The theory of modulus tailoring is

The theory of modulus tailoring is mainly used in matrix-fibril type of bicomponent fibers. Classification based on the relative moduli of the two components depends to a great extent on the properties and use of the blends. For example, adding of a disperse phase of higher modulus generally increases the overall modulus and is frequently used to reduce the creep of elastomers. In contrast, adding of a low modulus polymer in the blend is generally used to improve the impact resistance and elongation-to-break of rigid plastics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่มีใช้ทฤษฎีในการปรับแต่งโมดูลัสในเมทริกซ์ด้านชนิดของเส้นใย ประเภทอิง moduli ญาติสองส่วนชะลอขึ้นอยู่กับคุณสมบัติและการใช้การผสมอยู่ เช่น การเพิ่มของระยะ disperse ของโมดูลัสสูงโดยทั่วไปเพิ่มโมดูลัสโดยรวม และมักใช้เพื่อลดพฤติกรรมการยาง คมชัด การเพิ่มโมดูลัสต่ำเมอร์ในการผสมผสานการทนต่อแรงกระแทกและยืดการแบ่งของพลาสติกแข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีของโมดูลัสการตัดเย็บส่วนใหญ่จะใช้ในรูปแบบเมทริกซ์หนังศีรษะของเส้นใย bicomponent การจัดหมวดหมู่ขึ้นอยู่กับโมดูลญาติของทั้งสองส่วนขึ้นอยู่ในระดับที่ดีเกี่ยวกับคุณสมบัติและการใช้ผสม ตัวอย่างเช่นการเพิ่มของขั้นตอนการกระจายของโมดูลัสที่สูงขึ้นโดยทั่วไปเพิ่มโมดูลัสโดยรวมและมักจะถูกใช้เพื่อลดการคืบของยาง ในทางตรงกันข้ามการเพิ่มของพอลิเมอโมดูลัสในระดับต่ำในการผสมผสานโดยทั่วไปจะใช้ในการปรับปรุงการทนต่อแรงกระแทกและการยืดตัวต่อการแบ่งของพลาสติกแข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีของโมดูลัส การตัดเย็บที่ใช้ส่วนใหญ่ในเมทริกซ์ไฟบริลชนิดของเส้นใยแบบ . การจำแนกตามญาติของเส้นใยสององค์ประกอบขึ้นอยู่ในระดับที่ดีในคุณสมบัติและการใช้งานของยางผสม ตัวอย่างเช่น การเพิ่มของการกระจายของค่าโมดูลัส ( โดยทั่วไปเพิ่มค่าโดยรวม และมักใช้เพื่อลดการคืบของอีลาสโตเมอร์ . ในทางตรงกันข้าม , การเพิ่มของพอลิเมอร์ผสมมีค่าต่ำ โดยทั่วไปจะใช้เพื่อปรับปรุงผลกระทบและความต้านทานการยืดทั้งหมดของพลาสติกแข็ง