New institutionalism or neo-institu

New institutionalism or neo-institutionalism is a theory that focuses on developing a sociological view of institutions — the way they interact and the way they affect society. It provides a way of viewing institutions outside of the traditional views of economics by explaining why and how institutions emerge in a certain way within a given context. One of the institutional views that has emerged has argued that institutions have developed to become similar (showing an isomorphism) across organizations even though they evolved in different ways, and has studied how institutions shape the behavior of agents (i.e. people, organizations, governments) (DiMaggio and Powell, 1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Institutionalism ใหม่หรือนีโอ institutionalism เป็นทฤษฎีที่เน้นการพัฒนามุมมองสังคมวิทยาของสถาบัน — วิธีพวกเขาทำงานและวิธีพวกเขาส่งผลกระทบต่อสังคม มันมีวิธีดูภายนอกมุมมองแบบเศรษฐศาสตร์สถาบันโดยอธิบายว่า ทำไม และอย่างไรสถาบันเกิดการภายในบริบทกำหนดให้ หนึ่งมุมมองสถาบันที่มีชุมนุมได้โต้เถียงว่า สถาบันได้มีพัฒนาเป็น คล้าย (แสดงเป็น isomorphism) ในองค์กรแม้ว่าจะพัฒนาในรูปแบบต่าง ๆ และได้ศึกษาวิธีสถาบันรูปร่างลักษณะของตัวแทน (เช่นคน องค์กร รัฐบาล) (DiMaggio และพาวเวล 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

institutionalism ใหม่หรือนีโอ institutionalism เป็นทฤษฎีที่มุ่งเน้นการพัฒนามุมมองทางสังคมวิทยาของสถ​​าบัน - วิธีที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์และวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อสังคม มันมีวิธีการดูด้านนอกของสถ​​าบันมุมมองแบบดั้งเดิมของเศรษฐกิจโดยอธิบายว่าทำไมและวิธีการที่สถาบันโผล่ออกมาในทางหนึ่งในบริบทที่กำหนด หนึ่งในมุมมองของสถ​​าบันที่ได้กลายเป็นที่ถกเถียงกันว่าสถาบันได้มีการพัฒนาที่จะกลายเป็นที่คล้ายกัน (แสดงมอร์ฟ) ในองค์กรแม้ว่าพวกเขาจะพัฒนาในรูปแบบที่แตกต่างกันและได้ศึกษาวิธีการที่สถาบันรูปร่างพฤติกรรมของตัวแทน (เช่นคนองค์กรรัฐบาล) (ดิมักจิโอและพาวเวล, 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

institutionalism ใหม่หรือนีโอ institutionalism เป็นทฤษฎีที่มุ่งพัฒนามุมมองทางสังคมวิทยาของสถาบัน - วิธีที่พวกเขาทำงานและวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อสังคม มันมีวิธีการดูสถาบันที่อยู่นอกมุมมองแบบเศรษฐศาสตร์ โดยอธิบายว่าทำไมสถาบันออกมาในทางหนึ่งภายในให้บริบทหนึ่งในสถาบันที่ได้เกิดมีความคิดเห็นแย้งว่าสถาบันได้พัฒนาเป็นเหมือนกัน ( แสดงก้อน ) ในองค์กรแม้ว่าพวกเขาพัฒนาในลักษณะต่าง ๆ และได้ศึกษาวิธีการสถาบันรูปร่างพฤติกรรมของตัวแทน ( เช่นคน , องค์กร , รัฐบาล ) ( DiMaggio และ พาวล์ , 1983 )