zone having area about 22.77 Lakh h

zone having area about 22.77 Lakh ha with the production of 135.64 Million Ton cane whereas Haryana has highest productivity of sugarcane in Sub tropical zone (DSD, GOI, 2013). Brazil is major sugarcane producing country with an area about 90.77 lakh ha and production of about 717.46 Million ton followed by India. Sugarcane productivity is highest in Colombia (101.32 t/ha) followed by Philippines (93.71 t/ha). Amongst 10 major producing country Colombia has the highest yield of sugarcane due to the richest biodiversities in the world and has access to multiple climates. The yield gap of sugarcane in India with respect to 10 major sugarcane producing countries during the last 5 years is ranges 1.33 – 31.22 t/ha. Sugarcane as such is neither exported nor imported, however the sugar which is a main produce of sugarcane crop is exported and imported as per the Government policies. As per Cooperative Sugar (Vol.-44 No.4, Dec. 2012) the total export of sugar during 2010-11 is 32.49 lakh ton value Rs. 10.35 thousand crore and import is 10.00 lakh ton for value Rs. 2.72 crore during the same year. Water scarcity is the major problem in the cultivation of sugarcane. Even though there has been increasing development of water management technologies over the years, the adoption rate by the farmers is comparatively small ranging from only 15–20%. Quite a few studies have analysed the impact of drip method of irrigation on water use efficiency, water saving, cost of cultivation, labour use, productivity of crops etc using both experimental and farm level survey data in India. However studies have not analysed the factors which influence the adoption of drip irrigation in sugarcane. Hence this paper attempts to determine the farm and farmer characteristics and other socio economic characteristics that influence the adoption of drip method of irrigation in sugarcane.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โซนที่มีพื้นที่เกี่ยวกับ 22.77 Lakh ฮา ด้วยเท้า 135.64 ล้านตันในขณะที่รัฐหรยาณามีประสิทธิภาพสูงสุดของอ้อยในเขตร้อนเขตย่อย (DSD โกอี 2013) บราซิลเป็นสำคัญอ้อยผลิตประเทศ มีพื้นที่เกี่ยวกับ 90.77 lakh ฮา และผลิตประมาณ 717.46 ล้านตันตาม ด้วยอินเดีย ผลผลิตอ้อยจะสูงที่สุดในโคลัมเบีย (101.32 t/ฮา) ตาม ด้วยฟิลิปปินส์ (93.71 t/ฮา) หมู่ 10 ประเทศ producing หลัก โคลัมเบียมีผลตอบแทนสูงสุดของอ้อยเนื่องจาก biodiversities รวยที่สุดในโลก และสามารถเข้าถึงสภาพอากาศหลาย ผลตอบแทนช่องว่างของอ้อยในประเทศอินเดียกับ 10 ประเทศผลิตอ้อยที่สำคัญในช่วง 5 ปีสุดท้ายได้ช่วง 1.33 – 31.22 t/ฮา อ้อยเช่นจะไม่ส่งออก หรือนำ เข้า อย่างไรก็ตาม น้ำตาลซึ่งเป็นผลิตผลหลักของอ้อยพืชส่งออก และนำเข้าตามนโยบายของรัฐบาล ต่อสหกรณ์น้ำตาล (ปี 44 ฉบับที่ 4, 2012 ธันวาคม) การส่งออกรวมของน้ำตาลระหว่าง 2010-11 เป็น 32.49 lakh ตันค่า Rs 10.35 พัน crore และนำเข้าเป็น 10.00 lakh ตันค่า Rs 2.72 crore ปีเดียวกัน การขาดแคลนน้ำเป็นปัญหาสำคัญในการเพาะปลูกอ้อย แม้ว่าจะมีมีการเพิ่มการพัฒนาของเทคโนโลยีการจัดการน้ำปี อัตราการยอมรับจากเกษตรกรที่มีขนาดเล็กดีอย่างหนึ่งตั้งแต่ 15 – 20% เท่านั้น การศึกษาค่อนข้างน้อยมี analysed ผลกระทบวิธีหยดการชลประทานประสิทธิภาพการใช้น้ำ น้ำบันทึก ต้นทุนผลผลิตของพืชฯลฯ โดยใช้ทั้งทดลอง เพาะปลูก ใช้แรงงาน และฟาร์มข้อมูลสำรวจระดับในอินเดีย อย่างไรก็ตาม การศึกษาได้ไม่ analysed ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของหยดน้ำชลประทานในอ้อย ดังนั้น กระดาษนี้พยายามที่จะกำหนดลักษณะฟาร์มและเกษตรกรและอื่น ๆ ลักษณะทางเศรษฐกิจสังคมที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับวิธีการหยดน้ำของชลประทานในอ้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซนที่มีพื้นที่ประมาณ 22.77 แสนฮ่ากับการผลิต 135.64 ล้านตันอ้อยขณะที่ Haryana มีผลผลิตสูงสุดของอ้อยในเขตร้อนต (DSD, ก้อย, 2013) บราซิลเป็นการผลิตอ้อยที่สำคัญประเทศที่มีพื้นที่ประมาณ 90.77 แสนไร่และการผลิตประมาณ 717.46 ล้านตันตามมาด้วยอินเดีย ผลผลิตอ้อยสูงที่สุดในโคลัมเบีย (101.32 ตัน / เฮกตาร์) ตามด้วยฟิลิปปินส์ (93.71 ตัน / เฮกตาร์) ในบรรดา 10 ประเทศการผลิตที่สำคัญของโคลอมเบียมีผลผลิตสูงสุดของอ้อยเนื่องจาก biodiversities ที่ร่ำรวยที่สุดในโลกและมีการเข้าถึงภูมิอากาศหลาย ช่องว่างผลผลิตของอ้อยในอินเดียที่เกี่ยวกับอ้อย 10 ประเทศผู้ผลิตที่สำคัญในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาเป็นช่วง 1.33-31.22 ตัน / เฮกตาร์ อ้อยเป็นเช่นนี้คือค่าที่ส่งออกหรือนำเข้า แต่น้ำตาลซึ่งมีการผลิตหลักของพืชอ้อยมีการส่งออกและนำเข้าตามนโยบายของรัฐบาล เป็นต่อสหกรณ์น้ำตาล (Vol. -44 ฉบับที่ 4 ธันวาคม 2012) การส่งออกรวมของน้ำตาลในช่วง 2010-11 เป็น 32.49 แสนตันค่าอาร์เอส 10,350 ล้านรูปีและนำเข้าเป็น 10.00 ตันแสนสำหรับค่าอาร์เอส 2.72 พันล้านรูปีในปีเดียวกัน การขาดแคลนน้ำเป็นปัญหาสำคัญในการเพาะปลูกอ้อย แม้ว่าจะได้มีการพัฒนาที่เพิ่มขึ้นของเทคโนโลยีการบริหารจัดการน้ำปีที่ผ่านมาอัตราการยอมรับจากเกษตรกรที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับตั้งแต่เพียง 15-20% ค่อนข้างการศึกษาน้อยมีการวิเคราะห์ผลกระทบของวิธีการหยดของการชลประทานที่มีต่อประสิทธิภาพการใช้น้ำประหยัดน้ำ, ค่าใช้จ่ายของการเพาะปลูกการใช้แรงงานในการผลิตของพืช ฯลฯ โดยใช้ทั้งการทดลองและระดับฟาร์มข้อมูลการสำรวจในอินเดีย แต่การศึกษายังไม่ได้วิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของน้ำหยดในอ้อย ดังนั้นบทความนี้พยายามที่จะตรวจสอบฟาร์มและลักษณะของเกษตรกรและลักษณะทางเศรษฐกิจอื่น ๆ ทางสังคมที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของวิธีการหยดของการชลประทานในอ้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซนมีพื้นที่ประมาณ 22.77 แสนฮา กับการผลิต 135.64 ล้านตันอ้อย ขณะที่ผลผลิตของอ้อยใน Haryana ได้สูงสุดย่อยเขตร้อน ( DSD กอย , 2013 ) บราซิลเป็นประเทศที่มีพื้นที่ใหญ่ อ้อย ผลิตเกี่ยวกับ 90.77 แสนฮาและการผลิตเกี่ยวกับ 717.46 ล้านตัน ตามด้วยอินเดีย อ้อยผลผลิตสูงในโคลัมเบีย ( 10132 T / ฮา ) ตามด้วยฟิลิปปินส์ ( 93.71 T / ฮา ) หมู่ 10 สาขาการผลิตของประเทศ โคลอมเบีย ได้ผลผลิตอ้อย อันเนื่องมาจากความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งรวยที่สุดในโลก และมีการเข้าถึงสภาพอากาศหลาย ช่องว่างของผลผลิตอ้อยในอินเดีย ส่วนประเทศที่ผลิตอ้อย 10 หลักในช่วง 5 ปี คือ ช่วง 1.33 – 31.22 T / ฮาอ้อย เช่น ทั้งส่งออกและนำเข้า แต่น้ำตาลซึ่งเป็นผลิตผลหลักของอ้อยพืชผลส่งออกและนำเข้า ตามนโยบายของรัฐบาล . เป็นต่อน้ำตาลสหกรณ์ ( ฉบับที่ 44 - 4 ธันวาคม 2555 ) รวมการส่งออกน้ำตาลใน 2010-11 เป็น 32.49 แสนตันมูลค่า Rs crore และนำเข้าเป็น 10.00 10.35 พันแสนตันมูลค่า Rs crore ใน 2.72 ปีเดียวกันการขาดแคลนน้ำเป็นปัญหาหลักในการปลูกอ้อย แม้ว่าได้มีการพัฒนาที่เพิ่มขึ้นของเทคโนโลยีการบริหารจัดการน้ำปี อัตราการยอมรับ โดยเกษตรกรจะเปรียบเทียบขนาดเล็กตั้งแต่เพียง 15 – 20% ค่อนข้างน้อย การศึกษาได้วิเคราะห์ผลกระทบของน้ำหยดของน้ำต่อประสิทธิภาพการใช้น้ำ ประหยัด น้ำ ต้นทุนของการใช้แรงงานผลผลิตของพืช ฯลฯ โดยใช้ข้อมูลการสำรวจและทดลองระดับไร่นาในอินเดีย อย่างไรก็ตาม การศึกษาได้วิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับน้ำหยดในไร่อ้อย . ดังนั้น บทความนี้พยายามที่จะตรวจสอบฟาร์มเกษตรกรและลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคมและลักษณะอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของการชลประทานน้ำหยดในไร่อ้อย .