The approach employed by the MB-UID

The approach employed by the MB-UID is known as Model-Driven Development (MDD)
(France & Rumpe, 2007), in which software engineers do not need to interact manually with
the entire application’s source code, but they can concentrate on models of higher
abstraction level. Transformation mechanisms (code generators) are used to generate code
from models. In this scenario, the models not only guide the development and maintenance
tasks, but are also part of the software being developed just as the source code, since they
are used as input by code generation tools to distil part of the application’s code; it, in fact,
contributes to reduce developer’s efforts (Bittar et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีที่จ้าง โดย MB UID เป็นที่รู้จักกันเป็น Model-Driven พัฒนา (MDD)(ฝรั่งเศส & Rumpe, 2007), ซอฟต์แวร์ที่วิศวกรไม่จำเป็นต้องโต้ตอบด้วยตนเองด้วยรหัสแหล่งที่มาของโปรแกรมประยุกต์ทั้งหมด แต่พวกเขาสามารถมีสมาธิในรุ่นสูงขึ้นabstraction ระดับ กลไกการเปลี่ยนแปลง (รหัสกำเนิด) ใช้ในการสร้างรหัสจากแบบจำลอง ในสถานการณ์สมมตินี้ รูปแบบไม่เพียงนำการพัฒนาและบำรุงรักษางาน แต่เป็นส่วนหนึ่งของซอฟต์แวร์ที่ได้รับการพัฒนาเป็นเพียงรหัสแหล่งที่มา เนื่องจากพวกเขาจะใช้เป็นข้อมูลป้อนเข้าเครื่องมือสร้างรหัส distil เป็นส่วนหนึ่งของแอพลิเคชันรหัส มัน ในความเป็นจริงสนับสนุนการลดความพยายามของนักพัฒนา (บิททาร์ et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการจ้างงานโดย MB-UID เรียกได้ว่าเป็นรูปแบบการพัฒนาขับเคลื่อน (MDD)
(ฝรั่งเศสและ Rumpe, 2007) ซึ่งวิศวกรซอฟต์แวร์ที่ไม่จำเป็นต้องมีปฏิสัมพันธ์ด้วยตนเองกับ
ซอร์สโค้ดโปรแกรมทั้งหมด แต่พวกเขาสามารถมีสมาธิในรูปแบบของ สูงกว่า
ระดับที่เป็นนามธรรม กลไกการเปลี่ยนแปลง (เครื่องกำเนิดไฟฟ้ารหัส) จะใช้ในการสร้างรหัส
จากแบบจำลอง ในสถานการณ์นี้แบบจำลองไม่เพียงเป็นแนวทางในการพัฒนาและบำรุงรักษา
งาน แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาซอฟแวร์เช่นเดียวกับรหัสที่มาเนื่องจากพวกเขา
ถูกนำมาใช้เป็น input โดยเครื่องมือการสร้างรหัสการกลั่นส่วนหนึ่งของรหัสของโปรแกรมประยุกต์; มันในความเป็นจริง
มีส่วนช่วยในการลดความพยายามของนักพัฒนา (Bittar et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการที่ใช้โดย mb-uid เรียกว่าผลักดันการพัฒนาแบบจำลอง ( MDD )
( ฝรั่งเศส& rumpe 2007 ) ซึ่งวิศวกรซอฟต์แวร์ไม่ต้องโต้ตอบด้วยตนเองกับ
รหัสแหล่งที่มาทั้งหมดของโปรแกรมประยุกต์ แต่พวกเขาสามารถมีสมาธิในรูปแบบของระดับนามธรรมสูง

กลไกการเปลี่ยนแปลง ( รหัสเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ) จะใช้ในการสร้างรหัส
จากรุ่น ในสถานการณ์สมมตินี้รุ่นไม่เพียง แต่คู่มือการพัฒนาและการบำรุงรักษา
งาน แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งของซอฟต์แวร์ที่ถูกพัฒนาขึ้นเช่นรหัสแหล่งที่มา เนื่องจากพวกเขาถูกใช้เป็นเครื่องมือโดย
ใส่รหัสรุ่น เพื่อกลั่นเป็นส่วนหนึ่งของรหัสของโปรแกรม มันเป็น , ในความเป็นจริง ,
มีส่วนช่วยลดความพยายามของนักพัฒนา ( บิททาร์ et al . 2009 )