Several factors apparently combined

Several factors apparently combined to weaken export performance. First, Asian firms
became less competitive during the early 1990s because of the real exchange rate appreciations
discussed above. According to data compiled by Werner International (1996), wage rates in the
apparel sector in Malaysia, Indonesia, and Thailand all grew by 12 percent per year or more
between 1990-95, with Malaysia recording the fastest growth of all at 23 percent per year.
Second, as mentioned, over production led to a glut in some sectors and thereby to falling export
prices. Third, competition from China and Mexico put some moderate pressure on Asian
exporters, especially in certain activities, such as textiles.5
The combination of these factors may
have raised some concerns as to the long-term competitiveness of Asian exporters. In turn,
slower export growth may have created concerns on the part of creditors about future growth
prospects and the ability of Asian firms to continue to service their debts. However, export
slowdown was hardly large enough to cause a significant economic collapse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยหลายอย่างเห็นได้ชัดรวมไทยส่งออก แรก บริษัทเอเชียกลายเป็นแข่งขันน้อยในช่วงต้นทศวรรษ 1990 เนื่องจาก appreciations อัตราแลกเปลี่ยนจริงกล่าวถึงข้างต้น ตามข้อมูลที่รวบรวม โดย Werner อินเตอร์เนชั่นแนล (1996), ค่าจ้างในการเครื่องนุ่งห่มภาคในมาเลเซีย อินโดนีเซีย และประเทศไทยทั้งหมดเพิ่มขึ้นร้อยละ 12 ต่อปีหรือมากกว่าระหว่างปี 1990-95 กับมาเลเซียบันทึกการเจริญเติบโตเร็วที่สุดของทั้งหมดที่ 23 เปอร์เซ็นต์ต่อปีสอง ดังกล่าว เหนือผลิตนำ glut ในบางภาค และเพื่อ การส่งออกลดลงราคา 3 การแข่งขันจากจีนและเม็กซิโกดันบางปานกลางในเอเชียผู้ส่งออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกิจกรรมบางอย่าง เช่น textiles.5 การรวมกันของปัจจัยเหล่านี้อาจมีขึ้นความกังวลบางอย่างเป็นการแข่งขันระยะยาวของผู้ส่งออกเอเชีย ในเลี้ยวส่งออกขยายตัวที่ช้าลงอาจสร้างความกังวลในส่วนของเจ้าหนี้เกี่ยวกับการเจริญเติบโตในอนาคตแนวโน้มและความสามารถของบริษัทเอเชียเพื่อบริการหนี้ต่อ อย่างไรก็ตาม ส่งออกชะลอตัวไม่ใหญ่พอที่จะทำให้เกิดการล่มสลายทางเศรษฐกิจที่สำคัญได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นได้ชัดว่าหลายปัจจัยรวมกันทำให้การส่งออก แรก บริษัท เอเชีย กลายเป็นแข่งขัน
น้อยลงในช่วงปี 1990 เพราะปรับปรุงอัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริง
ที่กล่าวถึงข้างต้น ตามข้อมูลที่รวบรวมโดย เวอร์เนอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล ( 1996 ) อัตราค่าจ้างใน
เครื่องนุ่งห่มไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย และไทยที่เพิ่มขึ้นร้อยละ 12 ต่อปีหรือมากกว่า ระหว่าง 1990-95
,กับประเทศมาเลเซียบันทึกการเจริญเติบโตเร็วที่สุดที่ร้อยละ 23 ต่อปี .
2 ดังกล่าว มากกว่าการผลิตนำไปสู่จำนวนที่มากเกินไปในบางภาคธุรกิจ และงบลดลงของราคาสินค้าส่งออก

สามการแข่งขันจากจีนและเม็กซิโกกดดันบางอย่างอยู่ในเอเชีย
ส่งออก โดยเฉพาะในกิจกรรมบางอย่าง เช่น สิ่งทอ 5

การรวมกันของปัจจัยเหล่านี้อาจได้ยกความกังวลบางอย่างในการแข่งขันระยะยาวของเอเชียในอนาคต ในการเปิด ,
ขยายตัวช้าลงอาจสร้างความกังวลในส่วนของเจ้าหนี้เกี่ยวกับโอกาสการเติบโตในอนาคต และความสามารถของบริษัท
เอเชียจะยังคงให้บริการหนี้ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม การชะลอตัวของการส่งออก
แทบจะไม่ใหญ่พอที่จะทำให้เกิดการล่มสลายทางเศรษฐกิจเป็นสำคัญ