Fish intestinal parasites cause dir

Fish intestinal parasites cause direct mortalities and also morbidity, poor growth, higher susceptibility to opportunistic pathogens and lower resistance to stress. This review is focused on microscopic parasites (Protozoa and Metazoa) that invade the gastrointestinal tract of fish. Intracellular parasites (mainly Microsporidia and Apicomplexa) evoke almost no host immune reaction while they are concealed in the cytoplasmic and nuclear compartments, and can even use fish cells (macrophages) as Trojan horses to spread in the host. Inflammatory reaction only appears when the parasite bursts infected cells. Immunity against extracellular parasites is depicted for the myxozoans Ceratonova shasta and Enteromyxum spp. The cellular and humoral innate responses and the production of antibodies are crucial for resolving some of these myxozoonoses, but an excessive inflammatory reaction (concerted by cytokines) can become a fatal pathophysiological consequence. The local immune response plays a key role, with numerous genes more strongly regulated in the intestine than at lymphohaematopoietic organs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลาปรสิตลำไส้ทำให้เกิดกุ้งโดยตรง และยังเจ็บป่วยยากจนเจริญเติบโต สูงความไวต่อเชื้อโรคฉวยโอกาสและลดความต้านทานต่อความเครียด รีวิวนี้เน้นด้วยกล้องจุลทรรศน์ปรสิต (โปรโตซัวและ Metazoa) ที่บุกระบบทางเดินอาหารของปลา ปรสิตภายในเซลล์ (ส่วนใหญ่ Microsporidia และ Apicomplexa) ทำให้เกิดปฏิกิริยาแทบจะไม่มีภูมิคุ้มกันของโฮสต์ในขณะที่พวกเขาปกปิดช่องนำ และนิวเคลียร์ และสามารถใช้เซลล์ปลา (แมโครฟาจ) เป็นม้าโทรจันจะแพร่กระจายในโฮสต์ ปฏิกิริยาอักเสบปรากฏเมื่อปรสิตเบิร์สเซลล์ที่ติดเชื้อเท่านั้น ภูมิคุ้มกันต่อสารปรสิต depicted ชฮาสทา Ceratonova myxozoans และ Enteromyxum ออกซิเจน เซลลูลาร์ และการตอบสนองโดยธรรมชาติ humoral และการผลิตแอนติบอดีที่มีความสำคัญสำหรับการแก้ไขบางส่วนของ myxozoonoses เหล่านี้ แต่ปฏิกิริยาอักเสบมีมากเกินไป (ร่วมกัน โดยไซโตไคน์) จะกลายเป็น ผลร้ายแรง pathophysiological การตอบสนองภูมิคุ้มกันท้องถิ่นมีบทบาทสำคัญ มียีนจำนวนมากที่ควบคุมมากขึ้นอย่างยิ่งในลำไส้มากกว่าที่อวัยวะ lymphohaematopoietic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยาธิลำไส้ปลาทำให้เกิดการตายโดยตรงและยังเจ็บป่วยการเจริญเติบโตไม่ดีความไวสูงขึ้นเพื่อเชื้อโรคฉวยโอกาสและความต้านทานต่อความเครียดลดลง รีวิวนี้จะเน้นเรื่องปรสิตกล้องจุลทรรศน์ (โปรโตซัวและ Metazoa) ที่บุกระบบทางเดินอาหารของปลา ปรสิตภายในเซลล์ (ส่วนใหญ่ Microsporidia และ Apicomplexa) ทำให้เกิดเกือบจะไม่มีเจ้าภาพปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันในขณะที่พวกเขาจะซ่อนอยู่ในช่องนิวเคลียสและนิวเคลียร์และยังสามารถใช้เซลล์ปลา (ขนาดใหญ่) เป็นม้าโทรจันที่จะแพร่กระจายในโฮสต์ ปฏิกิริยาการอักเสบจะปรากฏเมื่อระเบิดปรสิตเซลล์ที่ติดเชื้อ ภูมิคุ้มกันต่อเชื้อปรสิต extracellular เป็นภาพสำหรับ Shasta myxozoans Ceratonova และ Enteromyxum เอสพีพี เซลล์และการตอบสนองของร่างกายโดยธรรมชาติและการผลิตของแอนติบอดีที่มีความสำคัญสำหรับการแก้ปัญหาบางส่วนของ myxozoonoses เหล่านี้ แต่ปฏิกิริยาการอักเสบมากเกินไป (ร่วมกันโดย cytokines) จะกลายเป็นผล pathophysiological ร้ายแรง การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันในท้องถิ่นมีบทบาทสำคัญกับยีนที่ควบคุมจำนวนมากขึ้นอย่างมากในลำไส้มากกว่าที่อวัยวะ lymphohaematopoietic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลาปรสิตในลำไส้ เพราะ mortalities โดยตรง และยัง การ จนเติบโต ความไวสูงและต้านทานเชื้อโรคฉวยโอกาส ลดความเครียด รีวิวนี้จะเน้นเรื่องปรสิตด้วยกล้องจุลทรรศน์ ( โปรโตซัวและสัตว์ ) ที่บุกทางเดินอาหารของปลา ปรสิตภายใน ( ส่วนใหญ่และเกือบจะไม่มีไมโครสปอริเดียไฟลัมอะปิคอมเพลซา ) กระตุ้นภูมิคุ้มกันของโฮสต์ในขณะที่พวกเขาจะซ่อนในนี้ และนิวเคลียร์ ช่อง และยังสามารถใช้เซลล์ปลา ( macrophages ) เป็นโทรจันจะแพร่กระจายในโฮสต์ ปฏิกิริยาการอักเสบจะปรากฏขึ้นเฉพาะเมื่อเกิดระเบิดเซลล์ที่ติดเชื้อ ภูมิคุ้มกันต่อพยาธิภายนอกเป็นภาพสำหรับ myxozoans ceratonova เชสต้ากับ enteromyxum spp . และการตอบสนองของเซลล์ humoral โดยธรรมชาติและการผลิตแอนติบอดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการแก้ไขบางส่วนของ myxozoonoses เหล่านี้ แต่มากเกินไปปฏิกิริยาการอักเสบ ( ร่วมกันโดยไซโตไคน์ ) สามารถเป็นร้ายแรง พยาธิสรีรวิทยา ผล การตอบสนองของภูมิคุ้มกันท้องถิ่นมีบทบาทกับยีนมากขอระเบียบในลำไส้มากกว่าที่ lymphohaematopoietic อวัยวะ