4. Allelopathic crop cultivars
Researchers have screened crop cultivars for their
differential allelopathic activity (Wu et al., 1999;
Olofsdotter, 2001). Putnam and Duke (1974) tested
526 accessions of cucumber (Cucumis sativus L.) and 12
accessions of eight related Cucumis species, representing
41 nations of origin, for their allelopathic activity on
white mustard (Brassica hirta Moench.) and wild proso
millet (Panicum miliaceum L.). One accession inhibited
growth of test species by 87%, and 25 accessions
inhibited growth by 50% or more. These authors
concluded that the incorporation of an allelopathic
character into a crop cultivar could provide the crop
with a competitive advantage over certain weeds. Fay
and Duke (1977) screened 3000 accessions of the USDA
world collection of Avena sp. germplasm for their ability
to exude scopoletin. Twenty-five accessions exuded
more scopoletin from their roots than a standard oat
cultivar, ‘Garry’. They found that four accessions
exuded up to three times as much scopoletin as ‘Garry’
oats. One of these accessions grown in sand culture for
16 days with wild mustard significantly reduced mustard
growth more than that obtained when the weed was
grown with ‘Garry’ oats. The plant exhibited severe
chlorosis, stunting, and twisting, indicating allelopathic
effects rather than simple competition. Twenty soybean
cultivars of varying competitive ability were tested for
their allelopathic potential on velvetleaf and Setaria
italica (L.) Beauv. (foxtail millet). On an average, these
cultivars decreased the dry weights of velvetleaf by 46%
and that of foxtail millet by 65%
4 . ทดสอบพันธุ์พืช นักวิจัยได้คัดพันธุ์พืช
ค่าความหลากหลายของกิจกรรม ( Wu et al . , 1999 ;
olofsdotter , 2001 ) พัทและดยุค ( 1974 ) ทดสอบ
526 รวมแตงกวา ( ต้นแตงกวา L . ) และ 12
รวมแปดที่เกี่ยวข้อง cucumis ชนิดแทน
41 ประเทศต้นทาง เพื่อความหลากหลายของกิจกรรมบน
มัสตาร์ดสีขาว ( Brassica hirta 9) และป่า proso
ข้าวฟ่างหญ้า miliaceum L . ) หนึ่งการยับยั้ง
การเจริญเติบโตของพืชทดสอบโดย 87% และ 25 สายพันธุ์
ยับยั้งโดย 50% หรือมากกว่า ผู้เขียนเหล่านี้
สรุปได้ว่า การรวมตัวของตัวละครที่ทดสอบ
เป็นพืชพันธุ์ สามารถให้พืช
กับเปรียบในการแข่งขันมากกว่าวัชพืชบางอย่าง เฟย์
และดยุค ( 1977 ) จาก 3 , 000 ตัวอย่างของ USDA
คอลเลกชันของวนา sp . สายพันธุ์สำหรับ
ความสามารถเพื่อคายสโคโพเลตินโลก ยี่สิบห้า accessions exuded
สโคโพเลตินเพิ่มเติมจากรากของพวกเขากว่าพันธุ์มาตรฐานโอ๊ต
' Garry ' พวกเขาพบว่าสี่สายพันธุ์
ปริกถึงสามเท่าสโคโพเลติน " Garry '
ข้าวโอ๊ต หนึ่งในสายพันธุ์เหล่านี้เพาะทราย
16 วันกับมัสตาร์ด มัสตาร์ด
ป่าลดลงการเจริญเติบโตมากกว่าที่ได้รับเมื่อวัชพืช
โต ' Garry ' ข้าวโอ๊ต พืชมีคลอโรซิ stunting และรุนแรง
, , บิด , แสดงผลทดสอบ
มากกว่าการแข่งขันที่เรียบง่าย ถั่วเหลือง
พันธุ์ยี่สิบแตกต่างจากความสามารถในการแข่งขัน โดยมีศักยภาพและความหลากหลายของพวกเขาใน velvetleaf
setaria italica ( L . ) Beauv . ( หมาจิ้งจอกข้าวฟ่าง ) โดยเฉลี่ย เหล่านี้
พันธุ์ลดลง น้ำหนักแห้งของ velvetleaf โดย 46%
และของหมาจิ้งจอกข้าวฟ่าง โดย 65%
การแปล กรุณารอสักครู่..