AbstractThis research was an explor

Abstract
This research was an exploratory study of physical activity, pregnancy and
Gestational Diabetes Mellitus (GDM) with implications for health promotion
interventions. The study aimed to explore women’s physical activity levels
before, during and after pregnancy including women who experienced GDM;
factors that influenced levels of physical activity; women’s attitudes and
information received in relation to physical activity; the influence of a
diagnosis of GDM on a woman’s life; any subsequent lifestyle changes made
to manage GDM during pregnancy and to prevent the progression to Type 2
diabetes postpartum. Interpretive constructivist gendered health promotion
was the methodological framework of the research which utilised a mixed
methods design.
The research was conducted in three main stages. Stage 1 was a qualitative
exploration of physical activity in relation to pregnancy and GDM. Methods
used were focus groups and individual interviews. Participants included
Indigenous women, women from the Pacific Islands, women in Tonga who
developed GDM, and health professionals in Tonga who worked in the GDM
& diabetes area. Stage 2, the quantitative stage, included a survey on physical
activity and pregnancy, a survey on GDM, and a seven-day physical activity
diary. Stage 3 involved in-depth interviews with Australian women who
developed GDM.
Results indicated that moderate-intensity physical activity was viewed as
beneficial before, during and after pregnancy and for the management of
GDM but, in general, women’s participation in moderate physical activity
across all stages was low. Walking was the most common type of physical
activity at all stages. Walking slowly was the only activity that increased
during pregnancy compared to before pregnancy and this finding adds to the
body of knowledge in this area. Factors that supported women to engage in
physical activity during and after pregnancy related to perceived personal
physical and psychological benefits and barriers were associated with external
constraints such as lack of time and lack of childcare. In relation to GDM,
lifestyle changes to diet and physical activity made during pregnancy as a
result of a diagnosis of GDM were difficult to sustain after the baby was born,
despite women’s awareness of their increased risk of developing future Type
2 diabetes.
Attention to physical activity as a component of antenatal care for women in
this study was lacking. During pregnancy, minimal attention was given to
physical activity by their health care providers, despite frequent interaction
with the health care system. Few women reported being advised by their
health providers to engage in regular or more physical activity during their
antenatal visits. However, there was a significant statistical difference
between women who developed GDM compared to those without GDM; the
former were advised to engage in physical activity as part of the management
of GDM. Postpartum follow-up screening was low. Postpartum screening and
iv
ongoing lifestyle support in this group of women was virtually absent.
Women who develop GDM are at a high risk of developing Type 2 diabetes
and there is a gap in follow-up care and support for this group of women.
Women may be missing out on the benefits of physical activity during and
after pregnancy, especially those women who develop GDM. There is an
opportunity for health care providers to develop empowering partnerships
with pregnant women and to develop strategies to enable women to
participate in physical activity with a consideration of the factors that both
support and hinder women’s participation in physical activity.
Recommendations reflective of a gendered approach to health promotion
which consider the social determinants of health are proposed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่องานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงบุกเบิกกิจกรรมทางกายภาพ การตั้งครรภ์ และครรภ์เบาหวาน (GDM) มีความเกี่ยวข้องด้านการสร้างเสริมสุขภาพแทรกแซง การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจระดับกิจกรรมทางกายภาพของผู้หญิงก่อน ระหว่าง และ หลังตั้งครรภ์รวมทั้งสตรีที่มี GDMปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระดับกิจกรรมทางกายภาพ ทัศนคติของผู้หญิง และข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับกิจกรรมทางกายภาพ อิทธิพลของการวินิจฉัย GDM ในชีวิตของผู้หญิง แปลงใด ๆ ในชีวิตต่อมาเพื่อจัดการ GDM ในระหว่างตั้งครรภ์ และป้องกันไม่ให้ก้าวหน้าเป็น 2 ชนิดโรคเบาหวานหลังคลอด แบบสร้างสรรค์นิยม interpretive gendered เสริมสุขภาพมีกรอบของการวิจัยที่ใช้การผสม methodologicalวิธีการออกแบบการวิจัยได้ดำเนินการในสามขั้นตอนหลัก ขั้นตอนที่ 1 เป็นเชิงคุณภาพสำรวจกิจกรรมทางกายภาพเกี่ยวกับการตั้งครรภ์และ GDM วิธีการใช้ได้โฟกัสกลุ่มและการสัมภาษณ์แต่ละ รวมผู้เข้าร่วมพื้นเมืองหญิง หญิงจากหมู่เกาะแปซิฟิก ผู้หญิงในประเทศตองกาซึ่งพัฒนา GDM สุขภาพผู้เชี่ยวชาญในประเทศตองกาที่ทำงานใน GDM การและโรคเบาหวานที่ตั้ง ขั้น 2 ระยะเชิงปริมาณ รวมการสำรวจเกี่ยวกับการมีอยู่จริงกิจกรรม และตั้งครรภ์ การสำรวจใน GDM และกิจกรรมทางกายภาพการเจ็ดวันไดอารี่ ระยะที่ 3 การสัมภาษณ์เชิงลึกเกี่ยวกับผู้หญิงออสเตรเลียที่GDM ที่พัฒนาผลลัพธ์บ่งชี้ว่า กิจกรรมทางกายภาพความเข้มปานกลางถูกมองว่าเป็นประโยชน์ก่อน ระหว่าง และ หลังการตั้งครรภ์ และ การจัดการGDM แต่ ทั่วไป ผู้หญิงมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพทุกขในทุกขั้นตอนไม่ต่ำ เดินเป็นชนิดพบมากที่สุดทางกายภาพกิจกรรมในทุกขั้นตอน เดินช้าเป็นกิจกรรมเดียวที่เพิ่มขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนตั้งครรภ์และค้นหานี้เพิ่มไปองค์ความรู้ด้านนี้ ปัจจัยที่สนับสนุนผู้หญิงในกิจกรรมทางกายภาพระหว่าง และ หลังตั้งครรภ์เกี่ยวข้องกับบุคคลที่รับรู้ประโยชน์ทางกายภาพ และจิตใจและอุปสรรคเกี่ยวข้องกับภายนอกข้อจำกัดเช่นไม่มีเวลาและขาดการดูแลเด็ก เกี่ยวกับ GDMวิถีชีวิตเปลี่ยนแปลงอาหารและกิจกรรมทางกายภาพที่เกิดขึ้นระหว่างตั้งครรภ์เป็นการผลการวินิจฉัยของ GDM ยากต่อการรักษาหลังจากทารกเกิดแม้ มีสตรีจิตสำนึกของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการพัฒนาในอนาคตชนิดโรคเบาหวาน 2ความสนใจในกิจกรรมทางกายภาพเป็นส่วนประกอบของการดูแลครรภ์สำหรับสตรีการศึกษานี้ไม่ขาด ในระหว่างตั้งครรภ์ ให้ความสนใจน้อยที่สุดเพื่อกิจกรรมทางกายภาพการดูแลสุขภาพผู้ให้บริการ แม้มีการโต้ตอบบ่อยมีระบบการดูแลสุขภาพ ผู้หญิงบางรายงานมีการแนะนำโดยการผู้ให้บริการสุขภาพในกิจกรรมปกติ หรือทางกายภาพมากขึ้นระหว่างพวกเขาเข้าชมครรภ์ อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้หญิงที่พัฒนา GDM เมื่อเทียบกับที่ไม่มี GDM ที่อดีตได้แนะนำให้มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการของ GDM ตรวจติดตามผลหลังคลอดอยู่ในระดับต่ำ ตรวจหลังคลอด และivสนับสนุนวิถีชีวิตอย่างต่อเนื่องในสตรีกลุ่มนี้แทบขาดได้ผู้หญิงที่พัฒนา GDM จะมีความเสี่ยงสูงโรคเบาหวานประเภท 2และมีช่องว่างในการติดตามดูแลและการสนับสนุนสำหรับผู้หญิงกลุ่มนี้ผู้หญิงอาจจะหายไปในประโยชน์ของกิจกรรมทางกายภาพระหว่าง และหลังจากตั้งครรภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่พัฒนา GDM ไม่มีการโอกาสสำหรับผู้ให้บริการสุขภาพเพื่อพัฒนาศักยภาพความร่วมมือหญิงตั้งครรภ์ และพัฒนากลยุทธ์ให้หญิงมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพโดยคำนึงถึงปัจจัยที่สองสนับสนุน และขัดขวางการมีส่วนร่วมของสตรีในกิจกรรมทางกายภาพข้อเสนอแนะสะท้อนของวิธี gendered การสร้างเสริมสุขภาพซึ่งพิจารณาเสนอดีเทอร์มิแนนต์สังคมสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาสำรวจของการออกกำลังกายการตั้งครรภ์และ
โรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ (GDM) ที่มีผลกระทบต่อการส่งเสริมสุขภาพ
การแทรกแซง การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจระดับการออกกำลังกายของผู้หญิง
ก่อนระหว่างและหลังการตั้งครรภ์รวมทั้งผู้หญิงที่มีประสบการณ์ GDM;
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระดับของการออกกำลังกาย; ทัศนคติของผู้หญิงและ
ข้อมูลที่ได้รับในความสัมพันธ์กับการออกกำลังกาย; อิทธิพลของ
การวินิจฉัยของ GDM ในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง; การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตใด ๆ ที่ตามมาทำให้
การจัดการ GDM ในระหว่างตั้งครรภ์และเพื่อป้องกันการลุกลามไปยังประเภทที่ 2
โรคเบาหวานหลังคลอด แปลส่งเสริมสุขภาพเพศคอนสตรัคติ
เป็นกรอบระเบียบวิธีการวิจัยที่ใช้ผสม
การออกแบบวิธีการ.
การวิจัยได้ดำเนินการในขั้นตอนหลักสาม ขั้นตอนที่ 1 คือคุณภาพ
การตรวจสอบข้อเท็จจริงของการออกกำลังกายที่เกี่ยวข้องกับการตั้งครรภ์และ GDM วิธี
ใช้คือกลุ่มเป้าหมายและการสัมภาษณ์บุคคล ผู้เข้าร่วมรวม
ผู้หญิงพื้นเมืองผู้หญิงจากหมู่เกาะแปซิฟิกผู้หญิงในตองกาที่
พัฒนา GDM และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพในตองกาที่ทำงานอยู่ใน GDM
พื้นที่และโรคเบาหวาน ขั้นตอนที่ 2 ขั้นตอนเชิงปริมาณรวมถึงการสำรวจทางกายภาพ
กิจกรรมและการตั้งครรภ์การสำรวจใน GDM และเจ็ดวันการออกกำลังกาย
ไดอารี่ ขั้นตอนที่ 3 ที่เกี่ยวข้องกับการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้หญิงชาวออสเตรเลียที่
พัฒนา GDM.
ผลการศึกษาพบว่าความเข้มปานกลางการออกกำลังกายที่ถูกมองว่าเป็น
ประโยชน์ก่อนระหว่างและหลังการตั้งครรภ์และการบริหารจัดการของ
GDM แต่โดยทั่วไปมีส่วนร่วมของสตรีในการออกกำลังกายในระดับปานกลาง
ข้าม ทุกขั้นตอนอยู่ในระดับต่ำ เดินเป็นชนิดที่พบมากที่สุดของทางกายภาพ
กิจกรรมในทุกขั้นตอน เดินช้าเป็นกิจกรรมเดียวที่เพิ่มขึ้น
ระหว่างตั้งครรภ์เมื่อเทียบกับก่อนการตั้งครรภ์และการค้นพบนี้จะเพิ่ม
องค์ความรู้ในพื้นที่นี้ ปัจจัยที่สนับสนุนให้ผู้หญิงมีส่วนร่วมใน
กิจกรรมทางกายในระหว่างและหลังการตั้งครรภ์ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ส่วนบุคคลที่
ได้รับประโยชน์ทางร่างกายและจิตใจและอุปสรรคที่เกี่ยวข้องกับภายนอก
ข้อ จำกัด เช่นการขาดของเวลาและการขาดการดูแลเด็ก ในความสัมพันธ์กับ GDM,
การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่จะรับประทานอาหารและการออกกำลังกายที่ทำในระหว่างการตั้งครรภ์เป็น
ผลมาจากการวินิจฉัยของ GDM เป็นเรื่องยากที่จะรักษาหลังจากที่ทารกเกิด
แม้จะมีการรับรู้ของผู้หญิงที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของพวกเขาในการพัฒนาประเภทอนาคต
ที่ 2 โรคเบาหวาน.
ให้ความสนใจในทางกายภาพ กิจกรรมเป็นส่วนหนึ่งของการฝากครรภ์สำหรับผู้หญิงใน
การศึกษาครั้งนี้ได้รับการขาด ในระหว่างตั้งครรภ์ความสนใจน้อยที่สุดที่จะได้รับ
การออกกำลังกายโดยผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของพวกเขาแม้จะมีการทำงานร่วมกันบ่อย
กับระบบการดูแลสุขภาพ ผู้หญิงไม่กี่ปีให้ข้อมูลการให้คำแนะนำโดยพวกเขา
ให้บริการด้านสุขภาพที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมปกติหรือทางกายภาพของพวกเขามากขึ้นในช่วง
การเข้าชมฝากครรภ์ แต่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ระหว่างผู้หญิงที่ได้รับการพัฒนา GDM เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี GDM;
อดีตได้รับคำแนะนำที่จะมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการ
ของ GDM หลังคลอดการติดตามผลการตรวจคัดกรองอยู่ในระดับต่ำ การตรวจคัดกรองหลังคลอดและ
iv
สนับสนุนการดำเนินชีวิตอย่างต่อเนื่องในกลุ่มของผู้หญิงนี้คือขาดจริง.
ผู้หญิงที่พัฒนา GDM ที่มีความเสี่ยงสูงในการพัฒนาโรคเบาหวานประเภท 2
และมีช่องว่างในการดูแลติดตามและการสนับสนุนสำหรับกลุ่มผู้หญิงนี้.
ผู้หญิงอาจ จะหายไปหมดเกี่ยวกับประโยชน์ของการออกกำลังกายในระหว่างและ
หลังการตั้งครรภ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่พัฒนา GDM มีเป็น
โอกาสสำหรับผู้ให้บริการดูแลสุขภาพในการพัฒนาเสริมสร้างศักยภาพความร่วมมือ
กับหญิงตั้งครรภ์และการพัฒนากลยุทธ์การเปิดใช้งานผู้หญิงที่จะ
มีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายที่มีการพิจารณาปัจจัยที่มีทั้ง
การสนับสนุนและเป็นอุปสรรคต่อการมีส่วนร่วมของสตรีในการออกกำลังกาย.
คำแนะนำการสะท้อนแสงของวิธีการเพศ เพื่อส่งเสริมสุขภาพ
ที่พิจารณาปัจจัยทางสังคมของสุขภาพที่นำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
การวิจัยชื่อเรื่อง การศึกษากิจกรรมทางกายการตั้งครรภ์และ
โรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ ( GDM ) กับผลกระทบต่อมาตรการส่งเสริม
สุขภาพ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับของกิจกรรมทางกายของผู้หญิง
ก่อนระหว่างและหลังการตั้งครรภ์ รวมทั้งผู้หญิงที่ประสบภาวะ ;
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระดับของกิจกรรมทางกายของผู้หญิงและทัศนคติ
;ข้อมูลที่ได้รับในความสัมพันธ์กับการออกกำลังกาย อิทธิพลของการวินิจฉัย GDM
ในชีวิตของผู้หญิง การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่ตามมาทำให้
เพื่อจัดการภาวะในระหว่างการตั้งครรภ์ และป้องกันการลุกลามพิมพ์ 2
โรคเบาหวานหลังคลอด แปลตามแนวคิดส่งเสริมสุขภาพ
เพศเป็นกรอบวิธีการของการวิจัยที่ใช้เป็นแบบ

วิธีการผสมการดำเนินการวิจัยมี 3 ขั้นตอนหลัก ระยะที่ 1 เป็นการสำรวจเชิงคุณภาพ
กิจกรรมทางกายที่สัมพันธ์กับการตั้งครรภ์และ GDM . วิธีการ
ใช้สนทนากลุ่ม และการสัมภาษณ์ ผู้เข้าร่วมรวม
ผู้หญิงพื้นเมือง หญิง จากหมู่เกาะแปซิฟิก ผู้หญิงในตองกาที่
พัฒนา GDM , และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพในตองกาซึ่งทำงานในภาวะเบาหวาน
&พื้นที่ เวที 2เวทีเชิงปริมาณ ได้แก่ การสำรวจกิจกรรมทางกาย
และการตั้งครรภ์ , การสำรวจภาวะและเจ็ดวันกิจกรรม
ทางกายภาพไดอารี่ ขั้นที่ 3 ที่เกี่ยวข้องกับการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับออสเตรเลียพัฒนา GDM ผู้หญิง
.
พบว่ากิจกรรมทางกายภาพที่ถูกมองว่าหนักปานกลาง
ประโยชน์ก่อนระหว่างและหลังการตั้งครรภ์ และเพื่อการจัดการ
GDM แต่โดยทั่วไปการมีส่วนร่วมของสตรีในระดับกิจกรรมทางกาย
ข้ามขั้นตอนทั้งหมดต่ำ เดินเป็นชนิดที่พบมากที่สุดของกิจกรรมทางกาย
ในทุกขั้นตอน เดินช้าเป็นเพียงกิจกรรมที่เพิ่มขึ้น
ในระหว่างการตั้งครรภ์เมื่อเทียบกับก่อนการตั้งครรภ์และหาเพิ่ม
ร่างกายของความรู้ในพื้นที่นี้ ปัจจัยที่สนับสนุนให้ผู้หญิงมีส่วนร่วมใน
กิจกรรมทางกายระหว่างและหลังการตั้งครรภ์ มีความสัมพันธ์กับการรับรู้ส่วนบุคคล
ทางกายภาพและทางจิตวิทยา ประโยชน์และอุปสรรค มีความสัมพันธ์กับปัญหาภายนอก
เช่นไม่มีเวลาและขาดการดูแลเด็ก . ในความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของ GDM
, อาหารและทางกายภาพที่ทำในระหว่างตั้งครรภ์เป็น
ผลวินิจฉัย GDM ยังยากที่จะรักษาหลังจากที่ทารกเกิด
แม้จะมีการรับรู้ของผู้หญิงของพวกเขาเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคเบาหวานประเภท

สนใจในอนาคต 2 . กิจกรรมทางกายเป็นองค์ประกอบของการดูแลตนเองสำหรับผู้หญิงใน
การศึกษานี้ก็ขาด ในระหว่างตั้งครรภ์ ได้รับความสนใจน้อยที่สุด

กิจกรรมทางกาย โดยผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของพวกเขา , แม้จะ
ปฏิสัมพันธ์บ่อยกับระบบการดูแลสุขภาพ ผู้หญิงน้อยรายงานถูกแนะนำโดย
ผู้ให้บริการด้านสุขภาพที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมปกติหรือมากกว่าในช่วง
ที่มารับชม อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้หญิงที่พัฒนา GDM
เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีภาวะ ;
อดีตได้รับการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพที่เป็นส่วนหนึ่งของการจัดการ
ของ GDM . การติดตามผลการตรวจหลังคลอดอยู่ในระดับน้อย หลังคลอด การคัดกรองและ

.วิถีชีวิตที่สนับสนุนอย่างต่อเนื่องในผู้หญิงกลุ่มนี้ขาดจริง
ผู้หญิงที่พัฒนา GDM มีความเสี่ยงสูงในการพัฒนา
เบาหวานชนิดที่ 2 และมีช่องว่างในการติดตามดูแล และสนับสนุนให้ผู้หญิงกลุ่มนี้ .
ผู้หญิงอาจจะหายไปออกในประโยชน์ของกิจกรรมทางกายระหว่าง
หลังจากการตั้งครรภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ ผู้หญิงที่พัฒนา GDM . มี
โอกาสสำหรับผู้ให้บริการสุขภาพเพื่อพัฒนาศักยภาพความร่วมมือ
กับหญิงตั้งครรภ์ และพัฒนากลยุทธ์เพื่อช่วยให้ผู้หญิงมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย

ด้วยการพิจารณาปัจจัยทั้ง
สนับสนุนและขัดขวางการมีส่วนร่วมของผู้หญิงในกิจกรรมทางกาย
แนะนำสะท้อนแสงของเพศวิธีการส่งเสริมสุขภาพ
ซึ่งพิจารณาปัจจัยสังคมกำหนดสุขภาพเสนอ