศตนเพื่อเจ้าพัลลัสอธีนาหรือ Parthenos (เวอร์จิ้น) ฟังก์ชันหลักของวัดคือการ พักพิงอนุสาวรีย์เทพีอธีนาที่ทำ โดย Pheidias ทองคำและงาช้าง วัดและรูปปั้น chryselephantine ที่ทุ่มเทใน 438 แม้ว่างานบนประติมากรรมของ pediment ของต่อจนเสร็จสิ้นในปีก่อนคริสต์ศักราช 432รูปภาพของปรินท์การก่อสร้างหน้าที่ต้นทุนบริหาร Athenian พรสวรรค์เงิน 469 ในขณะที่เกือบจะไปสร้างทันสมัยที่เทียบเท่ากับจำนวนเงิน อาจเป็นประโยชน์เพื่อดูข้อเท็จจริงบางอย่าง ความสามารถหนึ่งต้นทุนในการสร้างหนึ่ง trireme เรือรบที่ทันสมัยที่สุดของยุค (http://www.brown.edu/Departments/Classics/CL56/CL56_LN11.html), และ "... พรสวรรค์.one แต่ราคาต้นทุนสำหรับลูกเรือของเรือรบมีการจ่ายเงินสำหรับเดือน" (D. Kagan เดอะสงคราม Peloponnesian, 61) ตาม Kagan เอเธนส์ที่จุดเริ่มต้นของสงคราม Peloponnesian ได้ 200 triremes บริการ ขณะรายได้รวมประจำปีของเมืองเอเธนส์ในขณะ Perikles 1000 พรสวรรค์ กับ 6000 อื่นในที่ของธนารักษ์ปรินท์เป็นวัดสั่งดอริค 8 คอลัมน์ที่ให้ และคอลัมน์ 17 ที่ flanks สอดคล้องกับอัตราส่วนที่กำหนด 9:4 อัตราส่วนนี้ภายใต้สัดส่วนแนวตั้ง และแนวนอนของการวัดและความสัมพันธ์ต่าง ๆ ของอาคารเช่นระยะห่างระหว่างคอลัมน์และความสูงCella มีขนาดใหญ่ผิดปกติเพื่อรองรับรูปปั้นขนาดใหญ่ของเด็น confining ระเบียงด้านหน้า และหลังไปมาเล็กกว่าขนาดปกติ รายการของคอลัมน์หก Doric สนับสนุนระเบียงด้านหน้า และหลัง ในขณะที่โคลอนเนด 23 ขนาดเล็ก Doric คอลัมน์ล้อมรูปปั้นเรียงที่ชั้นสอง ตำแหน่งของคอลัมน์เบื้องหลังรูปปั้นถูกการพัฒนาผิดปกติตั้งแต่ในวัดก่อนหน้า Doric เคยปรากฏบน flanks แต่ความกว้างใหญ่ และยาวของปรินท์ได้ฉากหลังละครคู่ประดับคอลัมน์แทนผนังห้องหลังกายสมบัติของเด็น และสี่คอลัมน์ของเสารองรับหลังคาของ แนะนำองค์ประกอบของเสาในวิหาร Doric predominately เป็นอย่างมากในการพัฒนาของแช่แข็งอย่างต่อเนื่องบนผนังด้านนอกของ cella ในขณะที่การรวมองค์ประกอบดอริคและ Ionic ในวัดเดียวกันไม่ใช่การพัฒนาใหม่ในสถาปัตยกรรมกรีกโบราณ มันหายาก และประทานปรินท์บนความสมดุลระหว่างลักษณะภาพน่ากลัว และอ่อนวัดทั้งหมดในประเทศกรีซถูกออกแบบให้เห็นจากภายนอกเท่านั้น ผู้ชมที่ไม่เคยใส่วัด และเฉพาะ glimpse รูปปั้นภายในผ่านประตูเปิด ปรินท์ได้รู้สึกในทางที่ทำให้องค์ประกอบความงามเปลี่ยนเรียบระหว่างภายนอกและภายในที่ housed เทพีอธีนา chryselephantine ผู้เยี่ยมชมจะกดส่งที่ป้อนจาก Propylaia จะสามารถเผชิญ โดยสัดส่วนสูงตระหง่านของปรินท์ในไตรมาสสามวิว วิว pediment ตะวันตกและเหนือโคลอนเนด เป็นตัวแสดงย้ายใกล้ชิด รายละเอียดของ metopes แกะสลักจะเป็น decipherable และในใกล้กับฐานของคอลัมน์ ส่วนของ frieze จะผุดในยั่วทุกทีจากช่องว่างระหว่างคอลัมน์ซึ่งมีสีสันสวยงามMoving towards the east and looking up towards the exterior of the cella, a visitor would be mesmerized with the masterful depiction of the Panathenaic procession as it appeared in cinematic fashion on the frieze which was visually interrupted by the Doric columns of the exterior. This was certainly a scene that every Athenian could relate to through personal experience, making thus the transition between earth and the divine a smooth one. A visitor moving east would eventually turn the corner to face the entrance of the Parthenon, and there he would be confronted with the birth of Athena high above on the east pediment, and just beyond it, the arrephores folding the peplos among the Olympian gods and the heroes of the frieze. Then, just below, the “peplos” scene, through the immense open doors, any visitor would be enchanted by the glistening gold and ivory hues of the monumental statue of Athena standing at the back of the dim cella. The statue of Athena Pallas reflected its immense stature on the tranquil surface of the water-pool floor, and was framed by yet more Doric columns, this time smaller, in a double-decked arrangement that made the interior space seem as if it were even larger and taller than the exterior.It seems certain that the master planners of the Parthenon conceived it as a theatrical event. The temple was constructed with the movements of the viewer in mind, and by the arrangement of the temple, the monumental sculptures of the pediment, and the detailed frieze, the emotions of the visitors were choreographed to prepare them for the ultimate glimpse of the majestic Athena Parthenos at the interior of the naos, and to maximize the effect of an awe inspiring visit.Continued: The Parthenon page 2
การแปล กรุณารอสักครู่..
The Parthenon
At the approximate position where the Parthenon was built later, the Athenians began the construction of a building that was burned by the Persians while it was still under construction in 480 BCE. It was presumably dedicated to Athena, and after its destruction much of its ruins were utilized in the building of the fortifications at the north end of the Acropolis. Not much is known about this temple, and whether or not it was still under construction when it was destroyed has been disputed. Its massive foundations were made of limestone, and the columns were made of Pentelic marble, a material that was utilized for the first time. The classicalParthenon was constructed between 447-432 BCE to be the focus of the Acropolis building complex. The architects were Iktinos and Kallikrates (Vitruvius also names Karpion as an architect) and it was dedicated to the goddess Athena Pallas or Parthenos (virgin). The temple’s main function was to shelter the monumental statue of Athena that was made by Pheidias out of gold and ivory. The temple and the chryselephantine statue were dedicated in 438, although work on the sculptures of its pediment continued until completion in 432 BCE.
Picture of the Parthenon
The Parthenon construction cost the Athenian treasury 469 silver talents. While it is almost impossible to create a modern equivalent for this amount of money, it might be useful to look at some facts. One talent was the cost to build one trireme, the most advanced warship of the era. (http://www.brown.edu/Departments/Classics/CL56/CL56_LN11.html), and
“…one talent was the cost for paying the crew of a warship for a month” (D. Kagan, The Peloponnesian War, 61). According to Kagan, Athens at the beginning of the Peloponnesian war had 200 triremes in service, while the annual gross income of the city of Athens at the time of Perikles was 1000 talents, with another 6000 in reserve at its treasury.
The Parthenon is a temple of the Doric order with eight columns at the façade, and seventeen columns at the flanks, conforming to the established ratio of 9:4. This ratio governed the vertical and horizontal proportions of the temple as well as many other relationships of the building like the spacing between the columns and their height.
The cella was unusually large to accommodate the oversized statue of Athena, confining the front and back porch to a much smaller than usual size. A line of six Doric columns supported the front and back porch, while a colonnade of 23 smaller Doric columns surrounded the statue in a two-storied arrangement. The placement of columns behind the statue was an unusual development since in previous Doric temples they only appeared on the flanks, but the greater width and length of the Parthenon allowed for a dramatic backdrop of double decked columns instead of a wall.
The back room sheltered Athena’s treasure and four columns of the Ionic order supported its roof. The introduction of elements of the Ionic order in a predominately Doric temple was more dramatic in the development of a continuous freeze on the exterior wall of the cella. While the integration of Doric and Ionic elements on the same temple was not a new development in Greek architecture, it was rare, and bestowed on the Parthenon a delicate balance between austere and delicate visual characteristics.
All temples in Greece were designed to be seen only from the outside. The viewers never entered a temple and could only glimpse the interior statues through the open doors. The Parthenon was conceived in a way that the aesthetic elements allow for a smooth transition between the exterior and the interior that housed the chryselephantine statue of Athena. A visitor to the Acropolis who entered from the Propylaia would be confronted by the majestic proportion of the Parthenon in three quarters view, with full view of the west pediment and the north colonnade. As the viewer moved closer, the details of the sculpted metopes would become decipherable, and when in proximity to the base of the columns, parts of the frieze would become evident in tantalizing colorful glimpses peering from the spaces between the columns.
Moving towards the east and looking up towards the exterior of the cella, a visitor would be mesmerized with the masterful depiction of the Panathenaic procession as it appeared in cinematic fashion on the frieze which was visually interrupted by the Doric columns of the exterior. This was certainly a scene that every Athenian could relate to through personal experience, making thus the transition between earth and the divine a smooth one. A visitor moving east would eventually turn the corner to face the entrance of the Parthenon, and there he would be confronted with the birth of Athena high above on the east pediment, and just beyond it, the arrephores folding the peplos among the Olympian gods and the heroes of the frieze. Then, just below, the “peplos” scene, through the immense open doors, any visitor would be enchanted by the glistening gold and ivory hues of the monumental statue of Athena standing at the back of the dim cella. The statue of Athena Pallas reflected its immense stature on the tranquil surface of the water-pool floor, and was framed by yet more Doric columns, this time smaller, in a double-decked arrangement that made the interior space seem as if it were even larger and taller than the exterior.
It seems certain that the master planners of the Parthenon conceived it as a theatrical event. The temple was constructed with the movements of the viewer in mind, and by the arrangement of the temple, the monumental sculptures of the pediment, and the detailed frieze, the emotions of the visitors were choreographed to prepare them for the ultimate glimpse of the majestic Athena Parthenos at the interior of the naos, and to maximize the effect of an awe inspiring visit.
Continued: The Parthenon page 2
At the approximate position where the Parthenon was built later, the Athenians began the construction of a building that was burned by the Persians while it was still under construction in 480 BCE. It was presumably dedicated to Athena, and after its destruction much of its ruins were utilized in the building of the fortifications at the north end of the Acropolis. Not much is known about this temple, and whether or not it was still under construction when it was destroyed has been disputed. Its massive foundations were made of limestone, and the columns were made of Pentelic marble, a material that was utilized for the first time. The classicalParthenon was constructed between 447-432 BCE to be the focus of the Acropolis building complex. The architects were Iktinos and Kallikrates (Vitruvius also names Karpion as an architect) and it was dedicated to the goddess Athena Pallas or Parthenos (virgin). The temple’s main function was to shelter the monumental statue of Athena that was made by Pheidias out of gold and ivory. The temple and the chryselephantine statue were dedicated in 438, although work on the sculptures of its pediment continued until completion in 432 BCE.
Picture of the Parthenon
The Parthenon construction cost the Athenian treasury 469 silver talents. While it is almost impossible to create a modern equivalent for this amount of money, it might be useful to look at some facts. One talent was the cost to build one trireme, the most advanced warship of the era. (http://www.brown.edu/Departments/Classics/CL56/CL56_LN11.html), and
“…one talent was the cost for paying the crew of a warship for a month” (D. Kagan, The Peloponnesian War, 61). According to Kagan, Athens at the beginning of the Peloponnesian war had 200 triremes in service, while the annual gross income of the city of Athens at the time of Perikles was 1000 talents, with another 6000 in reserve at its treasury.
The Parthenon is a temple of the Doric order with eight columns at the façade, and seventeen columns at the flanks, conforming to the established ratio of 9:4. This ratio governed the vertical and horizontal proportions of the temple as well as many other relationships of the building like the spacing between the columns and their height.
The cella was unusually large to accommodate the oversized statue of Athena, confining the front and back porch to a much smaller than usual size. A line of six Doric columns supported the front and back porch, while a colonnade of 23 smaller Doric columns surrounded the statue in a two-storied arrangement. The placement of columns behind the statue was an unusual development since in previous Doric temples they only appeared on the flanks, but the greater width and length of the Parthenon allowed for a dramatic backdrop of double decked columns instead of a wall.
The back room sheltered Athena’s treasure and four columns of the Ionic order supported its roof. The introduction of elements of the Ionic order in a predominately Doric temple was more dramatic in the development of a continuous freeze on the exterior wall of the cella. While the integration of Doric and Ionic elements on the same temple was not a new development in Greek architecture, it was rare, and bestowed on the Parthenon a delicate balance between austere and delicate visual characteristics.
All temples in Greece were designed to be seen only from the outside. The viewers never entered a temple and could only glimpse the interior statues through the open doors. The Parthenon was conceived in a way that the aesthetic elements allow for a smooth transition between the exterior and the interior that housed the chryselephantine statue of Athena. A visitor to the Acropolis who entered from the Propylaia would be confronted by the majestic proportion of the Parthenon in three quarters view, with full view of the west pediment and the north colonnade. As the viewer moved closer, the details of the sculpted metopes would become decipherable, and when in proximity to the base of the columns, parts of the frieze would become evident in tantalizing colorful glimpses peering from the spaces between the columns.
Moving towards the east and looking up towards the exterior of the cella, a visitor would be mesmerized with the masterful depiction of the Panathenaic procession as it appeared in cinematic fashion on the frieze which was visually interrupted by the Doric columns of the exterior. This was certainly a scene that every Athenian could relate to through personal experience, making thus the transition between earth and the divine a smooth one. A visitor moving east would eventually turn the corner to face the entrance of the Parthenon, and there he would be confronted with the birth of Athena high above on the east pediment, and just beyond it, the arrephores folding the peplos among the Olympian gods and the heroes of the frieze. Then, just below, the “peplos” scene, through the immense open doors, any visitor would be enchanted by the glistening gold and ivory hues of the monumental statue of Athena standing at the back of the dim cella. The statue of Athena Pallas reflected its immense stature on the tranquil surface of the water-pool floor, and was framed by yet more Doric columns, this time smaller, in a double-decked arrangement that made the interior space seem as if it were even larger and taller than the exterior.
It seems certain that the master planners of the Parthenon conceived it as a theatrical event. The temple was constructed with the movements of the viewer in mind, and by the arrangement of the temple, the monumental sculptures of the pediment, and the detailed frieze, the emotions of the visitors were choreographed to prepare them for the ultimate glimpse of the majestic Athena Parthenos at the interior of the naos, and to maximize the effect of an awe inspiring visit.
Continued: The Parthenon page 2
การแปล กรุณารอสักครู่..
?
ที่ตำแหน่งโดยประมาณที่วิหารพาร์เธนอนถูกสร้างขึ้นภายหลัง ชาวเอเธนส์เริ่มการก่อสร้างอาคารที่ถูกเผาโดยเปอร์เซียในขณะที่มันยังคงอยู่ภายใต้การก่อสร้างใน 480 BCE . มันถูกสันนิษฐานว่าทุ่มเทเพื่ออาเธน่า และหลังจากการทำลายมากของซากปรักหักพังที่ถูกใช้ในอาคารของป้อมปราการที่เหนือสุดของเมืองบริวารไม่มากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวัดนี้หรือไม่และมันยังอยู่ภายใต้การก่อสร้างเมื่อมันถูกทำลาย มีการโต้แย้ง รากฐานของมันใหญ่ทำมาจากหินปูนและคอลัมน์ทำจากหินอ่อนเพนเทลิก วัสดุที่ใช้เป็นครั้งแรก การ classicalparthenon ถูกสร้างขึ้นระหว่าง 447-432 BCE เป็นโฟกัสของ Acropolis อาคารที่ซับซ้อนสถาปนิกเป็น iktinos kallikrates ( ยุคจูแรสซิกและชื่อยัง karpion เป็นสถาปนิก ) และก็ทุ่มเทให้กับเทพธิดา Athena Pallas หรือพาร์ธีนอส ( บริสุทธิ์ ) ฟังก์ชันหลักของวิหารมีรูปปั้นของ Athena ที่พักอนุสาวรีย์ถูกสร้างโดยฟีเดียสออกจากทองและงาช้าง วัดและรูปปั้นได้ทุ่มเทในการ chryselephantine ,แม้ว่างานประติมากรรมของจั่วต่อจนกว่าจะเสร็จสิ้นในรูปของ ECB 432 .
?
? ก่อสร้างต้นทุนแบบเอเธนส์คลังเป็นเงินตะลันต์ ในขณะที่มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะสร้างที่ทันสมัยเทียบเท่าจำนวนเงินนี้อาจเป็นประโยชน์เพื่อดูข้อเท็จจริงบางอย่าง . ความสามารถพิเศษคือต้นทุนในการสร้างหนึ่งทรีรีม ,เรือรบที่ทันสมัยที่สุดของยุค ( http : / / www.brown . edu / แผนก / คลาสสิค / cl56 / cl56_ln11 . html ) ,
" . . . . . . . ความสามารถพิเศษคือค่าใช้จ่ายสำหรับการจ่ายลูกเรือของเรือรบเป็นเดือน " ( ดีเคแกน , สงครามเพโลพอนเนเชียน , 61 ) ตาม คาแกน , เอเธนส์ ในตอนต้นของสงครามเพโลพอนเนเชียนได้ 200 triremes ในบริการในขณะที่ปีรวมรายได้ของเมือง เอเธนส์ ที่เวลาของ perikles พันตะลันต์ กับ อีก 6 , 000 สำรองในคลัง .
? เป็นวัดลำดับที่แปดคอลัมน์ Doric กับเอฟเอ ADE ที่ทา และคอลัมน์สิบเจ็ดที่ด้านข้าง , สอดคล้องกับสร้างอัตราส่วน 9 : 4 .อัตราส่วนนี้ในสัดส่วนตามแนวตั้งและแนวนอนของวิหาร ตลอดจนความสัมพันธ์ต่าง ๆ ของอาคาร เช่น ระยะห่างระหว่างคอลัมน์และความสูงของ
เซลลาผิดปกติขนาดใหญ่เพื่อรองรับรูปปั้นขนาดใหญ่ของอาเธน่ากักขัง ด้านหน้าและด้านหลังระเบียงเป็นขนาดเล็กกว่าขนาดปกติ สายของเสาดอริค 6 สนับสนุนด้านหน้าและด้านหลังระเบียงขณะที่โคโลเนด 23 คอลัมน์ Doric ขนาดเล็กล้อมรอบรูปปั้นใน สอง จัดเป็นชั้น ๆ ตำแหน่งของคอลัมน์หลังรูปปั้นเป็นพัฒนาการที่ผิดปกติตั้งแต่ในวัด Doric ก่อนหน้าพวกเขาเพียงปรากฏบนสีข้าง แต่เพิ่มความกว้างและความยาวของวิหารพาร์เธนอนที่อนุญาตให้ฉากหลังที่น่าทึ่งของคู่ประดับเสาแทนผนัง
ห้องด้านหลังซุ้มอาเธน่าสมบัติและสี่คอลัมน์ของอิออน เพื่อสนับสนุนหลังคาของมัน แนะนำองค์ประกอบของเสาแบบไอออนิกในวัด Doric เป็นส่วนใหญ่เป็นอย่างมากในการพัฒนาหยุดต่อเนื่องบนผนังด้านนอกของเซลลา . ในขณะที่การบูรณาการดอริกไอออนองค์ประกอบและในวัดเดียวกันไม่ได้พัฒนาใหม่ในสถาปัตยกรรมของกรีกมันก็ยาก และมอบให้กับ Parthenon สมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างเอาจริงเอาจัง และละเอียดอ่อน ลักษณะภาพ
ทุกวัดในกรีซที่ถูกออกแบบให้เห็นจากภายนอก ผู้ชมไม่เคยวัดเลยได้แต่เหลือบมองรูปปั้นภายในผ่านประตูเปิดวิหารพาร์เธนอนถูก conceived ในทางองค์ประกอบความงามให้ราบรื่นระหว่างภายนอกและภายในที่ chryselephantine เป็นที่ตั้งรูปปั้นของ Athena ผู้เข้าชมในเมืองบริวารที่ป้อนจาก propylaia ต้องเผชิญกับสัดส่วนอันงดงามของ Parthenon ในไตรมาสสาม ดูมีมุมมองที่เต็มรูปแบบของหน้าบันทิศตะวันตกและระเบียงทิศเหนือเป็นผู้ดูย้ายใกล้ชิดและรายละเอียดของแบบ metopes จะกลายเป็น decipherable และเมื่อใกล้ฐานของเสา ส่วนของผ้าสักหลาดจะกลายเป็นชัดเจนในยั่วเย้าสีสัน glimpses peering จากช่องว่างระหว่างคอลัมน์
ย้ายไปทางตะวันออก และมองขึ้นสู่ภายนอกของเซลลา ,มีผู้เข้าชมจะเพลิดเพลินกับการใช้อำนาจของขบวน panathenaic เท่าที่มันปรากฏในแฟชั่นแบบบนผ้าสักหลาดที่มองเห็นการขัดจังหวะโดยคอลัมน์ Doric ของภายนอก นี่ต้องเป็นฉากที่ทุกแบบเอเธนส์อาจเกี่ยวข้องกับผ่านประสบการณ์ส่วนตัว ทำดังนั้นการเปลี่ยนแปลงระหว่างโลกและสวรรค์เรียบ 1มีผู้เข้าชมย้ายตะวันออกในที่สุดจะเลี้ยวตรงหัวมุมหน้าทางเข้าของวิหารพาร์เธนอน และที่นั่นเขาจะต้องเผชิญกับการเกิดของอาเธน่าสูงเหนือบนหน้าบันทิศตะวันออกและเหนือมัน arrephores พับเพพลอสในหมู่เทพโอลิมเปียน และวีรบุรุษของผ้าสักหลาด . งั้น , ด้านล่าง , " เพพลอส " ฉากผ่าน อันยิ่งใหญ่ เปิดประตูมีผู้เข้าชมจะหลงรักประกายทองและงาช้างเฉดของรูปปั้นอนุสาวรีย์ของอาเธน่า ยืนอยู่ที่ด้านหลังของเซลลามืด รูปปั้นของ Athena Pallas สะท้อนความสูงอันยิ่งใหญ่ของมันบนพื้นผิวที่เงียบสงบของพื้นสระน้ำ และถูกใส่ร้ายโดยยังเพิ่มเติมคอลัมน์ Doric , เวลาขนาดเล็กในคู่ประดับจัดที่ทำให้พื้นที่ภายในดูเหมือนเป็นถ้ามันมีขนาดใหญ่กว่าและสูงกว่าภายนอก
สงสัยว่า มาสเตอร์แพลนเนอร์ของวิหารพาร์เธนอน รู้สึกมันเป็นเหตุการณ์ที่ทำละคร วัดถูกสร้างขึ้นด้วยการเคลื่อนไหวของตัวแสดงในจิตใจ และโดยการจัดเรียงของวัด รูปปั้นอนุสาวรีย์ของหน้าบัน และผนังรายละเอียดอารมณ์ของผู้ถูกออกแบบเพื่อเตรียมพวกเขาสำหรับสุดยอดเหลือบของคู่บารมี อาเธน่า พาร์ธีนอสที่การตกแต่งภายในของนาโอส และการขยายผลของความกลัวเป็นแรงบันดาลใจเยี่ยม
) ? 2
: หน้า
ที่ตำแหน่งโดยประมาณที่วิหารพาร์เธนอนถูกสร้างขึ้นภายหลัง ชาวเอเธนส์เริ่มการก่อสร้างอาคารที่ถูกเผาโดยเปอร์เซียในขณะที่มันยังคงอยู่ภายใต้การก่อสร้างใน 480 BCE . มันถูกสันนิษฐานว่าทุ่มเทเพื่ออาเธน่า และหลังจากการทำลายมากของซากปรักหักพังที่ถูกใช้ในอาคารของป้อมปราการที่เหนือสุดของเมืองบริวารไม่มากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวัดนี้หรือไม่และมันยังอยู่ภายใต้การก่อสร้างเมื่อมันถูกทำลาย มีการโต้แย้ง รากฐานของมันใหญ่ทำมาจากหินปูนและคอลัมน์ทำจากหินอ่อนเพนเทลิก วัสดุที่ใช้เป็นครั้งแรก การ classicalparthenon ถูกสร้างขึ้นระหว่าง 447-432 BCE เป็นโฟกัสของ Acropolis อาคารที่ซับซ้อนสถาปนิกเป็น iktinos kallikrates ( ยุคจูแรสซิกและชื่อยัง karpion เป็นสถาปนิก ) และก็ทุ่มเทให้กับเทพธิดา Athena Pallas หรือพาร์ธีนอส ( บริสุทธิ์ ) ฟังก์ชันหลักของวิหารมีรูปปั้นของ Athena ที่พักอนุสาวรีย์ถูกสร้างโดยฟีเดียสออกจากทองและงาช้าง วัดและรูปปั้นได้ทุ่มเทในการ chryselephantine ,แม้ว่างานประติมากรรมของจั่วต่อจนกว่าจะเสร็จสิ้นในรูปของ ECB 432 .
?
? ก่อสร้างต้นทุนแบบเอเธนส์คลังเป็นเงินตะลันต์ ในขณะที่มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะสร้างที่ทันสมัยเทียบเท่าจำนวนเงินนี้อาจเป็นประโยชน์เพื่อดูข้อเท็จจริงบางอย่าง . ความสามารถพิเศษคือต้นทุนในการสร้างหนึ่งทรีรีม ,เรือรบที่ทันสมัยที่สุดของยุค ( http : / / www.brown . edu / แผนก / คลาสสิค / cl56 / cl56_ln11 . html ) ,
" . . . . . . . ความสามารถพิเศษคือค่าใช้จ่ายสำหรับการจ่ายลูกเรือของเรือรบเป็นเดือน " ( ดีเคแกน , สงครามเพโลพอนเนเชียน , 61 ) ตาม คาแกน , เอเธนส์ ในตอนต้นของสงครามเพโลพอนเนเชียนได้ 200 triremes ในบริการในขณะที่ปีรวมรายได้ของเมือง เอเธนส์ ที่เวลาของ perikles พันตะลันต์ กับ อีก 6 , 000 สำรองในคลัง .
? เป็นวัดลำดับที่แปดคอลัมน์ Doric กับเอฟเอ ADE ที่ทา และคอลัมน์สิบเจ็ดที่ด้านข้าง , สอดคล้องกับสร้างอัตราส่วน 9 : 4 .อัตราส่วนนี้ในสัดส่วนตามแนวตั้งและแนวนอนของวิหาร ตลอดจนความสัมพันธ์ต่าง ๆ ของอาคาร เช่น ระยะห่างระหว่างคอลัมน์และความสูงของ
เซลลาผิดปกติขนาดใหญ่เพื่อรองรับรูปปั้นขนาดใหญ่ของอาเธน่ากักขัง ด้านหน้าและด้านหลังระเบียงเป็นขนาดเล็กกว่าขนาดปกติ สายของเสาดอริค 6 สนับสนุนด้านหน้าและด้านหลังระเบียงขณะที่โคโลเนด 23 คอลัมน์ Doric ขนาดเล็กล้อมรอบรูปปั้นใน สอง จัดเป็นชั้น ๆ ตำแหน่งของคอลัมน์หลังรูปปั้นเป็นพัฒนาการที่ผิดปกติตั้งแต่ในวัด Doric ก่อนหน้าพวกเขาเพียงปรากฏบนสีข้าง แต่เพิ่มความกว้างและความยาวของวิหารพาร์เธนอนที่อนุญาตให้ฉากหลังที่น่าทึ่งของคู่ประดับเสาแทนผนัง
ห้องด้านหลังซุ้มอาเธน่าสมบัติและสี่คอลัมน์ของอิออน เพื่อสนับสนุนหลังคาของมัน แนะนำองค์ประกอบของเสาแบบไอออนิกในวัด Doric เป็นส่วนใหญ่เป็นอย่างมากในการพัฒนาหยุดต่อเนื่องบนผนังด้านนอกของเซลลา . ในขณะที่การบูรณาการดอริกไอออนองค์ประกอบและในวัดเดียวกันไม่ได้พัฒนาใหม่ในสถาปัตยกรรมของกรีกมันก็ยาก และมอบให้กับ Parthenon สมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างเอาจริงเอาจัง และละเอียดอ่อน ลักษณะภาพ
ทุกวัดในกรีซที่ถูกออกแบบให้เห็นจากภายนอก ผู้ชมไม่เคยวัดเลยได้แต่เหลือบมองรูปปั้นภายในผ่านประตูเปิดวิหารพาร์เธนอนถูก conceived ในทางองค์ประกอบความงามให้ราบรื่นระหว่างภายนอกและภายในที่ chryselephantine เป็นที่ตั้งรูปปั้นของ Athena ผู้เข้าชมในเมืองบริวารที่ป้อนจาก propylaia ต้องเผชิญกับสัดส่วนอันงดงามของ Parthenon ในไตรมาสสาม ดูมีมุมมองที่เต็มรูปแบบของหน้าบันทิศตะวันตกและระเบียงทิศเหนือเป็นผู้ดูย้ายใกล้ชิดและรายละเอียดของแบบ metopes จะกลายเป็น decipherable และเมื่อใกล้ฐานของเสา ส่วนของผ้าสักหลาดจะกลายเป็นชัดเจนในยั่วเย้าสีสัน glimpses peering จากช่องว่างระหว่างคอลัมน์
ย้ายไปทางตะวันออก และมองขึ้นสู่ภายนอกของเซลลา ,มีผู้เข้าชมจะเพลิดเพลินกับการใช้อำนาจของขบวน panathenaic เท่าที่มันปรากฏในแฟชั่นแบบบนผ้าสักหลาดที่มองเห็นการขัดจังหวะโดยคอลัมน์ Doric ของภายนอก นี่ต้องเป็นฉากที่ทุกแบบเอเธนส์อาจเกี่ยวข้องกับผ่านประสบการณ์ส่วนตัว ทำดังนั้นการเปลี่ยนแปลงระหว่างโลกและสวรรค์เรียบ 1มีผู้เข้าชมย้ายตะวันออกในที่สุดจะเลี้ยวตรงหัวมุมหน้าทางเข้าของวิหารพาร์เธนอน และที่นั่นเขาจะต้องเผชิญกับการเกิดของอาเธน่าสูงเหนือบนหน้าบันทิศตะวันออกและเหนือมัน arrephores พับเพพลอสในหมู่เทพโอลิมเปียน และวีรบุรุษของผ้าสักหลาด . งั้น , ด้านล่าง , " เพพลอส " ฉากผ่าน อันยิ่งใหญ่ เปิดประตูมีผู้เข้าชมจะหลงรักประกายทองและงาช้างเฉดของรูปปั้นอนุสาวรีย์ของอาเธน่า ยืนอยู่ที่ด้านหลังของเซลลามืด รูปปั้นของ Athena Pallas สะท้อนความสูงอันยิ่งใหญ่ของมันบนพื้นผิวที่เงียบสงบของพื้นสระน้ำ และถูกใส่ร้ายโดยยังเพิ่มเติมคอลัมน์ Doric , เวลาขนาดเล็กในคู่ประดับจัดที่ทำให้พื้นที่ภายในดูเหมือนเป็นถ้ามันมีขนาดใหญ่กว่าและสูงกว่าภายนอก
สงสัยว่า มาสเตอร์แพลนเนอร์ของวิหารพาร์เธนอน รู้สึกมันเป็นเหตุการณ์ที่ทำละคร วัดถูกสร้างขึ้นด้วยการเคลื่อนไหวของตัวแสดงในจิตใจ และโดยการจัดเรียงของวัด รูปปั้นอนุสาวรีย์ของหน้าบัน และผนังรายละเอียดอารมณ์ของผู้ถูกออกแบบเพื่อเตรียมพวกเขาสำหรับสุดยอดเหลือบของคู่บารมี อาเธน่า พาร์ธีนอสที่การตกแต่งภายในของนาโอส และการขยายผลของความกลัวเป็นแรงบันดาลใจเยี่ยม
) ? 2
: หน้า
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- King became the person most influential
- In addition to this already overwhelming
- สวัสดีตอนเช้าค่ะ
- เพราะฉันดีกว่าผู้หญิงของเขาทุกอย่าง แต่เ
- i got it...good :)
- Learnt neccessary points for a good to w
- similar.
- หมอก
- โทรปลุกฉันหน่อย
- Inspiration
- ดมยาสลบ
- To be enlightened one must get rid of fo
- ฝนตก 3 วัน วันที่ 3 การระบายน้ำในเมืองแย
- Why better?you didn't sleep well?
- คุณทำให้ฉันมีแรงผลักดัน
- และ season 5 ทุกวันจันทร์
- Learnt neccessary points for a good to w
- เวลาไม่เคยรอ และเวลามีกำจัดดังนั้นจงอย่า
- please you have to help we can do it tog
- ห้องน้ำ
- พื้นที่ของ New york city เท่ากับ
- when are you supposed to wake up in the
- แรงผลักดัน
- Hmmm you joking
