In the study by Magalhães, et al.13

In the study by Magalhães, et al.13 (2009), calcium at 1 mM was able to significantly reduce the enamel wear caused by immersion in Sprite ZeroTM, regardless the presence of fluoride. Additionally, in the same study, the simultaneous addition of calcium and phosphate (both at 1 mM) to Sprite ZeroTM was not able to reduce enamel wear when compared to control (pure Sprite ZeroTM). Those authors hypothesized that these ions reacted with each other within the beverage, thus reducing the amount of "free" ions to react with apatite. In the present study, the erosive challenge was much higher (4x10 min) than the one employed by Magalhães, et al.13 (2009) (6x1 min). This might be the reason why CaGP was only effective in reducing enamel erosion for concentrations of 2 mM or more. In the CaGP molecule, however, calcium is ionically linked to phosphate, while phosphate is covalently linked to glycerol. This might have prevented calcium from reacting with phosphate within the soft drinks, allowing free calcium ions to protect enamel against erosion and phosphate ions that could bind to protons from the soft drinks, increasing their pH. Thus, it is possible that in the clinical situation, phosphate ions can be released by salivary phosphatases, thus altering the performance of CaGP when compared with the in vitro condition tested.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาโดย Magalhães, et al.13 (2009), แคลเซียมที่ 1 มม.ก็สามารถลดความสึกหรอเคลือบที่เกิดจากการแช่ในสไปร์ท ZeroTM โดยไม่คำนึงถึงสถานะของฟลูออไรด์ นอกจากนี้ ในการศึกษาเดียวกัน เพิ่มพร้อมของแคลเซียมและฟอสเฟต (ทั้งที่ 1 มม.) เพื่อ ZeroTM สไปร์ทไม่ไปเคลือบฟันสึกหรอเมื่อเทียบกับตัวควบคุม (บริสุทธิ์สไปร์ท ZeroTM) ผู้เขียนตั้งสมมติฐานว่าที่ประจุเหล่านี้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับแต่ละอื่น ๆ ภายในเครื่องดื่ม ลดจำนวนประจุ "ฟรี" เพื่อตอบสนองกับอะพาไทต์ ในการศึกษาปัจจุบัน ความท้าทาย erosive ถูกมากสูง (4 x 10 นาที) จากลูกจ้าง โดย Magalhães, et al.13 (2009) (6 x 1 นาที) นี่อาจเป็นเหตุผลทำไม CaGP มีเท่ามีประสิทธิภาพในการลดการกัดเซาะเคลือบสำหรับความเข้มข้นของ 2 มม.หรือมากกว่า ในโมเลกุล CaGP อย่างไรก็ตาม แคลเซียม ionically เชื่อมโยงกับฟอสเฟต ในขณะที่ฟอสเฟตจะเชื่อมโยงกับกลีเซอร covalently นี้อาจมีป้องกันแคลเซียมกับฟอสเฟตในน้ำอัดลม ทำให้ประจุแคลเซียมอิสระที่ปกป้องเคลือบฟันจากการกัดเซาะและประจุฟอสเฟตที่สามารถผูกกับโปรตอนจากเครื่องดื่มน้ำอัดลม เพิ่ม pH ของ ปฏิกิริยา จึง มันเป็นไปได้ว่า ในสถานการณ์ทางคลินิก สามารถปล่อยประจุฟอสเฟต โดย salivary phosphatases จึง เปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพของ CaGP เมื่อเปรียบเทียบกับเงื่อนไขในการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาโดยMagalhãesที่ et al.13 (2009) แคลเซียมวันที่ 1 มิลลิก็สามารถที่จะช่วยลดการสึกหรอเคลือบฟันที่เกิดจากการแช่ในสไปรท์ ZeroTM โดยไม่คำนึงถึงการปรากฏตัวของฟลูออไร นอกจากนี้ในการศึกษาเดียวกันนอกจากนี้พร้อมกันของแคลเ​​ซียมและฟอสเฟต (ทั้งวันที่ 1 มิลลิเมตร) สไปรท์ ZeroTM ไม่สามารถที่จะลดการสึกหรอเคลือบฟันเมื่อเทียบกับการควบคุม (บริสุทธิ์ ZeroTM สไปรท์) ผู้เขียนตั้งสมมติฐานว่าไอออนเหล่านี้มีปฏิกิริยาตอบสนองกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ในเครื่องดื่มซึ่งช่วยลดปริมาณของไอออน "ฟรี" เพื่อทำปฏิกิริยากับอะพาไทต์ ในการศึกษาปัจจุบันที่ท้าทายเป็นกรดสูงมาก (4x10 นาที) มากกว่าหนึ่งงานโดยMagalhães, et al.13 (2009) (6x1 นาที) นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไม CaGP เป็นเพียงประสิทธิภาพในการลดการกัดเซาะผิวเคลือบฟันความเข้มข้นของ 2 มิลลิหรือมากกว่า ในโมเลกุล CaGP แต่แคลเซียมมีการเชื่อมโยงไปยัง ionically ฟอสเฟตฟอสเฟตในขณะที่มีการเชื่อมโยงไปยังกลีเซอรอลโควาเลนต์ นี้อาจมีการป้องกันแคลเซียมจากปฏิกิริยากับฟอสเฟตที่อยู่ในเครื่องดื่มที่ช่วยให้แคลเซียมไอออนอิสระที่จะปกป้องเคลือบฟันกับการกัดเซาะและฟอสเฟตไอออนที่สามารถผูกกับโปรตอนจากเครื่องดื่มที่เพิ่มขึ้นค่า pH ของพวกเขา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าในสถานการณ์ทางคลินิกฟอสเฟตไอออนจะถูกปล่อยออกจากน้ำลาย phosphatases จึงเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติงานของ CaGP เมื่อเทียบกับสภาพในหลอดทดลองทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาโดย magalh ฮัล es , et al.13 ( 2009 ) , แคลเซียมใน 1 เดือน สามารถลดการสึกหรอที่เกิดจากการแช่ในเคลือบฟันเทพดา zerotm ไม่ว่าสถานะของฟลูออไรด์ นอกจากนี้ในการศึกษาเดียวกันโดยพร้อมกันของแคลเซียมและฟอสเฟต ( ทั้งที่ 1 มม. ) สไปรท์ zerotm ไม่สามารถลดการสึกหรอเคลือบฟันเมื่อเทียบกับการควบคุม ( เพียว สไปร์ท zerotm )ผู้เขียนผู้ตั้งสมมติฐานว่า ไอออนเหล่านี้จะทำปฏิกิริยากับแต่ละอื่น ๆในเครื่องดื่ม ซึ่งช่วยลดปริมาณของไอออนฟรี " เพื่อตอบสนองกับอะพาไทต์ . ในการศึกษาความท้าทายการกัดกร่อนสูงมาก ( 25 นาที ) กว่าหนึ่งที่ใช้โดย magalh ฮัล es , et al.13 ( 2009 ) ( 6x1 มิน )นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ cagp มีประสิทธิภาพในการลดการสึกกร่อนของฟันสำหรับความเข้มข้นของ 2 มม. หรือมากกว่า ใน cagp โมเลกุล แต่แคลเซียม เป็น ionically เชื่อมโยงกับฟอสเฟต ในขณะที่ covalently ฟอสเฟตจะถูกเชื่อมโยงกับกลีเซอรอล . นี้อาจป้องกันไม่ให้แคลเซียมกับฟอสเฟตจากปฏิกิริยาภายในเครื่องดื่มนุ่ม ,ให้แคลเซียมไอออนฟรีเพื่อปกป้องผิวเคลือบฟันต่อการกัดเซาะและฟอสเฟตไอออนที่สามารถผูกกับโปรตอนจากเครื่องดื่ม เพิ่มของพวกเขา . ดังนั้น , มันเป็นไปได้ว่าในสถานการณ์ทางคลินิก ฟอสเฟตไอออนที่สามารถปล่อยออกมาจากต่อมน้ำลาย , ลาร์ ดังนั้นการแก้ไขการปฏิบัติงานของ cagp เมื่อเทียบกับหลอดทดลองในเงื่อนไขการทดสอบ