เพชรยังนั่งทำงานอยู่ที่บริษัทโดยไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เพชรเซ็นเอกสารส่งให้เลขา พอเลขาออกจากห้องไปแล้วเพชรจึงหยิบโทรศัพท์มาโทรหารินลดา แต่รินลดาไม่ยอมรับสายแถมยังปิดเครื่อง เพชรจึงโทรหารัญแต่รัญก็ไม่รับสาย เพชรเข้าใจว่ารัญอยู่กับบัวจึงโทรหาบัวแต่บัวก็ไม่รับสาย เพชรจึงตัดสินใจไปหารินลดาที่บ้าน
ส่วนที่บ้านของรัญ รมณีย์เตรียมตัวจะออกไปข้างนอกจึงชวนรัญกับรินลดาแต่ทั้งคู่ปฏิเสธ รมณีย์จึงต้องไปข้างนอกตามลำพัง หลังจากรมณีย์ไปแล้วรัญออกจากห้องมาเจอรินลดานั่งเหมออยู่ที่โต๊ะอาหาร
“เดี๋ยวพี่มานะริน”
“พี่จะไปไหน”
“พี่จะไปขับรถเล่นซะหน่อย”
รินพยักหน้ารับรู้ รัญเดินไปที่ประตูเปิดออก เห็นเพชรยืนอยู่
“อ้าว ไอ้รัญ นี่แกอยู่บ้านเหรอ ฉันโทรหาทำไมไม่รับสายวะ” รัญจะปิดประตู เพชรดันไว้ “เฮ้ย เดี๋ยวสิ”
“แกออกไปจากบ้านฉัน”
“เฮ้ย เรื่องอะไรวะ อยู่ๆมาไล่ฉันเนี่ย”
รัญไม่ตอบแต่ต่อยโครมเข้าให้ เพชรถึงกับเซไป
“โอ๊ย นี่มันเรื่องอะไรอยู่ๆมาต่อยฉัน”
รัญซัดอีกหมัด เพชรเซ รัญต่อยอีก
“เรื่องอะไรงั้นเหรอ” รัญต่อยอีกหมัด”ไอ้เพื่อนเลว” เพชรเซหงายไป รัญกระชากเพชรขึ้นมา เห็นเพชรเลือดออก“ฉันไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนเลวแบบนี้”
รัญต่อยเพชรล้ม จะตามเข้าไปซ้ำ รินลดาวิ่งเข้ามาดึงแขนไว้
“อย่าค่ะพี่รัญ พอแล้ว”
“ปล่อยพี่ พี่จะเอาเลือดชั่วมันออก”
“อย่าค่ะ พอเถอะ”
“นี่มันเรื่องอะไรกันริน บอกผมหน่อย”เพชรงงมาก
“คุณกลับไปซะ แล้วไม่ต้องมาที่นี่อีก”
รินลดาดึงรัญให้เข้าบ้าน เพชรขยับตาม
“เดี๋ยวสิ พูดกันให้รู้เรื่องก่อน”
“แกอยากตายใช่มั้ย”
รัญจะถลาเข้าไปหาเพชร รินลดารีบขวางไว้
“อย่าค่ะพี่รัญ”รินผลักเพชร แล้วผลักรัญออกไปคนล่ะทางบอกเพชร “กลับไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ”
รินลดาลากรัญเข้าบ้านไป เพชรตามเคาะประตู
“เดี๋ยวสิริน ริน นี่มันเรื่องอะไรกัน”
เสียงโทรศัพท์มือถือเพชรดัง เพชรกดรับ
“ฮัลโหล”
“พี่เพชรเหรอ” การ์ตูนเป็นคนโทรเข้ามา
“เออ มีอะไร”
“ไอ้บัวมันเลิกกับพี่รัญแล้ว”
“อะไรนะ”
“รีบมาที่คอนโดก่อนเถอะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“เออ” เพชรปิดโทรศัพท์เช็ดเลือดที่ปาก “เลิกกันแล้วมาต่อยเราทำไมวะ...ถึงยังไงเราก็ต้องคุยกันนะริน”
เพชรตะโกนบอกรินแล้วเดินออกไป รินลดาแอบมองอยู่ในบ้าน พอเห็นเพชรไปแล้วจึงหันมาบอกรัญ
“เค้าไปแล้วค่ะ”
“อย่าไปยุ่งกับมันอีกนะ ไอ้คนเลวแบบนี้”
“ค่ะ”
“ไม่คิดเลยว่ามันจะกล้าทำอย่างนี้กับเรา”
รัญบอกด้วยความแค้นใจ