This may derive from the fact that,

This may derive from the fact that, as Coleman notes (2009:19), throughout the Ministry
documentation there are references to English, and this might lead to the idea that the centre of
the project is English. It is certainly clear from interviews which I conducted with all stakeholders
that English and a generally bilingual approach is seen as the main aim of the project. A good
illustration of how firmly certain misconceptions about the project have taken hold is a newspaper
article written for the Jakarta Post (24/2/2007) by Richel Dursin entitled ‘English policy does more
harm than good’ which assumes that the Ministry policy is aiming strictly at English only classes
and will undermine Indonesian language and culture.
This misconception could be potentially harmful to the project as a whole. On the one hand it
could distort the work of the SBI schools, so that they will concentrate only on English and not on
other parts of the project, and on the other hand it could lead to fears among the public that the
SBI initiative will cause harm to Bahasa Indonesian or to other local languages, and to local culture.
It is therefore important for the Ministry to make the aims of the project clearer to the public, to
parents, teachers and others, and also to make it clear what the project does not aim to do.
Recommendation 2 – AIMS OF THE PROGRAMME: Currently there are serious misconceptions
about the SBI programme among members of the public, school staff and other stakeholders, and
this is an obstacle to the success of the programme. It is therefore recommended that the Ministry
should attempt to clarify the aims and purposes of the SBI programme to the public more fully.
 Criteria
Coleman (2009:18-19) lists the criteria which a school is supposed to meet in order to become part
of the SBI project. According to Professor Slamet and other stakeholders, however, the main
problem with the implementation of the SBI scheme so far has been the fact that schools have
been accepted onto it without fully meeting the criteria to get more schools into the scheme. In
other words there has perhaps been an emphasis on quantity to date.
Those at the Ministry responsible for the Junior Secondary level of the SBI project reported that at
the moment there are 269 government Junior Secondary schools involved in the SBI project. When
asked if they thought this number would increase they reported that it is felt that it would be
better not to increase numbers significantly in the near future, even though many schools want to
join, but instead to consolidate the current number.
This proposal to focus on quality at this stage instead of increasing the quantity of schools seems to
be a useful one, and should be supported.
Recommendation 3 – NUMBERS AND QUALITY OF SBI SCHOOLS: The Ministry could review the
criteria used for admitting schools onto the SBI programme. In addition the Ministry could aim at
this stage to raise the quality of SBI schools, rather than increasing the quantity of schools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้อาจมาจากความจริงที่ว่า เป็นโคล์บันทึก (2009:19), ตลอดทั้งกระทรวงมีเอกสารอ้างอิงเป็นภาษาอังกฤษ และนี้อาจนำไปสู่ความคิดที่ใจกลางโครงการเป็นภาษาอังกฤษ ก็แน่นอนชัดเจนจากบทสัมภาษณ์ที่ผมดำเนินการกับทุกกลุ่มภาษาอังกฤษนั้นและวิธีที่สองโดยทั่วไปจะเห็นเป็นจุดมุ่งหมายหลักของโครงการ ดีภาพประกอบวิธีอย่างความเข้าใจผิดบางอย่างเกี่ยวกับโครงการที่ได้ถือเป็นหนังสือพิมพ์บทความที่เขียนขึ้นสำหรับจาการ์ตาลง (24/2/2007) โดยได้รับ Dursin Richel ' นโยบายภาษาอังกฤษไม่มากอันตรายมากกว่าดี ' ซึ่งสันนิษฐานว่า นโยบายกระทรวงจะมุ่งเคร่งครัดที่เรียนภาษาอังกฤษเท่านั้นและจะทำลายวัฒนธรรมและภาษาอินโดนีเซียความเข้าใจผิดนี้อาจเป็นอันตรายกับโครงการทั้งหมด ในมือมันสามารถทำให้การทำงานของโรงเรียน SBI เพื่อว่าพวกเขาจะเข้มข้นเฉพาะ ในอังกฤษ และในไม่ส่วนอื่น ๆ ของโครงการ และ ในทางกลับกันก็อาจนำไปสู่ความกลัวในหมู่ประชาชนที่จะSBI ริเริ่มจะก่อให้เกิดอันตราย อินโดนีเซียภาษาไทย หรือภาษาท้องถิ่น และวัฒนธรรมท้องถิ่นจึงเป็นสิ่งสำคัญกระทรวงการให้วัตถุประสงค์ของโครงการชัดเจนประชาชน การผู้ปกครอง ครู และผู้ อื่น และยังทำให้ชัดเจนว่าโครงการไม่มีเป้าหมายที่จะทำแนะนำที่ 2 จุดมุ่งหมายของหลักสูตร: มีความเข้าใจผิดร้ายแรงเกี่ยวกับโครงการ SBI ของประชาชน เจ้าหน้าที่ และ เสีย และนี้เป็นอุปสรรคต่อความสำเร็จของโครงการ จึงขอแนะนำว่า กระทรวงควรพยายามชี้แจงวัตถุประสงค์ และวัตถุประสงค์ของ SBI โปรแกรมให้ประชาชนอย่างมากเกณฑ์คล้ายโคล์ (2009:18-19) แสดงเงื่อนไขซึ่งโรงเรียนควรการให้ ส่วนหนึ่งของโครงการ SBI ตามหลักการอาจารย์โลเสีย อย่างไรก็ตามปัญหากับการใช้ชุดรูปแบบ SBI จนได้รับความเป็นจริงที่โรงเรียนมีรับการยอมรับไปมันไม่เต็มห้องประชุมเกณฑ์ไปโรงเรียนมากขึ้นเป็นโครงร่าง ในคำอื่น ๆ อาจจะได้เน้นปริมาณวันที่คนในกระทรวงที่รับผิดชอบระดับรองของจูเนียร์โครงการ SBI รายงานที่ขณะนี้มีมี 269 รัฐบาลรองจูเนียร์โรงเรียนเกี่ยวข้องกับโครงการ SBI เมื่อถามถ้า พวกเขาคิดว่า หมายเลขนี้จะเพิ่มพวกเขารายงานว่า มันจะรู้สึกว่า มันจะดีกว่าการเพิ่มจำนวนอย่างมากในอนาคตอันใกล้ แม้ว่าหลายโรงเรียนต้องการเข้าร่วม แต่แทนการรวมหมายเลขปัจจุบันดูเหมือนว่าข้อเสนอนี้จะเน้นที่คุณภาพในขั้นตอนนี้แทนที่จะเพิ่มปริมาณของโรงเรียนจะมีประโยชน์ และควรได้รับการสนับสนุนคำแนะนำ 3-ตัวเลขและคุณภาพของ SBI โรงเรียน: กระทรวงที่สามารถตรวจสอบการเกณฑ์ที่ใช้ในโรงเรียน admitting ลงโปรแกรม SBI นอกจากนี้ กระทรวงได้มุ่งขั้นตอนนี้เพื่อเพิ่มคุณภาพของ SBI โรงเรียน มากกว่าการเพิ่มปริมาณของโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้อาจเป็นผลมาจากความจริงที่ว่าเป็นข้อสังเกตโคลแมน (2009: 19) ตลอดทั้งกระทรวงเอกสารมีการอ้างอิงเป็นภาษาอังกฤษและนี้อาจนำไปสู่ความคิดที่ว่าศูนย์กลางของโครงการเป็นภาษาอังกฤษ เป็นที่ชัดเจนอย่างแน่นอนจากการสัมภาษณ์ที่ผมดำเนินการกับผู้มีส่วนได้เสียที่ภาษาอังกฤษและวิธีการพูดได้สองภาษาโดยทั่วไปถูกมองว่าเป็นจุดมุ่งหมายหลักของโครงการ ดีตัวอย่างของวิธีมั่นความเข้าใจผิดบางอย่างเกี่ยวกับโครงการมีการดำเนินการถือเป็นหนังสือพิมพ์บทความที่เขียนขึ้นสำหรับจาการ์ตาโพสต์(24/2/2007) โดย Richel Dursin สิทธิ 'นโยบายภาษาอังกฤษมากขึ้นไม่เป็นอันตรายต่อดีกว่าซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นนโยบายของกระทรวงเล็งอย่างเคร่งครัดในการเรียนภาษาอังกฤษเท่านั้นและจะบ่อนทำลายภาษาอินโดนีเซียและวัฒนธรรม. ความเข้าใจผิดซึ่งอาจเป็นอาจเป็นอันตรายต่อโครงการโดยรวม ในมือข้างหนึ่งมันอาจบิดเบือนการทำงานของโรงเรียนเอสบีไอเพื่อที่ว่าพวกเขาจะมุ่งเน้นภาษาอังกฤษและไม่ได้อยู่ในส่วนอื่นๆ ของโครงการและในทางกลับกันก็อาจนำไปสู่ความหวาดกลัวในหมู่ประชาชนว่าความคิดริเริ่มของเอสบีไอจะทำให้เกิดเป็นอันตรายต่ออินโดนีเซียหรือภาษาอื่น ๆ ในท้องถิ่นและวัฒนธรรมท้องถิ่น. ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระทรวงที่จะทำให้เป้าหมายของโครงการที่ชัดเจนให้กับประชาชนเพื่อให้พ่อแม่ครูอาจารย์และอื่น ๆ และยังจะทำให้มันชัดเจนว่าโครงการ ไม่ได้มุ่งหวังที่จะทำ. คำแนะนำ 2 - จุดมุ่งหมายของหลักสูตร: ขณะนี้มีความเข้าใจผิดอย่างรุนแรงเกี่ยวกับโปรแกรมเอสบีไอในหมู่สมาชิกของประชาชนเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่นๆ และนี้เป็นอุปสรรคต่อความสำเร็จของโครงการที่ ดังนั้นจึงขอแนะนำว่ากระทรวงควรพยายามที่จะชี้แจงจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของโครงการเอสบีไอให้กับประชาชนมากขึ้นอย่างเต็มที่. เกณฑ์โคลแมน (2009: 18-19) แสดงเกณฑ์ที่โรงเรียนควรจะตอบสนองความต้องการในการที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่ง ของโครงการเอสบีไอ ตามที่ศาสตราจารย์ Slamet และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่น ๆ แต่หลักของปัญหาเกี่ยวกับการดำเนินงานของโครงการเอสบีไอเพื่อให้ห่างไกลได้รับความจริงที่ว่าโรงเรียนได้รับการยอมรับโดยไม่ต้องลงได้อย่างเต็มที่ประชุมเกณฑ์ที่จะได้รับมากยิ่งขึ้นในโรงเรียนโครงการ ในคำอื่น ๆ ที่มีการอาจจะให้ความสำคัญกับปริมาณถึงวันที่. ผู้ที่กระทรวงที่รับผิดชอบในการในระดับจูเนียร์รองของโครงการเอสบีไอรายงานว่าในขณะที่มี 269 รัฐบาลโรงเรียนมัธยมจูเนียร์มีส่วนร่วมในโครงการเอสบีไอ เมื่อถามว่าถ้าพวกเขาคิดว่าตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้นพวกเขารายงานว่ามันเป็นความรู้สึกว่ามันจะดีกว่าที่จะไม่เพิ่มจำนวนอย่างมีนัยสำคัญในอนาคตอันใกล้แม้ว่าหลายโรงเรียนต้องการที่จะเข้าร่วมแต่จะรวมจำนวนปัจจุบัน. ข้อเสนอนี้จะมุ่งเน้น กับคุณภาพในขั้นตอนนี้แทนของการเพิ่มปริมาณของโรงเรียนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนึ่งที่มีประโยชน์และควรได้รับการสนับสนุน. คำแนะนำที่ 3 - ตัวเลขและคุณภาพของเอสบีไอ SCHOOLS: กระทรวงจะทบทวนเกณฑ์ที่ใช้ในการยอมรับโรงเรียนบนโปรแกรมเอสบีไอ นอกจากนี้กระทรวงจะมีจุดมุ่งหมายที่ขั้นตอนนี้เพื่อยกระดับคุณภาพของโรงเรียน SBI มากกว่าการเพิ่มปริมาณของโรงเรียน