THE SCOPE AND DEVELOPMENT OF POLITI

THE SCOPE AND DEVELOPMENT OF POLITICAL GEOGRAPHY
Figure 1.2
Source: Lacoste (1986: 27)
(Buleon 1992: 37–8), and the GIS-based visualizations
for the DaytonAccord employed massive data
sets and dazzled with technologically sophisticated
displays (Corson and Minghi, 2000).
While the strategic and governance traditions
have unique cartographic styles and plentiful examples
of maps, critical political geographies mainly
seem to have a unique stance toward visualizations:
maps are criticized and deconstructed, but
few are used to illustrate findings. Is the tradition
too self-critical? How should one portray the
invisible hand of the market, the multivocality of
ideas, the hybridity of identities, or the palimpsests
of the political landscape? The State of … series,
which includes the excellent atlas on women by
Joni Seager (2000), is a good start, but there
needs to be more intense engagement with the
practice of visualization. Goodchild’s (1997) and
MacEachren’s (1992) studies show that complex
and critically informed depictions are possible.
Interactive, multi-layered maps on a GIS basis
would bring multiple voices to life with the click
of a mouse, link points, lines, and symbols to
other data sources, and allow a mixing of different
genres, such as photos, film clips, interviews,
poems, music or art. Even Thrift’s (2000) demand
to include the ‘little things’ of everyday life could
be addressed.
Despite Agnew’s (2002) well-argued claim of
‘plurality’ in contemporary academic political
geography, a perusal of the major journal, Political
Geography, suggests that the critical tradition is
nowdominant.Somemajor textbooks, such as Cox,
Muir, and Short, even silence the other traditions by
not discussing the influential roles they have played
historically. As a result, they are able to present
a clearly articulated and well-defined view that is
unhampered by an often unsavory past (Dikshit,
1997a: 58). On the other hand, Glassner and Fahrer
(2004) cover a wide array of issues in political
geography but their encyclopedic breadth does not
allow for sufficient depth and they end up neglecting
most critical political geographies. Similarly,
the textbook by Shelley et al. (1996) is impressive
for its sustained engagement with electoral geography,
but is slanted toward the governance tradition
and only engages with the world system dimension
of the critical tradition.
Taylor and Flint’s (2000) text, based on world
system theory, is the most systematic attempt to
incorporate all traditions apart fromAgnew (2002),
but requires a leap of faith to believe in the global
cycles of Kondratieff and Modelski. These models
prescribe an astonishingly neat and structurally
determined regularity for the occurrence of global
conflicts and economic busts and booms, which

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขอบเขตและพัฒนาของการเมืองภูมิศาสตร์
รูป 1.2
แหล่ง: Lacoste (1986:27)
(Buleon 1992: 37–8), และแสดงภาพประกอบเพลงแบบ GIS โดย
สำหรับ DaytonAccord การทำงานข้อมูลขนาดใหญ่
ตั้ง และ dazzled ด้วยเทคโนโลยีทันสมัย
แสดง (Corson และ Minghi, 2000) .
ขณะประเพณีเชิงกลยุทธ์และการบริหาร
cartographic ลักษณะเฉพาะและตัวอย่างมากมาย
ของแผนที่ geographies รัฐสำคัญส่วนใหญ่
ดูเหมือนจะ มีการแสดงภาพประกอบเพลงอย่างเฉพาะ:
วิพากษ์วิจารณ์ และ deconstructed แผนที่ แต่
น้อยจะใช้ในการแสดงผลการวิจัย เป็นประเพณี
self-critical เกินไปหรือไม่ วิธีควรหนึ่งวาดภาพ
มือมองไม่เห็นของตลาด multivocality ของ
ความคิด hybridity ของรหัสประจำตัว หรือ palimpsests
ของภูมิทัศน์ทางการเมืองหรือไม่ รัฐ...ชุด,
ซึ่งรวมถึงแอตลาสแห่งในผู้หญิงโดย
Seager ปี (2000), เป็นราคาเริ่มต้นดี แต่มี
ต้อง หมั้นรุนแรงมากขึ้นด้วยการ
ปฏิบัติแสดงภาพประกอบเพลง ของ Goodchild (1997) และ
ของ MacEachren (1992) ศึกษาที่ซับซ้อน
และทราบถึงการแสดง สุด.
แผนที่แบบโต้ตอบ หลายชั้นตาม GIS
จะนำเสียงหลายชีวิตกับคลิก
ของเมาส์ เชื่อม โยงจุด เส้น สัญลักษณ์การ
แหล่งข้อมูลอื่น ๆ และช่วยให้การผสมของที่แตกต่าง
ประเภท ภาพถ่าย คลิปภาพยนตร์ สัมภาษณ์,
บทกวี เพลง หรือศิลปะการ แม้แต่ของเกี่ยวกับภัตตาคาร (2000) ความต้องการ
รวม 'สิ่งเล็กๆ' ของชีวิตประจำวันสามารถ
ให้ได้
แม้ Agnew ของ (2002) ห้อง argued ร้องของ
'ได้' ในวิชาการทางการเมืองร่วมสมัย
ภูมิศาสตร์ perusal ของรายใหญ่ เมือง
ภูมิศาสตร์ แนะนำว่า เป็นประเพณีสำคัญ
nowdominantตำรา Somemajor เช่นค็อกซ์,
Muir และสั้น เงียบแม้ประเพณีอื่น ๆ โดย
ไม่สนใจบทบาทมีอิทธิพลที่พวกเขาเล่น
ประวัติ ดังนั้น พวกเขาจะสามารถแสดง
มุมมองชัดเจนพูดชัดแจ้ง และโดยที่
unhampered โดยผ่านมามักจะ unsavory (Dikshit,
1997a: 58) ในทางตรงข้าม Glassner และ Fahrer
(2004) ครอบคลุมประเด็นในทางการเมืองหลากหลาย
ภูมิศาสตร์แต่กว้างของสารานุกรมไม่
ให้ลึกพอ และขี้ neglecting
geographies การเมืองที่สำคัญที่สุด ในทำนองเดียวกัน,
หนังสือโดยเชลลีย์ et al. (1996) ได้น่าประทับใจ
สำหรับหมั้นของ sustained กับภูมิศาสตร์การเลือกตั้ง,
แต่เอียงไปทางประเพณีปกครอง
และเฉพาะ เกี่ยวกับมิติระบบโลก
ของสำคัญประเพณี
เทย์เลอร์และฟลินท์ (2000) ข้อ ตามโลก
ทฤษฎีระบบ มีระบบที่สุดพยายาม
รวมทั้งหมดประเพณีที่แร fromAgnew (2002),
แต่ต้องรบเชื่อในโลก
รอบ Kondratieff และ Modelski โมเดลเหล่านี้
กำหนดการเปลี่ยนแปลงเรียบร้อย และ structurally
กำหนดความสำหรับการเกิดขึ้นของโลก
ความขัดแย้ง และ busts เศรษฐกิจ และ บอมส์ ซึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขตและพัฒนาทางการเมืองภูมิศาสตร์
รูปที่ 1.2
ที่มา: Lacoste (1986: 27)
(Buleon 1992: 37-8) และการสร้างภาพที่ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
เพื่อ DaytonAccord ใช้ข้อมูลขนาดใหญ่
ชุดและตื่นตาด้วยเทคโนโลยีที่ทันสมัย
​​การแสดง (Corson และ Minghi, 2000)
ในขณะที่ประเพณีเชิงกลยุทธ์และการกำกับดูแลกิจการที่
มีรูปแบบการทำแผนที่ที่ไม่ซ้ำกันและตัวอย่างมากมาย
ของแผนที่ภูมิศาสตร์ทางการเมืองที่สำคัญส่วนใหญ่
ดูเหมือนจะมีท่าทางที่ไม่ซ้ำกันที่มีต่อการแสดงภาพประกอบเพลง:
แผนที่จะวิพากษ์วิจารณ์และชิ้นส่วน แต่
ไม่กี่ที่ใช้ในการแสดงให้เห็นถึงผลการวิจัย เป็นประเพณี
เกินไปตัวเองที่สำคัญ? วิธีการหนึ่งที่ควรจะวาดภาพ
มือที่มองไม่เห็นของตลาด multivocality ของ
ความคิดผสมผสานของตัวตนหรือ palimpsests
ของภูมิทัศน์ทางการเมืองหรือไม่ รัฐ ... ชุด
ซึ่งรวมถึงแผนที่ที่ดีกับผู้หญิงโดย
โจ Seager (2000) เป็นจุดเริ่มต้นที่ดี แต่มี
ความต้องการที่จะมีส่วนร่วมที่รุนแรงมากขึ้นกับ
การปฏิบัติของการสร้างภาพ Goodchild ของ (1997) และ
MacEachren ของ (1992) การศึกษาแสดงให้เห็นว่ามีความซับซ้อน
ที่เด่นชัดและมีข้อมูลสำคัญที่เป็นไปได้
แบบแผนที่หลายชั้นบนพื้นฐานระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
จะนำเสียงของหลายชีวิตด้วยการคลิก
ของเมาส์จุดเชื่อมโยงเส้นและสัญลักษณ์ กับ
แหล่งข้อมูลอื่น ๆ และช่วยให้การผสมของที่แตกต่างกัน
ประเภทเช่นรูปถ่าย, คลิปภาพยนตร์สัมภาษณ์
บทกวีเพลงหรือศิลปะ แม้เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของ (2000) ความต้องการ
ที่จะรวมถึง 'สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของชีวิตประจำวันที่จะ
ได้รับการแก้ไข
แม้จะมี Agnew ของ (2002) เรียกร้องที่เป็นที่ถกเถียงกันของ
'ส่วนใหญ่ในปัจจุบันทางการเมืองของนักวิชาการ
ภูมิศาสตร์การตรวจของวารสารที่สำคัญทางการเมือง
ภูมิศาสตร์ที่แสดงให้เห็น ว่าประเพณีที่สำคัญคือ
ตำรา nowdominant.Somemajor เช่นค็อกซ์,
มูเยอร์และสั้นแม้เงียบประเพณีอื่น ๆ โดย
ไม่ได้พูดถึงบทบาทของผู้มีอิทธิพลที่พวกเขาได้เล่น
ในอดีต เป็นผลให้พวกเขามีความสามารถที่จะนำเสนอ
มุมมองที่ก้องอย่างเห็นได้ชัดและมีกำหนดที่
ไม่ จำกัด โดยที่ผ่านมามักจะเป็นที่น่ารังเกียจ (Dikshit,
1997a: 58) ในทางกลับกัน, Glassner และ Fahrer
(2004) ครอบคลุมหลากหลายของปัญหาในทางการเมือง
ทางภูมิศาสตร์กว้าง แต่สารานุกรมของพวกเขาไม่ได้
อนุญาตให้มีความลึกเพียงพอและพวกเขาท้ายละเลย
ภูมิศาสตร์ทางการเมืองที่สำคัญที่สุด ในทำนองเดียวกัน
ตำราเรียนโดยเชลลีย์และอัล (1996) เป็นที่น่าประทับใจ
ในการมีส่วนร่วมอย่างยั่งยืนกับภูมิศาสตร์เลือกตั้ง
แต่เป๋ต่อประเพณีการกำกับดูแล
และประกอบกับมิติของระบบโลก
ของประเพณีที่สำคัญ
เทย์เลอร์และฟลิ้นท์ (2000) ข้อความที่ขึ้นอยู่กับโลก
ทฤษฎีระบบเป็นส่วนใหญ่ ความพยายามที่เป็นระบบในการ
รวมประเพณีนอกเหนือ fromAgnew (2002),
แต่ต้องกระโดดของความเชื่อที่จะเชื่อในระดับโลก
รอบ Kondratieff และ Modelski รูปแบบเหล่านี้
อย่างน่าอัศจรรย์กำหนดระเบียบและโครงสร้าง
สม่ำเสมอมุ่งมั่นกับการเกิดขึ้นของทั่วโลก
และความขัดแย้งทางเศรษฐกิจและประติมากรรมบอมส์ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขตและภูมิศาสตร์การพัฒนาการเมือง

รูปที่ 1.2 แหล่งที่มา : Lacoste ( 2529 : 27 )
( buleon 1992 : 37 ( 8 ) และการใช้ภาพเพื่อใช้ daytonaccord

ชุดข้อมูลขนาดใหญ่ และตื่นตากับเทคโนโลยีทันสมัย
( และแสดง corson minghi , 2000 ) .
ส่วนยุทธศาสตร์ และการบริหารประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์และมีสไตล์

คาโทะกแรฟมากมายตัวอย่างของแผนที่วิกฤตทางการเมือง ซึ่งส่วนใหญ่
ดูเหมือนจะมีเฉพาะจุดยืนต่อภาพ :
แผนที่จะวิพากษ์วิจารณ์และชิ้นส่วน แต่
เพียงเล็กน้อยจะใช้เพื่อแสดงให้เห็นผล . เป็นประเพณี
ด้วยตนเองที่สำคัญ ? วิธีการหนึ่งควรวาดภาพ
มือมองไม่เห็นของตลาด multivocality
Hybridity ของความคิด ของตัวตน หรือ palimpsests
ของภูมิทัศน์ทางการเมือง ? สถานะของชุด
. . . . . . .ซึ่งรวมถึงยอดเยี่ยม Atlas ผู้หญิงโดย
โจนี่ ซีเกอร์ ( 2000 ) จะเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่ก็ต้องเข้มข้นมากขึ้น

หมั้นกับการปฏิบัติของการสร้างภาพ กู๊ดชายลด์ ( 1997 ) และ
maceachren ( 1992 ) การศึกษาแสดงให้เห็นว่าซับซ้อน
แจ้งวิถีวิกฤตเป็นไปได้ .
แบบโต้ตอบ และแผนที่ในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์พื้นฐาน
จะเอาเสียงหลายชีวิตกับคลิก
ของเมาส์การเชื่อมโยงจุดเส้นและสัญลักษณ์
แหล่งข้อมูลอื่นและอนุญาตให้มีการผสมของประเภทที่แตกต่างกัน
เช่นรูปถ่าย , คลิปภาพยนตร์ , สัมภาษณ์ ,
บทกวี ดนตรี หรือ ศิลปะ ขนาดประหยัด ( 2000 ) ความต้องการ
รวม ' เล็กๆน้อยๆ ' ของชีวิตทุกวัน

แม้จะมี addressed แอ็กนีว ( 2002 ) ก็แย้งว่า

' 'plurality ภูมิศาสตร์การเมืองนักวิชาการร่วมสมัย , perusal ของวารสารหลักภูมิศาสตร์ทางการเมือง
, แสดงให้เห็นว่าประเพณีมีหนังสือเรียน nowdominant.somemajor

เช่น ค็อกซ์ มัวร์ และ สั้น แม้ความเงียบประเพณีอื่น ๆโดยไม่พูดถึงบทบาทอิทธิพล

ได้เล่นในอดีต เป็น ผล พวกเขาจะสามารถนำเสนอได้อย่างชัดเจนและดูก้อง

รูปที่ unhampered โดยอดีตมักจะน่ารังเกียจ ( ดิกชิต
, 1997a : 58 ) บนมืออื่น ๆและ glassner fahrer
( 2004 ) ครอบคลุมหลากหลายของปัญหาภูมิศาสตร์การเมือง

แต่ความกว้างสารานุกรมของพวกเขาไม่อนุญาตให้ความลึกที่เพียงพอและพวกเขาสิ้นสุดขึ้นละเลย
ภูมิศาสตร์ทางการเมืองที่สำคัญที่สุด โดย
ตำราโดย Shelley et al . ( 1996 ) ที่น่าประทับใจ
ของอย่างหมั้นกับภูมิศาสตร์การเลือกตั้ง ,
แต่จะเอียง ต่อการปกครองประเพณี
และเพียงเกี่ยวกับระบบโลกมิติ

ของประเพณีสำคัญ เทเลอร์ และ ฟลินท์ ( 2000 ) ข้อความบนพื้นฐานของทฤษฎีระบบโลกคือความพยายามอย่างเป็นระบบที่สุด


รวมประเพณีทั้งหมดแยก fromagnew ( 2002 ) ,
แต่ต้องเผ่นของศรัทธาเชื่อในรอบโลก
ของคอนดราเทียฟ และ โมเด็ลสกี . รุ่นนี้

เรื่องบัญญัติการเรียบร้อยและโครงสร้างกำหนดระเบียบในการเกิดความขัดแย้งทั่วโลก
และเศรษฐกิจบูมและประติมากรรม ซึ่ง