The difference between syntax and m

The difference between syntax and morphology is that syntax deals with the structure of sentences and morphology deals with the structure of words. In any language, rules exist that guide the way that words are put together. These are the rules of syntax. Morphology is the study of how words are formed and understood within a language. Both syntax and morphology are related to how meaning is produced with language.

Syntax is a concept that governs the structure of sentences. The order in which words are put together has a bearing on the meaning of a sentence as a whole. Syntax rules must be followed in order for a sentence to be grammatically correct and to make sense to speakers of a language. It is what dictates things such as the order of the subject and verb, and how adjectives and adverbs are used.

Morphology is the study of morphemes, which are the smallest unit of meaning in a language. A morpheme can be one whole word or a prefix or suffix that is understood to change the meaning of the word and therefore takes on meaning itself. Morphology includes the concepts of inflection and derivation, which allow words to be made plural or for the tense of a word to be changed. The study of morphology attempts to understand how people use and understand the way that words work, in an attempt to understand the difference that one morpheme makes to many words and how words relate to each other.

Syntax and morphology are both important to the way that people derive meaning from language, but they are different in that syntax refers to the order and use of words, and morphology refers to the parts of words that create meaning. For example, it is possible to create a sentence that is grammatically correct, but that makes no sense to a speaker of the language. This is possible because syntax only governs the order of a sentence and not what the words in it mean. On the other hand, a combination of words may make sense when used together, but lose their meaning when rearranged in a way that violates the rules of syntax. Syntax and morphology are different but are dependent on each other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างไวยากรณ์และสัณฐานวิทยาคือว่าข้อเสนอไวยากรณ์กับโครงสร้างของประโยคและข้อเสนอลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่มีโครงสร้างของคำ ในภาษาใด ๆ กฎมีอยู่ว่าคู่มือวิธีการที่คำจะใส่กัน เหล่านี้เป็นกฎของไวยากรณ์ สัณฐานวิทยาคือการศึกษาวิธีคำที่เกิดขึ้นและเข้าใจภาษาภายใน ทั้งไวยากรณ์และสัณฐานวิทยาที่เกี่ยวข้องกับความหมายวิธีการผลิตด้วยภาษา. ไวยากรณ์เป็นแนวคิดที่ควบคุมโครงสร้างของประโยค ลำดับที่ในคำพูดจะใส่กันมีผลต่อความหมายของประโยคโดยรวม กฎไวยากรณ์จะต้องปฏิบัติตามเพื่อให้ประโยคที่จะเป็นหลักไวยากรณ์ที่ถูกต้องและจะทำให้ความรู้สึกไปยังลำโพงของภาษา มันเป็นสิ่งที่สั่งการสิ่งต่างๆเช่นคำสั่งของเรื่องและคำกริยาและคำคุณศัพท์และวิธีการที่จะใช้คำวิเศษณ์. สัณฐานวิทยาคือการศึกษาของ morphemes ซึ่งเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของความหมายในภาษา หน่วยสามารถเป็นหนึ่งในคำว่าทั้งหมดหรือคำนำหน้าหรือต่อท้ายที่เป็นที่เข้าใจในการเปลี่ยนแปลงความหมายของคำและดังนั้นจึงใช้เวลาในความหมายของตัวเอง รวมถึงแนวความคิดทางสัณฐานวิทยาของโรคติดเชื้อและแหล่งที่มาซึ่งจะช่วยให้คำพูดที่จะทำพหูพจน์หรือตึงของคำว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง การศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาของความพยายามที่จะเข้าใจว่าคนใช้และเข้าใจวิธีการที่ทำงานคำในความพยายามที่จะเข้าใจความแตกต่างที่ทำให้หน่วยหนึ่งไปยังหลาย ๆ คำพูดและวิธีการที่คำที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ . ไวยากรณ์และสัณฐานวิทยามีความสำคัญกับวิธีการที่ คนรับรู้ความหมายจากภาษา แต่พวกเขามีความแตกต่างกันในไวยากรณ์ที่หมายถึงการสั่งซื้อและการใช้คำพูดและสัณฐานวิทยาหมายถึงส่วนของคำที่สร้างความหมาย ยกตัวอย่างเช่นมันเป็นไปได้ในการสร้างประโยคที่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ แต่ที่ทำให้รู้สึกไม่ให้ลำโพงของภาษา นี้เป็นไปได้เพราะไวยากรณ์เท่านั้นที่ควบคุมคำสั่งของประโยคและไม่ว่าคำในนั้นหมายถึง ในทางกลับกันการรวมกันของคำพูดอาจจะทำให้รู้สึกเมื่อใช้ร่วมกัน แต่สูญเสียความหมายของพวกเขาเมื่อปรับปรุงใหม่ในทางที่ละเมิดกฎของไวยากรณ์ ไวยากรณ์และรูปร่างที่แตกต่างกัน แต่จะขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างรูปแบบและลักษณะที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างไวยากรณ์ของประโยคและโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างของคำ ในภาษาใด ๆ กฎมีอยู่ว่า ไกด์ที่พูดใส่กัน เหล่านี้เป็นกฎของไวยากรณ์ . สัณฐานเป็นวิธีการศึกษาของคำที่เกิดขึ้นและเข้าใจในภาษาทั้งไวยากรณ์และโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับวิธีการผลิตที่มีความหมายภาษา

เป็นแนวคิดที่ใช้ไวยากรณ์โครงสร้างประโยค เพื่อที่คำจะถูกใส่เข้าด้วยกัน มีเรืองกับความหมายของประโยคโดยรวม กฎไวยากรณ์ต้องปฏิบัติตามเพื่อให้ประโยคจะถูกต้องตามหลักไวยากรณ์และให้ความรู้สึกของผู้พูดภาษามันคือสิ่งที่สั่งการต่างๆ เช่น คำสั่งของประธานและกริยาและคุณศัพท์และกริยาวิเศษณ์ใช้

) คือการศึกษาคำ ซึ่งเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของความหมายในภาษา เป็นหน่วยคำที่สามารถทั้งคำหรือคำนำหน้าหรือต่อท้ายที่เข้าใจการเปลี่ยนแปลงความหมายของคำและดังนั้นจึงจะมีความหมาย นั่นเองสัณฐานวิทยารวมถึงแนวคิดของการผันคำและรากศัพท์ ซึ่งจะทำให้คำพหูพจน์หรือตึงเครียดของคำจะเปลี่ยนไป การศึกษาสัณฐานวิทยาของความพยายามที่จะเข้าใจวิธีที่พวกเขาใช้และเข้าใจวิธีการที่คำทำงานในความพยายามที่จะเข้าใจความแตกต่างที่หน่วยคำาหลายคำแล้วคำที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ .

ไวยากรณ์และรูปร่างเป็นสำคัญกับวิธีการที่บุคคลได้รับความหมายจากภาษา แต่พวกเขาจะแตกต่างกันในไวยากรณ์ หมายถึง คําสั่งและการใช้คำ และสัณฐานวิทยา หมายถึงส่วนของคําที่สร้างความหมาย ตัวอย่างเช่นมันเป็นไปได้ที่จะสร้างประโยคที่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ แต่ไม่มีเหตุผลที่จะเป็นลำโพงของภาษานี้เป็นไปได้เพราะไวยากรณ์เท่านั้นบังคับคำสั่งของประโยคและคำที่ไม่สิ่งที่มันหมายถึง บนมืออื่น ๆ , การรวมกันของคำที่อาจจะให้ความรู้สึกที่ใช้งานร่วมกัน แต่หมดความหมายเมื่อปรับปรุงใหม่ในทางที่ละเมิดกฎของไวยากรณ์ . ไวยากรณ์และรูปร่างจะแตกต่างกัน แต่จะขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ