ภาษาภูไทในประเทศไทยได้รับอิทธิพลจากภาษาลาวและภาษาไทยทำให้มีบางคำที่เปลี่ยนแปลงไปหรือหยิบยืมจากภาษาหลักของประเทศนั้น แต่คำที่เป็นคำแท้ของภาษาภูไทและสำเนียงภาษาภูไทยังไม่เปลี่ยน แต่ภาษาผู้ไทยจะมีเพียงภาษาพูดเท่านั้น ไม่มีภาษาเขียน และยังคงใช้กันอยู่ทั่วไปในปัจจุบัน ชาวผู้ไทยยังคงใช้ภาษาผู้ไทยในการสื่อสารในปัจจุบัน หากมีการสื่อสารกับคนอื่นที่ไม่ใช่ชาวผู้ไทยด้วยกันจะใช้ภาษาไทยในการสื่อสาร ภาษาผู้ไทยส่วนใหญ่จะลงท้ายด้วยสระเ-อ เช่น
เผอ, ผีเหลอ, ผะเหลอ = จะใช้ท้ายประโยคเช่นไป๋นำเผอ = ไปกับใคร, ไปซิเหล่อ = ไปที่ไหน, เพิ้นสิไป๋มือเหล่อ = เขาจะไปที่ไหนเป็นต้น