In all pot experiments conducted, s

In all pot experiments conducted, soybean plants were grown in one hourautoclaved
soil in open field using ordinary tap water for irrigation through out
experimental period but the plants from non bradyrhizobial inoculated treatments
(control and EA) could form root nodules indicating incompletely soil sterilization
and contamination of root nodule bacteria from open field. Theies et al., (1991
a,b) reported that legumes response to inoculation was largely dependent on the
number of Rhizobia already established in the soil, the availability of soil N,
and the demand for N by the crop (r=0.92). Fifty-nine percent of the observed
variation in inoculation response trails could be explained by the numbers of soil
Rhizobia. A decline in inoculation response was observed for soybean when the
number of Rhizobia was >10 g-1soil (Weaver and Frederick, 1974).
In this study, the population of Bradyrhizobia in the soil used might be
over 20 g-1, thus significant effects of bradyrhizobial inoculation on nodule dry
weight were not found. However, the inoculated bradyrhizobial isolate might be
more effective than the natural Bradyrhizobia resulted in significant effects of
Bradyrhizobial isolates on some studied parameters depended on the tested soybean
varieties. Wani et al., (1995) reported that within grain legumes species genotypic
variability affecting traits like nodule number and mass and nitrogenase activity
has been observed. Significant variation in root nodule bacterial strains effectiveness
has been reported by several authors (Hobbs and Mahon, 1982; Bremer et
al., 1990; Rosas et al., 1998). In this study, the difference soybean varieties had
different responsive pattern to Bradyrhizobial isolates which supports the report
of Wani et al., (1995). The experimental result on the significant difference of
the effectiveness between MA and MB Bradyrhizobial isolates on N uptake of
shoot and amount of seasonal fixed N of the three test soybean varieties confirmed
the studies of Hobbs and Mahon, 1982; Bremer et al., 1990; Rosas et al., 1998.
According to the Spaink (1992) bateria of the genera Bradyrhizobium, Rhizobium,
Azorhizobium, Allorhizobium, Mesorhizobium and Sinorhizobium could produce
nod factors which are bacteria-to-plant signal molecules during the formation of
Rhizobia-legume N2 fixing symbiosis. These signal molecules are induced in
response to plant-to-bacteria signal molecules, which are usually flavonoids and
isoflavonoids found in legume root exudates. Under green house experiment,
Souleimanov et al., (2002) found out nod factor of B. japonicum had effects on
root growth resulted in 34-44% longer root in soybean. Significant effects on
root biomass improvement in Pea and Lentail by seed treatment with strains of
Rhizobium legumanosarum bv. viceae under field experiment were reported also
by Huang and Erickson (2006).
In this study single inoculation of MA and MB Bradyrhizobial isolates
resulted in significant increase of root dry weight of SJ5 soybean at R3.5 stage.
This experimental result supported the report of Souleimanov et al., (2002) and
Huang and Erickson (2006). In Hinthada and DT84 soybean varieties, a positive
trend to improve root growth by these two Bradyrhizobial isolates were observed
also but the effects were not significant. It might be possible that SJ5 soybean
plant produced flavonoids and isoflavonoid in root exudates which induced more
production of nod factor of Bradyrhizobial isolates resulting in significant increasing
of root biomass.
Since within grain legume species, genotypic variability affected nodule
number or mass or nitrogenase activity as observed by Wani et al., (1995) selection
for specific N highly effective combination of host plant and Rhizobia was
suggested (Kessel and Harley, 2000). In this study, MB was effective Bradyrhizobial
isolate for improvement of N assimilation, N2 fixation and seed yield of
both Hinthada and SJ5 soybean varieties. By single inoculation of MB, Hinthada
soybean plant obtained N from N2 fixation almost 100% while SJ5 soybean
obtained about 85% and N2 fixation parameter correlated significantly with
seed yield. None of Myanmar Bradyrhzobial isolates have been tested for their
effectiveness under pot trails using soil as growth substrate. This study is the first
report on effectiveness of Myanmar Bradyrhizobial isolates on N2 fixation and
seed yield. However, further testing by field experiment is still needed in order
to have more reliable data on the usefulness of this Bradyrhizobium.
In SJ5 soybean, the selected EA had significant effect only on shoot dry
weight improvement at V6 stage but on the other studied parameters such as seed
yield, shoot N uptake and amount of fixed N throughout the growing season, only
the positive trends to improve about 31%, 12% and 40% respectively were found.
From previous study of Thapanapongworakul (2003) this selected EA had a trend
to improve N uptake of the whole plant of SJ5 soybean about 83% compared
to uninoculated control treatment and dual inoculation of this EA and USDA
110 bradyrhizobial strain improved N uptake (443%) as much as that of single
inoculation of that bradyrhizobial strain. The effectiveness of single inoculation
in EA to improve the growth and N2 fixation of the tested SJ5 soybean from
this study was not clearly shown even though a similar positive trend was found.
Regarding to compatibility of EA with Bradyrhizobia, the experimental result
from EA+MA agreed with Thapanapongworakulís report but opposite result was
found in EA+MB. In Hinthada soybean, the similar trends of dual inoculation of
EA and Bradyrhizobial isolates as found in SJ5 soybean were observed too.
Samac et al., (2003) studied the effects of antibiotics-producing Streptomyces
on nodulation of alfalfa and found out that eight of the 15 Streptomyces strains
inhibited invitro growth of five or more of S. meliloti strains, while four Streptomyces
strains had no effect on growth of any test strains. In a growth chamber
assay, two of six Streptomyces strains, when inoculated into the planting mix,
significantly reduce plant dry weight compared to the treatment with S. meliloti
alone, but did not significantly reduce the numbers of nodule. The other strains
with strong in vitro antibiosis activity did not affect plant weight significantly.
They suggested that careful selection of Streptomyces isolates for use in biological
control of plant diseases will limit the potential negative impacts on Rhizobia.
Our studies supported suggestion of Samac et al., (2003).
In this study, the depressive effect of EA in dual inoculated with Bradyrhizobial
isolates might not be due to growth inhibition by antibiotic production of EA
because such effect varied with soybean variety. Samac et al., (2003) found out
that alfalfa leaves, roots and nodules were colonized by Streptomeces following
inoculation of the planting mixture. Relatively high population density of Streptomeces
occurred on alfalfa leaves up to 8 weeks after planting, when leaves had
begun to senesce. They proposed that alfalfa plants or the rhizosphere soil of the
plants provide sufficient nutrients to support development of relatively high population
density of Streptomeces without affecting plant biomass accumulation. In
this study, depressive effect of EA in dual inoculation with Bradyrhizobial isolate
on shoot dry weight or N uptake or amount of fixed N might be due to completion
of nutrients provided by the host plants or in the rhizosphere soil between
EA and Bradyrhizobial isolates. Such depressive effect of dual inoculation of EA
and Bradyrhizobial isolate were clearly shown in DT84 soybean which is the
short duration crop (75 days from sowing to harvest) supporting our hypothesis.
Tokala et al., (2002) reported that plant-microbe rhizosphere interaction involving
root-colonizing actinomycete (Streptomeces lydicus WYEC (108) and the
pea plant is very important to the health and growth of this nodulating legume.
S. lydicus WYEC 108 influences pea root nodulation by increasing root nodulation
frequency. Colonization leads to an increase in the average size of the nodules that
form and improves the vigor of the bacteriods within the nodules by enhancing
nodular assimilation of iron and possibly other soil nutrients. In this study, a trend
of EA+MA to produce synergistic effect on nodule dry weight, RUI and amount
of seasonal fixed N were observed in Hinthada soybean variety

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทั้งหมดหม้อทดลองดำเนินการ พืชถั่วเหลืองที่ปลูกใน hourautoclaved หนึ่งในฟิลด์เปิดใช้ปกติแตะน้ำชลประทานถึงออกระยะทดลองแต่พืชจาก bradyrhizobial ไม่ใช่ inoculated รักษา(ควบคุมและ EA) สามารถฟอร์ม nodules รากแสดงดินฆ่าเชื้อสมบูรณ์และการปนเปื้อนของแบคทีเรียอิทธิพลหลักจากเปิดฟิลด์ Theies et al. พ.ศ.a, b) ได้รายงานว่า ตอบ inoculation กินไม่มากขึ้นอยู่กับการจำนวน Rhizobia แล้วก่อตั้งขึ้นในดิน ความพร้อมของดิน Nและความต้องการ N โดยพืชผล (r = 0.92) ร้อยละเก้าสิบของการสังเกตเปลี่ยนแปลงในแนวตอบ inoculation ที่สามารถอธิบายความหมายเลขของดินRhizobia ปฏิเสธ inoculation ตอบถูกพบในถั่วเหลืองเมื่อการมีจำนวน Rhizobia > 10 g-1soil (ช่างทอผ้าและเฟรเดอริก 1974)อาจเป็นประชากรของ Bradyrhizobia ในดินที่ใช้ในการศึกษานี้กว่า 20 g-1 ดังนั้นลักษณะสำคัญของ bradyrhizobial inoculation ใน nodule แห้งไม่พบน้ำหนัก อย่างไรก็ตาม แยก inoculated bradyrhizobial อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า Bradyrhizobia ธรรมชาติทำให้เกิดผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญBradyrhizobial แยกบางศึกษาพารามิเตอร์ขึ้นอยู่กับถั่วเหลืองที่ผ่านการทดสอบพันธุ์ สตรีวาณี et al., (1995) รายงานว่า ภายในเมล็ดเพื่อจำแนกพันธุ์ถั่วชนิดจีโนไทป์ความแปรผันที่มีผลต่อลักษณะเช่นกิจกรรมจำนวน และมวล และ nitrogenase noduleมีการดำเนินการ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในราก nodule แบคทีเรียสายพันธุ์มีการรายงาน โดยผู้เขียนหลาย (ฮอบส์และ Mahon, 1982 Bremer ที่อยู่ร้อยเอ็ดal., 1990 โรงแรมโรแซสการ์และ al., 1998) ในการศึกษานี้ มีพันธุ์ถั่วเหลืองแตกต่างรูปแบบตอบสนองแตกต่างกันไป Bradyrhizobial ที่แยกได้ที่สนับสนุนรายงานของสตรีวาณี et al., (1995) ผลการทดลองบนความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของประสิทธิภาพระหว่างม้าและ MB Bradyrhizobial แยกบนดูดซับ N ของยิงและจำนวนฤดูกาล N คงที่ของพันธุ์ถั่วเหลืองการทดสอบสามยืนยันศึกษาของฮอบส์และ Mahon, 1982 Bremer ที่อยู่ร้อยเอ็ด al., 1990 โรงแรมโรแซสการ์และ al., 1998ตาม Spaink (1992) bateria ของสกุล Bradyrhizobium ไรโซเบียม Azorhizobium, Allorhizobium, Mesorhizobium และ Sinorhizobium สามารถผลิตปัจจัยพยักหน้าซึ่งแบคทีเรียพืชโมเลกุลของสัญญาณในระหว่างการก่อตัวของSymbiosis การแก้ไข N2 rhizobia legume สัญญาณโมเลกุลเหล่านี้จะเกิดในตอบพืชแบคทีเรียสัญญาณโมเลกุล ซึ่งมัก flavonoids และพบใน exudates ราก legume isoflavonoids ภายใต้การทดลองกรีนเฮ้าส์Souleimanov al. ร้อยเอ็ด, (2002) พบปัจจัยพยักหน้า japonicum เกิดมีลักษณะพิเศษเจริญเติบโตของรากทำให้รากยาว 34-44% ในถั่วเหลือง ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญพัฒนาชีวมวลรากถั่วและ Lentail โดยการรักษาเมล็ดพันธุ์กับสายพันธุ์ของไรโซเบียม legumanosarum bv มีรายงาน viceae ภายใต้ฟิลด์ทดลองยังโดยหวงและ Erickson (2006)ในการศึกษานี้ แยก inoculation เดียวของม้าและ MB Bradyrhizobialผลในการเพิ่มของน้ำหนักแห้งรากของถั่วเหลือง SJ5 ในขั้น R3.5ผลการทดลองนี้ได้รับการสนับสนุนรายงานของ Souleimanov et al., (2002) และหวงและ Erickson (2006) ใน Hinthada และ DT84 ถั่วเหลืองสายพันธุ์ การบวกแนวโน้มการปรับปรุงการเจริญเติบโตของราก โดยเหล่านี้สอง Bradyrhizobial แยกสุภัคนอกจากนี้ แต่ไม่ได้ผลอย่างมีนัยสำคัญ มันอาจเป็นไปได้ว่าถั่วเหลือง SJ5โรงงานผลิต flavonoids และ isoflavonoid ใน exudates รากที่เกิดขึ้นผลิตปัจจัยพยักหน้า Bradyrhizobial แยกเกิดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของมวลชีวภาพของรากเนื่องจากภายในสปีชีส์ legume เมล็ด สำหรับความผันผวนจีโนไทป์ได้รับผลกระทบ noduleจำนวน หรือมวล หรือ nitrogenase กิจกรรมเป็นสังเกตโดยสตรีวาณี et al. ตัวเลือก (1995)สำหรับ N เฉพาะ ชุดที่มีประสิทธิภาพสูงของโรงงานโฮสต์และ Rhizobia ถูกแนะนำ (Kessel กฮาร์เล่ย์ 2000) ในการศึกษานี้ MB มีประสิทธิภาพ Bradyrhizobialแยกปรับปรุงผสม N เบี N2 และผลผลิตเมล็ดของพันธุ์ถั่วเหลือง Hinthada และ SJ5 โดย inoculation เดียวของ MB, Hinthadaถั่วเหลืองพืชได้รับ N จาก N2 เบีเกือบ 100% ในขณะที่ถั่วเหลือง SJ5รับประมาณ 85% และ N2 เบีพารามิเตอร์ correlated มากด้วยผลผลิตเมล็ด ไม่มีการแยก Bradyrhzobial พม่าได้รับการทดสอบสำหรับการประสิทธิผลภายใต้แนวกระถางใช้ดินเป็นพื้นผิวเจริญเติบโต การศึกษานี้เป็นครั้งแรกรายงานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ Bradyrhizobial พม่าแยกในปฏิกิริยาการตรึง N2 และผลผลิตเมล็ด อย่างไรก็ตาม ทดสอบเพิ่มเติม ตามฟิลด์ทดลองยังจำเป็นในใบสั่งมีข้อมูลที่เชื่อถือได้มากในประโยชน์ของ Bradyrhizobium นี้ถั่วเหลือง SJ5 เอเลือกมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเท่ากับยิงแห้งน้ำหนักการปรับปรุง ในขั้นตอนของ V6 แต่ในการศึกษาพารามิเตอร์เช่นเมล็ดผลตอบแทน ยิงดูดธาตุอาหาร N และจำนวน N ถาวรในฤดูกาลเติบโต เท่านั้นพบแนวโน้มบวกปรับปรุงประมาณ 31%, 12% และ 40% ตามลำดับจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของ Thapanapongworakul (2003) เอเลือกนี้มีแนวโน้มเพื่อปรับปรุงการดูดธาตุอาหาร N ของโรงงานทั้งหมดของถั่วเหลือง SJ5 ประมาณ 83% เมื่อเทียบการรักษาควบคุม uninoculated inoculation คู่นี้ EA และจากต้องใช้ bradyrhizobial 110 ขึ้น N ดูดซับ (443%) มากเป็นที่เดียวinoculation ของที่ต้องใช้ bradyrhizobial ประสิทธิภาพของ inoculation เดียวในเอเพื่อปรับปรุงการเจริญเติบโตและปฏิกิริยาการตรึง N2 ของถั่วเหลือง SJ5 ทดสอบจากการศึกษานี้ได้ไม่ชัดเจนแสดงแม้ว่าแนวโน้มบวกคล้ายพบเกี่ยวกับการเข้ากันได้ของ EA กับ Bradyrhizobia ผลการทดลองจากเอ + MA ตกลงกับรายงานของ Thapanapongworakulís แต่ตรงข้ามกับผล พบในเอ + MB ถั่วเหลือง Hinthada แนวโน้มที่คล้ายกันของ inoculation คู่ของEA และ Bradyrhizobial แยกเป็นพบใน SJ5 ถั่วเหลืองถูกสังเกตเกินไปSamac et al., (2003) ศึกษาผลของยาปฏิชีวนะผลิต Streptomycesใน nodulation ของ alfalfa และพบที่แปดของสายพันธุ์ Streptomyces 15ห้าม invitro เจริญเติบโตของ S. meliloti สายพันธุ์ ขณะ Streptomyces สี่อย่างน้อยห้าสายพันธุ์ไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตของสายพันธุ์ทดสอบใด ๆ ได้ ในหอเจริญเติบโตassay สองสายพันธุ์ Streptomyces 6 เมื่อ inoculated เป็นการผสมผสานการปลูกลดน้ำหนักแห้งพืชเปรียบเทียบกับการรักษาด้วย S. melilotiคนเดียว แต่ก็ไม่มากลดจำนวน nodule สายพันธุ์อื่น ๆกับ antibiosis แข็งใน กิจกรรมได้ไม่มีผลต่อพืชน้ำหนักมากพวกเขาแนะนำว่า เลือกสรร Streptomyces แยกสำหรับใช้ในทางชีวภาพควบคุมโรคพืชจะจำกัดผลกระทบด้านลบอาจเกิดขึ้นบน Rhizobiaการศึกษาของเราสนับสนุนคำแนะนำของ Samac et al., (2003)ในการศึกษานี้ ผล depressive ของ EA ในคู่ inoculated กับ Bradyrhizobialไม่อาจจะแยกจากยับยั้งการเจริญเติบโตโดยการผลิตยาปฏิชีวนะของ EAเนื่องจากผลกระทบดังกล่าวแตกต่างกันกับถั่วต่าง ๆ พบ Samac et al., (2003)alfalfa นั้นใบ รากและ nodules ถูกยึดครอง โดย Streptomeces ต่อไปนี้inoculation ของผสมปลูก ความหนาแน่นของประชากรค่อนข้างสูงของ Streptomecesเกิดขึ้นในใบของ alfalfa ค่ากับ 8 สัปดาห์หลังปลูก เมื่อมีใบเริ่ม senesce พวกเขาเสนอว่า พืช alfalfa หรือดินไรโซสเฟียร์ของพืชให้สารอาหารที่เพียงพอเพื่อสนับสนุนการพัฒนาของประชากรค่อนข้างสูงความหนาแน่นของ Streptomeces สภาพสะสมพืชชีวมวล ในศึกษา แยกผล depressive ของ EA ใน inoculation คู่กับ Bradyrhizobialบนยิง น้ำหนักแห้ง หรือดูดซับ N หรือจำนวน N คงที่อาจจะเกิดจากความสมบูรณ์สารอาหารให้พืชโฮสต์ หรือ ในดินระหว่างไรโซสเฟียร์EA และ Bradyrhizobial แยก ผลเช่น depressive ของ inoculation คู่ของอีเอและชัดเจนถูกแสดงแยก Bradyrhizobial ในถั่วเหลือง DT84 ซึ่งเป็นการตัดสั้น (75 วันจาก sowing เกี่ยว) สนับสนุนสมมติฐานของเราTokala et al., (2002) รายงานราคาที่โรงงานไรโซสเฟียร์จุลชีพเกี่ยวข้องกับราก colonizing actinomycete (Streptomeces lydicus WYEC (108) และถั่วพืชมีความสำคัญต่อสุขภาพการเจริญเติบโตของ legume nodulating นี้Lydicus S. WYEC 108 nodulation รากถั่ว โดย nodulation รากเพิ่มขึ้นที่มีผลต่อความถี่ สนามที่นำไปสู่การเพิ่มขนาดโดยเฉลี่ยของ nodules ที่รูปแบบ และแข็งของ bacteriods ภายใน nodules ปรับปรุง โดยเพิ่มการผสานกลืน nodular เหล็กและอาจจะอื่น ๆ สารอาหารของดิน ในการศึกษานี้ แนวโน้มของ EA + MA การผลิตน้ำหนักแห้งของ nodule รุย และยอดผลพลังของ N ตามฤดูกาลคงสุภัค Hinthada ถั่วเหลืองต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทุกการทดลองหม้อดำเนินพืชถั่วเหลืองที่ปลูกใน hourautoclaved
ดินในสนามเปิดการใช้น้ำประปาธรรมดาเพื่อการชลประทานตลอดระยะเวลาการทดลอง แต่พืชจาก bradyrhizobial ไม่ใช่เชื้อการรักษา (การควบคุมและการ EA) สามารถสร้างก้อนรากแสดงให้เห็นการฆ่าเชื้อดินไม่สมบูรณ์และการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียที่ปมรากจากทุ่งโล่ง Theies et al. (1991 A, B) รายงานว่าพืชตระกูลถั่วเพื่อตอบสนองต่อการฉีดวัคซีนเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับจำนวนRhizobia จัดตั้งขึ้นแล้วในดินที่ว่างของดินไม่มีที่และความต้องการยังไม่มีข้อความจากพืช(r = 0.92) . ร้อยละห้าสิบเก้าสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองต่อการฉีดวัคซีนเส้นทางสามารถอธิบายได้โดยตัวเลขของดินRhizobia ลดลงในการตอบสนองต่อการฉีดวัคซีนที่ถูกตั้งข้อสังเกตถั่วเหลืองเมื่อจำนวน Rhizobia เป็น> 10 กรัม-1soil (ผู้ประกอบการและเฟรเดอริ 1974). ในการศึกษานี้ประชากร Bradyrhizobia ในดินที่ใช้อาจจะมีมากกว่า20 กรัม-1 อย่างมีนัยสำคัญดังนั้น ผลกระทบของการฉีดวัคซีน bradyrhizobial บนโหนกแห้งน้ำหนักไม่พบ อย่างไรก็ตามการแยก bradyrhizobial เชื้ออาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่เป็นธรรมชาติBradyrhizobia ส่งผลให้ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของBradyrhizobial แยกพารามิเตอร์ที่ศึกษาบางอย่างขึ้นอยู่กับการทดสอบถั่วเหลืองพันธุ์ Wani et al. (1995) รายงานว่าภายในสายพันธุ์พืชตระกูลถั่วเมล็ดพันธุกรรมแปรปรวนส่งผลกระทบต่อลักษณะเช่นหมายเลขก้อนกลมและมวลและกิจกรรมไนโตรได้รับการปฏิบัติ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในปมรากสายพันธุ์แบคทีเรียที่มีประสิทธิภาพได้รับรายงานจากผู้เขียนหลายคน (ฮอบส์และนน์ 1982; เบร et al, 1990;.. ซ๊า, et al, 1998) ในการศึกษานี้แตกต่างพันธุ์ถั่วเหลืองที่มีรูปแบบที่แตกต่างกันเพื่อตอบสนอง Bradyrhizobial แยกที่สนับสนุนรายงานของWani et al. (1995) ผลการทดลองที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญของความมีประสิทธิผลระหว่างซาชูเซตส์และ MB Bradyrhizobial เชื้อในการดูดซึมไม่มีการยิงและจำนวนเงินที่ยังไม่มีการแก้ไขตามฤดูกาลของสามการทดสอบพันธุ์ถั่วเหลืองได้รับการยืนยันจากการศึกษาของฮอบส์และนน์1982; เบร et al, 1990. Rosas et al., 1998 ตามที่ Spaink (1992) Bateria ของจำพวก Bradyrhizobium, ไรโซเบียม, Azorhizobium, Allorhizobium, Mesorhizobium และ Sinorhizobium สามารถผลิตปัจจัยพยักหน้าซึ่งเป็นเชื้อแบคทีเรียต่อพืชโมเลกุลสัญญาณในช่วงการก่อตัวของRhizobia-N2 พืชตระกูลถั่ว แก้ไข symbiosis โมเลกุลสัญญาณเหล่านี้จะถูกเหนี่ยวนำให้เกิดในการตอบสนองที่จะปลูกเพื่อส่งสัญญาณโมเลกุลของเชื้อแบคทีเรียซึ่งมักจะมี flavonoids และ isoflavonoids พบใน exudates รากพืชตระกูลถั่ว ภายใต้การทดสอบบ้านสีเขียวSouleimanov et al. (2002) พบว่าปัจจัยที่พยักหน้าของ B. japonicum ได้ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของรากผลใน34-44% อีกต่อไปในรากถั่วเหลือง ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงชีวมวลรากถั่วและ Lentail โดยการรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีสายพันธุ์ของไรโซเบียมlegumanosarum bv viceae ภายใต้การทดลองที่ได้รับรายงานยังโดยหวางและเอริก(2006). ในการศึกษาการฉีดวัคซีนเดียวของแมสซาชูเซตและ MB Bradyrhizobial แยกนี้มีผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของน้ำหนักแห้งรากถั่วเหลืองSJ5 ในขั้นตอน R3.5. นี้ผลการทดลองได้รับการสนับสนุนรายงานของ Souleimanov et al. (2002) และหวางและเอริก(2006) ใน Hinthada และ DT84 พันธุ์ถั่วเหลืองบวกแนวโน้มที่จะปรับปรุงการเจริญเติบโตของรากโดยทั้งสองสายพันธุ์Bradyrhizobial ถูกตั้งข้อสังเกตแต่ยังมีผลกระทบที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ มันอาจจะเป็นไปได้ว่าถั่วเหลือง SJ5 โรงงานผลิต flavonoids และ isoflavonoid ใน exudates รากที่เหนี่ยวนำให้เกิดมากขึ้นการผลิตของปัจจัยพยักหน้าของBradyrhizobial แยกส่งผลให้มีความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของชีวมวลราก. ตั้งแต่ภายในสายพันธุ์ถั่วเมล็ดแปรปรวนทางพันธุกรรมได้รับผลกระทบโหนกจำนวนหรือมวลหรือกิจกรรมไนโตเป็นข้อสังเกตจาก Wani et al. (1995) การเลือกสำหรับเฉพาะยังไม่มีการรวมกันที่มีประสิทธิภาพสูงของพืชและRhizobia ได้รับการแนะนำ(Kessel และฮาร์เลย์, 2000) ในการศึกษานี้ MB มีประสิทธิภาพ Bradyrhizobial แยกสำหรับการปรับปรุงการดูดซึม N, ตรึง N2 และผลผลิตเมล็ดHinthada และ SJ5 ถั่วเหลืองพันธุ์ โดยการฉีดวัคซีนเดียวของเมกะไบต์, Hinthada พืชถั่วเหลืองที่ได้รับการตรึง N จาก N2 เกือบ 100% ในขณะที่ถั่วเหลือง SJ5 ได้ประมาณ 85% และมีการตรึงพารามิเตอร์ N2 ความสัมพันธ์กับผลผลิตเมล็ด ไม่มีของพม่า Bradyrhzobial แยกได้รับการทดสอบของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพภายใต้เส้นทางหม้อดินใช้เป็นสารตั้งต้นการเจริญเติบโต การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่รายงานเกี่ยวกับประสิทธิภาพของพม่า Bradyrhizobial แยกในการตรึง N2 และผลผลิตเมล็ด อย่างไรก็ตามการทดสอบต่อไปโดยการทดลองเป็นสิ่งจำเป็นที่ยังคงอยู่ในการสั่งซื้อที่จะมีข้อมูลที่น่าเชื่อถือเพิ่มเติมเกี่ยวกับประโยชน์ของ Bradyrhizobium นี้. ในถั่วเหลือง SJ5 อีเอที่เลือกมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเพียง แต่ในการถ่ายแห้งปรับปรุงน้ำหนักในขั้นตอนV6 แต่ในการศึกษาพารามิเตอร์อื่น ๆ เช่น เป็นเมล็ดพันธุ์ผลผลิตยิงดูดซึมไนโตรเจนและจำนวนเงินที่คงไม่มีตลอดฤดูปลูกเพียงแนวโน้มในเชิงบวกในการปรับปรุงประมาณ31%, 12% และ 40% ตามลำดับของเขาถูกพบ. จากการศึกษาก่อนหน้านี้ Thapanapongworakul (2003) นี้เลือก EA มีแนวโน้มเพื่อปรับปรุงการดูดซึมไม่มีของพืชทั้งถั่วเหลือง SJ5 ประมาณ 83% เมื่อเทียบกับการรักษาการควบคุมและการให้วัคซีนuninoculated คู่นี้ EA และ USDA 110 สายพันธุ์ bradyrhizobial การปรับปรุงการดูดซึม N (443%) มากที่สุดเท่าที่เดียวฉีดวัคซีนสายพันธุ์ที่bradyrhizobial ประสิทธิผลของการฉีดวัคซีนเดียวใน EA ในการปรับปรุงการเจริญเติบโตและการตรึง N2 ของถั่วเหลือง SJ5 การทดสอบจากการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงแม้ว่าแนวโน้มในเชิงบวกที่คล้ายกันคือพบ. เกี่ยวกับความเข้ากันได้ของอีเอกับ Bradyrhizobia ผลการทดลองจากEA + ซาชูเซตส์ เห็นด้วยกับรายงานThapanapongworakulís แต่ผลตรงข้ามถูกพบในEA + MB ในถั่วเหลือง Hinthada แนวโน้มที่คล้ายกันของการฉีดวัคซีนที่สองของอีเอและแยกBradyrhizobial ที่พบในถั่วเหลือง SJ5 ถูกตั้งข้อสังเกตด้วย. Samac et al. (2003) ศึกษาผลกระทบของยาปฏิชีวนะที่ผลิต Streptomyces บนเกิดปมของหญ้าชนิตและพบว่าแปด 15 สายพันธุ์ Streptomyces ยับยั้งการเจริญเติบโตของ invitro ห้าหรือมากกว่าสายพันธุ์เอส meliloti ขณะที่สี่ Streptomyces สายพันธุ์ที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของสายพันธุ์ทดสอบใด ๆ ในห้องการเจริญเติบโตการทดสอบสองหกสายพันธุ์ Streptomyces เมื่อเชื้อเข้าผสมปลูก, ลดน้ำหนักแห้งของพืชเมื่อเทียบกับการรักษาด้วยเอส meliloti เพียงอย่างเดียว แต่ไม่ได้ลดตัวเลขของโหนก สายพันธุ์อื่น ๆที่มีในหลอดทดลองกิจกรรม antibiosis ที่แข็งแกร่งไม่ได้ส่งผลกระทบต่อน้ำหนักต้นอย่างมีนัยสำคัญ. พวกเขาบอกว่าการเลือกอย่างระมัดระวังของ Streptomyces แยกสำหรับการใช้งานทางชีวภาพในการควบคุมโรคพืชที่จะจำกัด ผลกระทบด้านลบที่อาจเกิดขึ้นใน Rhizobia. การศึกษาของเราได้รับการสนับสนุนข้อเสนอแนะของ Samac et al, (2003). ในการศึกษานี้ผลซึมเศร้าของ EA ในคู่เชื้อด้วย Bradyrhizobial แยกอาจจะไม่ได้เกิดจากการยับยั้งการเจริญจากการผลิตยาปฏิชีวนะของ EA เพราะผลกระทบที่แตกต่างกันเช่นถั่วเหลืองที่มีความหลากหลาย Samac et al. (2003) พบว่าใบหญ้าชนิต, รากและก้อนถูก Streptomeces อาณานิคมโดยต่อไปนี้การฉีดวัคซีนผสมปลูก ความหนาแน่นของประชากรค่อนข้างสูงของ Streptomeces เกิดขึ้นบนใบหญ้าชนิตถึง 8 สัปดาห์หลังปลูกเมื่อใบได้เริ่มที่จะsenesce พวกเขาเสนอว่าพืชหรือหญ้าชนิตดินบริเวณรากของพืชที่ให้สารอาหารที่เพียงพอที่จะสนับสนุนการพัฒนาของประชากรค่อนข้างสูงความหนาแน่นของStreptomeces โดยไม่มีผลต่อการสะสมชีวมวลของพืช ในการศึกษาครั้งนี้มีผลต่อการซึมเศร้าของ EA ในการฉีดวัคซีนคู่กับ Bradyrhizobial แยกในการถ่ายน้ำหนักแห้งหรือการดูดซึมN หรือจำนวนเงินที่ยังไม่มีการแก้ไขอาจจะเกิดจากการเสร็จสิ้นของสารอาหารที่ให้บริการโดยพืชหรือในดินบริเวณรากระหว่างอีเอและแยกBradyrhizobial ผลซึมเศร้าดังกล่าวของการฉีดวัคซีนที่สองของอีเอและ Bradyrhizobial แยกได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในถั่วเหลือง DT84 ซึ่งเป็นพืชระยะเวลาสั้นๆ (75 วันนับจากการหว่านเมล็ดที่จะเก็บเกี่ยว) สนับสนุนสมมติฐานของเรา. Tokala et al. (2002) รายงานว่าพืชจุลินทรีย์ปฏิสัมพันธ์บริเวณราก ที่เกี่ยวข้องกับการactinomycete รากอาณานิคม (Streptomeces lydicus WYEC (108) และพืชถั่วเป็นสิ่งสำคัญมากต่อสุขภาพและการเจริญเติบโตของพืชตระกูลถั่วnodulating นี้. เอส lydicus WYEC 108 อิทธิพลเกิดปมรากถั่วโดยการเพิ่มการเกิดปมรากความถี่. ตั้งรกรากนำไปสู่การเพิ่มขึ้นใน ขนาดเฉลี่ยของก้อนที่รูปแบบและช่วยเพิ่มความแข็งแรงของbacteriods ภายในก้อนโดยเพิ่มการดูดซึมเป็นก้อนกลมเหล็กและอาจสารอาหารในดินอื่นๆ . ในการศึกษานี้มีแนวโน้มของEA + ซาชูเซตส์ในการผลิตผลเสริมฤทธิ์กันบนโหนกน้ำหนักแห้ง RUI และปริมาณของยังไม่มีการแก้ไขตามฤดูกาลพบในถั่วเหลืองพันธุ์Hinthada

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองในกระถาง , ปลูกถั่วเหลืองใน hourautoclaved
ดินในแปลงเปิดใช้น้ำประปาธรรมดาชลประทานผ่านออก
สัปดาห์แต่ต้นไม่ bradyrhizobial หัวเชื้อรักษา
( การควบคุมและ EA ) สามารถสร้างปมที่แสดงฟอร์มกระพร่องกระแพร่งดินหมัน
และการปนเปื้อนของแบคทีเรียปมรากจากการเปิดเขต theies et al . ,
( 1991A , B ) รายงานว่าการใช้พืชตระกูลถั่วส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ
จำนวนไรโซเบียมจัดตั้งขึ้นแล้วในดิน และดิน N ,
และความต้องการ N โดยพืช ( r = 0.92 ) ห้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ของการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองการตรวจสอบ
เส้นทางสามารถอธิบายได้โดยตัวเลขของไรโซเบียมในดิน

การปฏิเสธในการตอบสนองการฉีดวัคซีนเป็นสังเกตสำหรับถั่วเหลืองเมื่อ
จำนวนของไรโซเบียมอยู่ 10 g-1soil ( วีเวอร์กับ 2517 สมเด็จ ) .
ในการศึกษาประชากรของ bradyrhizobia ในดินที่ใช้อาจจะเป็น
20 G-1 ดังนั้น อิทธิพลของน้ำหนักแห้งปม
bradyrhizobial เชื้อไม่พบ . อย่างไรก็ตาม จาก bradyrhizobial แยกอาจ
มีประสิทธิภาพมากกว่า bradyrhizobia ธรรมชาติส่งผลให้เกิดผลกระทบ
bradyrhizobial สายพันธุ์ในการศึกษาพารามิเตอร์บางอย่างขึ้นอยู่กับการทดสอบพันธุ์ถั่วเหลือง
. wani et al . , ( 1995 ) รายงานว่าภายในเมล็ดพืชตระกูลถั่วชนิดความแปรปรวนทางพันธุกรรมที่มีผลต่อลักษณะเหมือนปม

เลขมวลและไนโตรจีเนสและกิจกรรมพบว่า ที่สำคัญการเปลี่ยนแปลงในรากปมแบคทีเรียประสิทธิภาพ
ได้รับการรายงานโดยผู้เขียนหลาย ( ฮอบส์ และเมเอิ้น , 1982 ;BREMER et
al . , 1990 ; ซ๊าส et al . , 1998 ) ในการศึกษานี้ เมล็ดพันธุ์มีความแตกต่างที่แตกต่างกันการตอบสนองรูปแบบการ bradyrhizobial

ไอโซเลทที่สนับสนุนรายงานของ wani et al . , ( 1995 ) ผลการทดลองในความแตกต่างของประสิทธิภาพระหว่าง
มาและ MB bradyrhizobial สายพันธุ์ในไนโตรเจนของ
ยิงและปริมาณคงที่ของฤดูกาลสามทดสอบเมล็ดพันธุ์ยืนยัน
การศึกษาและฮอบส์เมเอิ้น , 1982 ; เบรเมอร์ et al . , 1990 ; ซ๊าส et al . , 1998 .
ตามการ spaink ( 1992 ) แบตเตอรี่ของสกุลไรโซเบียมถั่วเหลือง azorhizobium allorhizobium
, , , , และ mesorhizobium sinorhizobium ไม่สามารถผลิต
พยักหน้าปัจจัยซึ่งเป็นแบคทีเรียพืชโมเลกุลสัญญาณในระหว่างการก่อตัวของ
ไรโซเบียมพืชตระกูลถั่วเพื่อแก้ไข symbiosis . โมเลกุลสัญญาณเหล่านี้จะเกิดในพืชแบคทีเรีย
การตอบสนองของสัญญาณ ซึ่งมักจะมีฟลาโวนอยด์ที่พบในรากถั่ว
ไอโซฟลาโวนอยด์และสารที่หลั่ง . ภายใต้การทดลองบ้านสีเขียว ,
souleimanov et al . , ( 2002 ) พบว่า ปัจจัยของ การพยักหน้า มีผลต่อการเจริญเติบโตของราก ทำให้ราก 34-44
% อีกต่อไปในถั่วเหลือง ความสัมพันธ์กับ
การปรับปรุงระบบรากและเมล็ดถั่ว lentail โดยสายพันธุ์ของเชื้อด้วย
legumanosarum BV viceae ภายใต้สนามทดลองรายงานยัง
โดยหวางและอีริกสัน ( 2549 ) .
ในการศึกษาเชื้อเดี่ยวและเชื้อมาบางครั้ง bradyrhizobial
ส่งผลอย่างมีนัยสำคัญของน้ำหนักแห้งของรากถั่วเหลืองที่ผ่านเวที r3.5 .
ผลการทดลองนี้สนับสนุนรายงานของ souleimanov et al . , ( 2002 )
หวางและอีริกสัน ( 2006 ) และใน hinthada dt84 ถั่วเหลืองพันธุ์ บวก
แนวโน้มการปรับปรุงการเจริญเติบโตของราก โดยทั้ง 2 ไอโซเลทพบ bradyrhizobial
ยัง แต่ผลไม่ที่สำคัญ มันอาจเป็นไปได้ว่า ถั่วเหลืองและพืชที่ผลิตสารผ่าน
ซฟลาโวนอยด์ในสารที่หลั่งจากรากมาก
ซึ่งการผลิตของปัจจัย bradyrhizobial ไอโซเลทพยักหน้าให้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มปริมาณราก
.
ตั้งแต่ภายในชนิดถั่วเม็ด , การศึกษาผลกระทบของปม
จำนวนหรือมวลหรือไนโตรจีเนสที่สังเกตได้จากกิจกรรม wani et al . , ( 1995 )
n ที่มีประสิทธิภาพสูงสำหรับการระบุการรวมกันของพืชเป็นเจ้าภาพและไรโซเบียมอยู่
แนะนำ ( เคสเซล และ ฮาเลย์ , 2000 ) ในการศึกษานี้บางครั้งก็มีผล bradyrhizobial
แยกสำหรับการปรับปรุงของการดูดซึม , n2 การตรึงไนโตรเจนและผลผลิตของถั่วเหลือง และผ่านการ hinthada
ทั้งสองพันธุ์ โดยการปลูกพืชถั่วเหลืองชนิดเดียวของ MB , hinthada
ที่ได้จากการตรึงไนโตรเจนเกือบ 100 % ในขณะที่ถั่วเหลือง
ผ่านได้ประมาณ 85% และพารามิเตอร์การตรึงไนโตรเจนมีความสัมพันธ์กับ
ผลผลิตเมล็ด