I am joining a book club. "How quai

I am joining a book club. "How quaint and antiquated that sounds," remarked my daughter when I told her. Is reading truly a thing of the past? Newspapers are fading into oblivion, gradually to disappear off the face of the earth, like the dinosaurs. That's what people in the know have been telling me. At least that's not going to happen within this year, so I assume my job is safe until I retire.

I still enjoy reading, but I admit that I have become a bit lazy of late. I have several excuses for that.

My eyesight tends to find difficulty in focusing on small text unless the light is perfect, and reading glasses are still rather elusive for me. I can't get into the habit of carrying and wearing them, and I find them a nuisance.

I also have a nasty habit of reading one book, then turning my attention to another book midway.

Sometimes I have two or three books going at the same time, and after a while I lose the thread of one book, and eventually lose interest. Magazines are worse because of their smaller font size. My pile of magazines is going to topple over soon.

I actually bought myself a comfortable recliner for my bedroom. I put it next to the window where the light is perfect for reading. The problem, however, is that it is too comfortable. The moment I get into position, my eyes begin to droop, and my book slips from my hands onto my lap. I can never get beyond one page of reading before I fall asleep.

And, I hate to admit it, but social media has usurped my life to a huge extent that I would throw it out of the window except for the fact that I would just have to walk around to the back and retrieve it the moment after, just in case my friends have just updated their IG or sent some cute Line stickers that I might just want to download too.

Do I really want to see pictures of my friends' grandchildren's first teeth, or new Caiman Lizard pet, or cute, fluffy, doe-eyed puppies on Facebook? You bet I do. I have no idea why. It does provide topics for conversation when you meet at various social events, I suppose.

It's the curiosity of human nature, or maybe it's a journalist kind of thing, that you want to know what's going on with everyone. And it's all available on your smartphone. That's why I can't throw it out of the window after all. That's why I pick it up first thing in the morning, and check it last thing at night.

If I want to watch the amazing Misty Copeland, the ballet world's newest cover girl, I can log onto YouTube, and I will inadvertently be drawn deeper and deeper into other dance clips that keep me going for hours on end.

And that's why my reading habits are totally out of sync.

Just like I need the discipline of a fitness class to exercise, I feel that the discipline imposed by a book club will help me break some of those interfering social media habits and get back on track with my reading.

None of us in the group have any real experience or idea of what a book club should be like.

All we know is that we all need some structure to our reading activities, and that the sharing of ideas after reading might help us retain some of the beauty of the prose, the creativity or narrative skill of the author, or simply the story itself that tends to become a blur not long after we put down the book.

We have no idea how each discussion is going to proceed, except that there will probably be a bottle of wine (or two) involved, and hopefully some snacks to tide us through the heated discussion. There is also that possibility that the wine will distract us away from the business of books altogether. Who knows?

You're never too old for new learning experiences. At least it's going to give me something to share with you in the not too distant future.

Usnisa Sukhsvasti is the features editor of the Bangkok Post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันกำลังเข้าร่วมคลับจอง "บริการอย่างไร และล้าที่เสียง กล่าวลูกสาวของฉันเมื่อฉันบอกเธอ กำลังอ่านอย่างแท้จริงเป็นสิ่งของผ่านมา หนังสือพิมพ์มีเฟดเป็นให้อภัย ค่อย ๆ จะหายไปจากใบหน้าของแผ่นดิน เช่นไดโนเสาร์ นั่นคืออะไรคนในรู้ได้ได้บอกฉัน อย่างน้อยนั่นคือจะไม่เกิดขึ้นภายในปีนี้ ดังนั้นผมถือว่างานของฉันจะปลอดภัยจนผมถอนผมยังสนุกกับการอ่าน แต่ฉันยอมรับว่า ฉันได้กลายเป็นขี้เกียจเล็กน้อยของสาย ข้อแก้ตัวหลายที่แล้ว สายตาของฉันมีแนวโน้มที่จะ พบความยากลำบากในการเน้นข้อความขนาดเล็กยกเว้นแสงสมบูรณ์ และแว่นตาอ่านยังค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับฉัน ฉันไม่ได้เป็นนิสัยของการถือครอง และการสวมใส่พวกเขา และฉันพบพวกเขาเป็นการรบกวน นอกจากนี้ผมยังมีนิสัยที่น่ารังเกียจของอ่านหนังสือหนึ่ง แล้วเปลี่ยนความสนใจของฉันไปมิดเวย์จองอีกบางครั้งมีสอง หรือสามเล่มไปในเวลาเดียวกัน และหลังฉันสูญเสียด้ายเล่ม และในที่สุดสูญเสียดอกเบี้ย นิตยสารมีแย่ขนาดของแบบอักษรขนาดเล็ก นิตยสารกองของฉันจะไปโค่นผ่านเร็ว ๆ นี้ฉันจริงซื้อเองนวมสบายสำหรับห้องนอนของฉัน ฉันใส่มันติดกับหน้าต่างที่แสงเหมาะสำหรับการอ่าน ปัญหา อย่างไรก็ตาม คือ ว่า มันจะสบายเกินไป ขณะนี้ฉันได้รับในตำแหน่ง ตาเริ่ม droop และจัดส่งหนังสือของฉันจากมือของฉันไว้บนตักของฉัน ฉันไม่เคยได้เกินกว่าหนึ่งหน้าอ่านก่อนหลับลงและ ฉันเกลียดการยอมรับมัน แต่สังคมมี usurped ชีวิตไปขอบเขตขนาดใหญ่ที่จะโยนมันออกจากหน้าต่างเสียดายที่ฉันเพียงต้อง การเดินเที่ยวไปด้านหลังเรียกว่าช่วงหลัง ในกรณีที่เพื่อนของฉันมีเพียง IG ของการปรับปรุง หรือส่งสติกเกอร์บางบรรทัดน่ารักที่ฉันอาจต้องการดาวน์โหลดเกินไป ฉันต้องการดูรูปภาพของเพื่อนหลานแรก ฟัน สัตว์เลี้ยงจิ้งจก Caiman ใหม่ หรือลูกสุนัขน่ารัก นุ่ม ป้องกันตาบน Facebook คุณเดิมพันทำ ทำไมฉันมีความคิด มันมีหัวข้อการสนทนาเมื่อคุณพบในสังคมต่าง ๆ ฉันคิดว่าจึงอยากของธรรมชาติของมนุษย์ หรืออาจจะเป็นแบบนักข่าวสิ่ง ที่คุณต้องการทราบสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคน และเป็นทั้งหมดบนสมาร์ทโฟนของคุณ ที่ว่าทำไมฉันไม่สามารถโยนมันออกจากหน้าต่างทั้งหมดหลังจากนั้น ว่า ของทำไมฉันรับสิ่งแรกในตอนเช้า และตรวจสอบ นั้นล่าสุดสิ่งที่คืนถ้าต้องการดู Copeland มิสตี้มหัศจรรย์ โลกบัลเลต์ใหม่ล่าสุดหน้าปกผู้หญิง สามารถเข้าสู่ YouTube และฉันจะตั้งใจวาดลึก และลึกเป็นคลิปเต้นอื่น ๆ ที่ทำให้ฉันเกิดขึ้นชั่วโมงสิ้นสุดและที่ว่าทำไมพฤติกรรมการอ่านของฉันมีทั้งหมดเข้ากันเหมือนต้องวินัยของคลาสที่ฟิตเนสเพื่อการออกกำลังกาย ฉันรู้สึกว่า วินัยที่กำหนด โดยสโมสรหนังสือจะช่วยฉันแบ่งบางส่วนของพฤติกรรมที่สังคมรบกวน และกลับในการติดตามกับอ่านของฉันไม่มีเราในกลุ่มมีประสบการณ์จริง หรือความคิดของสโมสรใดจองควรเช่นหมดเรารู้ว่า เราต้องโครงสร้างบางกิจกรรมเราอ่าน และที่ร่วมความคิดหลังจากอ่านอาจช่วย เราเก็บของความงามของร้อยแก้ว ความคิดสร้างสรรค์ หรือทักษะการบรรยายของผู้เขียน หรือเพียงแค่เรื่องราวตัวเองที่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็น ความพร่าไม่นานหลังจากที่เราใส่ลงในสมุดเรามีความคิดวิธีการไปสนทนาแต่ละการดำเนินการ ยกเว้นว่าอาจจะมีขวด ไวน์ (หรือสอง) ที่เกี่ยวข้อง และหวังว่าบางส่วนของว่างกับน้ำขึ้นลงของเราผ่านการอภิปรายอุ่น นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ว่า ไวน์จะกวนใจเราจากธุรกิจหนังสือกัน ใครไปรู้คุณจะไม่เก่าเกินไปสำหรับการเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ น้อย ก็จะให้แก่สิ่งที่ใช้ร่วมกันกับคุณในไม่เกินไกลอนาคตUsnisa Sukhsvasti เป็นตัวแก้ไขลักษณะการทำงานของบางกอกโพสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันกำลังร่วมงานกับสโมสรหนังสือ "วิธีการที่แปลกตาและเสียงที่โบราณ" ตั้งข้อสังเกตลูกสาวของฉันเมื่อฉันบอกเธอ คือการอ่านอย่างแท้จริงสิ่งที่ผ่านมาหรือไม่? หนังสือพิมพ์จะจางหายไปในการให้อภัยค่อยๆหายไปปิดใบหน้าของโลกเช่นเดียวกับไดโนเสาร์ นั่นคือสิ่งที่ผู้คนในความรู้ที่ได้รับการบอกฉัน อย่างน้อยที่จะไม่เกิดขึ้นภายในปีนี้ดังนั้นผมถือว่างานของฉันมีความปลอดภัยจนกว่าฉันจะออกจากตำแหน่ง. ฉันยังคงสนุกกับการอ่าน แต่ผมยอมรับว่าผมได้กลายเป็นบิตขี้เกียจของสาย ฉันมีข้อแก้ตัวหลายที่. สายตาของฉันมีแนวโน้มที่จะพบกับความยากลำบากในการมุ่งเน้นข้อความขนาดเล็กเว้นแต่แสงที่สมบูรณ์แบบและแว่นอ่านหนังสือยังคงค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับฉัน ฉันไม่สามารถรับเป็นนิสัยของการดำเนินการและการสวมใส่พวกเขาและฉันพบพวกเขารำคาญ. ฉันยังมีนิสัยที่น่ารังเกียจของการอ่านหนังสือเล่มหนึ่งแล้วหันความสนใจของฉันกับหนังสือตรงกลางอีก. บางครั้งผมมีสองหรือสามหนังสือไปที่ ในเวลาเดียวกันและหลังจากที่ในขณะที่ฉันสูญเสียด้ายของหนังสือเล่มหนึ่งและในที่สุดก็หมดความสนใจ นิตยสารที่เลวร้ายยิ่งเพราะขนาดตัวอักษรขนาดเล็กของพวกเขา กองนิตยสารของฉันจะไปโค่นล้มในช่วงเร็ว ๆ นี้. ที่จริงผมซื้อเองเอนกายที่สะดวกสบายสำหรับห้องนอนของฉัน ฉันวางไว้ติดกับหน้าต่างที่ความสว่างเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับการอ่าน ปัญหาก็คือว่ามันเป็นความสะดวกสบายเกินไป ช่วงเวลาที่ผมได้รับในตำแหน่งที่ตาของฉันเริ่มที่จะเหี่ยวเฉาและหนังสือของฉันหลุดจากมือของฉันลงบนตักของฉัน ฉันไม่เคยจะได้รับเกินหนึ่งหน้าของการอ่านก่อนที่ฉันจะหลับ. และผมเกลียดที่จะยอมรับมัน แต่สื่อสังคมได้ชิงชีวิตของฉันในระดับขนาดใหญ่ที่ฉันจะโยนมันออกไปนอกหน้าต่างยกเว้นความจริงที่ว่าฉันจะเป็นเพียงแค่ ต้องเดินไปรอบ ๆ เพื่อกลับและเรียกมันขณะที่หลังจากนั้นเพียงในกรณีที่เพื่อน ๆ ของฉันมีการปรับปรุงเพียง IG หรือส่งบางส่วนสติกเกอร์แนวน่ารักที่ฉันอาจเพียงต้องการที่จะดาวน์โหลดเกินไป. ฉันอยากจะเห็นภาพของเพื่อนของฉัน ลูกหลานของฟันซี่แรกหรือใหม่ Caiman สัตว์เลี้ยงจิ้งจกหรือน่ารัก, ปุยลูกสุนัขตัวเมียตาใน Facebook? คุณเดิมพันที่ฉันทำ ฉันมีความคิดว่าทำไมไม่มี. มันไม่ให้หัวข้อสำหรับการสนทนาเมื่อคุณพบในกิจกรรมทางสังคมต่างๆผมคิดว่า. มันเป็นความอยากรู้ของธรรมชาติของมนุษย์หรืออาจจะเป็นชนิดที่นักข่าวของสิ่งที่คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคน และมันก็มีอยู่ทั้งหมดมาร์ทโฟนของคุณ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถโยนมันออกไปนอกหน้าต่างหลังจากทั้งหมด นั่นเป็นเหตุผลที่ผมหยิบมันขึ้นมาสิ่งแรกในตอนเช้าและตรวจสอบสิ่งสุดท้ายในเวลากลางคืน. ถ้าผมต้องการที่จะดูน่าตื่นตาตื่นใจหมอกโคป, สาวปกใหม่ล่าสุดของโลกบัลเล่ต์ของผมสามารถเข้าสู่ YouTube, และฉันไม่ได้ตั้งใจจะวาดลึก และลึกเข้าไปในคลิปเต้นอื่น ๆ ที่ให้ฉันไปสำหรับชั่วโมงที่สิ้นสุด. และที่ว่าทำไมนิสัยรักการอ่านของฉันมีทั้งหมดออกจากซิงค์. เช่นเดียวกับที่ฉันต้องมีระเบียบวินัยของชั้นเรียนออกกำลังกายการออกกำลังกายที่ผมรู้สึกว่ามีระเบียบวินัยที่กำหนดโดยสโมสรหนังสือ จะช่วยให้ฉันทำลายบางส่วนของผู้รบกวนนิสัยสื่อสังคมและได้รับกลับในการติดตามกับการอ่านของฉัน. พวกเราไม่มีใครในกลุ่มที่มีประสบการณ์จริงหรือคิดในสิ่งที่สโมสรหนังสือควรเป็นเช่น. ทั้งหมดที่เราทราบว่าเป็นที่เราทุกคนต้องมี โครงสร้างกิจกรรมการอ่านของเราและที่แบ่งปันความคิดหลังจากที่อ่านอาจจะช่วยให้เรารักษาบางส่วนของความงามของร้อยแก้วที่ความคิดสร้างสรรค์หรือทักษะการเล่าเรื่องของผู้เขียนหรือเพียงแค่เรื่องที่ตัวเองมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นเบลอไม่นานหลังจากที่เรา ใส่ลงหนังสือเล่มนี้. เรามีความคิดว่าการอภิปรายแต่ละคนจะไปดำเนินการต่อไปยกเว้นว่าอาจจะมีขวดไวน์ (หรือสอง) ที่เกี่ยวข้องและหวังว่าขนมบางอย่างเพื่อให้น้ำที่เราผ่านการอภิปรายไม่อุ่น นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ว่าไวน์จะหันเหความสนใจของเราออกไปจากธุรกิจของหนังสือทั้งหมด ใครจะรู้? คุณไม่เก่าเกินไปสำหรับประสบการณ์การเรียนรู้ใหม่ อย่างน้อยก็จะให้ฉันบางสิ่งบางอย่างร่วมกับคุณในอนาคตไม่ไกลเกินไป. Usnisa Sukhsvasti เป็นบรรณาธิการคุณสมบัติของบางกอกโพสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเข้าร่วมชมรมคนรักหนังสือ” วิธีการที่แปลกตาและเก่าแก่ที่เสียง ' ' ลูกสาวของฉันเมื่อฉันบอกเธอ คือการอ่านอย่างแท้จริง สิ่งที่ผ่านมา ? หนังสือพิมพ์จะซีดจางลงให้อภัย , ค่อยๆหายไปจากใบหน้าของแผ่นดิน เช่น ไดโนเสาร์ นั่นเป็นสิ่งที่คนรู้จักได้บอกผม อย่างน้อยมันก็จะไม่เกิดขึ้นภายในปีนี้ฉันคิดว่างานของฉันจะปลอดภัยจนเกษียณ

ผมก็ชอบอ่าน แต่ผมยอมรับว่าผมได้กลายเป็นบิตที่ขี้เกียจมาก ฉันมีข้ออ้างต่าง ๆนั้น

สายตาของฉันมีแนวโน้มที่จะหายากในการเน้นข้อความขนาดเล็ก นอกจากแสงที่สมบูรณ์แบบ และแว่นตาอ่านยังค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับฉัน ฉันไม่สามารถได้รับเป็นนิสัยของการถือครอง และสวมใส่พวกเขา และผมพบว่ามันน่ารำคาญ

ผมก็มีนิสัยน่ารังเกียจของการอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง แล้วหันมาสนใจกับหนังสืออีกครึ่งทาง

บางทีก็มี สอง หรือ สามเล่มไปพร้อมๆ กัน และหลังจากที่ในขณะที่ฉันเสียด้ายของหนังสือเล่มหนึ่ง และในที่สุดเสียดอกเบี้ย นิตยสารจะแย่เพราะพวกเขามีขนาดเล็กขนาดแบบอักษร กองของนิตยสารจะคว่ำแล้ว .

ที่จริงผมซื้อเองเอนกายสบายสำหรับห้องนอนของฉัน ผมวางติดกับหน้าต่างแสงที่สมบูรณ์แบบสำหรับการอ่าน ปัญหา แต่คือว่า มันสบายเกินไป ช่วงเวลาที่ฉันได้รับในตำแหน่งที่ตาของฉันเริ่มร่วงโรย และหนังสือหลุดจากมือของฉันลงบนตักของฉัน ผมไม่เคยได้เกินหนึ่งหน้าของการอ่านก่อนที่ฉันจะหลับ

และฉันเกลียดที่จะยอมรับมันแต่สื่อสังคมได้ควบคุมชีวิตของฉันเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ที่ผมจะโยนมันออกไปนอกหน้าต่าง ยกเว้นสำหรับความจริงที่ว่าฉันคงต้องเดินกลับไปและเรียกดูได้ทันที เพียงแค่ในกรณีเพื่อนของฉันเพิ่งอัพเดท IG ของตนเอง หรือ ส่งสติ๊กเกอร์บางบรรทัดที่ฉันอาจจะแค่อยากน่ารัก ดาวน์โหลดด้วย

ฉันต้องการที่จะเห็นภาพของหลานเพื่อนฟันก่อน หรือใหม่ ไคมานจิ้งจกสัตว์เลี้ยง หรือน่ารัก ฟูโด ตาหมาบน Facebook คุณว่าฉันทำ ฉันไม่รู้ว่าทำไม มันมีหัวข้อสำหรับการสนทนาเมื่อคุณพบในสังคมต่าง ๆ ฉันว่า . . .

มันความอยากรู้ของมนุษย์ หรือบางทีมันอาจเป็นนักข่าวที่ชนิดของสิ่งคุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคน และมันคือทั้งหมดที่มีอยู่ในมาร์ทโฟนของคุณ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถโยนมันออกไปนอกหน้าต่างเลย นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันหยิบมันขึ้นมาเป็นอย่างแรก ในตอนเช้า และตรวจสอบสิ่งที่ตอนกลางคืน

ถ้าอยากดู โคปแลนด์หมอกสุดยอดสาวหน้าปกใหม่บัลเล่ต์ของโลก , ฉันสามารถเข้าสู่ YouTube ,และผมจะตั้งใจวาดลึกและลึกเข้าไปในคลิปเต้นอื่น ๆ ที่ทำให้ฉันสำหรับชั่วโมงบนจุดสิ้นสุด

แล้วทำไมนิสัยการอ่านของฉันทั้งหมดออกจากซิงค์

เหมือนฉันต้องการระเบียบวินัยของฟิตเนสออกกำลังกาย ผมรู้สึกว่า วินัยที่กำหนดโดยชมรมหนังสือจะช่วยให้ ฉันทำลายบางส่วนของผู้แทรกแซงสื่อสังคมนิสัย และได้รับกลับในการติดตามด้วย

อ่านของฉันไม่มีใครในกลุ่มที่มีประสบการณ์จริงใด ๆหรือความคิดของสิ่งที่ชมรมหนังสือน่าจะชอบ

ทั้งหมดที่เรารู้ก็คือ เราทุกคนต้องการโครงสร้างกิจกรรมการอ่านของเรา และแบ่งปันความคิด หลังจากที่ได้อ่าน อาจช่วยให้เราเก็บบางส่วนของความงามของร้อยแก้ว ความคิดสร้างสรรค์ หรือทักษะการเล่าเรื่องของ ผู้เขียนหรือเพียงแค่เรื่องราวตัวเองมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นเบลอ ไม่นานหลังจากที่เราวางหนังสือลง

เราไม่มีความคิดวิธีการสนทนาแต่ละจะดำเนินการ ยกเว้นว่าอาจจะมีขวดไวน์ ( หรือสอง ) ที่เกี่ยวข้อง และหวังว่าของว่างไปให้ ไทด์ เราผ่านการอภิปรายอุ่น นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ว่าไวน์จะดึงเราออกไปจากธุรกิจของหนังสือทั้งหมดใครจะรู้ ?

คุณไม่เคยเก่าเกินไป สำหรับการเรียนรู้ อย่างน้อยก็จะให้ฉันสิ่งที่จะแบ่งปันกับคุณในอนาคตไม่ไกลเกินไป

usnisa sukhsvasti เป็นบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์