Though they’ve reached the extreme

Though they’ve reached the extreme of their fatigue; by overcoming such hardship and adversity, the freshman and the seniors formed a mutual respect for each other.
Whether it’s the talent show or the training of hell, in several hours or so, they would all leave those behind and nothing will remain except for their happy memories.
So they all shared drinks as the night draped over.
At 11 PM, one by one, they all fell to sleep in exhaustion.
***
“Huaa.”
Lee Hyun woke up and soaked in the fresh air.
Although last night he seemed to have drunk too much till having a hangover, there was no change in his morning schedule.
‘And now, we’re going to return.’
He was a little disappointed, but it seemed he accomplished the motives he came with.
The fact was as soon as he returned home; he’d reconnect to Royal Road.
During the three days and two nights of absent, he was certain that things had developed somehow.
He’ll once again slipped into the shadows in the subversive activities of a dark gamer by making money through quests and items with his ambitious colleagues; and this will become nothing more than just a dream.
It was a fierce battleground rather than just a game!
Lee Hyun needed to return to that world.
‘Today, I may have a bit of time to go to the Dojang. Need to do a bit of morning exercise.’
Lee Hyun removed himself out of the temporary residence.
He loosened his rigid muscles by moving around and had intended to run.
But just as yesterday, he spotted Seoyoon sitting on the rock.
‘When did that happen?’
Lee Hyun approached her and spoke.
“Hi.”
“……”
“Why are you up early?”
“……”
Still no reply. Lee Hyun quietly took a seat beside her, and that was all as he remains seated.
Once Lee Hyun sat down on the rock.
His mind was still troubled as he thought about being unable to exercise, so he didn’t want to just silently sitting there.
Lee Hyun no longer spoke, while Seoyoon was still hesitantly trying to find what to say.
Even though she really wanted to share a lot, she did not know where to start or how long the wait in between each reply should be.
30 minutes in silence.
Cheosseokcheosseok!
The sound of the waves in their current vicinity could be heard, along with the cries of the seagulls.
The rise in Lee Hyun’s anxiety was directly proportional to the rise in Seoyoon's feeling of comfort.
As the greeting breeze blew, the day was becoming brighter.
They watched the sun rising over at the faraway horizon!
Suddenly, there was a gentle touch on Lee Hyun’s shoulder. It was the unable to win against the drowsiness Seoyoon's head leaning on it.
It was due to being the second day already that she could not sleep well, along with the fact that she was tired from the out of the norm alcoholic drinks.
And here it was, her trusted friend Lee Hyun, presented comfort from the built up tension and knocked her to sleep spontaneously.
Segeunsegeun.
Seoyoon's breathing rhythm sounded in Lee Hyun’s ear.
With each exhale, Lee Hyun could feel his own heart reacted to it as the beats increased in strain.
In this place, it was just Lee Hyun and Seoyoon.
Although the students were still sleeping on the sandy beach, they were at a distance away.
Moreover, Seoyoon had already drifted to dreamland in a seemingly drunken slumber due to the hearty drinks from the previous day.
In other words, it was an opportunity given by the heavens!
There was no other way but to say Seoyoon was defenseless in this state before Lee Hyun.
Lee Hyun’s eyes filled with murderous intentions.
‘You treat me like fodder, huh. And during my cold you jammed that food-to-kill porridge down my throat!’
It was a golden opportunity to take revenge.
As it seemed she was deeply in her doze, he could have picked her up and tossed her into the sea.
Holding grudges infinitely!
However, Lee Hyun’s mind soon wandered off from the thought. Though vengeance would be thrilling, he was afraid of the troubles to come in the future.
‘I don’t know how she will manage after I throw her into the sea!’
Still, in his internal rampage he paid careful attention to not wake up Seoyoon. Then a thought hit.
‘Let me adjust a bit to have you sleep more comfortably.’
Lee Hyun gently lifted up Seoyoon's head and placed it on his lap. After which, he observed Seoyoon's face in detail.
‘There’s gotta be an ugly corner somewhere.’
He still had not given up on his childish revenge.
The first time Lee Hyun saw Seoyoon's face was in the instructor’s cabin.
But because he noticed the ‘murderer’ mark during that event that he did not examined her beauty in more detail.
Nevertheless, a fragment of Seoyoon's face remained in his mind that he went to sculpt the Statue of Freya.
The image he had at that time was indeed beautiful.
But he did not know that the beauty exceeded what he had imagined.
The second meeting where he saw her was on the Plains of Despair, where her loveliness shone even more.
Then, during the times they risked their lives in the northern parts, he took peeks at her in his spare time.
But with each and every time he saw her, she continuously exuded attractiveness.
It wasn’t because Seoyoon was increasingly becoming more and more beautiful.
She was already beautiful from the beginning. It was because the more closely he got to look at her face, the more beauty he saw in her.
Eyes, nose, eyebrows, forehead, chin and lips.
There was no way to totaled up her features.
While wondering how dreadfully beautiful something was, a new attraction came into play whenever he took a look.
No matter how long he stared at her face, he could not get tired from the sight. With each and every sight to admire, he had no choice but to look!
Lee Hyun wanted to find flaws in Seoyoon's face.
He leaned in so close that he can feel each of her breath, a rare chance to do so since she was still sleeping.
‘Skin. Well, it’s perfect. Not one crease and I can’t even see a single pore. How can human skin have such milk like quality? Facial feature. Great. It’s the perfect golden ratio of placements if I was sculpturing. Long eyebrows…how does her hair even have such orderly placements?’
Trying to find any facial flaw in her, even if it was just a tiny ugly part in her, did not work out.
‘Fine, I admit the face is too good. What about other places…’
Lee Hyun’s eyes ran downward. He could roughly make out the figure through the dress. And here still, he could not find a fault.
Tall and slender, her body was also good.
The calves, thighs, and even the waist line were smooth.
Even the freaking toes exposed from the sandals were also beautiful!
Lee Hyun did not hate women.
He simply wanted to avoid having a relationship with one because there will be money to spend. But this idea has changed quite a bit after watching Seoyoon.
‘If it’s her then it’s prolly ok to treat her to a Kimbap shop. No wait. If I do that then it’ll go bad if she develops a habit of wanting to go there. Oh yea, I suppose I could treat her at an udon stall or sumthin!’ (??? sushi shop or something, google image sushi, but not sure what else it also encompasses.)
This was a somewhat of a significant change in him.
Lee Hyun was still giving Seoyoon a lap pillow even as the sun fully emerges.
The sunrise from the sea was a spectacular sight to behold.
Due to the fact that yesterday morning was filled with fog that he could not able to see such sunrise; but today, not a single cloud in the sky could be seen in this sunny weather.
From where the sky and the ocean attempting to touch one another, the sun seemingly burned them both as it rose.
“Ahh!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า พวกเขาได้ถึงสุดขีดของความอ่อนเพลีย โดยมากเพียงใดเช่นความยากลำบากและความทุกข์ยาก การวิชาฯ และผู้สูงอายุที่เกิดการเคารพซึ่งกันและกันไม่ ว่าจะเป็นการแสดงความสามารถพิเศษหรือฝึกนรก ในเวลาหลายชั่วโมง หรือดัง นั้น พวกเขาจะปล่อยทั้งหมดผู้อยู่เบื้องหลังและไม่มีอะไรจะยังคงอยู่ยกเว้นความทรงจำของพวกเขามีความสุขดังนั้น พวกเขาทั้งหมดร่วมกันดื่มเป็นคืนมากกว่านี้เวลา 11 น. หนึ่ง พวกเขาทั้งหมดตกประเทศมา***"Huaa"ลีฮยอนตื่นขึ้น และนำไปแช่ในอากาศแม้ว่าเมื่อคืนที่เขาดูเหมือนจะได้ดื่มมากเกินไปจนมีอาการเมาค้าง มีเปลี่ยนแปลงกำหนดการเช้าของเขา"และตอนนี้ เรากำลังจะกลับ"เขาผิดหวังเล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่าเขาทำไม่สนคำครหาเขาให้มาพร้อมกับการความจริงได้ทันทีที่เขากลับบ้าน เขาจะเชื่อมต่อกับถนนรอยัลในช่วงเวลาสามวันสองคืนของขาด เขาได้แน่นอนว่า สิ่งที่ได้พัฒนาขึ้นอย่างใดเขาจะครั้งเล็ดรอดเข้าเงาในกิจกรรม subversive ความมืดที่นักเล่นเกม โดยการผ่านเควสและสินค้าที่ มีผู้ร่วมงานของเขาทะเยอทะยาน และนี่จะเป็นอะไรมากกว่าเพียงแค่ความฝันก็ battleground รุนแรงแทนที่เป็นเพียงแค่เกมลีฮยอนต้องกลับไปที่โลก' วันนี้ อาจมีบิตของเวลาไป Dojang ได้ ต้องทำบิตของการออกกำลังกายตอนเช้า 'ลีฮยอนเอาตัวเองออกจากที่อาศัยชั่วคราวเขาหลวมกล้ามเนื้อของเขาแข็ง โดยรอบ และมีวัตถุประสงค์เพื่อการทำงานแต่เพิ่งเป็นเมื่อวานนี้ เขาด่าง Seoyoon นั่งอยู่บนหิน'เมื่อเรื่องเกิดขึ้น"ลีฮยอนทาบทามเธอ และพูด"สูง ขึ้น"“……”"เหตุใดคุณขึ้นก่อน"“……”ยังตอบไม่ ลีฮยอนเอาเงียบ ๆ นั่งข้างเธอ ว่า และทั้งหมดเขายังคงนั่งนั้นเมื่อลีฮยอนนั่งลงบนหินจิตใจของเขามีปัญหายังคงเป็นเขาคิดว่า เกี่ยวกับการไม่ออกกำลังกาย เพื่อให้เขาไม่ได้ต้องการเพียงแค่นั่งเงียบ ๆ มีการลีฮยอนไม่พูด ในขณะที่ Seoyoon hesitantly ยังคงพยายามค้นหาสิ่งที่จะพูดแม้ว่าเธออยากจะแบ่งปันมาก เธอไม่ทราบตำแหน่งที่จะเริ่มต้นหรือระยะการรอระหว่างการตอบแต่ละควรจะ30 นาทีในความเงียบCheosseokcheosseokเสียงคลื่นในปัจจุบันของพวกเขาสามารถได้ยินเสียง พร้อมกับเสียงร้องนกนางนวลเพิ่มขึ้นในความวิตกกังวลของ Lee Hyun ถูกสัดส่วนโดยตรงกับเพิ่มขึ้นในความรู้สึกของ Seoyoon ของความสะดวกสบายเป็นคำทักทายสายลมได้พัด ได้กลายเป็นวันสว่างพวกเขาเฝ้าดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ขอบฟ้าไกลกว่าทันใดนั้น มีสัมผัสอ่อนโยนบนไหล่ Lee Hyun ก็ไม่สามารถชนะของ Seoyoon มีหัวพิงบนมันเกิดได้สองวันแล้วที่เธออาจไม่ดี กับความจริงที่ว่า เธอเหนื่อยจากออกของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของปกติและที่นี่มัน เป็น เธอเชื่อเพื่อน Lee Hyun นำเสนอความสะดวกสบายจากความตึงเครียดที่สร้างขึ้น และโบว์ลิ่งเธอนอนหลับธรรมชาติSegeunsegeunจังหวะการหายใจของ Seoyoon แต่เพียงแห่งในลีฮยอนหูพร้อมหายใจออกแต่ละ ลีฮยอนรู้สึกถึงหัวใจของเขาเองปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นนั้นเป็นจังหวะเพิ่มขึ้นในต้องใช้การในสถานที่แห่งนี้ มันเป็นเพียง Lee Hyun และ Seoyoonแม้ว่านักเรียนยังได้นอนบนหาดทราย พวกเขาอยู่ห่างออกไปนอกจากนี้ Seoyoon มีแล้วลอยไปดรีมแลนด์ในสมที่สุดดูเหมือนเมาจากเครื่องดื่มแสนอร่อยจากวันก่อนหน้านั้นในคำอื่น ๆ มันเป็นโอกาสที่ได้รับจากฟากฟ้ามีวิธีอื่น ๆ แต่ว่า Seoyoon พึ่งในสถานะนี้ก่อนลีฮยอนลีฮยอนตาเต็มไป ด้วยความตั้งใจ murderous' คุณรักษาฉันเช่นอาหาร ฮะ และในช่วงเย็นของฉัน คุณ jammed ข้าวต้มอาหารฆ่านั้นลงคอ!'มันเป็นโอกาสทองที่จะแก้แค้นเป็นเหมือนเธออย่างลึกซึ้งใน doze ของเธอ เขาสามารถได้รับเธอ และเพราะเธอลงทะเลโฮลดิ้ง grudges เพียบอย่างไรก็ตาม ลีฮยอนใจเร็ว ๆ นี้ได้เดินไปมาออกจากความคิด ว่าล้างแค้นจะน่าตื่นเต้น เขากลัวปัญหามาในอนาคต'ฉันไม่รู้ว่าเธอจะจัดการหลังจากที่ฉันโยนเธอลงทะเล'ยังคง อาละวาดเขาภายใน เขาชำระล่างไม่ตื่น Seoyoon แล้ว ความคิดตีกัน'ผมปรับเล็กน้อยเพื่อให้คุณนอนหลับสบายขึ้น'ลีฮยอนเบา ๆ ยกค่าหัวของ Seoyoon และวางไว้บนตักของเขา ที่เขาสังเกตเห็นใบหน้าของ Seoyoon ในรายละเอียด'มีจำต้องมีมุมน่าเกลียดอยู่'เขายังได้ไม่รับข้อมูลเกี่ยวกับการแก้แค้นของเขาพูดแบบเด็กครั้งแรกที่ฮยอนลีเห็นใบหน้าของ Seoyoon ได้ในห้องโดยสารของผู้สอนแต่เนื่องจากเขาสังเกตเห็น เครื่องหมาย 'ฆาตกร' ระหว่างที่เหตุการณ์ที่เขาไม่ตรวจสอบในรายละเอียดความงามอย่างไรก็ตาม ส่วนของใบหน้าของ Seoyoon ยังคงอยู่ในจิตใจของเขาที่เขาไปปั้นรูปปั้นอย่างไร Freyaรูปเขาที่สวยงามแน่นอนได้แต่เขาไม่รู้ว่า ความสวยงามเกินกว่าสิ่งที่เขามีจินตนาการนัดที่สองที่เขาเห็นเธออยู่บนราบของความสิ้นหวัง ที่ของเธอ loveliness shone ยิ่งจาก นั้น ในช่วงเวลาที่พวกเขา risked ชีวิตในส่วนตอนเหนือ เขาเอา peeks ที่เธอในเวลาว่างของเขาแต่ทุกเวลาที่เขาเห็นเธอ เธออย่างต่อเนื่อง exuded ศิลปะมันไม่ได้เนื่องจาก Seoyoon ได้มากขึ้นกลายเป็นสวยงามมากเธอแล้วสวยงามจากจุดเริ่มต้น เพราะยิ่งใกล้ชิดเขาได้มองที่ใบหน้า ความสวยงามอย่างที่เขาเห็นเธอได้ตา จมูก คิ้ว หน้าผาก คาง และริมฝีปากมีวิธีการรวมค่าลักษณะการทำงานของเธอในขณะที่สงสัยว่า dreadfully สวยมีอะไร สถานที่ใหม่เข้ามาเล่นเมื่อใดก็ ตามที่เขาได้ดูไม่นานเขาจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ เขาอาจไม่ได้เบื่อจากสายตา กับทุกสายตาชื่นชม เขาไปดูลีฮยอนอยากค้นหาข้อบกพร่องของ Seoyoon หน้าเขาเองในเพื่อ ปิดว่า เขาจะรู้สึกลมหายใจของเธอ โอกาสที่หายากดังกล่าวเนื่องจากเธอยังไม่นอนแต่ละ' ผิว ดี มันเป็นสมบูรณ์ ไม่หนึ่งรอยและไม่สามารถได้เห็นรูขุมขนเดียว วิธีผิวมนุษย์ได้เช่นนมเช่นคุณภาพ ลักษณะผิวหน้า ดี มันคืออัตราส่วนทองสมบูรณ์ของและถ้าฉันถูก sculpturing คิ้วยาว...ว่าไม่ผมได้ตำแหน่งดังกล่าวเป็นระเบียบ?'พยายามหาปัญหาใด ๆ หน้าเธอ แม้มันเป็นเพียงเล็ก ๆ น่าเกลียดส่วนเธอ ไม่ได้ออก' ดี ข้าพเจ้ายอมรับว่า หน้าจะดีขึ้น อะไรอื่น ๆ...'ตาลีฮยอนวิ่งลง กว่าเขาจะทำให้ออกตัวเลขผ่านการแต่งกาย และที่นี่ยัง เขาไม่พบความผิดพลาดร่างกายของเธอถูกยังดีสูง และสเลนเดอร์วัว ต้นขา และแม้กระทั่งสายเอวได้ราบรื่นแม้แต่การสัมผัสจากรองเท้าแตะเท้าซมันได้ยังสวยลีฮยอนไม่ได้เกลียดผู้หญิงเขาเพียงต้องการที่จะหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์ด้วยเนื่องจากจะมีเงินใช้ แต่ความคิดนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยหลังจากดู Seoyoon"ถ้าเป็นเธอ แล้วก็ ok ดี prolly รักษาเธอซื้อ Kimbap รอไม่ ถ้าทำเช่นนั้น แล้วมันจะเสียถ้าเธอพัฒนานิสัยอยากไปที่นั่น โอ้ ใช่ ฉันคิดว่า ฉันสามารถรักษาเธอที่เป็นคอกอุดรธานีหรือ sumthin !' (รวมร้านซูชิหรือบางสิ่งบางอย่าง google ภาพซูชิ แต่ไม่แน่ใจว่า อะไรมันยังครอบคลุม)นี้เป็นค่อนข้างเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในพระองค์Lee Hyun was still giving Seoyoon a lap pillow even as the sun fully emerges.The sunrise from the sea was a spectacular sight to behold.Due to the fact that yesterday morning was filled with fog that he could not able to see such sunrise; but today, not a single cloud in the sky could be seen in this sunny weather.From where the sky and the ocean attempting to touch one another, the sun seemingly burned them both as it rose.“Ahh!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าพวกเขาจะได้มาถึงที่รุนแรงของความเหนื่อยล้าของพวกเขา; ด้วยการเอาชนะความยากลำบากดังกล่าวและความทุกข์ยากน้องและผู้สูงอายุที่เกิดขึ้นความเคารพซึ่งกันและกันสำหรับแต่ละอื่น ๆ .
ไม่ว่าจะเป็นการแสดงความสามารถหรือการฝึกอบรมของนรกในหลายชั่วโมงหรือเพื่อให้พวกเขาทั้งหมดจะปล่อยให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังและไม่มีอะไรที่จะยังคงยกเว้นของพวกเขา ความทรงจำที่มีความสุข.
ดังนั้นพวกเขาจึงดื่มทั้งหมดร่วมกันเป็นคืนพาด.
ที่ 11:00 หนึ่งโดยหนึ่งพวกเขาทั้งหมดล้มลงไปนอนในอ่อนเพลีย.
***
"Huaa."
ลีฮยอนตื่นขึ้นมาและแช่ในที่มีอากาศบริสุทธิ์.
แม้ว่าที่ผ่านมา คืนดูเหมือนว่าเขาจะได้ดื่มมากเกินไปจนมีอาการเมาค้าง, มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาเช้าของเขา.
'และตอนนี้เรากำลังจะกลับมา.
เขาเป็นคนที่ผิดหวังเล็กน้อย แต่ดูเหมือนเขาจะประสบความสำเร็จแรงจูงใจที่เขามาพร้อมกับ .
ความจริงก็คือทันทีที่เขากลับบ้าน; เขาต้องการเชื่อมต่อกับถนนหลวง.
ในช่วงสามวันสองคืนขาดของเขาเป็นสิ่งบางอย่างที่มีการพัฒนาอย่างใด.
เขาจะลดลงอีกครั้งหนึ่งในเงามืดในกิจกรรมที่จะล้มล้างของนักเล่นเกมที่มืดโดยการทำเงินผ่านเควสและ รายการที่มีเพื่อนร่วมงานที่ท้าทายความสามารถของเขา และนี้จะกลายเป็นอะไรมากไปกว่าเพียงแค่ความฝัน.
มันเป็นสมรภูมิที่รุนแรงมากกว่าแค่เกม!
ลีฮยอนที่จำเป็นในการกลับไปยังโลกที่.
'วันนี้ผมอาจจะมีบิตของเวลาที่จะไป Dojang จำเป็นที่จะต้องทำบิตของการออกกำลังกายตอนเช้า.
ลีฮยอนเอาออกตัวเองออกจากที่อยู่อาศัยชั่วคราว.
เขาคลายกล้ามเนื้อแข็งของเขาโดยการย้ายไปรอบ ๆ และตั้งใจที่จะทำงาน.
แต่ในขณะที่เมื่อวานนี้เขาเห็น Seoyoon นั่งอยู่บนหิน.
'เมื่อไหร่ ที่เกิดขึ้น?
'. ลีฮยอนเดินเข้ามาใกล้เธอและพูด
"สวัสดี." "...... " "ทำไมคุณขึ้นต้น?" "...... " ยังคงไม่มีคำตอบ ลีฮยอนเงียบ ๆ นั่งข้างเธอและนั่นคือทั้งหมดในขณะที่เขายังคงนั่งอยู่. เมื่อลีฮยอนนั่งลงบนก้อนหิน. ใจของเขาก็ยังคงมีความสุขในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับการไม่สามารถที่จะออกกำลังกายเพื่อให้เขาไม่ได้ต้องการเพียงแค่เงียบ ๆ นั่งอยู่ที่นั่น. ลีฮยอนไม่พูดในขณะที่ Seoyoon ยังคงลังเลพยายามที่จะหาสิ่งที่จะพูด. ถึงแม้ว่าเธออยากจะมีส่วนร่วมมากเธอก็ไม่ทราบว่าจะเริ่มต้นหรือระยะเวลาที่รอในระหว่างแต่ละคำตอบที่ควรจะเป็น30 นาทีในความเงียบ. Cheosseokcheosseok! เสียงคลื่นในบริเวณใกล้เคียงปัจจุบันของพวกเขาอาจจะได้ยินพร้อมกับเสียงร้องของนกนางนวลที่. เพิ่มขึ้นในความวิตกกังวลลีฮยอนเป็นสัดส่วนโดยตรงกับการเพิ่มขึ้นในความรู้สึก Seoyoon ของความสะดวกสบาย. ในฐานะที่เป็นสายลมอวยพร พัดวันได้กลายเป็นที่สดใส. พวกเขาเฝ้าดูดวงอาทิตย์ที่เพิ่มขึ้นมากกว่าที่ขอบฟ้าห่างไกล! ทันใดนั้นก็มีการสัมผัสที่อ่อนโยนบนไหล่ของลีฮยอน มันก็ไม่สามารถที่จะชนะกับหัวง่วงนอน Seoyoon ของพิงบน. มันเป็นเพราะเป็นวันที่สองแล้วว่าเธอไม่สามารถนอนหลับได้ดีพร้อมกับความจริงที่ว่าเธอเหนื่อยจากการออกจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บรรทัดฐาน. และที่นี่ มันเป็นเพื่อนที่เชื่อถือได้ของเธอลีฮยอนนำเสนอความสะดวกสบายจากการสร้างขึ้นความตึงเครียดและเคาะเธอหลับไปเองตามธรรมชาติ. Segeunsegeun. จังหวะการหายใจ Seoyoon ของฟังในหูลีฮยอน. กับแต่ละหายใจออกลีฮยอนรู้สึกว่าหัวใจของเขาเองมีปฏิกิริยาตอบสนองมันว่า เต้นที่เพิ่มขึ้นในสายพันธุ์. ในสถานที่แห่งนี้มันเป็นเพียงแค่ลีฮยอนและ Seoyoon. แม้ว่านักเรียนยังคงนอนหลับอยู่บนหาดทรายที่พวกเขาออกไปที่ระยะไกล. นอกจากนี้ Seoyoon ลอยแล้วโลกแห่งความฝันในการนอนหลับเมาดูเหมือนจะเกิดจากการ เครื่องดื่มแสนอร่อยจากวันก่อนหน้า. ในคำอื่น ๆ มันเป็นโอกาสที่ได้รับจากชั้นฟ้าทั้งหลายที่! ไม่มีทางอื่นเป็น แต่ที่จะพูด Seoyoon เป็นที่พึ่งในรัฐนี้ก่อนที่ลีฮยอน. ตาลีฮยอนที่เต็มไปด้วยความตั้งใจฆาตกรรม. 'คุณรักษา ผมชอบอาหารสัตว์ฮะ และในช่วงเย็นของฉันคุณติดขัดว่าอาหารเพื่อฆ่าโจ๊กลงลำคอของฉัน! 'มันเป็นโอกาสทองที่จะแก้แค้น. ขณะที่มันดูเหมือนเธอเป็นลึกในเคลิ้มของเธอที่เขาจะได้เลือกเธอขึ้นและโยนเธอลงไปในทะเลโฮลดิ้งแค้นเพียบ! แต่ใจของลีฮยอนเร็ว ๆ นี้เดินออกมาจากความคิด แม้ว่าจะแก้แค้นที่น่าตื่นเต้นเขากลัวปัญหาที่จะมาถึงในอนาคต. 'ผมไม่ทราบว่าเธอจะจัดการหลังจากที่ฉันโยนเธอลงไปในทะเล!' ยังคงอยู่ในความวุ่นวายภายในของเขาที่เขาให้ความสนใจระมัดระวังที่จะไม่ตื่น ขึ้น Seoyoon จากนั้นก็เป็นความคิดที่ตี. 'ผมขอปรับนิดที่จะมีคุณนอนหลับสบายมากขึ้น. ลีฮยอนเบา ๆ ยกขึ้นหัว Seoyoon และวางมันลงบนตักของเขา หลังจากที่เขาสังเกตเห็นใบหน้า Seoyoon ในรายละเอียด. 'มีต้องเป็นมุมที่น่าเกลียดที่ใดที่หนึ่ง. เขายังไม่ได้กำหนดขึ้นในการแก้แค้นหน่อมแน้มของเขา. ครั้งแรกที่ลีฮยอนเห็นหน้า Seoyoon อยู่ในห้องโดยสารสอนของ. แต่เพราะเขาสังเกตเห็น 'ฆาตกร' เครื่องหมายในระหว่างการแข่งขันที่ว่าเขาไม่ได้รับการตรวจสอบความงามของเธอในรายละเอียดเพิ่มเติม. อย่างไรก็ตามส่วนของใบหน้า Seoyoon ยังคงอยู่ในใจของเขาว่าเขาไปปั้นเทพีเฟรยา. ภาพที่เขามีในช่วงเวลานั้นเป็นจริงที่สวยงามแต่เขาไม่ได้รู้ว่างามเกินสิ่งที่เขาได้คิด. การประชุมครั้งที่สองที่เขาเห็นเธออยู่ในที่ราบแห่งความสิ้นหวังที่ความน่ารักของเธอส่องมากยิ่งขึ้น. จากนั้นในช่วงเวลาที่พวกเขาเสี่ยงชีวิตชีวิตของพวกเขาในภาคเหนือเขา เอา peeks ที่เธอในเวลาว่างของเขา. แต่ด้วยแต่ละคนและทุกครั้งที่เขาเห็นเธออย่างต่อเนื่องปริกน่าดึงดูดใจ. มันไม่ได้เพราะ Seoyoon ได้มากขึ้นมากขึ้นและสวยงามมากขึ้น. เธอเป็นคนที่สวยอยู่แล้วจากจุดเริ่มต้น มันเป็นเพราะอย่างใกล้ชิดเขาได้มองไปที่ใบหน้าของเธอความงามอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาเห็นในตัวเธอ. ตาจมูกคิ้วหน้าผากคางและริมฝีปาก. มีวิธีการที่จะมีมูลค่ารวมถึงคุณสมบัติของเธอ. ในขณะที่สงสัยว่าหวาดกลัวสิ่งที่สวยงาม เป็นสถานที่น่าสนใจใหม่เข้ามาเล่นเมื่อใดก็ตามที่เขาเข้ามาดู. ไม่ว่าระยะเวลาที่เขาจ้องมองมาที่ใบหน้าของเธอเขาไม่สามารถได้รับเหนื่อยจากสายตา กับแต่ละและสายตาที่จะชื่นชมทุกคนที่เขาไม่มีทางเลือกที่จะมอง! ลีฮยอนต้องการที่จะหาข้อบกพร่องในหน้า Seoyoon ของ. เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อให้เขาสามารถรู้สึกแต่ละลมหายใจของเธอมีโอกาสหายากที่จะทำเช่นนั้นเพราะเธอก็ยังคง การนอนหลับ. 'ผิว ดีก็สมบูรณ์แบบ ไม่ได้เป็นหนึ่งรอยพับและฉันไม่สามารถแม้แต่จะเห็นรูขุมขนเดียว วิธีผิวหนังของมนุษย์สามารถมีนมดังกล่าวเช่นมีคุณภาพ? คุณลักษณะที่ใบหน้า ที่ดี มันเป็นอัตราส่วนทองคำที่สมบูรณ์แบบของตำแหน่งถ้าผม sculpturing คิ้วยาว ... วิธีการที่ไม่ผมของเธอยังมีตำแหน่งเป็นระเบียบดังกล่าวหรือไม่ 'พยายามที่จะหาข้อบกพร่องบนใบหน้าใดๆ ในตัวเธอถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่น่าเกลียดเล็ก ๆ ในตัวเธอไม่ได้ทำงานออก.' ดีผมยอมรับว่าใบหน้าเป็นสิ่งที่ดีมากเกินไป . สิ่งที่เกี่ยวกับสถานที่อื่น ๆ ... ตาลีฮยอนวิ่งลง เขาประมาณจะทำให้ตัวเลขออกมาผ่านการแต่งกาย และที่นี่ยังคงเขาไม่สามารถหาผิด. สูงและเรียวร่างกายของเธอก็ยังดี. น่องต้นขาและแม้กระทั่งเส้นรอบเอวได้อย่างราบรื่น. แม้เท้าซสัมผัสจากรองเท้าแตะก็ยังสวยงาม! ลีฮยอนไม่ได้ เกลียดผู้หญิง. เขาเพียงแค่ต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการมีความสัมพันธ์กับหนึ่งเพราะจะมีเงินใช้จ่าย แต่ความคิดนี้มีการเปลี่ยนแปลงไม่น้อยหลังจากที่ดู Seoyoon. 'ถ้ามันเป็นของเธอแล้วก็ prolly ตกลงที่จะปฏิบัติต่อเธอไปที่ร้าน Kimbap ไม่รอ. ถ้าผมทำแล้วมันจะไปไม่ดีถ้าเธอพัฒนานิสัยของความต้องการที่จะไปที่นั่น โอ้ใช่ฉันคิดว่าฉันจะปฏิบัติต่อเธอในคอกอุด้งหรือ sumthin! (??? ร้านซูชิหรือบางสิ่งบางอย่างซูชิภาพ Google, แต่ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คนอื่นก็ยังครอบคลุม.) นี่คือบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในตัวเขา. ลีฮยอนก็ยังคงให้ Seoyoon หมอนตักแม้ในขณะที่ดวงอาทิตย์โผล่ออกมาอย่างเต็มที่พระอาทิตย์ขึ้นจากทะเลเป็นสายตาที่งดงามที่เห็น. เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเมื่อเช้าวานนี้ก็เต็มไปด้วยหมอกที่เขาจะไม่สามารถมองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นดังกล่าว แต่วันนี้ไม่ได้เป็นคนเดียวเมฆในท้องฟ้าอาจจะเห็นในสภาพอากาศแดดนี้. จากที่ท้องฟ้าและมหาสมุทรพยายามที่จะสัมผัสอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าดวงอาทิตย์เผาพวกเขาทั้งสองในขณะที่มันเพิ่มขึ้น. "อ่า!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่พวกเขาก็มาถึงสุดยอดของความเมื่อยล้าของพวกเขา โดยการเอาชนะความยากลำบากต่างๆ และความทุกข์ยาก น้องใหม่และรุ่นพี่รูปแบบที่เคารพซึ่งกันและกันสำหรับแต่ละอื่น ๆ .
ไม่ว่าจะเป็นการแสดงความสามารถพิเศษ หรือการฝึกนรกหลายชั่วโมงหรือดังนั้น , พวกเขาทั้งหมดจะออกจากที่อยู่เบื้องหลังและจะไม่มีอะไรเหลือนอกจากความทรงจำที่มีความสุขของพวกเขา .
ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดร่วมดื่มเป็นคืน draped กว่า .
ที่ 11 น.หนึ่งโดยหนึ่งพวกเขาทั้งหมดตกลงมานอนด้วยความอ่อนเพลีย
* *

" huaa " ลีฮยอนตื่นขึ้นมาและแช่อยู่ในอากาศสดชื่น
ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเขาคงจะดื่มมากเกินไปจนเมาค้าง ไม่มีการเปลี่ยนแปลงตารางเวลาเช้าของเขา .
และตอนนี้ , เรา จะคืน '
เขาผิดหวังเล็กน้อย แต่ดูเหมือนเขาจะประสบความสำเร็จ แรงจูงใจที่เขามากับ .
ความจริงคือทันทีที่เขากลับมาบ้าน