Introduction The fighting fish genu

Introduction



The fighting fish genus Betta comprises more than 65 species distributed in South-East Asia. It is the most spe- ciose genus of the family Osphronemidae (Britz, 2001; tan & ng, 2005). There are both mouth-brooding and bubble-nesting fighting fish species (Schmidt, 1996; rüBer et al., 2004). They are divided into several species groups (e. g. Schmidt, 1996; tan & ng, 2005).
The new species described here from the south-west of Borneo (Kalimantan Tengah) is a member of the Betta coccina group. The species of this group occupy a particular kind of habitat. They are restricted to peat swamp forests with black water and a pH value of (or even below) 5.0 (Witte & Schmidt, 1992). Due to their small size (usually < 30 mm SL), their cryptic appear- ance (most members possess a blackish or dark crimson red body colour), and their semi-aquatic ecotopes in the rainforest, they have been discovered only recently or not recognized as distinct species in the past. Witte
& Schmidt (1992) give a review of the discoveries and
taxonomic exploration of the coccina group.

The first species of this group to be described was B. coccina, by Vierke (1979), followed by a ‚vorläufige Beschreibung‘ (= ‚preliminary description‘) of B. tussyae by Schaller (1985). Schaller (1986) also published the brief description of B. persephone. Witte & kottelat (in kottelat, 1991) added B. rutilans from Borneo. The first comprehensive treatment of the species group (in- cluding ethological studies, discussion of the taxonomy, and a phylogenetic analysis) was performed by Witte
& Schmidt (1992), who described B. brownorum. A few months later in the same year ng & kottelat (1992) described B. livida. The next taxon, B. miniopinna, was created by tan & tan (1994) for a species similar to B. persephone. kottelat & ng (1994) described B. burdi- gala from Bangka, in 1994. And finally, B. uberis is the species most recently described, from Borneo by tan & ng (2006).
The purpose of the present paper is to describe Betta hendra spec. nov., a recently discovered species from Borneo (Kalimantan Tengah, Indonesia), and to discuss




its biogeography and phylogenetic position within the species group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ สกุลปลาต่อสู้กัดประกอบด้วยมากกว่า 65 ชนิดที่กระจายในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันเป็นที่สุด spe ciose สกุลครอบครัว Osphronemidae (Britz, 2001; tan & ng, 2005) มีทั้งปาก brooding และ เนสติ้งฟองต่อสู้ปลาสายพันธุ์ (Schmidt, 1996; rüBer et al., 2004) พวกเขาจะแบ่งออกเป็นแต่ละชนิด (e. g. ชมิดท์ 1996; tan & ng, 2005)สายพันธุ์ใหม่ที่อธิบายไว้ที่นี่จากตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะบอร์เนียว (กาลิมันตันเต็งกา) เป็นสมาชิกของกลุ่มกัดค็อกซินา พันธุ์กลุ่มนี้ครอบครองอยู่อาศัยธรรมดา พวกเขาถูกจำกัดให้ป่าพรุพรุน้ำดำและค่า pH ของ (หรือแม้แต่ด้านล่าง) 5.0 (Witte และชมิดท์ 1992) เนื่องจากความเล็กขนาด (ปกติ < 30 mm SL), ความระทมปรากฏ-ance (สมาชิกส่วนใหญ่มีสี blackish หรือสีเข้มแดงแดงร่างกาย), และ ecotopes ของกึ่งน้ำในป่า พวกเขาถูกค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้เท่านั้น หรือไม่รับรู้เป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในอดีต Witteและชมิดท์ (1992) ให้การตรวจสอบของการค้นพบ และสำรวจอนุกรมวิธานกลุ่มค็อกซินา The first species of this group to be described was B. coccina, by Vierke (1979), followed by a ‚vorläufige Beschreibung‘ (= ‚preliminary description‘) of B. tussyae by Schaller (1985). Schaller (1986) also published the brief description of B. persephone. Witte & kottelat (in kottelat, 1991) added B. rutilans from Borneo. The first comprehensive treatment of the species group (in- cluding ethological studies, discussion of the taxonomy, and a phylogenetic analysis) was performed by Witte& Schmidt (1992), who described B. brownorum. A few months later in the same year ng & kottelat (1992) described B. livida. The next taxon, B. miniopinna, was created by tan & tan (1994) for a species similar to B. persephone. kottelat & ng (1994) described B. burdi- gala from Bangka, in 1994. And finally, B. uberis is the species most recently described, from Borneo by tan & ng (2006).The purpose of the present paper is to describe Betta hendra spec. nov., a recently discovered species from Borneo (Kalimantan Tengah, Indonesia), and to discuss its biogeography and phylogenetic position within the species group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำBetta ต่อสู้จำพวกปลาประกอบด้วยมากกว่า 65 ชนิดกระจายอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันเป็นประเภท ciose เจาะจงมากที่สุดของครอบครัว Osphronemidae (Britz 2001; สีน้ำตาลและนาโน, 2005) มีทั้งปากครุ่นคิดและฟองรังสายพันธุ์ปลากัด (Schmidt, 1996. ruber, et al, 2004) พวกเขาจะแบ่งออกเป็นหลายสายพันธุ์กลุ่ม (เช่น Schmidt, 1996; สีน้ำตาลและนาโน, 2005). สายพันธุ์ใหม่ที่อธิบายไว้ที่นี่จากทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะบอร์เนียว (กาลิมันตัน Tengah) เป็นสมาชิกของกลุ่ม Betta coccina ชนิดของกลุ่มนี้ครอบครองชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อยู่อาศัย พวกเขาถูก จำกัด ให้ป่าพรุที่มีน้ำสีดำและค่าพีเอชของ (หรือแม้กระทั่งด้านล่าง) 5.0 (วิตต์และชมิดท์, 1992) เนื่องจากขนาดที่เล็กของพวกเขา (ปกติ <30 มิลลิเมตร SL) ของพวกเขาเป็นความลับ appear- ance (สมาชิกส่วนใหญ่มีสีแดงเข้มสีดำหรือสีเข้มสีร่างกายสีแดง) และ ecotopes กึ่งน้ำในป่าฝนเขตร้อนที่พวกเขาได้รับการค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้หรือไม่ จำได้ว่าเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในอดีตที่ผ่านมา วิตต์และชมิดท์ (1992) ให้ทบทวนการค้นพบและการสำรวจการจัดหมวดหมู่ของกลุ่มcoccina ได้. ชนิดแรกของกลุ่มนี้จะได้รับการอธิบายเป็นบี coccina โดย Vierke (1979) ตามด้วยการvorläufigeคำอธิบาย (= คำอธิบายเบื้องต้น) ของ B. tussyae โดย Schaller (1985) Schaller (1986) นอกจากนี้ยังมีการตีพิมพ์คำอธิบายสั้น ๆ ของ Persephone บี วิตต์ & Kottelat (ใน Kottelat, 1991) เพิ่มข rutilans จากเกาะบอร์เนียว การรักษาที่ครอบคลุมกลุ่มแรกของสายพันธุ์ (ห cluding ethological ศึกษา, การอภิปรายของอนุกรมวิธานและการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการ) ได้ดำเนินการโดยวิตต์และชมิดท์(1992) ผู้บรรยาย brownorum บี ไม่กี่เดือนต่อมาในปีเดียวกันงะ & Kottelat (1992) อธิบายบี livida แท็กซอนต่อไปบี miniopinna ถูกสร้างขึ้นโดยสีน้ำตาลและสีน้ำตาล (1994) สำหรับสายพันธุ์ที่คล้ายกับบี Persephone Kottelat & งะ (1994) อธิบายบี burdi- จากงานกาล่าบังกาในปี 1994 และในที่สุดบี uberis เป็นสายพันธุ์มากที่สุดเมื่อเร็ว ๆ นี้อธิบายจากเกาะบอร์เนียวโดยน้ำตาลและนาโนกรัม (2006). วัตถุประสงค์ของบทความในปัจจุบันคือการอธิบาย Betta hendra ข้อมูลจำเพาะ พฤศจิกายนที่เพิ่งค้นพบสายพันธุ์จากเกาะบอร์เนียว (กาลิมันตัน Tengah, อินโดนีเซีย) และเพื่อหารือเกี่ยวกับวและตำแหน่งสายวิวัฒนาการภายในกลุ่มสปีชีส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ



ปลากัดปลากัดประกอบด้วยมากกว่าสกุล 65 ชนิดกระจายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันคือที่สุดเอสพี - ปิดประเภทของครอบครัว ( Osphronemidae บริตซ์ , 2001 ; แทน& ng , 2005 ) มีทั้งปากครุ่นคิดและฟองซ้อนปลากัดสายพันธุ์ ( ชมิดท์ , 1996 ; R ü ber et al . , 2004 ) พวกเขาจะแบ่งออกเป็นหลายกลุ่มเผ่าพันธุ์ ( เช่น ชมิดท์ , 1996 ; แทน& ng , 2005 ) .
ชนิดใหม่ที่อธิบายไว้ที่นี่จากทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะบอร์เนียว ( กาลิมันตันเต็งกาห์ ) เป็นสมาชิกของปลากัดค็อกซินา กรุ๊ป ชนิดของกลุ่มนี้ครอบครองชนิดเฉพาะของที่อยู่อาศัย พวกเขาจะถูก จำกัด ให้ป่าพรุที่มีน้ำสีดำ และค่า pH ( หรือแม้กระทั่งด้านล่าง ) 5.0 ( วิต&ชมิดท์ , 1992 ) เนื่องจากขนาดที่เล็กของพวกเขา ( โดยปกติ < 30 มม. SL )ของพวกเขาที่ปรากฏ - ance ( สมาชิกส่วนใหญ่มีร่างกายสีแดงเลือดหมูดำหรือสีเข้ม ) และกึ่งน้ำ ecotopes ในป่าฝนถูกค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้เท่านั้น หรือไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในอดีต วิต
&ชมิดท์ ( 1992 ) ให้ทบทวนการค้นพบและ
การสำรวจและกลุ่มค็อกซินา .

ชนิดแรกของกลุ่มนี้จะอธิบายเป็น Bค็อกซินา โดย vierke ( 1979 ) รองลงมา ได้แก่ ‚ vorl และ ufige ( ' ( = ‚เบื้องต้นรายละเอียด ) ของ tussyae โดยชอเลอร์ ( 1985 ) ชอเลอร์ ( 1986 ) ยังเผยแพร่รายละเอียดโดยย่อของ บี เพอร์ซิโฟนี วิต& kottelat ( ใน kottelat , 1991 ) เพิ่ม พ. rutilans จากบอร์เนียว การรักษาที่ครอบคลุมแรกของชนิดในกลุ่ม ( รวม ethological การศึกษา การอภิปรายของอนุกรมวิธานและการวิเคราะห์ phylogenetic ) แสดงโดยวิต
&ชมิดท์ ( 1992 ) ที่อธิบายไว้ . brownorum . ไม่กี่เดือนต่อมา ในปีเดียวกัน ของ& kottelat ( 1992 ) อธิบายว่า พ. livida . อีกชนิด บี miniopinna , ถูกสร้างขึ้นโดย Tan &ตัน ( 1994 ) เป็นชนิดที่คล้ายคลึงกับ บี เพอร์ซิโฟนี kottelat & NG ( 1994 ) อธิบาย พ. burdi - กระจิบจาก Bangka , 1994 และสุดท้าย พ.uberis เป็นสปีชีส์มากที่สุดเมื่อเร็ว ๆนี้อธิบาย จากบอร์เนียวโดย Tan & NG ( 2006 ) .
วัตถุประสงค์ของกระดาษในปัจจุบันคือการอธิบายปลากัด hendra spec พ.ย. เพิ่งค้นพบสปีชีส์จากเกาะบอร์เนียว ( กาลิมันตันเต็งกาห์ อินโดนีเซีย ) และคุย




มันว ซึ่งภายในชนิดและตำแหน่งของกลุ่ม