There were no tears at the end of C

There were no tears at the end of Craig Green's show today. It would have been a hard trick to pull off twice. Besides, we've had six months to process the impact of his first solo catwalk show last June. But that isn't to say that the collection he presented wasn't mesmerizing; it was simply more pragmatic than Spring. Green cryptically described that show as "a silent protest." Now, he said, "The silent protest has got louder." You could put it another way: Spring was spirit, Fall is flesh.

The idea of the uniform lies heavy on menswear for Fall 2015, and Green was no exception to the rule of designers who are brooding this season on the meaning of uniforms. In his mind, it has to do with protection. The padding and layering of many of his looks created formidable silhouettes. Balancing them were simple white jersey tops grabbed and twisted into shape on the models' torsos, then stitched like the seams on Frankenstein's monster. "The most brutal way of fitting clothes," Green was a little embarrassed to admit, but that was surely one way to convey the vulnerability he wanted as a counterpoint to the tough, structured outerwear. "Restriction and release" was his formula.

Similar reasoning meant the models walked shoeless. Never mind that finding the right shoes for these looks would present an expensive challenge, Green insisted that socks were more innocent (for the show at least). The knitwear was also making a statement about susceptibility. It featured a circular hole above the sternum. "The most vulnerable part of the body," Green explained. "In cartoons, it's where you see the soul flying away like a ghost."

If this is the sort of thing that's on Green's mind when he's designing a sweater, the sky's the limit for conjecture about the rest of the collection. He described the color palette of red, navy, and green as "classical school colors," and there were white cotton shirts with squared-off tails to compound the school uniform effect. But the way he structured his show, the red sat at the heart, with the other colors revolving around it, like they were protecting it. "Concealed power," Green called it. So there was a picture bigger than the look-by-look cavalcade we were seeing on the catwalk. It was a dark picture, too. Listening to Green talk about his clothes, it wasn't hard to detect a pessimistic streak. Maybe that's what adds the poignancy to the beauty of his proposals. Maybe that's what people sensed when they responded with tears last season. However that worked, Green's sales tripled. So, concealed or not, there's power in the poignant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีน้ำตาไม่ท้ายเคร็กเขียวแสดงวันนี้ ก็จะได้รับเคล็ดลับยากที่จะดึงออกสอง นอก เราเคยได้หกเดือนในการประมวลผลผลกระทบของเขาดูแคทวอล์เดี่ยวแรกเดือนมิ.ย. แต่ที่ไม่ได้กล่าวว่า คอลเลกชันที่เขานำเสนอไม่เหน็ด เพียงปฏิบัติกว่าสปริงได้ กรี cryptically อธิบายที่แสดงเป็น "การเงียบปฏิเสธ" ตอนนี้ เขากล่าว "ประท้วงเงียบมีดัง" คุณสามารถทำวิธีอื่น: สปริงถูกวิญญาณ ฤดูใบไม้ร่วงเป็นเนื้อความคิดเหมือนอยู่บนเม็นสแวร์หนักสำหรับฤดูใบไม้ร่วง 2015 และเขียว มีข้อยกเว้นในกฎของนักออกแบบที่มี brooding ฤดูกาลนี้ในความหมายของเครื่องแบบ นั้น ในจิตใจของเขา มีการป้องกัน ระยะห่างการ layering ของดูเขาสร้าง silhouettes ที่อันตรายถึงชีวิต นอกจากนี้การดุลถูกเสื้อขาวอย่างท็อปส์คว้า และบิดเป็นรูปร่างในแบบจำลองของ torsos พวกเขา แล้วเย็บเช่นตะเข็บบนแฟรงเก็นสไตน์ของ "สุดโหดร้ายแบบของเสื้อผ้าที่เหมาะสม กรีนอายเล็กน้อยที่ยอมรับ แต่ที่แน่นอนวิธีหนึ่งในการถ่ายทอดช่องโหว่ที่เขาอยากเป็น counterpoint เพื่อ outerwear ยาก โครงสร้าง "ข้อจำกัดและนำ" เป็นสูตรของเขาเหตุผลคล้ายกันหมายถึง รูปแบบการเดิน shoeless ไม่ทราบว่า หารองเท้าเหมาะสมสำหรับลักษณะเหล่านี้จะนำเสนอความท้าทายมีราคาแพง เขียวยืนยันว่า ถุงเท้าบริสุทธิ์มากขึ้น (โชว์น้อย) เสื้อถักถูกยังทำคำสั่งเกี่ยวกับภูมิไวรับ เรื่องที่โดดเด่นหลุมกลมข้างกระดูกสันอก "เสี่ยงที่สุดส่วนหนึ่งของร่างกาย กรีนอธิบาย "ในการ์ตูน มันอยู่ที่คุณเห็นบินไปเช่นผีวิญญาณ"ถ้าเป็นการเรียงลำดับของสิ่งที่อยู่ในจิตใจของเขียวเมื่อเขาจะออกแบบเป็นเสื้อกันหนาว ท้องฟ้าเป็นขีดจำกัดสำหรับข้อความคาดการณ์เกี่ยวกับส่วนเหลือของชุด เขาอธิบายสีแดง กองทัพเรือ และสีเขียวเป็น "โรงเรียนคลาสสิกสี" และมีเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวกับลอการิทึมปิดหางประกอบผลเป็นรูปแบบของโรงเรียน แต่วิธีเขาจัดโครงสร้างของเขาแสดง สีแดงนั่ง ด้วยสีอื่น ๆ ที่หมุนรอบ เหมือนที่พวกเขาได้ปกป้องหัวใจ "ปกปิดพลังงาน กรีนเรียกว่า ดังนั้น เป็นภาพที่ใหญ่กว่า cavalcade ลักษณะโดยลักษณะที่เราได้เห็นในการ มันเป็นภาพที่มืด เกินไป ฟังสีเขียวพูดคุยเกี่ยวกับเสื้อผ้าของเขา มันไม่ได้ยากที่จะตรวจหาอับในเชิงลบ บางทีที่มีอะไรเพิ่มที่ poignancy เพื่อความสวยงามของข้อเสนอของเขา บางทีนั่นคืออะไรคนทรงเมื่อพวกเขาตอบสนอง ด้วยน้ำตาฤดูกาลล่าสุด แต่ที่ทำงาน ขายของสีเขียวสามเท่า ดังนั้น ปกปิด หรือไม่ มีอำนาจในการประจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีน้ำตาไม่ในตอนท้ายของการแสดงเครกสีเขียวของวันนี้ ก็จะได้รับเคล็ดลับที่ยากที่จะดึงออกเป็นครั้งที่สอง นอกจากนี้เราได้มีหกเดือนในการประมวลผลผลกระทบของการเดี่ยวครั้งแรกของเขาแสดงแคทวอล์เดือนมิถุนายน แต่ที่ไม่ได้ที่จะบอกว่าคอลเลกชันเขานำเสนอไม่ได้หลงใหล; มันเป็นเพียงแค่การปฏิบัติมากขึ้นกว่าในฤดูใบไม้ผลิ สีเขียวลับอธิบายแสดงให้เห็นว่าเป็น "การประท้วงเงียบ." ตอนนี้เขากล่าวว่า "การประท้วงเงียบได้มีดัง." คุณสามารถใส่มันอีกวิธีหนึ่งที่: ฤดูใบไม้ผลิถูกวิญญาณฤดูใบไม้ร่วงเป็นเนื้อ. ความคิดของเครื่องแบบอยู่หนักในเสื้อผ้าบุรุษสำหรับฤดูใบไม้ร่วงปี 2015 และกรีนก็ไม่มีข้อยกเว้นกฎของนักออกแบบที่มีความหมกมุ่นในฤดูกาลนี้ในความหมายของเครื่องแบบ ในใจของเขาก็มีจะทำอย่างไรกับการป้องกัน ช่องว่างภายในและฝังรากลึกของหลายรูปลักษณ์ของเขาสร้างเงาที่น่ากลัว สมดุลพวกเขาง่ายท็อปส์ซูเสื้อสีขาวคว้าและบิดเป็นรูปร่างลำตัวในรุ่น 'แล้วเช่นเย็บตะเข็บบนมอนสเตอร์ของ Frankenstein "วิธีที่โหดร้ายที่สุดของเสื้อผ้าที่เหมาะสม" กรีนเป็นอายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะยอมรับ แต่นั่นก็เป็นวิธีหนึ่งที่แน่นอนในการถ่ายทอดช่องโหว่ที่เขาต้องการเป็นความแตกต่างกับยาก, แจ๊กเก็ตที่มีโครงสร้าง "ข้อ จำกัด และเป็นอิสระ" เป็นสูตรของเขา. เหตุผลที่คล้ายกันหมายถึงรูปแบบการเดินเท้าเปล่า ไม่เคยคิดว่าการหารองเท้าที่เหมาะสมสำหรับรูปลักษณ์เหล่านี้จะนำเสนอความท้าทายที่มีราคาแพง, กรีนยืนยันว่าถุงเท้าเป็นผู้บริสุทธิ์มากขึ้น (สำหรับการแสดงอย่างน้อย) เสื้อถักที่ได้รับการทำคำสั่งเกี่ยวกับความอ่อนแอ มันเป็นจุดเด่นหลุมวงกลมเหนือกระดูก "ส่วนที่เปราะบางที่สุดของร่างกาย" กรีนอธิบาย "ในการ์ตูนมันคือสิ่งที่คุณเห็นจิตวิญญาณของการบินที่บินไปเหมือนผี." ในกรณีนี้คือการจัดเรียงของสิ่งที่อยู่ในใจของกรีนเมื่อเขาออกแบบเสื้อยืดที่ฟ้าขีด จำกัด สำหรับการคาดเดาเกี่ยวกับส่วนที่เหลือของคอลเลกชันที่ เขาอธิบายจานสีของสีแดง, น้ำเงินและสีเขียวเป็น "โรงเรียนสีคลาสสิก" และมีเสื้อยืดผ้าฝ้ายสีขาวที่มีหางยืดออกไปสารประกอบโรงเรียนผลเครื่องแบบ แต่วิธีการที่เขามีโครงสร้างการแสดงของเขา, สีแดงนั่งอยู่ในหัวใจที่มีสีอื่น ๆ หมุนไปรอบ ๆ มันเหมือนพวกเขาปกป้องมัน "พลังที่ซ่อน" กรีนเรียกมันว่า จึงมีภาพที่มีขนาดใหญ่กว่ารูปลักษณ์โดยดูขบวนแห่ที่เราได้เห็นบนแคทวอล์ มันเป็นภาพที่มืดเกินไป การฟังการพูดคุยเกี่ยวกับเสื้อผ้าสีเขียวของเขาก็ไม่ได้ยากในการตรวจสอบแนวในแง่ร้าย บางทีนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เพิ่มความรุนแรงเพื่อความงามของข้อเสนอของเขา บางทีนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่คนรู้สึกว่าเมื่อพวกเขาตอบด้วยน้ำตาฤดูกาลที่ผ่านมา แต่ที่ทำงานขายกรีนสามเท่า ดังนั้นที่มองไม่เห็นหรือไม่ว่ามีอำนาจในฉุน