Smoothing the yoghurts led to diffe

Smoothing the yoghurts led to different viscosity profiles
depending on the starter, starch addition, and storage period in
comparison with the set yoghurts (Fig. 2b). The stirred yoghurts
had a significantly lower apparent viscosity (2.88 ± 0.06 Pa s) than
the set yoghurts did (4.67 ± 0.06 Pa s). The addition of starch led to
an increase in apparent viscosity values for the stirred yoghurts.
The apparent viscosities of the stirred yoghurts fermented with the
control, LB2, and ST1 starters did not vary significantly or varied
only slightly during the storage period, irrespective of starch
addition. However, higher apparent viscosity values were
measured during the storage period for the stirred yoghurt fermented
with the LB1 starter, regardless of starch addition. As
generally observed in set yoghurt, the stirred yoghurt fermented
with the LB1 starter had the significantly highest apparent viscosity
value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียบโยเกิร์ตที่นำส่วนกำหนดค่าความหนืดแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสตาร์ท นอกจากนี้แป้ง และระยะเวลาเก็บข้อมูลในเปรียบเทียบกับชุดโยเกิร์ต (รูปที่ 2b) โยเกิร์ตตีได้อย่างชัดเจนความหนืดต่ำ (2.88 ± 0.06 Pa s) มากกว่าโยเกิร์ตที่กำหนดได้ (4.67 ± 0.06 Pa s) นอกจากนี้แป้งที่นำไปสู่การเพิ่มค่าความหนืดที่ชัดเจนสำหรับโยเกิร์ตตีความหนืดอาทิชัดเจนของโยเกิร์ตกวนหมักด้วยการควบคุม LB2 และสตาร์ทเตอร์ ST1 ไม่แตก หรือแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยในช่วงเก็บข้อมูล โดยไม่คำนึงถึงแป้งนอกจากนี้ อย่างไรก็ตาม ค่าความหนืดปรากฏขึ้นได้ในรอบระยะเวลาเก็บโยเกิร์ตตีที่หมักด้วย starter LB1 ทราบว่านอกจากนี้แป้ง เป็นโดยทั่วไปสังเกตในชุดโยเกิร์ต โยเกิร์ตกวนหมักมี LB1 สตาร์ทมีความหนืดสูงมากชัดเจนค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โยเกิร์ตสมูทนำไปสู่ความหนืดโปรไฟล์ที่แตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับการเริ่มต้นนอกจากนี้แป้งและระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลใน
การเปรียบเทียบสินค้ากับโยเกิร์ตชุด (รูป. 2B) โยเกิร์ตกวน
มีความหนืดต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญที่เห็นได้ชัด (2.88 ± 0.06 Pa s) กว่า
โยเกิร์ตที่ตั้งไว้ได้ (4.67 ± 0.06 Pa s) นอกจากนี้ของแป้งที่นำไปสู่
​​การเพิ่มขึ้นของค่าความหนืดที่ชัดเจนสำหรับโยเกิร์ตขยับ.
ความหนืดที่ชัดเจนของโยเกิร์ตขยับหมักกับ
การควบคุมการเริ่ม LB2 และ ST1 ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหรือแตกต่างกัน
เพียงเล็กน้อยในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลโดยไม่คำนึงถึงแป้ง
การเพิ่ม อย่างไรก็ตามค่าความหนืดสูงถูก
วัดในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลสำหรับโยเกิร์ตขยับหมัก
กับ Starter LB1 โดยไม่คำนึงถึงนอกจากแป้ง ในฐานะที่เป็น
ที่สังเกตได้โดยทั่วไปในชุดโยเกิร์ตโยเกิร์ตขยับหมัก
กับ Starter LB1 มีความหนืดอย่างมีนัยสำคัญที่เห็นได้ชัดสูงสุด
คุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้นำโยเกิร์ตโปรไฟล์ความหนืดต่างกันขึ้นอยู่กับการเริ่มต้น , แป้งเพิ่ม และระยะเวลาการเก็บรักษาในเปรียบเทียบกับชุดโยเกิร์ต ( รูปที่ 2B ) กวนโยเกิร์ตได้ต่ำกว่าค่าความหนืด ( 2.88 ± 0.06 PA ด้วย ) มากกว่าชุดโยเกิร์ต ( 4.67 ± 0.06 PA s ) นอกจากนี้ของแป้งทำให้การเพิ่มค่าความหนืดให้ผสมโยเกิร์ต .ความหนืดปรากฏของโยเกิร์ตที่หมักด้วยคนควบคุม lb2 และ st1 เริ่มไม่แตกต่างกันทางสถิติ หรือหลากหลายเพียงเล็กน้อยในช่วงกระเป๋า ไม่แป้งนอกจาก อย่างไรก็ตาม ค่าความหนืดสูงกว่าวัดในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บสำหรับคนหมักโยเกิร์ตกับ lb1 starter ไม่เพิ่มแป้ง เป็นโดยทั่วไปที่พบในการตั้งค่านมเปรี้ยว โยเกิร์ตหมักกวนกับ lb1 starter ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ . 05 ค่าความหนืดสูงสุดค่า